Lekcja 10: Józef Smith — Historia 1:55–65

Lekcja 10

Józef Smith — Historia 1:55–65

Wprowadzenie

Prorok Józef Smith opisał kilka znaczących wydarzeń, których doświadczył w wieku od 17 do 22 lat. Opisał między innymi swoje wysiłki, aby utrzymać rodzinę, śmierć brata Alvina oraz ślub z Emmą Hale. Napisał także o procesie tłumaczenia płyt, które powierzył mu anioł Moroni po tym, jak nauczał go przez wiele lat. Martin Harris pokazał uczonym w Nowym Jorku niektóre ze znaków z płyt wraz z ich tłumaczeniem. Potwierdzili oni ich autentyczność oraz poprawność tłumaczenia. Jednakże, jeden z nich nie przyjął do wiadomości historii o tym, w jaki sposób Józef otrzymał płyty, wypełniając tym samym proroctwo z Księgi Izajasza (zob. Ks. Izajasza 29:11–12 i 2 Nefi 27:15–20).

Propozycje dotyczące nauczania

Józef Smith — Historia 1:55–58

Józef Smith pracuje u Josiaha Stoala i poślubia Emmę Hale

Uwaga: W Józef Smith — Historia Prorok nawiązuje do Josiaha Stoala. W niektórych zapisach historycznych nazwisko Stoal pojawia się również jako Stowell lub w innej formie.

Poproś kilku uczniów, aby podzielili się istotnym wydarzeniem, które miało miejsce w ich życiu w ciągu kilku ostatnich lat. Poproś, aby wyjaśnili, jaki wpływ miało ono na ich charakter oraz przyszłość. Następnie poproś pozostałych uczniów, aby wymienili kilka istotnych wydarzeń, które mogą nastąpić w ich życiu w ciągu najbliższych pięciu lat. Wyjaśnij, że podczas tej lekcji uczniowie dowiedzą się na temat istotnych wydarzeń, które miały miejsce w okresie pięciu lat życia Proroka Józefa Smitha. Zwróć ich uwagę, że w historii zapisanej we fragmencie: Józef Smith — Historia 1:55–65 Józef Smith miał od 17 do 22 lat, czyli mniej więcej tyle, co uczniowie seminarium.

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu fragmentu: Józef Smith — Historia 1:55–58 i odszukanie ważnych zdarzeń z życia Józefa Smitha.

Jakie ważne zdarzenia miały miejsce podczas tego okresu w życiu Józefa Smitha? (Odpowiedzi uczniów mogą być następujące: zmarł brat Józefa, Alvin; Józef rozpoczął pracę u Josiaha Stoala; Józef poślubił Emmę Hale).

Józef Smith — Historia 1:59–62

Józef otrzymuje płyty i rozpoczyna ich tłumaczenie

Przynieś z domu przedmiot (lub wskaż przedmiot znajdujący się w klasie), który ma dla ciebie dużą wartość i o który się troszczysz. Wyjaśnij, jaką wartość ma ten przedmiot dla ciebie oraz dlaczego się o niego troszczysz.

Czy kiedykolwiek widzieliście, jak ktoś zaniedbywał lub nie troszczył się o coś wartościowego? Dlaczego niektórzy ludzie tak postępują?

Wyjaśnij, że Józefowi Smithowi powierzono coś niezwykle ważnego. Zachęć uczniów, aby zastanowili się, czego mogą się nauczyć z przykładu Józefa we fragmencie: Józef Smith — Historia 1:59–62.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Józef Smith — Historia 1:59. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i wskażą na istotne przedmioty, które anioł Moroni przekazał Józefowi Smithowi.

Jakie przedmioty Moroni powierzył Józefowi Smithowi? (Złote płyty, kamienie Urim i Tummim oraz napierśnik). Wyjaśnij, że Urim i Tummim to przygotowane przez Pana narzędzie, które pomaga widzącemu w tłumaczeniu i otrzymywaniu objawień).
Jakie zadanie przekazał Moroni Józefowi Smithowi w związku z płytami? (Możesz zasugerować, aby uczniowie zaznaczyli wyrażenie: „dołożę wszelkich starań, aby je zachować”).

Napisz na tablicy następujące zdanie: Jeśli bierzemy na siebie odpowiedzialność i zobowiązujemy się do zachowania tego, co Pan nam powierzył, On ”.

Co Pan obiecał Józefowi, jeśli ten dopełni obowiązku i zadba o powierzone mu płyty?

Poproś uczniów, by zaproponowali, jak można dokończyć zdanie zapisane na tablicy. Uczniowie mogą odpowiedzieć w następujący sposób: Jeśli bierzemy na siebie odpowiedzialność i zobowiązujemy się do zachowania tego, co Pan nam powierzył, On otoczy nas Swoją opieką i nam pomoże.

By pomóc uczniom porównać doświadczenie Józefa z ich własnymi doświadczeniami, zadaj następujące pytanie:

Jakie są niektóre ze świętych prawd powierzonych nam przez Pana? (Odpowiedzi uczniów mogą być następujące: traktowanie naszych ciał z szacunkiem, przymierze chrztu i przymierza świątynne, upoważnienie i obowiązki kapłańskie, powołania kościelne, obowiązek, aby odżywiać umysł i ducha, obowiązki wobec rodziny oraz związki rodzinne, a także nasze świadectwa).

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos werset: Józef Smith — Historia 1:60. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i wskażą zdanie, które ilustruje wypełnienie przez Pana obietnicy ze względu na wierność Józefa wobec zaufania, którym go obdarzono. („Ale dzięki mądrości Boga pozostały bezpieczne w moich rękach do czasu, aż ukończyłem przy ich pomocy to, czego ode mnie wymagano”).

Aby zilustrować, jak Pan chronił i pomagał Józefowi Smithowi, kiedy ten sumiennie wypełniał swój obowiązek, troszcząc się o płyty, poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej historii. Zanim uczeń zacznie czytać, wyjaśnij, że jest to fragment historii spisanej przez matkę Józefa Smitha, Lucy Mack Smith, na temat tego, co nastąpiło wkrótce po tym, jak Józef Smith otrzymał płyty od Moroniego na wzgórzu Kumorah. Wyjaśnij, że po tym, jak Józef Smith otrzymał płyty od Moroniego, na początku ukrył je w gnijącym pniu brzozy znajdującym się około 5 kilometrów od domu. Matka Józefa Smitha spisała, co nastąpiło po tym, jak Józef wydobył płyty z tej kryjówki i przyniósł je do domu:

„Po tym, jak Józef wydobył je ze swojej kryjówki, zawinął je w swoją lnianą koszulę, włożył pod ramię i udał się do domu.

Po przejściu krótkiego odcinka uznał, że bezpieczniej będzie, jak zejdzie z drogi i pójdzie przez las. Po jakimś czasie dotarł do dużego młyna i kiedy przeskakiwał przez dużą kłodę, zza jego pleców wybiegł obcy mężczyzna i mocno uderzył go swoją bronią. Józef odwrócił się i powalił go na ziemię, a następnie pobiegł tak szybko, jak tylko mógł. Niecały kilometr później został napadnięty w ten sam sposób, jak uprzednio; powalił także i tego mężczyznę i pobiegł, ile sił w nogach. Nim dotarł do domu, został zaatakowany po raz trzeci. Powalając trzeciego mężczyznę, zwichnął swój kciuk, co zauważył dopiero, kiedy tuż przy domu padł na ziemię w rogu płotu, aby złapać oddech. Jak tylko mógł, powstał i poszedł do domu. Wciąż był oniemiały z powodu walki i zmęczenia biegiem” (w: Lucy Mack Smith, History of Joseph Smith by His Mother, wyd. Preston Nibley [1958]. str. 108).

Czy kiedykolwiek otrzymaliście od Pana (lub ktoś, kogo znacie) ochronę i pomoc ze względu na wasze sumienne wysiłki, by pozostać wierni temu, co On wam powierzył?

Aby pomóc uczniom w rozważeniu pragnienia, by otoczyć troską święte prawdy, które powierzył im Pan, poproś jednego z nich o przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Postępujcie mądrze z tym, co Pan wam powierza. On wam ufa […].

Zamiast dryfować w nieuwadze, niech wasze życie opiera się na rozwijaniu dokładności w posłuszeństwie. Mam nadzieję, że będziecie myśleć, czuć, ubierać się i postępować w sposób, który pokazuje cześć i szacunek dla świętych rzeczy, miejsc i sytuacji” („A Sense of the Sacred” [przemówienie wygłoszone podczas uroczystego spotkania KSE dla młodych dorosłych, 7 listopada 2004], str. 9, 10; strona internetowa: speeches.byu.edu).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Józef Smith — Historia 1:61–62. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają przykłady na to, jak Pan pobłogosławił Józefa i Emmę Smith za ich wierność w odpowiadaniu za święte rzeczy.

W jaki sposób Pan pobłogosławił Proroka i jego żonę w tamtym okresie? (Pomóż uczniom dostrzec, że Pan pomógł Józefowi wypełnić Swoją wolę poprzez Martina Harrisa).

Józef Smith — Historia 1:63–65

Martin Harris pokazuje uczonym w Nowym Jorku znaki z płyt

Jeśli to możliwe, pokaż znajdującą się w tej lekcji ilustrację, która przedstawia przykłady znaków wyrytych na złotych płytach. W 1828 roku Józef Smith przerysował niektóre ze znaków na kartkę. Martin Harris zapytał go, czy mógłby pokazać te znaki uczonym w Nowym Jorku, znającym starożytne języki i cywilizacje. (Pokazując ilustrację, możesz wspomnieć, że wykonano kilka kopii tych znaków. Nie wiadomo, czy są to te same kopie, które Martin Harris pokazał uczonym).

Napisz na tablicy następujące fragmenty: Józef Smith — Historia 1:63–65 oraz Ks. Izajasza 29:10–12. Wyjaśnij, że powyższy odsyłacz do części: Józef Smith — Historia opisuje spotkanie Martina Harrisa z uczonymi. Fragment z Księgi Izajasza zawiera proroctwo na temat dni ostatnich. Poproś uczniów, aby pracowali w parach i po kolei czytali na głos sobie nawzajem te fragmenty. Poucz ich, aby przeczytali najpierw fragment z części: Józef Smith — Historia. Możesz zasugerować, aby przeczytali nagłówki w rozdziale: Ks. Izajasza 29, zanim zaczną czytać wyznaczone wersety. Kiedy będą czytać wersety z rozdziału: Ks. Izajasza 29, poproś ich, aby odszukali podobieństwa do historii Martina Harrisa. Jak skończą czytać i dyskutować na ten temat, zadaj im następujące pytanie:

Jakiej prawdy nauczają te wersety na temat wszechwiedzy Pana i proroctw głoszonych przez Jego sługi? (Możesz wspomnieć, że kiedy Martin pokazał znaki z płyt uczonym w Nowym Jorku, pomógł wypełnić proroctwo zapisane we fragmencie: Ks. Izajasza 29:11–12).

Mimo że uczniowie mogą użyć innych słów, powinni dostrzec następującą prawdę: Proroctwa głoszone przez sługi Pana zostaną wypełnione. Możesz zapisać tę prawdę na tablicy. Możesz również zachęcić uczniów, by zapisali ją w swoich pismach świętych obok wersetu: Józef Smith — Historia 1:65. Zapytaj uczniów, czy pamiętają, który fragment do opanowania uczy tej samej prawdy (zob. np. fragment: NiP 1:37–38 oraz Ks. Amosa 3:7). Możesz zasugerować, aby uczniowie zapisali te odsyłacze na marginesie obok wersetu: Józef Smith — Historia 1:65.

W jaki sposób wypełnienie boskich obietnic i proroczych objawień wzmacnia waszą wiarę?

Zachęć uczniów, aby zapisali kilka zdań w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania na temat tego, czego się nauczyli podczas dzisiejszej lekcji i dlaczego jest to dla nich ważne. Aby dać uczniom okazję do wyjaśnienia i świadczenia o prawdach, których się nauczyli, poproś ich, aby podzielili się z klasą tym, co zanotowali.

Komentarz i tło historyczne

Józef Smith — Historia 1:56. Ostatnia rada udzielona Józefowi Smithowi przez jego brata Alvina

Lucy Mack Smith zapisała, że zanim zmarł Alvin Smith, wypowiedział następujące słowa do swojego młodszego brata, Józefa:

„Chcę, abyś był dobrym chłopcem i czynił wszystko, co w twojej mocy, aby uzyskać te Zapisy. Bądź wierny w przyjmowaniu wskazówek i przestrzeganiu każdego danego ci przykazania. Twój brat, Alvin, musi cię opuścić; ale pamiętaj o przykładzie, który ci dał; i sam dawaj dobry przykład rodzeństwu, które jest młodsze od ciebie oraz zawsze bądź uprzejmy dla swojego ojca i matki” (Lucy Mack Smith, History of Joseph Smith by His Mother, wyd. Preston Nibley [1958], str. 87).

Józef Smith — Historia 1:56. „Stąd poszła szeroko opowieść, jakobym był poszukiwaczem skarbów”

Od pierwszych dni Przywrócenia krytycy podważali wartość charakteru Józefa, ponieważ jako młody chłopiec pracował, poszukując kopalni srebra. Aby go oczernić, używali takich określeń, jak „dorobkiewicz” lub „poszukiwacz skarbów”. Józef Smith dorastał w czasach i w kulturze, w których poszukiwanie srebra lub złota było powszechnie akceptowalne. W spisanej przez siebie historii wyjaśnił, że wraz ze swoją rodziną najął się w kopalni srebra (zob. Józef Smith — Historia 1:56).

Józef Smith — Historia 1:59–62. Przetłumaczona przez dar i moc Boga

Niektórzy pytają: Czy znasz szczegóły związane z przetłumaczeniem Księgi Mormona? Starszy Neal A. Maxwell z Kworum Dwunastu Apostołów udzielił następującej odpowiedzi:

„Zrozumiałe jest, że wielu ludzi, którzy czytają Księgę Mormona, pragnie dowiedzieć się więcej o jej powstaniu, włączając w to proces tłumaczenia. Z pewnością było tak w przypadku wiernego i lojalnego Hyruma Smitha. Hyrum zadał Prorokowi Józefowi pytanie, na które otrzymał odpowiedź, że ‘nie jest konieczne, by ogłaszać światu wszystkie szczegóły związane z powstaniem Księgi Mormona’ i że ‘nie ma potrzeby, aby opowiadał o tych rzeczach’ (History of the Church 1:220). Zatem to, co wiemy na temat okoliczności powstania Księgi Mormona, jest wystarczające, ale nie jest to wiedza kompletna. […]

Jakiekolwiek by nie były szczegóły tej czynności, wymagały one od Józefa wytężonej pracy i osobistego wysiłku, nawet jeśli używał narzędzi objawienia. Proces ten mógł się zmieniać, w miarę, jak możliwości Józefa rosły w czasie używania kamieni Urim i Tummim, ale prawdopodobnie w późniejszym tłumaczeniu nie musiał już tak bardzo na nich polegać. Starszy Orson Pratt z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział, że wie od Józefa Smitha, iż ten używał kamieni Urim i Tummim tylko wtedy, kiedy Józefowi brakowało doświadczenia w tłumaczeniu. Później Józef już ich nie potrzebował; tak było w przypadku tłumaczenia wielu wersów Biblii (zob. Latter–day Saints’ Millennial Star, 11 sierpnia 1874, str. 498–499)

Dlaczego nie wiemy więcej na temat procesu tłumaczenia Księgi Mormona? Być może nie otrzymaliśmy wszystkich szczegółów z tym związanych, ponieważ nie zdołalibyśmy ich zrozumieć. Być może Pan pragnął także pozostawić Księgę Mormona w sferze wiary, mimo że przepełniona jest istotnymi faktami. Wreszcie sam Chrystus pouczył Mormona, który dokonywał przeglądu nauk przekazanych przez Pana Nefitom, aby nie zapisywał wszystkiego na płytach, ponieważ pragnie On ‘[wypróbować] wiarę [Swojego] ludu’ (3 Nefi 26:11). Być może szczegóły związane z tłumaczeniem Księgi Mormona nie są nam dane, gdyż lepiej jest, jeśli zagłębimy się w treść tej księgi, niż przesadnie zajmiemy się procesem, dzięki któremu ją otrzymaliśmy” („By the Gift and Power of God”, Ensign, styczeń 1997, str. 39, 41).

Mimo że nie znamy wszystkich szczegółów związanych z tłumaczeniem Księgi Mormona, wiemy, że została przetłumaczona „przez dar i moc Bożą” (NiP 135:3) oraz że część, która została przetłumaczona, jest prawdą (zob. NiP 17:6).

Józef Smith — Historia 1:59–62. „[Przetłumaczyłem ją] posługując się Urimem i Tummimem”

Urim i Tummim „to przygotowane przez Pana narzędzie, które ma pomóc człowiekowi w otrzymaniu objawienia od Pana i w tłumaczeniu języków” (Bible Dictionary [Słownik biblijny], „Urim and Thummim”). Józef Smith używał Urim i Tummim, tłumacząc Księgę Mormona. Używał też jeszcze kamienia widzącego, który pomagał mu w tym procesie.

Starszy Neal A. Maxwell z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział następujące słowa na temat procesu tłumaczenia i wykorzystywania przez Józefa Smitha Urim i Tummim oraz kamienia widzącego:

„Tylko Prorok Józef znał ten proces na wskroś, ale niechętnie opisywał jego szczegóły. Stwierdzamy to na podstawie słów Davida Whitmera, Josepha Knighta i Martina Harrisa, którzy byli obserwatorami, nie tłumaczami. David Whitmer zaznaczył, że kiedy prorok używał boskich narzędzi, które miały mu pomóc w tłumaczeniu, ‘hieroglify, jak również wersja angielska […] pojawiały się zapisane jasnymi mieniącymi się literami’. Wtedy Józef czytał słowa Oliverowi (cytat z publikacji Jamesa H. Harta, „About the Book of Mormon”, Deseret Evening News, 25 marca 1884, str. 2). Martin Harris powiedział następujące słowa na temat kamienia widzącego użytego w procesie tłumaczenia: ‘Zdania się pojawiały, prorok je czytał, a Martin zapisywał’ (cytat z publikacji Edwarda Stevensona, „One of the Three Witnesses: Incidents in the Life of Martin Harris”, Latter-day Saints’ Millennial Star, 6 lutego 1882, str. 86–87). Joseph Knight miał podobne spostrzeżenia (zob. Dean Jessee, „Joseph Knight’s Recollection of Early Mormon History”, BYU Studies 17 [jesień 1976]: 35.

Oliver Cowdery opowiadał o swoim świadectwie dotyczącym kamieni Urim i Tummim, które umożliwiały Józefowi ‘czytanie po angielsku zreformowanego pisma egipskiego wyrytego na płytach’ („Mormonites”, Evangelical Magazine and Gospel Advocate, 9 kwietnia 1831). Jeśli te relacje są wierne, wskazują na to, że Bóg dał Józefowi ‘wizję i moc tłumaczenia’ (NiP 3:12).

Jeśli dzięki tym niebiańskim narzędziom Prorok widział starożytne słowa przetłumaczone na język angielski, a następnie je dyktował, nie było konieczne, aby stale sprawdzał wyryte na płytach znaki — tak, jak podczas zwyczajnego procesu tłumaczenia, kiedy to osoba wpierw rozważa starożytny tekst, a następnie podaje jego współczesne tłumaczenie.

Proces objawienia, jak widać, nie wymagał od proroka biegłej znajomości starożytnego języka […].

Jakiekolwiek by nie były szczegóły tej czynności, wymagały one od Józefa wytężonej pracy i osobistego wysiłku, nawet jeśli używał narzędzi objawienia. Proces ten mógł się zmieniać, w miarę, jak możliwości Józefa rosły w czasie używania kamieni Urim i Tummim, ale prawdopodobnie w późniejszym tłumaczeniu nie musiał już tak bardzo na nich polegać. Starszy Orson Pratt z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział, że wie od Józefa Smitha, iż używał kamieni Urim i Tummim jedynie na samym początku, kiedy brakowało mu doświadczenia w tłumaczeniu. Później już ich nie potrzebował — tak było w przypadku tłumaczenia wielu wersetów z Biblii (zob. Latter-day Saints’ Millennial Star, 11 sierpnia 1874, str. 498–499)” („By the Gift and Power of God”, Ensign, styczeń 1997, str. 39).

Józef Smith — Historia 1:63–65. Kim byli uczeni, których odwiedził Martin Harris?

Martin Harris odwiedził przynajmniej trzech mężczyzn, o których wiadomo, że byli znanymi lingwistami. W Albany, w stanie Nowy Jork, rozmawiał z Lutherem Bradishem, dyplomatą, politykiem, światowym podróżnikiem i studentem językoznawstwa. W Nowym Jorku spotkał się z dr. Samuelem Mitchellem, wiceprezesem koledżu Rutgers Medical. Spotkał się także z mężczyzną znającym kilka języków, w tym hebrajski i babiloński. Był nim profesor Charles Anthon z Columbia College w Nowym Jorku, jeden z wiodących uczonych filologii klasycznej w tamtym okresie. W czasie wizyty Martina Harrisa, był on adiunktem na wydziale filologii greckiej i łacińskiej. Znał język francuski, niemiecki, grecki i łaciński, nie były mu też obce — jeśli książki w jego bibliotece stanowią na to dowód — najnowsze odkrycia związane z językiem egipskim, w tym wczesne prace Champolliona.