Nauki i Przymierza 108

Wprowadzenie

26 grudnia 1835 roku Lyman Sherman, wierny członek Obozu Syjonu i jeden z siedmiu Prezydentów Kworum Siedemdziesiątych, posłuchał duchowego podszeptu i poprosił Proroka Józefa Smitha o wskazówki dotyczące swoich obowiązków. Rozdział: Nauki i Przymierza 108 zawiera objawienie dane Lymanowi przez Proroka.

Propozycje dotyczące nauczania

Nauki i Przymierza 108:1–3

Pan wybacza Lymanowi Shermanowi jego grzechy

Rozpocznij lekcję od zadania następujących pytań:

Czy Duch dał wam kiedyś natchnienie, żebyście coś zrobili? Jakie otrzymaliście błogosławieństwa, kiedy posłuchaliście podszeptów Ducha?

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali wprowadzenie do rozdziału: Nauki i Przymierza 108 i zobaczyli, kto zwrócił się do Proroka z prośbą o objawienie.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następujące informacje o Lymanie Shermanie:

Lyman Sherman był wiernym członkiem Kościoła, który przyłączył się do Obozu Syjonu i został później powołany na jednego z siedmiu Prezydentów Kworum Siedemdziesiątych. Prorok Józef Smith zapisał w swoim dzienniku, że 26 grudnia 1835 roku „Brat Lyman Sherman wszedł i poprosił [go], aby przekazał mu słowo Pana. Powiedział: ‘Poczułem, że powinienem zapoznać cię z moimi uczuciami oraz pragnieniami i otrzymałem obietnicę, że otrzymam objawienie, w którym poznam swoje obowiązki’” (w: History of the Church, 2:345; zob. także Journals, tom 1.: 1832–1839, tom 1. z cyklu: Journals of The Joseph Smith Papers [2008], str. 137).

Jak myślicie, co Lyman miał na myśli, mówiąc, że „poczuł” iż musi porozmawiać z Józefem Smithem?

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 108:1. Niech reszta śledzi tekst w swoich pismach i odnajdzie błogosławieństwo, jakie Pan dał Lymanowi Shermanowi ze względu na jego posłuszeństwo natchnieniu i rozmowę z Prorokiem. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.

Jakie błogosławieństwo spłynie na nas, jeśli będziemy gotowi słuchać głosu Pana według tego, co objawił On Lymanowi Shermanowi? (Uczniowie mogą różnie to ująć, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Kiedy jesteśmy posłuszni głosowi Pana, uzyskujemy od Niego wybaczenie. Możesz zapisać tę zasadę na tablicy).
Jak myślicie, dlaczego posłuszeństwo podszeptom Pana przynosi wybaczenie?

Aby przybliżyć uczniom tę zasadę, wyjaśnij, że głos Pana można usłyszeć w pismach świętych, w słowach Jego proroków w dniach ostatnich i w podszeptach Ducha Świętego. Na posłuszeństwo Bogu składa się wypełnianie naszego życia prawymi zajęciami, które dają nam duchową siłę. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następujące wyjaśnienie z leksykonu Oddani wierze: „Pełne posłuszeństwo wnosi pełnię mocy ewangelii do twego życia, włącznie ze wzrastającą siłą, potrzebną do przezwyciężenia swoich słabości. Posłuszeństwo to obejmuje działania, które początkowo mogą nie być częścią pokuty, jak np. uczęszczanie na spotkania, płacenie dziesięciny, służenie i wybaczanie innym. Pan obiecał: ‘Jednakże temu, kto dokonuje pokuty i przestrzega przykazań Pana, zostanie przebaczone’ (NiP 1:32)” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 111).

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset: Nauki i Przymierza 108:2 i odszukali radę, jaką Pan dał Lymanowi Shermanowi po tym, jak powiedział mu, że jego grzechy są mu odpuszczone. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.

Jak myślicie, co znaczą słowa „niechaj spokojna będzie dusza twoja odnośnie do twojej pozycji duchowej”?
Jak myślicie, w jaki sposób rada, żeby „nie [opierać] się więcej głosowi [Pana]”, może pomóc uspokoić czyjąś duszę?

Poproś uczniów, aby w wersetach: Nauki i Przymierza 108:1–2 wyszukali zasadę mówiącą o tym, co przynosi nam wybaczenie Pana. (Uczniowie mogą rozpoznać wiele zasad, ale upewnij się, że podkreślisz następującą: Wybaczenie Pana przynosi spokój naszym duszom).

Zwróć uwagę uczniów na to, że skruszeni pokutą ludzie czasami zastanawiają się, czy ich grzechy zostały im wybaczone, ponieważ nadal czują ich ciężar. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos poniższe wypowiedzi. Reszta uczniów niech przysłucha się radom dla osób, którym trudno jest znaleźć spokój duszy.

Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:

„Wspaniały brzask przebaczenia może nie zawitać od razu. Nie poddawajcie się, jeśli nie udaje się wam na początku. Jednym z najtrudniejszych aspektów pokuty jest wybaczenie samemu sobie. Zniechęcenie jest częścią tej próby. Nie poddawajcie się. Ten olśniewający poranek w końcu nastąpi.

Wtedy ‘pokój Boży, który przewyższa […] rozum’, ponownie zawita w waszym życiu. [List do Filipian 4:7]. Wówczas wy, podobnie jak On, nie będziecie już pamiętać swoich grzechów. Skąd będziecie o tym wiedzieć? Po prostu będziecie wiedzieć! [Zob. Mosjasz 4:1–3]”. („The Brilliant Morning of Forgiveness”, Ensign, listopad 1995, str. 20).

W jaki sposób moglibyście opisać uczucie, które sprawia, że wasza dusza jest spokojna?

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset: Nauki i Przymierza 108:3 i odszukali dodatkowe rady, jakich Pan udzielił Lymanowi Shermanowi.

Jakich rad Pan udzielił Lymanowi Shermanowi? („Powstań i bądź odtąd ostrożniejszy w przestrzeganiu twych ślubów”. Słowo przestrzeganie oznacza tutaj stosowanie się do czegoś lub posłuszeństwo. Ślub w tym znaczeniu to obietnica lub przymierze).
Jakie zawieramy śluby?

Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób mogą być „odtąd ostrożniejsi” w przestrzeganiu swoich ślubów. Jeśli starczy na to czasu, poproś ich, aby napisali, w jaki sposób mogą to uczynić.

Poproś kilkoro uczniów, aby wyjaśnili, w jaki sposób prawdy, które rozpoznali we fragmencie: Nauki i Przymierza 108:1–3, mogą zachęcić ich, ich znajomych lub członków rodziny do posłuszeństwa głosowi Pana i do uzyskania przebaczenia.

Zachęcaj uczniów, aby zastanawiali się, w jaki sposób mogą stosować te zasady i czuć spokój odnośnie do swojej duchowej pozycji przed Panem.

Nauki i Przymierza 108:4–8

Pan udziela Lymanowi Shermanowi dodatkowych rad i obietnic

Zapytaj uczniów, czy słyszeli kiedyś zwrot „uroczyste zgromadzenie”. Jeśli tak, to poproś ich, aby wyjaśnili, co ich zdaniem oznacza. Jeśli potrzebują pomocy, wyjaśnij, że uroczyste zgromadzenie to szczególne spotkanie, które odbywa się przy okazji „poświęcania świątyń, specjalnych szkoleń dla przywódców kapłańskich i kiedy udziela się poparcia nowemu Prezydentowi Kościoła” (David B. Haight, „Solemn Assemblies”, Ensign, listopad 1994, str. 14). W grudniu 1832 roku Pan obiecał świętym, że jeśli zbudują świątynię i zbiorą się na uroczystym zgromadzeniu, to obdaruje ich wspaniałymi błogosławieństwami (zob. NiP 88:70–75, 117–119). W grudniu 1835 roku, kiedy objawienie — zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 108 — zostało dane Lymanowi Shermanowi, do poświęcenia Świątyni Kirtland pozostały jedynie trzy miesiące. Między styczniem a majem 1836 roku w Kirtland odbyło się wiele spotkań, a niektóre z nich nosiły miano uroczystych zgromadzeń. W ciągu tygodnia otaczającego 27 marca 1836 roku uroczyste zgromadzenia były częścią spotkań związanych z poświęceniem Świątyni Kirtland. 30 marca 1836 roku odbyło się również uroczyste zgromadzenie, podczas którego przywódcy kapłańscy otrzymali specjalne instrukcje.

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 108:4–6. Resztę poproś, aby śledziła tekst w swoich pismach i wyszukała, co, zgodnie z obietnicą Pana, Lyman Sherman miał otrzymać podczas uroczystego zgromadzenia.

Co, zgodnie z obietnicą Pana, miał otrzymać Lyman Sherman?

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 108:7–8. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają wskazówki, które Pan dał Bratu Shermanowi. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Możesz wyjaśnić, że nawoływania to rady i słowa zachęty.

W jaki sposób, zgodnie z pragnieniem Pana, Lyman Sherman miał wzmacniać swych braci?

Poproś uczniów, aby wyszukali prawdy zawarte w wersetach: Nauki i Przymierza 108:7–8. Mogą oni rozpoznać na przykład tę prawdę: Mamy wzmacniać innych we wszystkich rozmowach i czynach. Możesz zaproponować uczniom, aby zaznaczyli tę prawdę w swoich pismach świętych.

W jaki sposób możecie wspierać otaczających was ludzi poprzez rozmowy z nimi? W jaki sposób możecie czynami wspierać otaczających was ludzi?

Poproś uczniów, aby opisali sytuację, w której ktoś wsparł ich tak, jak Pan poradził to Lymanowi Shermanowi w wersecie 7.

Poproś ich, aby pomyśleli o osobie, którą mogą dzisiaj wesprzeć i o tym, jak konkretnie to uczynią.

Powiedz uczniom, że Lyman Sherman pozostał wierny aż do śmierci. Prorok Józef Smith, przebywając w więzieniu w Liberty, 16 stycznia 1839 roku powołał i wyznaczył Lymana na członka Kworum Dwunastu Apostołów, ale Lyman zmarł, zanim otrzymał od Proroka list z tym nowym powołaniem.

Zakończ lekcję, dzieląc się doświadczeniem, w którym ktoś cię wzmocnił lub w którym to ty kogoś wzmocniłeś.

Komentarz i tło historyczne

Nauki i Przymierza 108:1–2. „Odpuszczone ci są grzechy twoje […] niechaj spokojna będzie dusza twoja”

Prezydent Harold B. Lee nauczał:

„Gdy stanie się tak, że zrobicie wszystko, co w waszej mocy, aby odpokutować za swe grzechy, bez względu na to, kim i gdzie jesteście, oraz naprawicie wszystko i uczynicie zadość na miarę swoich możliwości […], uzyskacie potwierdzenie tego, czy Pan przyjął wasze starania. Będziecie badać swoją duszę i jeśli znajdziecie w niej spokój sumienia, będzie to dla was znakiem, że Pan przyjął waszą pokutę” (Stand Ye in Holy Places [1974], str. 185).

Nauki i Przymierza 108:3. „Bądź odtąd ostrożniejszy w przestrzeganiu twych ślubów”

Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów świadczył o błogosławieństwach, które wynikają z zachowywania przymierzy:

„Kiedy będziecie ufać [Panu], dążyć do uzyskania Jego woli i będziecie jej posłuszni, otrzymacie błogosławieństwa, których wasz skończony umysł nie jest w stanie pojąć tutaj na ziemi. Wasz Ojciec w Niebie i Jego Święty Syn lepiej od was wiedzą, co przynosi szczęście. Dali wam plan szczęścia. Kiedy go zrozumiecie i będziecie za nim podążać, szczęście stanie się waszym błogosławieństwem. Kiedy z własnej woli będziecie posłuszni, przyjmiecie i będziecie szanować obrzędy i przymierza tego świętego planu, będziecie mogli otrzymać najwspanialszą miarę zadowolenia w tym życiu. I doświadczycie chwil wszechogarniającego szczęścia. Będziecie przygotowywać się na pełne chwały życie w wieczności ze swoimi bliskimi, którzy zasłużą na miejsce w tym królestwie” („Trust in the Lord”, Ensign, listopad 1995, str. 18).

Nauki i Przymierza 108:6. „Mieć będziesz prawo głoszenia mojej Ewangelii, dokądkolwiek cię poślę”

Lyman Sherman był jednym z siedmiu Prezydentów Kworum Siedemdziesiątych. 30 marca 1836 roku, zwracając się do Siedemdziesiątych odnośnie do ich powołania do głoszenia ewangelii, Prorok Józef Smith powiedział:

„Siedemdziesiąci, jeśli mają takie pragnienie, mogą udać się do Syjonu lub gdziekolwiek indziej zapragną i głosić tam ewangelię. Niech naszym celem będzie odkupienie Syjonu, gdziekolwiek by się nie znajdował, i dążenie do umocnienia go całą siłą domu Pana” (Journals, Volume 1: 1832–1839, tom 1. z cyklu: Journals of The Joseph Smith Papers [2008], str. 215; ortografia, interpunkcja i użycie wielkich liter zostały dostosowane do współczesnych standardów; zob. także History of the Church, 2:432).