Lekcja do samodzielnego studiowania

Nauki i Przymierza 101:43–101; 102–105 (część 22.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe podsumowanie wydarzeń, doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Nauki i Przymierza 101:43-101; 102-105 (część 22.), nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku doktrynach i zasadach. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (Nauki i Przymierza 101:43–101; 102)

Uczniowie przestudiowali trzy przypowieści, jakich użył Pan, aby nauczać świętych Swej woli w kwestii Syjonu. Podczas studiowania uczniowie poznali następujące zasady: dzięki pracy świątynnej, prawemu życiu i postępowaniu zgodnie ze słowami proroków przygotowujemy się do tego, by oprzeć się przeciwnikowi; kiedy jesteśmy posłuszni przykazaniom Pana, otrzymujemy siłę, by oprzeć się duchowym i fizycznym wrogom; kiedy gromadzimy się w świątyni, zyskujemy ochronę i przygotowujemy się na życie wieczne; Bóg dał nam wolną wolę — wolność wyboru — ale uczynił nas odpowiedzialnymi za wybory, których dokonujemy.

Dzień 2. (Nauki i Przymierza 103)

Kiedy uczniowie studiowali wskazówki Pana odnośnie do odkupienia Syjonu, rozpoznali błogosławieństwa, które otrzymujemy, kiedy jesteśmy posłuszni przykazaniom Pana, oraz konsekwencje, które się pojawiają, kiedy nie jesteśmy posłuszni. Uczniowie dowiedzieli się też, że uczniowie Jezusa Chrystusa są gotowi oddać życie dla Jego sprawy oraz że wszelkie zwycięstwo i chwała stanie się naszym udziałem dzięki naszemu posłuszeństwu, wierności i modlitwom wiary.

Dzień 3. (Nauki i Przymierza 104)

Ze wskazówek Pana dotyczących reorganizacji Zjednoczonego Przedsiębiorstwa (zwanego często Zjednoczonym Braterstwem) uczniowie dowiedzieli się, że Pan stworzył ziemię, a wszystko, co się na niej znajduje, należy do Niego. Dostrzegli też zasadę mówiącą, że mamy obowiązek udzielać naszego majątku, aby pomagać bliźnim. Uczniowie poznali też błogosławieństwa, jakie możemy otrzymać, jeśli jesteśmy pokorni i wierni oraz jeśli wzywamy imienia Pańskiego.

Dzień 4. (Nauki i Przymierza 105)

Po tym, jak Obóz Syjonu przybył do Missouri, Pan objawił, że Syjon nie będzie odkupiony w owym czasie. Dzięki wskazówkom, jakie Pan dał świętym, uczniowie poznali następujące zasady: aby pomagać w budowie Syjonu, musimy być zjednoczeni i posłuszni wszystkiemu, o co prosi nas Bóg; Bóg przygotował wspaniałe błogosławieństwa dla tych, którzy pozostają wierni w próbach; jeśli będziemy dążyć do ustanowienia pokoju z bliźnimi, wszystko będzie działać wspólnie dla naszego dobra. Czas Pański różni się od naszego.

Wprowadzenie

Lekcja ta pomoże uczniom zastosować lekcje związane z Obozem Syjonu we własnym życiu.

Propozycje dotyczące nauczania

Nauki i Przymierza 105

Pan objawia, co mają zrobić święci w związku z trudnościami na ziemi Syjonu

Przed lekcją przygotuj: papierowy kubek, gumkę recepturkę i trzy kawałki sznurka. Obwód gumki musi być mniejszy od obwodu kubka. Przywiąż kawałki sznurka do gumki w równych odstępach.

Rozpocznij lekcję od poproszenia trzech ochotników. Umieść kubek na płaskiej powierzchni i poinstruuj ochotników, aby go podnieśli, używając jedynie gumki i kawałków sznurka. Powiedz, że nie wolno im dotknąć gumki. Mogą dotykać jedynie przywiązanych do niej kawałków sznurka. (Aby tego dokonać, uczniowie będą musieli współpracować ze sobą i jednocześnie pociągnąć za wszystkie sznurki z taką samą siłą w taki sposób, aby gumka rozciągnęła się wystarczająco, by objąć kubek, a następnie unieść go w górę).

Kiedy uczniowie zakończą ćwiczenie, zadaj im następujące pytanie:

• Jaką rolę w wykonaniu tego zadania odgrywała jedność?

Przypomnij uczniom, że podczas studiowania pism w minionym tygodniu mieli możliwość studiowania objawień danych przez Pana na temat Obozu Syjonu oraz jego misji, której celem było niesienie pomocy wypędzonym świętym w Syjonie. Zachęć uczniów, aby przez całą tę lekcję zwracali uwagę, jaką rolę odgrywała jedność wśród świętych, którzy podejmowali próby odzyskania ziemi Syjonu.

Poproś uczniów, aby opowiedzieli historię Obozu Syjonu w oparciu o to, czego dowiedzieli się podczas studiowania rozdziałów: Nauki i Przymierza 103 i 105. Możesz zadać poniższe pytania, aby pomóc uczniom w przypomnieniu sobie tego, czego się dowiedzieli:

• Dlaczego święci w Syjonie (hrabstwo Jackson w stanie Missouri) potrzebowali pomocy? (Zostali zmuszeni przez motłoch do opuszczenia swojej ziemi).

• Czym był Obóz Syjonu? (Była to grupa ponad 200 mężczyzn, 12 kobiet i 9 dzieci — ochotników i rekrutów — prowadzona przez Proroka Józefa Smitha i zorganizowana zgodnie ze wskazówkami Pana).

• Jaki był pierwotny cel Obozu Syjonu? (Dostarczyć świętym w Missouri potrzebne zasoby i pomóc im w odzyskaniu ziemi w hrabstwie Jackson).

Przypomnij uczniom, że objawienie zawarte w rozdziale: Nauki i Przymierza 105 dane zostało 22 czerwca 1834 roku, kiedy to Obóz Syjonu był w drodze od niemalże 7 tygodni i znajdował się w odległości zaledwie około 15–30 kilometrów od hrabstwa Jackson. Zapytaj klasę, czy ktoś mógłby przypomnieć wskazówki Pana dotyczące odkupienia Syjonu, dane w czasie istnienia Obozu Syjonu. (Mieli poczekać z udzieleniem pomocy wypędzonym świętym w celu odzyskania ziemi Syjonu. Jeśli uczniowie mają trudności z przypomnieniem sobie szczegółów, niech przejrzą werset: Nauki i Przymierza 105:9).

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 105:3–9. Reszta klasy niech śledzi tekst, by poznać niektóre z powodów, dla których Pan opóźnił odkupienie Syjonu.

• Jakie powody podał Pan związane z tym, by nie przywracać świętym ich ziem i domów w Syjonie w tym właśnie czasie?

• Jakiej zasady, mówiącej o tym, co musimy uczynić, by zbudować Syjon, możemy nauczyć się z tych wersetów? (Uczniowie mogą zasugerować różne zasady, ale pomóż im dostrzec następującą: Aby pomagać w budowie Syjonu, musimy być zjednoczeni i posłuszni wszystkiemu, o co prosi nas Bóg. Możesz zapisać tę zasadę na tablicy).

Aby przybliżyć uczniom tę prawdę, poproś ich o przeczytanie wypowiedzi Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów. Niech klasa dowie się, jak Starszy Christofferson wyjaśnił, czym jest Syjon i co musi się stać, aby został on ustanowiony.

„Syjon to zarówno miejsce, jak i ludzie […].

Syjon jest Syjonem ze względu na charakter, cechy i wierność jego obywateli. Pamiętajcie: ‘I nazwał Pan swój lud Syjon, bo byli jednego serca i umysłu i żyli sprawiedliwie; i nie było biednych pośród nich’ (Mojżesz 7:18). Jeśli mamy ustanowić Syjon w swoich domach, gminach, okręgach i palikach, musimy sprostać temu wymaganiu. Konieczna będzie: (1) jedność serc i umysłów, (2) indywidualna i zbiorowa przemiana w święty lud oraz (3) tak skuteczna dbałość o potrzebujących, że wyeliminujemy nędzę spośród nas. Nie możemy czekać z tymi rzeczami na przyjście Syjonu — Syjon przyjdzie dopiero, kiedy one się staną” („Przyjdźcie do Syjonu”, Ensign i Liahona, listopad 2008, str. 37, 38).

Zastanów się nad zadaniem kilku z poniższych pytań, aby pomóc uczniom pogłębić ich zrozumienie Syjonu:

• Co to jest Syjon?

• Co musi się stać, aby Syjon został ustanowiony?

• Jak myślicie, dlaczego budowa Syjonu wymaga jedności i posłuszeństwa?

• Prawom którego królestwa chwały posłuszni są ci, którzy są zjednoczeni? Odpowiedzcie na podstawie wersetów: Nauki i Przymierza 105:3–5.

• Co możecie zrobić, aby wzmocnić jedność w waszych rodzinach, klasach lub kworach kościelnych? W jaki sposób możecie zachęcić inne osoby w tych grupach do tego, by były zjednoczone i posłuszne Panu?

• W jaki sposób czynienie tego pomoże wam i innym ludziom w ustanowieniu Syjonu?

• Jakie doświadczenia pomogły wam zrozumieć znaczenie jedności wśród danej grupy?

Poproś uczniów, aby pomyśleli o jednej rzeczy, jaką mogą zrobić, aby wzmocnić jedność w swoich rodzinach lub w klasach czy kworach kościelnych. Niech każdy uczeń przedyskutuje wraz ze swoim kolegą, co zrobią. Złóż świadectwo o ważności jedności i posłuszeństwa, kiedy staramy się zrealizować cele Pana.

Wyjaśnij, że Pan zakończył objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 105, mówiąc świętym, w jaki sposób powinni odpowiadać swoim wrogom. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 105:38–41. Reszta klasy niech śledzi tekst i wybierze z tych wersetów zwrot, który podsumowuje, co Pan nakazał świętym czynić względem ich prześladowców. Następnie poproś uczniów, aby wyjaśnili, dlaczego wybrali taki zwrot.

• Jakie błogosławieństwa — zgodnie z naukami Pana zamieszczonymi w tych wersetach — mogą przyjść, jeśli staramy się ustanowić pokój z innymi ludźmi? (Uczniowie mogą zaznaczyć słowa i wyrażenia, które nauczają następującej zasady: Jeśli będziemy dążyć do ustanowienia pokoju z bliźnimi, wszystko będzie działać wspólnie dla naszego dobra).

• Jakie błogosławieństwa spłynęły na was lub kogoś, kogo znacie, kiedy staraliście się czynić pokój?

Zachęć uczniów, aby starali się ustanowić pokój w interakcjach z innymi ludźmi.

Następna część (Nauki i Przymierza 106–108; 137)

Zapytaj uczniów, czy kiedykolwiek zastanawiali się, co się dzieje z ludźmi, którzy umierają, nie przyjąwszy chrztu lub nie usłyszawszy o ewangelii Jezusa Chrystusa. Wyjaśnij, że w następnej części odnajdą odpowiedzi na to pytanie. Poznają też pierwotną nazwę Kapłaństwa Melchizedeka oraz funkcje związane z urzędami kapłańskimi.