Lekcja do samodzielnego studiowania

Nauki i Przymierza 129–131; 132:1–33 (część 28.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe podsumowanie wydarzeń, doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Nauki i Przymierza 129–131; 132:1–33 (część 28.), nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku doktrynach i zasadach. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (Nauki i Przymierza 129; 130:1–11, 22–23)

Kiedy uczniowie studiowali niektóre z nauk Proroka Józefa Smitha, dowiedzieli się, że prawdziwi posłańcy wysłani przez Ojca Niebieskiego nie zwiodą nas. Odkryli też doktryny dotyczące członków Boskiej Trójcy. Uczniowie dowiedzieli się, że relacje, jakie możemy mieć w niebie, są takie same jak te, którymi cieszymy się na ziemi, ale będą one miały wieczną chwałę.

Dzień 2. (Nauki i Przymierza 130:12–21)

Podczas tej lekcji uczniowie poznali następujące zasady: tylko Bóg zna dokładny czas, kiedy nastąpi Drugie Przyjście. Wiedza i inteligencja zdobyte w tym życiu powstaną z nami podczas zmartwychwstania. Jeśli chcemy otrzymać błogosławieństwo od Boga, to stanie się tak poprzez posłuszeństwo prawu, od którego jest ono uzależnione.

Dzień 3. (Nauki i Przymierza 131)

Kiedy uczniowie studiowali rozdział: Nauki i Przymierza 131, dowiedzieli się, że aby dostąpić wywyższenia w najwyższym stopniu królestwa celestialnego, musimy zawrzeć nowe i wieczne przymierze małżeństwa. Uczniowie poznali też znaczenie wyrażenia „pewniejsze słowo proroctwa” oraz dowiedzieli się więcej o naturze naszych duchów.

Dzień 4. (Nauki i Przymierza 132:1–33)

Podczas tej lekcji uczniowie dowiedzieli się, że jeśli przymierze jest zawarte poprzez właściwe upoważnienie kapłańskie i zapieczętowane przez Świętego Ducha Obietnicy, będzie trwać wiecznie. Dowiedzieli się też, że jeśli mężczyzna i kobieta wytrwają w nowym i wiecznym przymierzu małżeństwa, to będą mieli wieczny przyrost potomków.

Wprowadzenie

Uczniowie studiowali wersety: Nauki i Przymierza 132:1–33 podczas lekcji w dniu 4. Dzisiejsza lekcja pomoże im dogłębnie zrozumieć cały rozdział: Nauki i Przymierza 132 oraz zasadę wielożeństwa. Uczniowie lepiej zrozumieją, dlaczego w przeszłości praktykowano wielożeństwo.

Uwaga: W tej części uczniowie poznali dwa fragmenty do opanowania: Nauki i Przymierza 130:22–23 oraz Nauki i Przymierza 131:1–4. Na początku lekcji możesz poprosić połowę klasy, aby wyjaśniła, czego się dowiedziała z pierwszego fragmentu, a drugą — czego się dowiedziała z drugiego fragmentu.

Propozycje dotyczące nauczania

Nauki i Przymierza 132:3–6, 34–48

Pan ustala warunki nowego i wiecznego przymierza i objawia zasadę wielożeństwa

Przed lekcją napisz na tablicy następujące pytania:

Dlaczego małżeństwo na wieczność jest dla was ważne?

Co zrobicie, począwszy od dzisiaj, aby przygotować się do wejścia do świątyni i zawarcia małżeństwa na to życie i na całą wieczność?

Jakie błogosławieństwa będą udziałem tych, którzy są posłuszni prawu Boga i zostaną zapieczętowani w świątyni?

Poproś uczniów, aby rozważyli te pytania podczas dzisiejszego studiowania rozdziału: Nauki i Przymierza 132.

Wyjaśnij, że kiedy Józef Smith pracował nad natchnionym tłumaczeniem Starego Testamentu w 1831 roku, przeczytał, że niektórzy starożytni prorocy praktykowali wielożeństwo (zwane też poligamią). Polegało to na tym, że mężczyzna był w związku małżeńskim z więcej niż jedną żoną. Prorok studiował pisma święte, rozważał to, czego się nauczył i w końcu w modlitwie zadał Ojcu Niebieskiemu pytania na temat wielożeństwa.

Napisz na tablicy: I Ks. Mojżeszowa 16:1–3. Wyjaśnij, że we fragmencie tym opisane są czyny Saraj i Abrama, znanych później jako Sara i Abraham. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos tych wersetów. Niech pozostali śledzą tekst i pomyślą, jakie nurtują ich pytania na temat tego wydarzenia z życia Abrama i Saraj.

Poproś uczniów o przeczytanie po cichu wersetu: Nauki i Przymierza 132:1 i odszukanie, o co Prorok Józef Smith zapytał podczas studiowania fragmentów ze Starego Testamentu na temat praktyki wielożeństwa. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. (Możesz wyjaśnić, że słowo: konkubina to termin użyty do opisania kobiet ze Starego Testamentu, które w owym czasie i kulturze były w legalnym związku małżeńskim z mężczyzną, ale miały niższy status społeczny niż żona. Konkubinat nie jest formą wielożeństwa praktykowanego w naszej dyspensacji).

Zapisz na tablicy następujące pytanie: Dlaczego Pan nakazuje prawym mężczyznom i kobietom posłuszeństwo zasadom wielożeństwa w określonych czasach?

Wyjaśnij, że podczas studiowania rozdziału: Nauki i Przymierza 132 uczniowie znajdą odpowiedzi na pytanie zapisane na tablicy oraz na inne nurtujące ich pytania na temat wielożeństwa. Poproś, aby zapisali prawdy, jakie odkryją podczas dzisiejszego studiowania.

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 132:34–36. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, dlaczego Abraham i Sara zaczęli praktykować wielożeństwo.

• Dlaczego Sara, zgodnie z wersetem 34., podarowała Abrahamowi kolejną żonę? Jaka wypływa z tego nauka o zasadzie wielożeństwa? (Kiedy uczniowie będą odpowiadać, zapisz następującą zasadę na tablicy: Wielożeństwo jest akceptowane przez Pana tylko wtedy, gdy wynika z Jego przykazania. Aby przybliżyć uczniom tę zasadę, możesz poprosić o przeczytanie fragmentu: Jakub 2:27, 30. Możesz również zasugerować, by zapisali ten odsyłacz w pismach świętych obok fragmentu: Nauki i Przymierza 132:34).

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 132:37–38. Niech pozostali śledzą tekst i odszukają wyrażenia, które opisują przykłady, kiedy Pan nakazał praktykować wielożeństwo. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.

Podsumuj wersety: Nauki i Przymierza 132:39, 41–43, wyjaśniając, że Pan zapewnił nas, iż kiedy ludzie praktykują zasadę wielożeństwa według Jego przykazania, nie są winni popełnienia grzechu, jakim jest cudzołóstwo. Jednakże jeśli osoba praktykuje wielożeństwo i nie czyni tego w oparciu o przykazanie dane przez Pana, wtedy jest winna cudzołóstwa. (Zwróć uwagę, że słowo zniszczony w wersecie 41. wskazuje na to, że ci, którzy przekraczają święte przymierza, będą oddzieleni od Boga oraz od Jego ludu przymierza [porównaj z: Dzieje Apostolskie 3:22–23; 1 Nefi 22:20]).

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset: Nauki i Przymierza 132:40 i odszukali, co Pan zamierzał zrobić. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.

Wyjaśnij, że wyrażenie: „przywracam wszystkie rzeczy” dotyczy praw i obrzędów ewangelii, które zostały objawione w poprzednich dyspensacjach. Zapisz na tablicy następującą zasadę: Przykazanie, aby żyć według prawa wielożeństwa w dniach ostatnich, było częścią przywrócenia wszystkich rzeczy. (Zob. także Dzieje Apostolskie 3:20–21).

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 132:45, 48.

• Czego te wersety uczą nas na temat wielożeństwa? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą zasadę: Upoważnienie do praktykowania wielożeństwa może być udzielone tylko poprzez klucze kapłaństwa dane Prezydentowi Kościoła).

Wyjaśnij, że na początku tej dyspensacji, w ramach przywrócenia wszystkich rzeczy, Pan nakazał niektórym z pierwszych świętych, aby praktykowali wielożeństwo na mocy kluczy kapłaństwa dzierżonych przez Józefa Smitha i następnych Prezydentów Kościoła — Brighama Younga, Johna Taylora i Wilforda Woodruffa. W 1890 roku Prezydent Woodruff, działając na mocy tych samych kluczy kapłańskich, otrzymał objawienie, że praktyka wielożeństwa powinna być zaniechana (zob. Deklaracja Oficjalna 1).

Nauki i Przymierza 132:49–66

Pan radzi Józefowi i Emmie Smithom w kwestii wielożeństwa

Wyjaśnij, że Prorok Józef Smith był niechętny rozpoczęciu praktyki wielożeństwa. Powiedział, że nie rozpoczął tej praktyki, dopóki nie został ostrzeżony, że zostanie zniszczony, jeśli nie będzie posłuszny (zob. „Plural Marriage”, Historical Record, maj 1887, str. 222). Z powodu braku dokumentów historycznych niewiele wiemy o wczesnych próbach wypełnienia przez niego tego przykazania. Jednak w 1841 roku Prorok był posłuszny temu przykazaniu, a w ciągu następnych trzech lat poślubił dodatkowe żony według przykazania Pana. Posłuszeństwo Proroka Józefa Smitha temu przykazaniu Pana było próbą wiary zarówno dla niego, jak i dla jego żony Emmy, którą bardzo kochał.

Podsumuj wersety: Nauki i Przymierza 132:49–56, wyjaśniając, że Pan doradzał Józefowi i Emmie Smithom i obiecał im błogosławieństwa, jeśli będą posłuszni zasadzie wielożeństwa. Wyjaśnij, że w 1841 roku Prorok Józef Smith zaczął nauczać zasady wielożeństwa innych wiernych mężczyzn i kobiety. Chociaż ci wierni członkowie Kościoła byli z początku niechętni i sfrustrowani, kiedy dowiedzieli o tym przykazaniu, otrzymali osobiste potwierdzenie poprzez Ducha Świętego i przyjęli zasadę wielożeństwa.

Przeczytaj na głos werset: Nauki i Przymierza 132:63, rozpoczynając od słów: „bowiem są mu dane”. Zanim zaczniesz czytać, wyjaśnij, że werset ten pomaga nam zrozumieć powód, dla którego Pan nakazał Józefowi Smithowi oraz innym osobom praktykować wielożeństwo. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają cel tego przykazania. Kiedy już przeczytasz, zapisz na tablicy następującą zasadę: Pan ustanowił w niektórych okresach praktykowanie wielożeństwa, aby dać więcej możliwości Swojemu ludowi do wychowania dla Niego dzieci. (Możesz ponownie wskazać na werset: Jakub 2:30).

• Co oznacza „rozmnażać się i zapełniać ziemię”? (Mieć dzieci).

• W jakim sensie posiadanie dzieci pomaga rodzicom brać udział w kontynuowaniu dzieła Ojca Niebieskiego?

Wskaż pytanie zapisane na tablicy: Dlaczego Pan nakazuje prawym mężczyznom i kobietom posłuszeństwo zasadom wielożeństwa w określonych czasach? Możesz poprosić uczniów, aby podsumowali dla wszystkich to, czego dowiedzieli się podczas studiowania rozdziału: Nauki i Przymierza 132 oraz wersetów: Jakub 2:27, 30, które pomagają odpowiedzieć na to pytanie.

Na zakończenie podziel się swoim świadectwem o Proroku Józefie Smithie i o tym, że otrzymał objawienia od Boga i był im posłuszny (zob. NiP 132:37).

Następna część (Nauki i Przymierza 133–135)

Zapytaj uczniów, jak by postąpili, gdyby musieli wybierać pomiędzy pójściem na śmierć a ucieczką przed tymi, którzy próbują ich zabić. A co w przypadku, gdy pójście na śmierć mogłoby uratować życie waszych rodzin, przyjaciół i setek innych osób? Co byście wtedy zrobili? Prorok Józef Smith dobrowolnie wybrał śmierć, mówiąc: „Idę niczym owieczka na rzeź; lecz jestem spokojny niczym letni poranek” (NiP 135:4). W następnej części uczniowie będą czytać o męczeńskiej śmierci Proroka Józefa Smitha.