Lekcja 118

Nauki i Przymierza 110

Wprowadzenie

W niedzielę 3 kwietnia 1836 roku w Świątyni Kirtland odbyło się spotkanie sakramentalne. Podczas spotkania Józef Smith i Oliver Cowdery udali się do części świątyni, która oddzielona była od reszty zgromadzenia zasłoną. Oddali się tam modlitwie. Kiedy powstali z kolan, ukazał się im Jezus Chrystus i przyjął nowo poświęconą świątynię. Następnie ukazali się Mojżesz, Eliasz i prorok Eliasz i przekazali im klucze kapłaństwa. Wizja ta opisana jest w rozdziale: Nauki i Przymierza 110.

Propozycje dotyczące nauczania

Nauki i Przymierza 110:1–10

Pan ukazuje się i przyjmuje Świątynię Kirtland

Zapytaj uczniów, jaki napis widnieje na każdej świątyni. („Świętość dla Pana — Dom Pana”).

• Co oznacza dla was wyrażenie „Dom Pana”?

Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi na to pytanie, wyjaśnij, że Pan odwiedził Swój dom w Kirtland w stanie Ohio wkrótce po jego poświęceniu. Aby wyjaśnić uczniom okoliczności tego świętego wydarzenia, poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos wprowadzenie do rozdziału: Nauki i Przymierza 110. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach i wyszukali, kto był świadkiem tej wizji i co robiły te osoby, zanim wizja się pojawiła.

• Kto był świadkiem tej wizji? Co robiły te osoby, zanim się ona pojawiła?

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 110:1–3. Zanim uczeń zacznie czytać, poproś resztę klasy, żeby śledziła tekst w swoich pismach i spróbowała wyobrazić sobie scenę opisaną w tych wersetach.

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali wersety: Nauki i Przymierza 110:4–5 i odszukali, co Zbawiciel powiedział Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu.

• Co w tych wersetach ma dla was znaczenie? Dlaczego?

Poproś kilkoro uczniów, aby na zmianę czytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 110:6–10. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst w swoich pismach i wyszukali, dlaczego zgodnie z tym, co powiedział Pan, wszyscy święci mają powód do radości.

• Dlaczego, według wersetu 7., święci mieli wielki powód do radości? (Pan przyjął ich świątynię i obiecał im się w niej objawić).

• W jaki sposób Pan może objawiać się ludziom w świątyni? (Słowo objawiać się oznacza ukazać się lub pokazać się. Przypomnij uczniom, że omawiali to w trakcie studiowania rozdziałów: Nauki i Przymierza 97 oraz Nauki i Przymierza 109. W większości przypadków Pan objawia się poprzez moc Ducha Świętego).

Poproś uczniów, aby rozpoznali zasadę znajdującą się w obietnicy zapisanej w wersetach 7–8. Uczniowie mogą rozpoznać wiele zasad, ale upewnij się, że podkreślisz następującą: Jeśli będziemy posłuszni przykazaniom Pana i będziemy utrzymywać Jego dom czystym i bez skazy, objawi się On nam w świątyni. Możesz zapisać tę zasadę na tablicy.

Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć tę zasadę, możesz zadać następujące pytania:

• W jaki sposób możemy utrzymywać dom Pana czystym i bez skazy?

• Jak myślicie, dlaczego Pan wymaga od nas posłuszeństwa i czystości, zanim objawi się nam w Swoim domu?

Jeśli uczniowie byli już kiedyś w świątyni, zachęć ich, aby zastanowili się nad doświadczeniem, które pomogło im poczuć tam bliskość Pana. Możesz opowiedzieć o swoich uczuciach na temat oddawania czci w świątyni.

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 110:9–10. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali, kto będzie się radować i dlaczego.

• Kto, według tych wersetów, zostanie pobłogosławiony z powodu przywrócenia błogosławieństw świątynnych?

• W jaki sposób świat jest błogosławiony dzięki świątyniom i pracy na rzecz zbawienia żyjących i zmarłych?

• W jaki sposób świątynia błogosławi wasze życie?

Nauki i Przymierza 110:11–16

Ukazanie się Mojżesza, Eliasza i proroka Eliasza oraz przekazanie kluczy kapłaństwa Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu

Poproś uczniów, aby opowiedzieli o sytuacji, w której członkowie ich rodziny byli przez jakiś czas rozdzieleni. Zachęć ich, aby opowiedzieli, co czuli w okresie rozłąki. Kiedy uczniowie będą studiować fragment: Nauki i Przymierza 110:11–16, poproś ich, aby wyszukali, w jaki sposób wizja ta umożliwia naszym rodzinom bycie na zawsze razem.

Narysuj na tablicy poniższą tabelę. Nie podawaj odpowiedzi w nawiasach.

	Mojżesz NiP 110:11	Eliasz NiP 110:12	Prorok Eliasz NiP 110:13–16
Przywrócone klucze kapłańskie	(Klucze zgromadzenia Izraela)	(Dyspensacja ewangelii Abrahama)	(Klucze tej dyspensacji)
Czym zawiadują te klucze	(Praca misjonarska)	(Małżeństwo celestialne i potomstwo w wieczności)	(Moc zapieczętowania, praca świątynna i badanie historii rodziny)

Wyjaśnij, że kiedy wizja, w której ukazał się Zbawiciel, dobiegła końca, Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu ukazały się, jedna po drugiej, trzy inne osoby. Pokaż ilustracje przedstawiające Mojżesza i proroka Eliasza (zob. Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 14, 20; zob. także LDS.org). Poproś uczniów, aby wyjaśnili, kim jest Mojżesz i prorok Eliasz oraz by wymienili kilka ważnych rzeczy, które uczynili (jeśli uczniowie potrzebują pomocy, zaproponuj, żeby odszukali imiona tych proroków w Słowniku biblijnym). Wyjaśnij, że Eliasz był prawdopodobnie prorokiem, który żył w czasach Abrahama. Słowo Eliasz to również tytuł, który oznacza osobę, która coś zwiastuje bądź przywraca (zob. Guide to the Scriptures, „Elias”, strona internetowa: scriptures.lds.org).

Podziel uczniów w klasie na trzy grupy. Każdej z nich przydziel jedno z imion znajdujących się w tabeli na tablicy. Wyjaśnij, że każdy z tych posłańców przekazał Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu klucze kapłańskie. Poproś uczniów, aby zbadali fragmenty z pisma świętego, do których odnośniki zapisane są pod przydzielonym im imieniem i zobaczyli, co przywrócił dany niebiański posłaniec. Po upływie wyznaczonego czasu poproś jednego ucznia z każdej grupy, żeby przeczytał na głos przydzielony jej fragment z pisma świętego. Poproś kolejnego ucznia z każdej grupy, aby w rubryce zatytułowanej „Przywrócone klucze kapłańskie” zapisał w tabeli na tablicy, co przywrócił dany posłaniec.

Aby wyjaśnić uczniom, czym są klucze zgromadzenia Izraela, omówcie odpowiedź na następujące pytanie:

• W jaki sposób Pan gromadzi Swoje dzieci w Swoim królestwie w naszych czasach?

Uzupełnij odpowiedzi uczniów lub potwierdź je, prosząc jednego z nich, aby przeczytał poniższe wyjaśnienie Starszego Russella M. Nelsona z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Praca misjonarska jest kluczowa dla zgromadzenia Izraela […]. W wielu narodach nasi misjonarze [poszukują ludzi] z rozproszonego Izraela” („Zgromadzenie rozproszonego Izraela”, Ensign lub Liahona, listopad 2006, str. 81).

Pod hasłem „Mojżesz” napisz w tabeli na tablicy: praca misjonarska w rubryce zatytułowanej „Czym zawiadują te klucze”.

• Jaki wpływ na wasze życie ma fakt, że Mojżesz przywrócił klucze pracy misjonarskiej?

Powierzona Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu przez Eliasza dyspensacja ewangelii Abrahama przywróciła obietnice, jakie Pan dał Abrahamowi. Aby wyjaśnić uczniom, czym jest przywrócona przez Eliasza dyspensacja ewangelii Abrahama, poproś jednego z nich o przeczytanie następującego wyjaśnienia Starszego Bruce’a R. McConkiego z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Eliasz wskrzesza ponownie ‘ewangelię Abrahama’ — wielkie przymierze Abrahama, na mocy którego wierni otrzymują obietnice wiecznego przyrostu, obietnice, że dzięki małżeństwu celestialnemu ich potomstwo będzie w wieczności tak liczne, jak piasek na brzegu morza czy gwiazdy na niebie. Eliasz daje obietnicę — którą w przeszłości otrzymali Abraham, Izaak i Jakub — że za sprawą współczesnych ludzi i ich nasienia pobłogosławione zostaną wszystkie pokolenia. W obecnych czasach oferujemy błogosławieństwa Abrahama, Izaaka i Jakuba wszystkim tym, którzy zechcą je przyjąć” („The Keys of the Kingdom”, Ensign, maj 1983, str. 22).

• Jakie obietnice zostały dane Abrahamowi zgodnie ze słowami Starszego McConkiego? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, napisz na tablicy: małżeństwo celestialne i potomstwo w wieczności w kolumnie pod hasłem „Eliasz”).

• Jakie mają dla was znaczenie błogosławieństwa związane z małżeństwem celestialnym i posiadaniem potomstwa w wieczności? Dlaczego są one dla was ważne?

Aby pomóc uczniom zrozumieć, jakie klucze przywrócił prorok Eliasz, poproś dwóch z nich, aby przeczytali następujące wypowiedzi:

Prezydent Joseph Fielding Smith nauczał: „Moc zapieczętowania nadana prorokowi Eliaszowi to moc, która wiąże mężów i żony oraz dzieci do rodziców na czas i na wieczność. Ta wiążąca moc istnieje w każdym obrzędzie Ewangelii […]. To dzięki tej mocy wszystkie obrzędy dotyczące zbawienia są związane, czyli zapieczętowane. Misją proroka Eliasza było przywrócenie tej mocy” (Elijah the Prophet and His Mission [1957], str. 5).

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił: „Jako członkowie przywróconego Kościoła Chrystusa mamy nałożony przymierzem obowiązek odszukiwać naszych przodków i udostępniać im obrzędy ewangelii niezbędne do zbawienia […]. Dlatego właśnie badamy historię rodziny, budujemy świątynie i dokonujemy obrzędów za zmarłych. Dlatego właśnie Eliasz został przysłany, by przywrócić moc pieczętowania, która wiąże na ziemi i w niebie” („Serca dzieci się zwrócą”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 25–26).

• Jaką moc i upoważnienie przywrócił, zgodnie z tym wyjaśnieniem, prorok Eliasz? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, napisz: moc zapieczętowania, praca świątynna i badanie historii rodziny w kolumnie pod hasłem „Prorok Eliasz”. Możesz przypomnieć uczniom, że bez tych kluczy kapłaństwa „cała Ziemia byłaby całkowicie zniszczona w momencie […] przyjścia [Pana]” [NiP 2:3]).

• Jakie błogosławieństwa otrzymaliście dzięki przywróceniu mocy zapieczętowania?

Wyjaśnij, że Prezydent Joseph Fielding Smith zauważył, że Świątynia Kirtland „została zbudowana głównie dla przywrócenia kluczy upoważnienia kapłaństwa. W przekazaniu tych kluczy objawiona [została] pełnia obrzędów ewangelii” (Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, 3 tomy [1954–1956], 2:242). Prezydent Kościoła i Kworum Dwunastu Apostołów nadal używają tych kluczy kapłaństwa w naszych czasach.

Napisz na tablicy następujące niedokończone zdanie: Klucze pracy misjonarskiej, wiecznej rodziny i pracy świątynnej pomagają nam…

Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Nauki i Przymierza 110:11–16 i odszukali, w jaki sposób można dokończyć tę zasadę.

• Dlaczego, według tych wersetów, konieczna jest praca misjonarska, wieczna rodzina i praca świątynna? (Kiedy uczniowie będą odpowiadać, uzupełnij zdanie na tablicy. Ich odpowiedzi powinny odzwierciedlać następującą zasadę: Klucze pracy misjonarskiej, wiecznej rodziny i pracy świątynnej pomagają nam przygotować się na Drugie Przyjście Pana).

Aby wyjaśnić uczniom tę doktrynę, zachęć wszystkie grupy do zastanowienia się nad jednym z następujących pytań, które im przydzielisz: (1) W jaki sposób praca misjonarska przygotowuje ludzi na Drugie Przyjście Pana? (2) W jaki sposób obietnica małżeństwa na wieczność i wiecznej rodziny przygotowuje ludzi na Drugie Przyjście Pana? (3) W jaki sposób praca świątynna przygotowuje ludzi na Drugie Przyjście Pana? Po upływie wyznaczonego czasu poproś przedstawiciela każdej grupy, aby odpowiedział na zadane pytania.

Napisz na tablicy następujące pytania i poproś uczniów, aby odpowiedzieli na nie w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania:

Jakie otrzymujesz błogosławieństwa dzięki przywróceniu kluczy kapłaństwa?

Co możesz zrobić, aby pomóc komuś czerpać z błogosławieństw związanych z przywróceniem któregoś z tych kluczy?

Po upływie wyznaczonego czasu, poproś uczniów, aby omówili swoje przemyślenia z kolegą. Opowiedz, w jaki sposób twoje życie zostało pobłogosławione dzięki przywróceniu tych kluczy kapłaństwa.

Komentarz i tło historyczne

Nauki i Przymierza 110:10. „Sława domu tego rozszerzy się do obcych krajów”

Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił:

„[W 1836 roku] Pan prorokował, że ‘sława domu tego rozszerzy się do obcych krajów’ (NiP 110:10). W istniejących wówczas okolicznościach było to co najmniej mało prawdopodobne. Członkowie Kościoła byli jedynie grupką świętych, którzy mieszkali rozproszeni na wiejskich terenach dopiero odkrywanej ziemi. Jednak na przekór prześladowaniom, problemom i próbom, jakich doświadczali w tym wczesnym okresie, kongregacje rozsiane są teraz dosłownie po całym świecie, a dziesiątki tysięcy misjonarzy składają świadectwo na progach wszystkich domostw, które je przyjmują” (The Holy Temple [1980], str. 135).

Nauki i Przymierza 110:11. Zgromadzenie Izraela

Prezydent Joseph Fielding Smith wyjaśnił: „Mojżesz dzierżył klucze zgromadzenia Izraela. Wyprowadził Izrael z Egiptu do ziemi Kanaanu. Jego zadaniem w tej dyspensacji było przywrócenie tych kluczy dla celów współczesnego gromadzenia Izraela” (Church History and Modern Revelation, 2 tomy [1953], 2:48). Wkrótce po otrzymaniu tej wizji w Świątyni Kirtland, Prorok Józef Smith użył tych kluczy, aby rozpocząć gromadzenie Izraela ze wszystkich zakątków świata. Na przykład w 1837 roku Starszy Heber C. Kimball, Straszy Orson Hyde i inni misjonarze zostali wysłani do Anglii, gdzie dzięki swoim naukom pomogli zgromadzić w przywróconym Kościele Jezusa Chrystusa niemalże 2000 dusz.

Nauki i Przymierza 110:13. Powrót proroka Eliasza

„Ten wspaniały dzień wizji i objawień miał miejsce w Niedzielę Wielkanocną 3 kwietnia 1836 roku [zob. wprowadzenie do rozdziału: Nauki i Przymierza 110]. W dyspensacji pełni czasów nie można było wybrać lepszej daty na potwierdzenie rzeczywistości Zmartwychwstania! W ów weekend przypadało również żydowskie święto paschy. Od wieków żydowskie rodziny zostawiają przy stole paschalnym puste miejsce, oczekując powrotu proroka Eliasza. Prorok Eliasz powrócił — ale nie ukazał się przy stole paschalnym, ale w świątyni Pana w Kirtland” (Church History in the Fulness of Times Student Manual, wyd. 2. [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003], str. 167).

Nauki i Przymierza 110:13–16. Klucze zapieczętowania zwracają ku sobie nawzajem serca ojców i dzieci

Prezydent James E. Faust z Pierwszego Prezydium nauczał:

„Moim zdaniem, członkowie Kościoła mają najskuteczniejsze lekarstwo na rozpad życia rodzinnego w naszych czasach. Jest nim honor i szacunek, jaki mężczyźni, kobiety i dzieci winni okazywać w domu, wypełniając wyznaczone im przez Boga role ojca i matki. Jeśli będziemy to czynić, wzajemny szacunek i docenienie panujące wśród członków Kościoła będą się rozwijać, dzięki wyuczonej w nim prawości. W ten sposób przywrócone przez proroka Eliasza wspaniałe klucze zapieczętowania, o których mówił Malachiasz, będą w stanie zadziałać, aby ‘[zwrócić] serca ojców do dzieci, a dzieci do ojców, bo inaczej cała ziemia zostanie dotknięta klątwą’ (NiP 110:15; Ks. Malachiasza 3:24).

Być może uważamy tę powierzoną prorokowi Eliaszowi moc za coś, co związane jest jedynie z formalnymi obrzędami, jakich dokonuje się w świętych miejscach. Obrzędy te jednak zaczynają działać i wydają dobre owoce jedynie wtedy, gdy przejawiają się w naszym codziennym życiu. Malachiasz powiedział, że moc proroka Eliasza zwróci serca ojców i dzieci ku sobie nawzajem. Serce jest siedliskiem uczuć i przewodem objawienia. (Zob. Ks. Malachiasza 3:24). Moc zapieczętowania objawia się zatem w związkach rodzinnych, w cechach charakteru i cnotach, które rozwijają się w dogodnym otoczeniu i w atmosferze pełnej miłości służby. To właśnie te więzi łączą rodziny” („Father, Come Home”, Ensign, maj 1993, str. 37).

Starszy Russell M. Nelson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

„Temu przywróceniu [kluczy kapłaństwa] towarzyszyło coś, co nazywamy czasami Duchem proroka Eliasza — objawienie Ducha Świętego składającego świadectwo o boskiej naturze rodziny” („A New Harvest Time”, Ensign, maj 1998, str. 34).