Nauki i Przymierza 65–71 (część 15.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe podsumowanie wydarzeń, doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Nauki i Przymierza 65–71 (część 15.), nie zakłada, że musisz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku doktrynach i zasadach. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (Nauki i Przymierza 65–66)

Podczas studiowania tej lekcji uczniowie dowiedzieli się, że ewangelia Jezusa Chrystusa rozprzestrzeni się aż po krańce ziemi. Odkryli, że mamy obowiązek przygotować siebie i innych na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa.

Dzień 2. (Nauki i Przymierza 67)

Podczas tej lekcji uczniowie rozpoznali następujące zasady: Pan słyszy nasze modlitwy i zna nasze serca; jeśli pozwolimy, by w naszym sercu zagościł strach, możemy utracić błogosławieństwa. Dowiedzieli się też, że kiedy wyzbędziemy się zazdrości i lęków, ukorzymy się i będziemy okazywać cierpliwość, będziemy w stanie wytrzymać obecność Pana.

Dzień 3. (Nauki i Przymierza 68)

W ramach tej lekcji uczniowie dowiedzieli się, że kiedy słudzy Pana przemawiają pod natchnieniem Ducha Świętego, ich słowa wiodą ludzi ku zbawieniu. Dowiedzieli się też, że biskupi muszą być zatwierdzeni przez Pierwsze Prezydium i ustanowieni na mocy właściwego upoważnienia. Poza tym odkryli, że Pan nakazał rodzicom nauczać dzieci, by zrozumiały doktryny pokuty, wiary w Chrystusa, chrztu i daru Ducha Świętego.

Dzień 4. (Nauki i Przymierza 69–71)

Z rad, jakich Pan udzielił Johnowi Whitmerowi, uczniowie dowiedzieli się, że Pan pragnie, aby zapisy historyczne prowadzono dla dobra Kościoła i przyszłych pokoleń. Uczniowie odkryli też, że Pan pociągnie nas do odpowiedzialności za wypełnianie obowiązków, które powierzył naszej pieczy. Na koniec uczniowie dowiedzieli się, że w odpowiedzi na krytykę Kościoła możemy dzielić się prawdami z pism świętych i postępować zgodnie z natchnieniem Ducha.

Wprowadzenie

Lekcja ta skupi się na słowach, jakie Pan skierował do Williama E. McLellina w rozdziale: Nauki i Przymierza 66. Dzięki przestudiowaniu tego rozdziału uczniowie mogą poznać, jak ważna jest pokuta za wszystkie grzechy, usunięcie ze swego życia tego, co zmniejsza duchowy rozwój uczniów oraz pozostawanie wiernym do końca.

Propozycje dotyczące nauczania

Nauki i Przymierza 66

Pan nakazuje Williamowi E. McLellinowi, aby głosił ewangelię, wyrzekł się wszelkiej nieprawości i pozostał wierny do końca

Przed lekcją narysuj następujący wykres na tablicy.

Na początku zajęć poproś uczniów, aby zapoznali się z wykresem przedstawionym na tablicy. Niech po cichu zastanowią się, w którym miejscu na tej linii umieściliby siebie. Zachęć ich również, aby zastanowili się, w którym kierunku się poruszają — czy zbliżają się, czy może oddalają od Boga. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Prezydenta Henry’ego B. Eyringa z Pierwszego Prezydium. Niech klasa odszuka w niej sposoby, w jakie możemy zbliżyć się do Boga.

„Jeśli chcecie pozostać w bliskim kontakcie z kimś, kto jest drogi waszemu sercu, lecz od kogo jesteście fizycznie oddaleni, wiecie, jak to zrobić. Znaleźlibyście sposób na to, aby rozmawiać z tą osobą, by jej wysłuchać, a także na to, by robić coś dla siebie nawzajem. Im częściej by się to działo, im dłużej trwałby wasz związek, tym głębsza byłaby łącząca was więź. Gdyby pomiędzy rozmowami, słuchaniem i działaniem mijały długie okresy, więź ta stawałaby się coraz słabsza.

Bóg jest doskonały i wszechmocny, a wy i ja jesteśmy śmiertelnikami. Jednak On jest naszym Ojcem, kocha nas i daje nam taką samą szansę na to, by się do Niego zbliżyć, jaką dałby nam bliski przyjaciel. Robi się to w bardzo podobny sposób — poprzez rozmowę, słuchanie i działanie” („To Draw Closer to God”, Ensign, maj 1991, str. 66).

Jak, zdaniem Prezydenta Eyringa, możemy zbliżyć się do Boga?
Jak myślicie, co to znaczy zbliżać się do Boga poprzez rozmowę, słuchanie i działanie?

Wyjaśnij, że na początku istnienia Kościoła pewien człowiek o nazwisku William E. McLellin zbliżył się do Boga, kiedy dowiedział się o przywróconej ewangelii. Został ochrzczony 20 sierpnia 1831 roku. Wkrótce potem został ustanowiony starszym i wraz z Hyrumem Smithem przez kilka tygodni służył jako misjonarz. W październiku 1831 roku pojechał do Ohio na konferencję Kościoła. Poznał wówczas Proroka Józefa Smitha. 29 października Brat McLellin modlił się w sekrecie, aby za pośrednictwem Proroka Pan objawił odpowiedzi na pięć konkretnych pytań. Nie ujawniając swoich pytań, poprosił Józefa Smitha o objawienie. Kiedy Prorok dyktował objawienie, które znajduje się w rozdziale: Nauki i Przymierza 66, Brat McLellin odkrył, że otrzymał odpowiedzi na wszystkie swoje pytania. Pan dał mu wytyczne i przestrogi, aby pomóc mu pozostać wiernym i ostatecznie otrzymać życie wieczne.

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 66:1–2. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, dlaczego Pan pobłogosławił Williama McLellina, gdy dawał to objawienie.

Dlaczego Brat McLellin mógł otrzymać Pańskie błogosławieństwa? (Ponieważ odwrócił się od swoich grzechów, przyjął prawdy Pana i pełnię ewangelii).

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset: Nauki i Przymierza 66:3 i odszukali, co wedle słów Pana musiał jeszcze uczynić Brat McLellin, aby Go zadowolić. Niech opowiedzą o tym, czego się dowiedzieli.

Jak myślicie, co to znaczy, że ktoś jest „czysty, ale nie całkiem”? (Jeśli zajdzie taka potrzeba, możesz wyjaśnić, że choć Brat McLellin poczynił wielkie postępy i został pobłogosławiony za swe wysiłki, nadal musiał odpokutować za pewne grzechy).
Czego możemy się nauczyć z rady, której Pan udzielił w wersecie 3.? (Uczniowie powinni rozpoznać następujące przykazanie: Mamy przykazanie, żeby odpokutować za wszystkie nasze grzechy).
Dlaczego ważne jest, abyśmy odpokutowali za wszystkie nasze grzechy, a nie tylko za ich część?
Czego uczymy się z tego wersetu o tym, jak Pan pomaga nam w procesie pokuty? (Odpowiedzi uczniów mogą być różne, ale powinni wyrazić następującą zasadę: Pan pokaże nam, za co powinniśmy odpokutować).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Henry’ego B. Eyringa. Niech uczniowie wsłuchają się w tekst i odpowiedzą, w jaki sposób możemy prosić Pana, aby pomógł nam odpokutować.

„Jednym z pytań, jakie musimy zadawać Ojcu w Niebie podczas osobistej modlitwy, jest: ‘Co takiego dzisiaj zrobiłem albo czego nie zrobiłem, co nie jest miłe w Twoich oczach? Jeśli uczynisz mi to wiadomym, bezzwłocznie i z całego serca za to odpokutuję’. Na taką pokorną modlitwę otrzymacie odpowiedź” („Do Not Delay”, Ensign, listopad 1999, str. 34).

Zachęć uczniów, aby zastanowili się, jakie błogosławieństwa otrzymali, kiedy odwrócili się od grzechu i przyjęli ewangelię. Zachęć ich, aby starali się zrozumieć, za co mają odpokutować, aby mogli otrzymać jeszcze wspanialsze błogosławieństwa.

Podziel uczniów na pary. Poproś uczniów, aby w parach przeczytali wersety: Nauki i Przymierza 66:5–9 i odszukali, co miał uczynić Brat McLellin, zgodnie z wolą Pana. Niech opowiedzą, czego się dowiedzieli.

Co wersety 8–9 mówią o błogosławieństwach, jakie Brat McLellin miał otrzymać, jeśli wiernie wypełni wolę Pana?
Czego możemy się nauczyć z tych wersetów o błogosławieństwach, które możemy otrzymać, kiedy wypełniamy wolę Pana wobec nas? (Uczniowie powinni rozpoznać zasadę: Jeśli będziemy wiernie wypełniać wolę Pana, będzie On z nami i będzie nas błogosławił, abyśmy mogli osiągnąć to, czego od nas wymaga).

Wyjaśnij, że poza wytycznymi dotyczącymi tego, co ma robić, William McLellin otrzymał też od Pana ostrzeżenie. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos dwa pierwsze zdania z wersetu: Nauki i Przymierza 66:10. Zanim uczeń zacznie czytać, zwróć uwagę na to, że pierwsze zdanie zawiera słowo obarczać. Wyjaśnij, że kiedy coś nas obarcza, blokuje naszą drogę lub sprawia, że dane zadanie staje się trudne do zrealizowania.

Pan nakazał Bratu McLellinowi, aby „[wyrzekł] się wszelkiej nieprawości”. W jaki sposób nieprawe czyny czy grzechy mogły go obarczać podczas pracy misjonarskiej?
W jaki sposób nieprawość obarcza nas duchowo?

Odczytaj trzecie zdanie z wersetu: Nauki i Przymierza 66:10 i poproś uczniów, aby odnaleźli konkretną przestrogę, jakiej Pan udzielił Williamowi McLellinowi.

Z jaką pokusą, według wersetu 10., zmagał się Brat McLellin?
Czego możemy dowiedzieć się z wersetu 10. na temat wiedzy Pana o każdym z nas? (Pomóż uczniom zauważyć, że Pan zna nasze osobiste wyzwania i pokusy, tak jak znał je w przypadku Brata McLellina).
Dlaczego, waszym zdaniem, ważne jest zrozumienie, że Pan zna nasze osobiste wyzwania i pokusy?

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 66:11–13. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają dodatkową radę, jaką Pan dał Williamowi McLellinowi.

Co, według wersetu 12., musimy zrobić, aby otrzymać życie wieczne? (Pomóż uczniom rozpoznać zasadę, że jeśli pozostaniemy wierni do końca, otrzymamy życie wieczne).
Co, waszym zdaniem, oznacza pozostać wiernym do końca?

Wyjaśnij, że kiedy dane zostało to objawienie, William McLellin otrzymał świadectwo przywróconej ewangelii. Po tym, jak dane zostało to objawienie, złożył on świadectwo o proroczym powołaniu Józefa Smitha. Brat McLellin wiernie służył przez kilka lat i został powołany, by służyć jako jeden z pierwszych członków Kworum Dwunastu Apostołów w tej dyspensacji. Niestety nie wytrwał w wierze do końca. W istocie, w 1838 roku zwrócił się przeciwko Prorokowi Józefowi Smithowi i został ekskomunikowany.

Skieruj uwagę uczniów na wykres na tablicy i zaproponuj, aby jeszcze raz zastanowili się, w którym miejscu widzą się na tej linii. Poproś, aby rozważyli następujące pytanie:

Co zrobicie, aby bardziej zbliżyć się do Boga i pozostać wiernymi do końca?

Złóż świadectwo o omówionych doktrynach i zasadach, a następnie zachęć uczniów, aby kierowali się tymi prawdami w swoim życiu.

Następna część (Nauki i Przymierza 72–76)

Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, jak by to było mieć przebłysk tego, jak wygląda piekło (ciemność na zewnątrz) i jakie są cierpienia bezbożnych, a następnie otrzymać wizję celestialnego, terrestrialnego i telestialnego królestwa chwały. Wyjaśnij, że dzięki swej pracy nad natchnionym tłumaczeniem Biblii otwarte zostały oczy Proroka Józefa Smitha i Sidneya Rigdona i mieli wizję trzech stopni chwały, co zapisano w rozdziale: Nauki i Przymierza 76.