W niedzielę 7 sierpnia 1831 roku podczas pobytu w hrabstwie Jackson w Missouri Prorok Józef Smith otrzymał objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 59. W objawieniu tym Pan określił Swoje wymagania wobec świętych, którzy niedawno przybyli do Syjonu, w tym wytyczne dotyczące właściwego przestrzegania dnia sabatu. Potwierdził również, że ci, którzy przestrzegają Jego przykazań, otrzymają duchowe i doczesne błogosławieństwa.
Pan opisuje błogosławieństwa, które ześle na wiernych świętych w Syjonie
Przed lekcją napisz na tablicy następujące pytania:
Jak myślicie, co to znaczy kochać Boga całym swym ?
Jak postępują i zachowują się ludzie, którzy kochają Pana całym swym w odróżnieniu od tych, którzy tego nie czynią?
Na początku lekcji napisz na tablicy imię Polly Knight. Zapytaj uczniów, co pamiętają na jej temat z lekcji dotyczącej rozdziału: Nauki i Przymierza 57. Jeśli mają problem z przypomnieniem sobie wiadomości, zachęć ich, aby przeczytali historię o Polly Knight znajdującą się w lekcji 62.
Za co podziwiacie Polly Knight?
Powiedz uczniom, że Józef Smith otrzymał objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 59 w dniu śmierci Polly. Poproś ich, aby po cichu przeczytali wersety: Nauki i Przymierza 59:1–2 i odszukali w nich wyrażenia, które mogły być ważne dla jej przyjaciół i bliskich. Poproś uczniów, by opowiedzieli o tym, co znaleźli.
Kogo, poza Polly Knight, dotyczy to objawienie według wersetu 1.? (Świętych, którzy są posłuszni przykazaniom Boga jedynie dla Jego chwały). Co, waszym zdaniem, oznacza, że ktoś ma na uwadze jedynie chwałę Boga?
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 59:3–4. Pozostali niech odszukają doczesne i duchowe błogosławieństwa obiecane tym, którzy są posłuszni Panu jedynie dla Jego chwały. Poproś, aby opowiedzieli, o tym, co znaleźli.
Jakie błogosławieństwo obiecuje Pan w wersecie 4., którego niektórzy ludzie mogą nie uważać za błogosławieństwo? (Mnogie przykazania). W jaki sposób przykazania są dla nas błogosławieństwem? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, możesz poprosić ich o przeczytanie wersetów: Nauki i Przymierza 130:20–21).
Napisz na tablicy następujące niedokończone zdanie: Jeśli będziemy przestrzegać przykazań jedynie dla chwały Boga, będziemy…
Poproś uczniów, aby je uzupełnili w oparciu o to, czego się dowiedzieli z wersetów 1–4. Uczniowie mogą w następujący sposób dokończyć tę zasadę: Jeśli będziemy przestrzegać przykazań jedynie dla chwały Boga, będziemy błogosławieni zarówno docześnie, jak i duchowo. Zachęć uczniów, aby szukali kolejnych przykładów tej zasady podczas dalszego studiowania tego objawienia.
Wyjaśnij, że w dalszej części tego objawienia Pan dał świętym w Syjonie kilka przykazań. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Nauki i Przymierza 59:5, a pozostałych poproś, aby odszukali przykazanie, które Pan dał w nim świętym.
Czego, według tego wersetu, Pan oczekuje od Swych świętych? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą doktrynę: Musimy kochać Boga całym sercem i umysłem, z całej mocy i siły).
Podziel klasę na pary. Każdej z par przydziel jedno ze słów opisujących, jak powinniśmy kochać Pana (serce, moc, umysł, siła). Poleć uczniom, aby użyli przydzielonego im słowa, by uzupełnić pytania, które przed lekcją napisałeś na tablicy. Niech jeden uczeń z każdej pary odpowie na pierwsze pytanie, a drugi na drugie. Kiedy upłynie dość czasu, by uczniowie mogli omówić swoje pytania w parach, poproś kilkoro z nich, aby przedstawili swoje odpowiedzi reszcie klasy.
Aby pomóc uczniom poczuć prawdziwość i znaczenie przykazania mówiącego, że mamy kochać Pana całym sercem, mocą, umysłem i siłą, poproś ich, aby w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania opisali jedną z podanych sytuacji:
Opiszcie sytuację, w której czuliście wielką miłość do Pana.
Opiszcie sytuację, w której wasza miłość do Pana wywarła wpływ na podejmowaną przez was decyzję.
Po upłynięciu wyznaczonego czasu, poproś uczniów, aby podzielili się swoimi odpowiedziami. (Przypomnij uczniom, że nie muszą dzielić się doświadczeniami, które są zbyt osobiste lub prywatne).
Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 59:6–8 i odszukali kolejne przykazania, jakie Pan dał wówczas świętym.
W jaki sposób przykazania te odnoszą się do przykazania mówiącego, że mamy kochać Pana z całego serca, mocy, umysłu i siły?
W jaki sposób kochanie bliźnich jest przejawem naszej miłości do Pana?
Rozdaj uczniom egzemplarze poniższej wypowiedzi Starszego Marka E. Petersena z Kworum Dwunastu Apostołów lub napisz ją przed lekcją na tablicy. (Jest to fragment przemówienia: „The Sabbath Day”, Ensign, maj 1975, str. 49).
„Nasze przestrzeganie lub nieprzestrzeganie to niezawodny wskaźnik naszego stosunku do samego Pana oraz do Jego cierpienia w Getsemane, do Jego śmierci na krzyżu i do Jego zmartwychwstania” (Starszy Mark E. Petersen).
Zachęć uczniów, aby odgadli, jakich słów brakuje w tym fragmencie („dnia Sabatu”). Kiedy podadzą swoje propozycje, wyjaśnij, że w objawieniu zapisanym w rozdziale: Nauki i Przymierza 59 Pan ponownie dał świętym przykazanie, dzięki któremu mogli oni postawić Go na pierwszym miejscu w swoim życiu i pogłębić wiążące ich z Nim więzi. To właśnie o tym przykazaniu mówił Starszy Petersen. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetów: Nauki i Przymierza 59:9–10, a reszta niech odszuka przykazanie, które Pan dał świętym.
Jakie przykazanie dał Pan w tych wersetach? (Zachowuj świętość dnia sabatu).
Poproś uczniów, aby uzupełnili wypowiedź Starszego Petersena słowami: dnia sabatu.
Jaki, zdaniem Starszego Petersena, jest związek pomiędzy tym, jak przestrzegamy dnia sabatu, a naszą miłością do Pana i Jego Zadośćuczynienia?
Zwróć uwagę uczniów na to, że w wersecie 9. Pan obiecał wielkie błogosławieństwo tym, którzy szanują Jego święty dzień. Napisz na tablicy niedokończone zdanie: Jeśli będziemy zachowywać świętość dnia sabatu, pomoże nam to…
Poproś uczniów, aby przeczytali werset 9. i zobaczyli, jaką obietnicę Pan dał wraz z tym przykazaniem.
W jaki sposób, zgodnie z tym, co jest napisane w wersecie 9., będziemy błogosławieni za zachowywanie świętości dnia sabatu? Jak myślicie, co to znaczy „[ustrzec] się od skazy świata”?
Zachęć uczniów, aby własnymi słowami uzupełnili zdanie na tablicy. Oto przykład tego, jak uczniowie mogą wyrazić tę zasadę: Jeśli będziemy zachowywać świętość dnia sabatu, pomoże nam to oprzeć się pokusom i pokonać grzech. Możesz zaproponować uczniom, aby zapisali tę zasadę w swoich pismach świętych.
Wyjaśnij, że wersety 9–14 pomagają nam zrozumieć, co to znaczy zachowywać świętość dnia sabatu. Każdemu z uczniów przydziel po jednym z następujących wersetów: Nauki i Przymierza 59:9, 10, 12 i 13. Poproś uczniów, aby po cichu rozważyli zadane wersety i poszukali w nich wskazówek, jak możemy zachowywać świętość dnia sabatu. Powiedz im, że będą mieli szansę podzielić się swoimi wnioskami z resztą klasy. Zanim uczniowie zaczną czytać przydzielone im wersety, warto wyjaśnić, że wyrażenie: „oddał cześć” w wersie 10. oznacza wielbić lub okazać naszą miłość i oddanie .
Po upływie wyznaczonego czasu poproś jednego z uczniów, któremu przydzielony został werset 9., aby go przeczytał. Zachęć uczniów, którzy studiowali ten werset, aby opowiedzieli o tym, jakie znaleźli wskazówki dotyczące zachowywania świętości dnia sabatu. Wyznacz jednego z uczniów, aby zapisał te wskazówki pod zasadą widniejącą na tablicy. (Na przykład przy wersecie 9. jako ważne elementy zachowywania świętości dnia sabatu uczniowie mogą wymienić chodzenie do kościoła, modlitwę oraz przyjmowanie sakramentu). Poproś uczniów, aby powtórzyli tę samą procedurę dla pozostałych wersetów.
W jaki sposób wasze starania, aby zachowywać świętość dnia sabatu pomogły wam oprzeć się pokusom i wzmocniły was duchowo?
Poproś uczniów o przeczytanie po cichu wersetu: Nauki i Przymierza 59:15 i odszukanie wyrażeń, które opisują, jakie powinno być nasze podejście do dnia sabatu. Niech opowiedzą o tym, co znaleźli, i wyjaśnią, dlaczego takie podejście do dnia sabatu może pomóc nam w zachowaniu jego świętości.
Krótko podsumuj fragment: Nauki i Przymierza 59:16–19, wyjaśniając, że Pan obiecał doczesne i duchowe błogosławieństwa tym, którzy mają w poszanowaniu Jego święty dzień. Opowiedz o tym, jak zachowywanie świętości dnia sabatu wpływa na twój związek z Panem. Zachęć uczniów, aby w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania napisali, co będą robić, aby zachowywać świętość dnia sabatu.
Pan ogłasza wiernym ziemskie i wieczne błogosławieństwa
Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że są rodzicami, którzy dają swoim dzieciom prezenty. Niektóre z ich dzieci szczerze wyrażają swoją wdzięczność za każdym razem, kiedy dostają podarunek.
Jak byście się czuli jako rodzice tych dzieci? Czy miałoby to wpływ na to, czy dawalibyście im więcej prezentów? Dlaczego?
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 59:20–21. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odnajdą, co Pan czuje, kiedy daje nam błogosławieństwa i jak powinniśmy je przyjmować.
Co Pan czuje, kiedy daje nam błogosławieństwa? (Jest Mu to miłe). Co werset 21. mówi na temat tego, jak możemy obrazić Boga? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą zasadę: Obrażamy Boga, kiedy nie okazujemy Mu wdzięczności i łamiemy Jego przykazania).
Pomóż uczniom zrozumieć, że obraza i gniew opisane w wersecie 21. świadczą o tym, że Bóg nas kocha. Jest Mu niemiłe, kiedy jesteśmy niewdzięczni i nieposłuszni, ponieważ to nas od Niego oddala.
Dlaczego, waszym zdaniem, nasz brak wdzięczności za otrzymane błogosławieństwa szkodzi naszej relacji z Bogiem?
W jaki sposób prawda ta odnosi się do rozpoznanej wcześniej zasady mówiącej o zachowywaniu świętości dnia sabatu?
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 59:23–24. Niech reszta klasy śledzi tekst w swoich pismach i odszuka błogosławieństwa, które Pan obiecuje tym, którzy przestrzegają Jego przykazań.
W jaki sposób postępowanie w zgodzie z odnalezionymi w tym objawieniu prawdami przynosi wam spokój w życiu?
Na zakończenie zachęć uczniów, aby zastanowili się, jak wielce Bóg błogosławi ich za przestrzeganie przykazań oraz w jaki sposób mogą okazać Mu swoją wdzięczność.
Objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 59 to pierwsze objawienie w tej dyspensacji, w którym Pan udzielił szczegółowych wskazówek dotyczących zachowywania dnia sabatu. Pan skierował to objawienie do świętych, którzy mieli budować miasto Syjon. Żyli oni pośród innych mieszkańców hrabstwa Jackson, z których wielu postępowało na modłę świata i nie zachowywało świętości dnia sabatu, woląc oddawać się rozmaitym rozrywkom.
Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, jak przyjmowanie sakramentu może pomóc nam pozostać wolnymi od skazy świata:
Obraz
Starszy Dallin H. Oaks
„Żyjemy w niebezpiecznych czasach, o których prorokował Apostoł Paweł (zob. II List do Tymoteusza 3:1). Ci, którzy starają się iść prostą i wąską ścieżką, widzą jej odgałęzienia po obu stronach. Możemy być rozkojarzeni, zawiedzeni, przygnębieni czy przybici. W jaki sposób możemy mieć Ducha Pana, by przewodził naszym wyborom i utrzymywał nas na ścieżce?
We współczesnych objawieniach Pan dał odpowiedź w następującym przykazaniu:
‘I abyś pełniej ustrzegł się od skazy świata, udasz się do domu modlitwy i ofiarujesz swe sakramenty w moim świętym dniu;
Bowiem zaprawdę jest to dzień przeznaczony tobie, abyś odpoczął od trudów, i oddał cześć Najwyższemu’ (NiP 59:9–10).
To jest przykazanie z obietnicą. Uczestnicząc co tydzień, odpowiednio przygotowani, w obrzędzie sakramentu, zyskujemy obietnicę, że będziemy ‘zawsze mogli mieć z sobą Jego Ducha’ (NiP 20:77). Ten Duch jest fundamentem naszego świadectwa. Świadczy on o Ojcu i Synu, przypomina nam o wszystkich rzeczach i prowadzi nas do prawdy. Jest kompasem, który prowadzi nas na naszej ścieżce. Prezydent Wilford Woodruff nauczał, że dar Ducha Świętego ‘jest największym darem, jakim może być obdarowany człowiek’ (Deseret Weekly, 6 kwietnia 1889, str. 451)
W jaki sposób możemy mieć Ducha Pana, by prowadził nas przez nasze wybory, tak abyśmy mogli ustrzec się ‘skazy świata’ (NiP 59:9) i pozostać na bezpiecznej ścieżce wiodącej przez życie doczesne? Musimy być godni oczyszczającej mocy Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa. Czynimy tak poprzez przestrzeganie Jego przykazania, aby przyjść do Niego ze skruszonym sercem i pokornym duchem oraz przyjmować symbole sakramentalne na tym cudownym cotygodniowym spotkaniu, zawierać przymierza, które upoważniają nas do tej cennej obietnicy, że zawsze będziemy mieć Jego Ducha z nami (zob. NiP 20:77)” („Spotkanie sakramentalne i sakrament”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 17, 20).