Nauki i Przymierza 124:1–21

Wprowadzenie

Kiedy 19 stycznia 1841 roku Prorok Józef Smith otrzymał objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 124, święci przebywali w Nauvoo w stanie Illinois od prawie dwóch lat. Po prześladowaniach i trudach, jakich doświadczyli, mieli teraz miejsce, w którym mogli się gromadzić i rozbudowywać w spokoju miasto. Rozdział: Nauki i Przymierza 124 to pierwsze objawienie, jakie Józef Smith otrzymał w Nauvoo, a które zostało przyjęte do kanonu pism świętych. Rozdział ten będzie omawiany przez trzy następne lekcje. W niniejszej lekcji zostaną omówione wersety 1–21. Dowiadujemy się z nich, że Pan nakazał rozesłać proklamację o Przywróceniu ewangelii oraz o paliku Syjonu w Nauvoo do władców z całego świata. Wyraził uznanie pierwszym przywódcom Kościoła oraz udzielił im rad.

Propozycje dotyczące nauczania

Nauki i Przymierza 124:1–14

Pan nakazuje rozesłać proklamację o ewangelii władcom z całego świata

Napisz na tablicy słowo: Silny. Zapytaj uczniów, jaka osoba, według norm świata, jest zazwyczaj uważana za silną. Zapisuj odpowiedzi uczniów na tablicy pod napisem: Silny. Napisz na tablicy słowo: Słaby. Zapytaj uczniów, jakie, według norm świata, cechy ma osoba, która zazwyczaj postrzegana jest jako słaba.

W jaki sposób ideologie świata sprawiają, że młodzi mężczyźni lub młode kobiety czują się słabi?

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset: Nauki i Przymierza 124:1 i odszukali, kto, według Pana, jest słaby. Poproś uczniów, by opowiedzieli o tym, co odkryli.

W jakim sensie Józef Smith był słaby, kiedy został powołany, aby przywrócić ewangelię? Według tego, co podaje werset 1., dlaczego Pan powołuje słabych do wypełnienia Jego dzieła? (Podsumuj odpowiedzi uczniów, zapisując na tablicy następującą zasadę: Pan ukazuje Swoją mądrość poprzez słabych tej ziemi).
W jaki sposób Pan ukazał Swoją mądrość poprzez Proroka Józefa Smitha?
W jaki sposób Pan rozwinął umiejętności Józefa Smitha?

Poproś uczniów, aby wymienili nazwy powołań lub zadań, o wykonanie których mogą zostać poproszeni jako nastolatkowie. (Przykładowe odpowiedzi: nauczyciel domowy, członek prezydium klasy lub kworum, misjonarz, wygłoszenie przemówienia podczas spotkania sakramentalnego lub zaprzyjaźnienie się z kimś z okręgu lub gminy).

Odnieś się do zasady zapisanej na tablicy i zadaj następujące pytania:

Jak pamięć o tej prawdzie pomoże nam, kiedy otrzymujemy różne powołania i zadania, aby służyć w Kościele?
W jaki sposób zostaliście pobłogosławieni poprzez osoby, które wiernie służą Panu, nawet jeśli są one postrzegane przez świat jako słabe?

Przypomnij uczniom, że w czasie zimy na przełomie 1838 i 1839 roku święci uciekli z Missouri oraz osiedlili się w Illinois na brzegu rzeki Missisipi. Tam też zaczęli budować miasto Nauvoo. Po przetrwaniu prześladowań i wielu trudów święci mieli teraz miejsce, w którym mogli się gromadzić i rozbudowywać w pokoju miasto. W grudniu 1840 roku prawo stanu Illinois nadało Nauvoo prawa miasta. Umożliwiło to świętym zorganizowanie lokalnych władz, ustanowienie uniwersytetu, a nawet lokalnej milicji.

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 124:2–3. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co zgodnie z wolą Pana miał uczynić Józef Smith po tym, jak święci osiedlili się w Nauvoo (Możesz wyjaśnić, że termin: tego zboru, czyli palika, w wersecie 2., odnosi się do Nauvoo).

Jakie zadanie Pan wyznaczył Józefowi Smithowi? (Skierować do władców z całego świata proklamację o ewangelii).

Poproś uczniów, aby w ciągu kilku minut zapisali w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania, co napisaliby w tej proklamacji o ewangelii skierowanej do osób rządzących na świecie. Możesz pomóc uczniom, prosząc ich, aby rozważyli, jakie znają prawdy ewangelii oraz możesz zaproponować, aby uwzględnili w swojej proklamacji świadectwo o tych prawdach. Po kilku minutach poproś kilku uczniów, aby podzielili się ze wszystkimi tym, co napisali.

Poproś uczniów, aby wymienili, na jakie sposoby mogą dzielić się ewangelią (Przykładowe odpowiedzi: dzielenie się poprzez portale społecznościowe, napisanie świadectwa w Księdze Mormona i wręczenie tego egzemplarza przyjacielowi oraz zaproszenie kogoś, aby przyszedł do kościoła lub na zajęcia seminarium). Zapisz odpowiedzi uczniów na tablicy.

Jakie, według was, są najskuteczniejsze sposoby dzielenia się z ludźmi ewangelią?

Zapisz na tablicy dwa następujące nagłówki: Jak? i Dlaczego?

Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Nauki i Przymierza 124:4–8. Połowa uczniów niech odszuka, co miała zawierać proklamacja, a druga połowa, dlaczego miała zostać spisana. Po upływie wyznaczonego czasu poproś kilku uczniów, aby podeszli do tablicy i zapisali pod odpowiednim nagłówkiem to, czego się dowiedzieli.

Poproś uczniów, aby rozpoznali zasadę z wersetu 4., która uczy o tym, jak zgodnie z wolą Pana mamy dzielić się z bliźnimi ewangelią. (Uczniowie mogą użyć różnych słów, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Mamy głosić ewangelię w duchu łagodności i przez moc Ducha Świętego).

Co, według was, oznacza głoszenie ewangelii w duchu łagodności? Co, według was, oznacza głoszenie ewangelii przez moc Ducha Świętego?

Odnieś się do listy sposobów dzielenia się ewangelią zapisanej na tablicy. W jaki sposób możemy dzielić się ewangelią w łagodności i poprzez moc Ducha Świętego z użyciem tych metod?

Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Nauki i Przymierza 124:9 i odszukali, co zgodnie z wolą Pana święci powinni zrobić podczas głoszenia ewangelii.

Niech rozpoznają doktrynę nauczaną w wersecie 9., która dotyczy tego, co Pan może zrobić dla tych, którzy słuchają przesłania ewangelii. Uczniowie mogą użyć różnych słów, ale powinni dostrzec prawdę podobną do następującej: Pan może zmiękczyć serca tych, którzy słuchają przesłania ewangelii.

W jaki sposób doktryna ta odnosi się do prawdy, że należy głosić ewangelię w łagodności i przez moc Ducha Świętego?

Podsumuj fragment: Nauki i Przymierza 124:10–14, wyjaśniając, że Pan powiedział, iż wezwie władców świata, aby pomogli świętym, gdy ci będą głosić im ewangelię. Ponadto Pan nakazał Robertowi B. Thompsonowi, aby pomógł Józefowi Smithowi napisać proklamację o ewangelii.

Wyjaśnij, że chociaż prace nad tą proklamacją ruszyły wkrótce po otrzymaniu objawienia zapisanego w rozdziale: Nauki i Przymierza 124, to kilka czynników przyczyniło się do tego, że została ona ukończona oraz opublikowana dopiero kilka lat później. Robert B. Thompson zmarł siedem miesięcy po rozpoczęciu prac nad spisaniem proklamacji. Po jego śmierci czas poświęcony na budowę Świątyni Nauvoo oraz inne zobowiązania przyczyniły się do tego, że niemożliwe było ukończenie jej przed śmiercią Proroka Józefa Smitha. Ukończył ją dopiero Parley P. Pratt. Proklamacja o ewangelii została opublikowana 6 kwietnia 1845 roku w Nowym Jorku w formie broszury, a także jako artykuł w czasopiśmie Millennial Star wydanym dnia 22 października 1845 roku (zob. Ezra Taft Benson, „A Message to the World”, Ensign, listopad 1975, str. 32–34).

Nauki i Przymierza 124:15–21

Pan instruuje przywódców Kościoła w Nauvoo

Poproś uczniów, aby pomyśleli o tym, kiedy ktoś prawił im szczere komplementy. Niech kilkoro uczniów podzieli się swoimi doświadczeniami oraz odpowie na pytanie, dlaczego te komplementy miały dla nich znaczenie.

Wyjaśnij, że Pan w tym objawieniu zwrócił się do kilku osób i pochwalił ich, wskazując ich mocne strony oraz wkład, jaki włożyli w Jego dzieło. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 124:15–20 i odszukali, co Pan powiedział o tych osobach. Możesz zaproponować im zaznaczenie wyrażeń, które wywarły na nich wrażenie. Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby opowiedzieli osobie obok, co odkryli; niech zacytują wyrażenia, które wywarły na nich wrażenie, i powiedzą, dlaczego je wybrali.

Możesz wskazać, że w wersecie: Nauki i Przymierza 124:19 Pan ogłosił, że trzej wierni mężczyźni, którzy niedawno zmarli (David W. Patten, Edward Partridge i Józef Smith sen. — ojciec Proroka) zostali przyjęci do obecności Pana.

Poproś uczniów, aby zbadali, co Pan powiedział o Hyrumie Smithie i George’u Millerze w wersetach: Nauki i Przymierza 124:15, 20.

Jakie uczucia ma Pan wobec tych, którzy są rzetelni w swych działaniach? (Uczniowie mogą użyć różnych słów, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Pan kocha uczciwych w sercu i ufa im. Możesz zaproponować uczniom, żeby zaznaczyli słowa, które nauczają tej zasady w wersetach 15. i 20.).
Jak byście zdefiniowali uczciwość w sercu?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego Josepha B. Wirthlina z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Moim zdaniem uczciwość oznacza, że zawsze czynimy to, co właściwe i dobre, niezależnie od bezpośrednich konsekwencji. Oznacza to bycie prawym, które wypływa z głębi duszy i nie przejawia się jedynie w naszym postępowaniu, ale przede wszystkim w naszych myślach i sercach. Osobista uczciwość moralna oznacza, że jesteśmy godni zaufania i niepodatni na zepsucie oraz że nie nadużywamy czyjegoś zaufania lub nie łamiemy zawartego przymierza” („Personal Integrity”, Ensign, maj 1990, str. 30).

Dlaczego, opierając się na definicji podanej przez Starszego Wirthlina, Pan kocha, tych którzy są uczciwi w sercu?

Poproś uczniów, aby rozważyli aspekt swojego życia, w którym mogą być bardziej uczciwi. Zachęć ich, aby wyznaczyli osobisty cel, aby być bardziej uczciwi w tej kwestii.

Zakończ, składając świadectwo na temat prawd, które były dzisiaj nauczane.

Komentarz i tło historyczne

Nauki i Przymierza 124:2–3. „Uroczysta proklamacja […] do wszystkich narodów”

W 1975 roku Prezydent Ezra Taft Benson służył jako Prezydent Kworum Dwunastu Apostołów. W imieniu swoich braci z Kworum Dwunastu potwierdził wagę przesłania proklamacji napisanej przez Apostołów w 1845 roku, która powstała w wyniku przykazania zawartego we fragmencie: Nauki i Przymierza 124:2–3 (zob. Ezra Taft Benson, „A Message to the World”, Ensign, listopad 1975, str. 33–34).