បណ្ណាល័យ
ការសិក្សា​នៅ​ផ្ទះ មេរៀន​ទី 22


មេរៀនសិក្សា​នៅផ្ទះ

ហេលេមិន 1–9 ( មេរៀនទី 22 )

ការរៀបចំ​សម្ភារ​សម្រាប់​គ្រូបង្រៀន​ដល់​សិស្ស​ដែល​សិក្សា​នៅ​ផ្ទះ

សេចក្ដីសង្ខេប​នៃ​មេរៀន​សិក្សា​នៅផ្ទះ​ប្រចាំថ្ងៃ

សេចក្ដីសង្ខេប​ខាងក្រោម​ស្ដីពី​​គោលលទ្ធិ និង​គោលការណ៍​ទាំងឡាយ​ដែល​សិស្ស​បាន​រៀន នៅពេល​ពួកគេ​សិក្សា ហេលេមិន 1–9 ( មេរៀនទី 22 ) មិន​មែន​សម្រាប់​បង្រៀន​ជាផ្នែក​នៃ​មេរៀន​របស់​អ្នក​ឡើយ ។ មេរៀន​ដែល​អ្នក​បង្រៀន​ផ្ដោតតែ​លើ​គោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍​ទាំងនេះ​ពីរ​បី​ប៉ុណ្ណោះ ។ សូម​ធ្វើតាម​ការបំផុស​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ នៅពេល​អ្នក​គិត​អំពី​តម្រូវការ​របស់​សិស្ស ។

ថ្ងៃទី 1 (ហេលេមិន 1–2)

នៅពេល​សិស្ស​សិក្សាពី​ទំនាស់​ខាង​នយោបាយ និង​ឃាតកម្ម​នៅក្នុង​ចំណោម​សាសន៍​នីហ្វៃ និង ការវាយយក​ទីក្រុង​សារ៉ាហិមឡា​ដោយ​សាសន៍​លេមិន ពួកគេ​បាន​រៀន​ថា ការទាស់ទែងគ្នា​គឺ​ជា​ការបែកបាក់ ហើយ​វា​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​ងាយ​នឹង​រងឥទ្ធិពល​ពីមារសត្រូវ ។ ពួកគេ​ក៏​បាន​រៀន​ដែរ​ថា បក្សព័ន្ធ​សម្ងាត់​អាច​នាំទៅរក​ការបំផ្លាញ​ជាច្រើន​ក្នុង​សង្គម ។

ថ្ងៃទី 2 (ហេលេមិន 3–4)

ដោយ​ការសិក្សា​ពី​របៀប​ដែលសាសន៍​ដ៏រាបសារ​ដើរតាម​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​​បាន​ស៊ូទ្រាំ​​នឹង​ការ​បៀតបៀន​ជាច្រើន សិស្ស​បាន​រៀន​ថា ទោះបីជា​មាន​ការបៀតបៀន និង​ការ​សាកល្បង​ក្ដី ក៏​សេចក្តីជំនឿ​របស់​យើង​ទៅលើ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​អាច​កើនឡើង នៅពេល​យើង​អំពាវនាវ​ហៅ​ព្រះ​ដោយ​បន្ទាបខ្លួន និង​បែរ​ដួងចិត្ត​របស់​យើង​ទៅរក​ទ្រង់ ។ នៅពេល​សិស្ស​បានសិក្សា​ពី​របៀប​ដែលការ​កើនឡើង​នូវ​ភាពឆ្មើងឆ្មៃ​របស់​​សាសន៍​នីហ្វៃ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​សាសន៍​លេមិន​ទទួល​បាន​ដែនដី​ពាក់កណ្ដាល​ពី​សាសន៍​នីហ្វៃ ពួកគេ​បាន​រៀន​ថា ភាព​ឆ្មើងឆ្មៃ និង​អំពើទុច្ចរិត​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​ឃ្លាត​ឆ្ងាយ​ពី​ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ ហើយ​ទុក​ឲ្យ​យើង​ប្រើ​កម្លាំង​របស់​យើង​​ផ្ទាល់ ។

ថ្ងៃទី 3 (ហេលេមិន 5)

ដោយសិក្សា​ពី​ការណែនាំ​ដែល​ហេលេមិន​បាន​ផ្ដល់​ទៅដល់​កូនប្រុស​របស់​គាត់​នីហ្វៃ និង​លីហៃ សិស្ស​បាន​រៀន​ថា ប្រសិនបើ​យើង​សង់​គ្រឹះ​របស​យើង​នៅលើ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ សាតាំង​នឹង​គ្មាន​អំណាច​មក​លើ​យើង​ឡើយ ។ តាមរយៈ​ព្រះចេស្ដា​នៃ​ព្រះ និង​សេចក្ដីជំនឿ ហើយនិង​ការខិតខំ​ផ្សព្វផ្សាយ​សាសនា​របស់​នីហ្វៃ និង​លីហៃ សាសន៍​លេមិន​ជាច្រើន​បាន​ប្រែចិត្ត ។ សិស្ស​បាន​រៀន​ថា នៅពេល​យើង​អនុវត្ត​សេចក្តីជំនឿ​ទៅលើ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយ​ប្រែចិត្ត​ពី​អំពើ​បាប​របស់​យើង នោះ​ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ​នឹ​បំពេញ​ដួងចិត្ត​យើង​ដោយ​សេចក្តីសុខសាន្ត និង​សេចក្តីអំណរ ។

ថ្ងៃទី 4 (ហេលេមិន 6–9)

សិស្ស​បាន​រៀន​ថា នៅពេល​យើង​ជឿ ហើយ​គោរព​តាម​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះអម្ចាស់ នោះ​ទ្រង់​នឹង​ចាក់ស្រោច​ព្រះវិញ្ញាណ​របស់​ទ្រង់​មក​លើ​យើង ។ នីហ្វៃ​បាន​ព្រមាន​ពួកសាសន៍​នីហ្វៃ​ដ៏​ទុច្ចរិត​អំពី​លទ្ធផល​នៃ​អំពើទុច្ចរិត​របស់​គេ ហើយ​​បញ្ជាក់​ថា ប្រសិនបើ​យើង​​មិន​ព្រម​ប្រែចិត្ត​ពី​អំពើបាប​របស​យើង​ទេ យើង​នឹង​បាត់បង់​ការការពារ​របស់​ព្រះអម្ចាស់ និង​ពរជ័យ​នៃ​ជីវិត​ដ៏​នៅ​អស់កល្ប​ជានិច្ច ។ ក្រោយពី​បាន​ស្ដាប់​ពាក្យសម្ដី​របស់​នីហ្វៃ មនុស្ស​ខ្លះ​បាន​ក្រោកឈរ​ឡើង​គាំទ្រ​គាត់ ។ សិស្ស​បាន​រៀន​ថា ប្រសិនបើ​យើង​ប្រឆាំង​នឹង​អំពើអាក្រក់ យើង​អាច​រារាំង​វា​ពី​ការបន្ដ​ទៅ​ទៀត​បាន ។ នីហ្វៃ​បាន​រំឭក​ប្រជាជន​ថា ព្យាការី​ជាច្រើន​បាន​ថ្លែងទីបន្ទាល់​អំពី​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយ​បាន​បង្រៀន​ថា នៅពេល​យើង​ផ្ដោត​លើ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយ​អនុវត្ត​សេចក្តីជំនឿ​លើ​ទ្រង់ នោះ​យើង​នឹង​ទទួល​បាន​​ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ ចេញពី​ការបង្រៀន​របស់​នីហ្វៃ​ដែល​បាន​កត់ត្រា​នៅក្នុង ហេលេមិន 7–9 សិស្ស​បាន​រៀន​ថា ពាក្យសម្ដី​របស់​ព្យាការី​នឹង​ត្រូវបាន​បំពេញ ។

សេចក្តី​ផ្ដើម

នៅក្នុងចំណោម​​ការទាស់ទែងគ្នា និង​អំពើទុច្ចរិតដែល​កំពុងរីកចម្រើន​ នីហ្វៃ​បាន​បង្រៀន​កូនប្រុស​របស់​គាត់​ថា គ្រឹះ​នៃ​សេចក្ដីជំនឿ​របស់ពួក​​គេ​គួរ​សង់​នៅ​លើ​​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ការបង្រៀន​របស់​នីហ្វៃ​អំពី​ការប្រែចិត្ត និង​ការស្ដាប់​តាម​ពាក្យសម្ដី​របស់​ព្យាការី​នៃ​​ព្រះអម្ចាស់ មាន​សារសំខាន់​ដល់​សុភមង្គល​របស់​មនុស្ស ។

យោបល់​សម្រាប់​ការបង្រៀន

ហេលេមិន 1–5

សាសន៍​នីហ្វៃ​រង​ភាព​បរាជ័យ​ដោយសារតែ​ការទាស់ទែងគ្នា និង​អំពើទុច្ចរិត ។ សាសន៍​លេមិន​ជាច្រើន​បាន​ប្រែចិត្ត​ជឿ​នៅពេល​នីហ្វៃ និង​លីហៃ​ផ្សាយដំណឹងល្អ

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​សញ្ជឹងគិត​ពី​មូលហេតុ​ដែល​អគារ​ខ្លះ​នៅរឹងមាំ​រយៈពេល​យូរ ខណៈ​អគារ​ផ្សេង​ទៀត​ត្រូវ​រលំ ។ រួច​​សួរថា ៖ ហេតុអ្វី​បានជា​វា​សំខាន់ដែល​​អគារ​មួយ​ត្រូវ​មាន​គ្រឹះ​ដ៏​មាំមួន ?

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ម្នាក់​អាន ហេលេមិន 5:12 ឮៗ ។ ដោយសារ​នេះ​គឺជា​វគ្គ​ចំណេះចំណាន​ខគម្ពីរ​មួយ សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ពីរ​បី​នាក់​ព្យាយាម​សូត្រ​វា ។ សូម​លើកទឹកចិត្ត​ពួកគេ​ឲ្យ​ព្យាយាម ទោះបីជា​ពួកគេ​មិន​អាច​ចាំ​វា​ទាំងអស់​ក្ដី ។ បន្ទាប់មក សួរ​ពួកគេ​នូវ​សំណួរ​ដូច​ខាងក្រោម​នេះ ៖

  • តើ​ការ​សន្យា​នៅក្នុង​ខគម្ពីរ​នេះ​មាន​អ្វីខ្លះ​ ប្រសិនបើ​យើង​សង់​​ជីវិត​យើង​នៅលើ​គ្រឹះ​របស់​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ? ( ចម្លើយ​របស់​សិស្ស​អាច​បង្ហាញ​ថា ប្រសិនបើ​យើង​សង់​គ្រឹះ​របស់​យើង​នៅលើ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះ​សាតាំង​នឹង​គ្មាន​អំណាច​មក​លើ​យើង​ឡើយ ) ។

  • តើ​អ្នក​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ខ្លះ​ដើម្បី​សាង​ជីវិត​របស់​អ្នក​នៅលើ​គ្រឹះ​របស់​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?

សូមឲ្យ​សិស្ស​ប្រាប់​អំពី​ពេល​ដែល​ទីបន្ទាល់​របស់​គេ​អំពី​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​បាន​ជួយ​ពួកគេ​ឲ្យ​យកឈ្នះលើ​ការល្បួង ឬ​តស៊ូ​នឹង​ឧបសគ្គ ។ សូម​ចែកចាយ​ទីបន្ទាល់​របស់​អ្នក​អំពី​កម្លាំង​ខាង​វិញ្ញាណ​ដែល​អ្នក​បាន​ទទួល ដោយសារ​អ្នក​បាន​សាង​ជីវិត​របស់​អ្នក​លើ​គ្រឹះ​របស់​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូម​លើកទឹកចិត្ត​ឲ្យ​សិស្ស​គិត​ពី​របៀប​មួយ ឬ​ច្រើន​ដែល​ពួកគេ​នឹង​ខំ​សាង​ជីវិត​របស់​គេ​នៅលើ​សិលា​នៃ​ព្រះគ្រីស្ទ​ឲ្យ​កាន់តែ​ប្រសើរ ។

ហេលេមិន 6–7

សាសន៍​លេមិនបាន​​ក្លាយជា​សុចរិតច្រើន​​ជាងមុន​ ខណៈ​ដែល​សាសន៍​នីហ្វៃ​ក្លាយទៅជា​ទុច្ចរិត​ជាងមុន នីហ្វៃ​បង្រៀន​ដល់​សាសន៍​នីហ្វៃ​ទុច្ចរិត ហើយ​បញ្ជា​ឲ្យ​ពួកគេ​ប្រែចិត្ត

សូម​រំឭក​សិស្ស​ថា ខណៈ​ដែល​សាសន៍​លេមិន​ជាច្រើន​បាន​ប្រែចិត្ត ហើយ​បាន​រឹងមាំ​នៅក្នុង​ដំណឹងល្អ នោះ​សាសន៍​នីហ្វៃ​បាន​រស់នៅ​ក្នុង​អំពើទុច្ចរិត ហើយ​ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ​បាន​ដកថយ​ចេញពី​ពួកគេ ។ សូម​ឲ្យ​សិស្ស​គិត​អំពី​ពេល​មួយ​នៅក្នុង​ជីវិត​របស់​គេ នៅពេល​ពួកគេ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ព្រះវិញ្ញាណ​បាន​ដកថយ​ចេញពី​ពួកគេ​ដោយសារតែ​ជម្រើស​របស់​ពួកគេ ។

សូម​ពន្យល់​ថា នៅពេល​នីហ្វៃ​បាន​ឃើញ​ពី​ស្ថានភាព​របស់​ប្រជាជន​គាត់ « នោះ​ចិត្ត​លោក​ពោរពេញ​ទៅដោយ​សេចក្ដីព្រួយ​នៅក្នុង​ទ្រូង​លោក » (  ហេលេមិន 7:6 ) ។ លោក​បាន​ចេញទៅ​ប៉ម​នៅក្នុង​សួនច្បារ​របស់​លោក​ដើម្បី​អធិស្ឋាន ហើយ​ទូញយំ​ចំពោះ​អំពើទុច្ចរិត​របស់​ប្រជាជន ។ ហ្វូងមនុស្ស​បាន​ប្រមូល​គ្នា​ជុំវិញ​លោក ហើយ​នីហ្វៃបាន​ប្រើ​ឱកាស​នេះ​ដើម្បី​បង្រៀន​ដល់​ពួកគេ ។

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ម្នាក់​ឡើង​មក​ខាងមុខ​ថ្នាក់​ជា​តំណាង​ឲ្យ​នីហ្វៃ​នៅលើ​ប៉ម​លោក ។ សូម​ឲ្យ​សិស្ស​នោះ​អាន ហេលេមិន 7:15–22, 26–28 ឮៗ​នៅពេល​សិស្ស​ក្នុង​ថ្នាក់​ផ្សេង​ទៀត​មើលតាម ។ មុនពេល​សិស្សនោះ​អាន សូម​បំបែក​សិស្ស​ជា​ពីរ​ក្រុម ។ សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ក្រុម​ទីមួយ​រកមើល​អ្វី​ដែល​នីហ្វៃ​បាន​បង្រៀន​ដែល​ជា​អំពើបាប​របស់​សាសន៍​នីហ្វៃ ហើយ​សុំ​ឲ្យ​ក្រុម​ទីពីរ​រកមើល​លទ្ធផល​ដែល​នីហ្វៃ​បាន​ថ្លែង​ថា​នឹង​កើតឡើង ប្រសិនបើ​សាសន៍​នីហ្វៃ​មិន​ព្រម​ប្រែចិត្ត​ទេ​នោះ ។ បន្ទាប់មក សូម​ឲ្យ​សិស្ស​រៀបរាប់​ពី​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​បាន​រកឃើញ ។

ក្រោយពី​សិស្ស​បាន​ឆ្លើយ សូម​ឲ្យ​ពួកគេ​និយាយ​ពី​គោលការណ៍​ដែល​យើង​អាច​រៀន​ពី​ដំណើររឿង​នេះ ។ សិស្ស​អាច​ចែកចាយ​នូវ​គោលការណ៍​ខុសគ្នា ប៉ុន្ដែ​ពួកគេ​គួរ​បង្ហាញ​ថា ប្រសិនបើ​យើង​​មិន​ព្រម​ប្រែចិត្ត​ពី​អំពើបាបរបស់​យើង​ នោះ​យើង​នឹង​បាត់​បង់​ការការពារ និង​ពរជ័យ​ទាំងឡាយ​នៃ​ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។

ដើម្បី​ជួយ​សិស្ស​ឲ្យ​យល់​ពី​គោលការណ៍​នេះ សូម​ឲ្យ​ពួកគេ​ពន្យល់​ពី​ផលវិបាក​​ដែល​នឹង​កើតឡើង​ដល់​ប្រជាជន​នៅក្នុង​សា្ថនភាព​ខាងក្រោម ៖ ( 1 ) យុវជន​ម្នាក់​​មិន​ព្រម​ប្រែចិត្ត​ពី​ការញៀន​នឹង​រូបអាសគ្រាម ។ ( 2 ) អាទិភាព​ដ៏​ចម្បង​របស់​យុវនារី​ម្នាក់​គឺ​ត្រូវកា្លយជា​អ្នក​ល្បីល្បាញ និង​មាន​ប្រជាប្រិយភាព​ម្នាក់ ទោះបីជា​ត្រូវ​បាន​បង្រៀន​ដោយ​ឪពុក​ម្ដាយ​នាង​ខុសគ្នា​ក្ដី ។ ( 3 ) យុវជន​ម្នាក់​បាន​ស្ដាប់​តាម​ការណែនាំ​របស់​ព្យាការី​ក្នុង​ការសិក្សា​ស្រាវជ្រាវ​ព្រះគម្ពីរ ហើយ​អធិស្ឋាន ប៉ុន្ដែ​គាត់​បដិសេធ​ដើម្បី​ធ្វើ​តាម ។

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​សញ្ជឹងគិត​ថា​តើ​មាន​អ្វីខ្លះ​ដែល​ពួកគេ​ត្រូវ​ប្រែចិត្ត ដើម្បី​ឲ្យ​ពួកគេ​អាច​មាន​កម្លាំង​របស់​ព្រះអម្ចាស់​ពេញលេញ​បន្ថែម​ទៀត​នៅក្នុង​ជីវិត​របស់​ពួកគេ ។

ហេលេមិន 8

នីហ្វៃ​បង្រៀន​ថា ព្យាការី​ទាំងអស់​ថ្លែងទីបន្ទាល់​អំពី​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ

សូម​សរសេរ​ពាក្យ ទទួល​យក និង​បដិសេធ នៅលើ​ក្ដារខៀន ។ សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ពន្យល់​ពី​ភាពខុសគ្នា​រវាង​ពាក្យ​ទាំងពីរ​នេះ ។ សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ម្នាក់​អាន ហេលេមិន 8:13 ខណៈ​ដែល​សិស្ស​ក្នុង​ថ្នាក់​រកមើល​អ្វី​ដែល​នីហ្វៃ​បាន​និយាយ​អ្វី​ប្រជាជន​បាន​បដិសេធ ។ អ្នក​អាច​ណែនាំ​សិស្ស​ឲ្យ​គូសចំណាំ​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​រកឃើញ ។

សូម​បង្ហាញ​សិស្ស​នូវ​រូបភាព​របស់​ម៉ូសេ និង​សត្វពស់​លង្ហិន ( 62202 សៀវភៅ​រូបភាព​ដំណឹងល្អ [ ឆ្នាំ 2009 ] ល.រ. 16 ) ។ សូម​ឲ្យ​ពួកគេ​អាន ហេលេមិន 8:14–15 ហើយ​រកមើល​អ្វីដែល​ម៉ូសេ​បាន​បង្រៀន​អំពី​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូម​ឲ្យ​ពួកគេ​រៀបរាប់​ពី​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​បាន​រៀន ។ រួច​សួរថា ៖

  • តើ​វិធី​មួយ​ចំនួន​ដែល​បុគ្គល​ម្នាក់​អាច​សម្លឹង​មើលទៅ​​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​ដោយ​​សេចក្តីជំនឿមាន​អ្វីខ្លះ ?

  • តើ​ការ​​មាន « វិញ្ញាណ​ទន់ទាប » មានន័យដូចម្ដេច ? ( ការ​​បន្ទាបខ្លួន ប្រែចិត្ត ហើយ​ទទួល​យក​ព្រះឆន្ទៈ​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ) ។ ហេតុអ្វី​បានជា​ឥរិយាបថ​នេះ​សំខាន់​នៅពេល​យើង​សម្លឹង​មើល​ទៅ​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ ?

  • តើ​ការដឹង​អំពី​ដង្វាយធួន​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​អាច​ជួយ​យើង​ឲ្យ​ប្រឆាំង​នឹងអំពើអាក្រក់ ហើយ​ប្រែចិត្ត​នៅពេល​យើង​ធ្វើ​បាបបាន​​ដោយ​របៀបណា ?

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​និយាយ​ពី​គោលការណ៍​មួយ​ដែល​យើង​អាច​រៀន​ពី​ខគម្ពីរ​ទាំងនេះ ។ សិស្ស​អាច​ប្រើ​ពាក្យ​ខុសៗគ្នា ប៉ុន្ដែពួកគេ​គួរ​បង្ហាញ​ថា ប្រសិនបើ​យើង​ផ្តោតទៅលើ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយ​អនុវត្ត​សេចក្តីជំនឿ​ទៅលើ​ទ្រង់ យើង​នឹង​ទទួល​បាន​នូវ​ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ម្នាក់​អាន ហេលេមិន 8:16 ឮៗ​ហើយ​សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ក្នុងថ្នាក់​រកមើលថាតើ​​នរណា​ទៀត​ដែល​បាន​បង្រៀន​អំពី​បេសកកម្ម​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូម​ឲ្យ​សិស្ស​សិក្សា​ត្រួសៗ​លើ ហេលេមិន 8:17–22 រក​ឈ្មោះ​ព្យាការី​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​បាន​ថ្លែងទីបន្ទាល់​អំពី​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូម​ឲ្យ​សិស្ស​គិត​អំពី​របៀបដែល​ព្យាការី​កាល​ពី​សម័យ​បុរាណ ក៏​ដូចជា​ព្យាការី​នៅ​ជំនាន់​យើង​នេះ បាន​ថ្លែងទីបន្ទាល់​អំពី​បេសកកម្ម​ និង​ពលិកម្មដែល​ធួន របស់​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ ។

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ចែកចាយ​ទីបន្ទាល់​របស់​ពួកគេ​ថាតើ​​ដង្វាយធួន​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​មានន័យយ៉ាង​ណា​នៅក្នុង​ជីវិត​របស់​ពួកគេ ។ អ្នក​ក៏​អាច​ចែកចាយ​ទីបន្ទាល់​របស់​អ្នកផង​ដែរ ។

មេរៀន​បន្ទាប់ (ហេលេមិន 10–16)

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ស្រមៃ​ថា ព្រះអម្ចាស់​បាន​សន្យា​នឹង​ពួកគេ​ថា ទ្រង់​នឹង​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​សុំ​ទ្រង់​ឲ្យ​ធ្វើ ។ នីហ្វៃ​មាន​ចិត្តស្មោះត្រង់​ជាខ្លាំង រហូតដល់​ព្រះអម្ចាស់​បាន​សន្យា​ការណ៍​នេះ​ដល់​លោក ហើយ​បាន​ប្រគល់​ដល់​លោក​នូវ​អំណាច​ផ្សារភ្ជាប់ ។ សូម​ណែនាំ​ឲ្យ​សិស្ស​សិក្សា ហេលេមិន 10–11 នៅ​សប្ដាហ៍​នេះ ដោយ​រកមើល​របៀប​ដែល​នីហ្វៃ​បាន​ប្រើ​អំណាច​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​បាន​ប្រគល់​ដល់​លោក​ដើម្បី​ជួយ​ប្រជាជន​របស់​លោក ។ សូម​ឲ្យ​ពួកគេ​រកមើល​ពី​របៀប​ដែល​ទីសម្គាល់​ជាច្រើន​អំពី​ការសូត្រ និង​ការសុគត​របស់​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែល​ពួកគេ​អាច​រកឃើញ នៅពេល​ពួកគេ​សិក្សា​ពី​ការព្យាករ​របស់​សាំយូអែល ជា​សាសន៍​លេមិន​នៅក្នុងហេលេមិន 13–16 ។