Nauki i Przymierza 49–56 (część 12.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe podsumowanie wydarzeń, doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Nauki i Przymierza 49–56 (część 12.), nie zakłada, że musisz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku doktrynach i zasadach. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (Nauki i Przymierza 49)

Uczniowie studiowali doktryny i zasady, które Pan dał Lemanowi Copleyowi i innym ludziom, aby nauczali szejkersów: że jeśli znamy znaki Drugiego Przyjścia, nie będziemy zwiedzeni przez fałszywe twierdzenia; że Jezus Chrystus nakazał Swoim sługom, aby wzywali ludzi do uwierzenia w Niego, pokuty, chrztu i przyjęcia daru Ducha Świętego; że małżeństwo jest wyświęcone przez Boga i że nakazano mężom i żonom, aby byli jednością i mieli dzieci.

Dzień 2. (Nauki i Przymierza 50)

Uczniowie dowiedzieli się, że fałszywe duchy zwiodły niektórych z pierwszych świętych. Pan nauczał tych świętych, że Duch Święty jest Pocieszycielem i że naucza prawdy. Nauczał On też, że to, co pochodzi od Boga, oświeca i wzmacnia, a to, co nie pochodzi od Boga, sprowadza zamieszanie i ciemność. Uczniowie odkryli, że kiedy nauczamy i uczymy się przez Ducha, rozumiemy siebie nawzajem, jesteśmy wzmocnieni i radujemy się razem.

Dzień 3. (Nauki i Przymierza 51–52)

Uczniowie dowiedzieli się, że aby uniknąć bycia zwiedzionym przez Szatana, trzeba być posłusznym wskazówkom Pana i żyć według objawień, które On dał. Dowiedzieli się też, że uczniowie Jezusa Chrystusa mają baczenie na biednych, potrzebujących i cierpiących i troszczą się o nich.

Dzień 4. (Nauki i Przymierza 53–56)

Kiedy uczyli się o świętych, którzy zostali zmuszeni do opuszczenia ziemi Lemana Copleya, dowiedzieli się, że jeśli będziemy dochowywać naszych przymierzy i przestrzegać przykazań Pana, dostąpimy miłosierdzia. Kiedy uczniowie poznali wydarzenia związane z powołaniem Williama W. Phelpsa do tego, aby sporządzał zapisy i drukował dla Kościoła, dowiedzieli się, że Pan może wykorzystać nasze talenty, zdolności i umiejętności, aby błogosławić królestwo. Kiedy poznali Ezrę Thayre’a, odkryli, że Pan może dać przykazanie lub je odwołać, jeśli uzna to za stosowne.

Wprowadzenie

W czerwcu 1831 r. Pan dał kilka objawień, wzywając świętych z Ohio, aby udali się do Missouri. Lekcja ta skupi się na relacji między posłuszeństwem a otrzymaniem dodatkowego objawienia od Pana. Poruszy też kwestię tego, co to znaczy „[podjąć swój krzyż]” (zob. NiP 56:2).

Propozycje dotyczące nauczania

Nauki i Przymierza 52:1–13, 22–36

Pan nakazuje Prorokowi oraz innym starszym, aby udali się do Missouri w celu głoszenia ewangelii podczas podróży

Przed lekcją przygotuj trzy wskazówki, a każda niech prowadzi do następnej. Na przykład pierwsza wskazówka może nakierować uczniów na drugą wskazówkę, która znajduje się gdzieś w klasie. Druga wskazówka może nakierować ich na trzecią wskazówkę, która znajduje się gdzieś w klasie. Trzecia wskazówka może brzmieć następująco: „Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 52:1–6. Znajdź zasadę, która jest podobna do tego ćwiczenia”.

Przyklej pierwszą wskazówkę do tablicy i zapisz obok następujące wytyczne: Postąp według tej wskazówki, aby dowiedzieć się, jak otrzymać stałe przewodnictwo od Pana.

Kiedy uczniowie przeczytają pierwszą wskazówkę, poproś ich, aby się do niej zastosowali i znaleźli drugą wskazówkę. Następnie niech przeczytają wytyczne z drugiej wskazówki i niech poszukają trzeciej wskazówki.

Zanim uczniowie zastosują się do trzeciej wskazówki, wyjaśnij, że podany fragment, który przestudiują, zawiera wytyczne dane Prorokowi Józefowi Smithowi oraz innym przywódcom Kościoła podczas konferencji, która odbyła się w czerwcu 1831 roku w Kirtland w stanie Ohio. Przypomnij uczniom, że Pan ujawnił już, iż święci ustanowią miasto o nazwie Syjon (zob. NiP 28:9), ale nie objawił jeszcze jego lokalizacji.

Poproś uczniów, aby postąpili według instrukcji zawartych w trzeciej wskazówce. Niech kilkoro z nich po kolei czyta na głos wersety: Nauki i Przymierza 52:1–6. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają zasadę, która jest podobna do ćwiczenia, w którym wzięli udział.

Co się dzieje, kiedy jesteśmy wierni instrukcjom od Boga, według tego, co podają wersety 4–5? (Jeśli postępujemy z wiarą według instrukcji Boga, objawia On nam Swoją wolę. Zapisz tę zasadę na tablicy. Możesz też zaproponować uczniom zapisanie tej zasady na marginesie swoich pism świętych).
W czym ćwiczenie to jest podobne do tej zasady? (Kiedy uczniowie postąpią według każdej wskazówki, otrzymają dodatkowe wytyczne, które w końcu doprowadzą ich do upragnionej odpowiedzi).
Jak myślicie, dlaczego lepiej jest otrzymywać przewodnictwo i prawdy od Pana krok po kroku niż otrzymać wszystko naraz?

Nauki i Przymierza 53

Pan powołuje Sidneya Gilberta na starszego i wyznacza, by udał się z Józefem Smithem do Missouri

Podając dodatkowy przykład na potwierdzenie prawdy rozpoznanej wcześniej, wyjaśnij, że niedawno nawrócony Sidney Gilbert zobaczył, że nie ma go na liście misjonarzy powołanych do Missouri. Poszedł do Proroka Józefa Smitha i zapytał, co Pan chciałby, aby uczynił. Prorok zwrócił się do Pana i otrzymał objawienie zawarte w rozdziale: Nauki i Przymierza 53. Objawienie dawało wskazówki, by Brat Gilbert porzucił świat, został ustanowiony starszym i udał się do Missouri, aby pomóc w transakcjach biznesowych Kościoła (zob. NiP 53:1–5).

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 53:6–7. Niech klasa śledzi tekst i poszuka, kiedy — zgodnie ze słowami Pana — da On Sidneyowi „resztę” wskazówek. (Możesz wyjaśnić, że Pan, mówiąc o liście wskazówek, użył słowa „zlecenie”. Słowo zlecenie czasem może odnosić się do zasad lub rozporządzeń).

Jak myślicie, dlaczego musimy podporządkować się wskazówkom, jakie Pan nam daje, zanim otrzymamy więcej?

Poproś uczniów, którzy mieli doświadczenia związane z tą zasadą, aby opowiedzieli o nich lub zaświadczyli o prawdziwości tej zasady. Możesz również opowiedzieć o własnym doświadczeniu lub złożyć świadectwo.

Zachęć uczniów, aby zapisali pytanie, problem lub decyzję, z którą się zmagają, w kwestii której chcieliby otrzymać przewodnictwo od Pana. Następnie poproś, aby rozważyli i zapisali wskazówki, jakich udzielił im Pan, a których mogą w pełniejszy sposób posłuchać, aby otrzymać od Niego więcej wskazówek.

Nauki i Przymierza 56:1–8

Pan odwołuje powołanie na misję Ezry Thayre’a i nakazuje mu pokutę

Zapytaj uczniów, czy znają kogoś, kto poświęcił coś ważnego na rzecz posłuszeństwa któremuś z przykazań Pana. (Przykłady: poświęcenie, aby przystąpić do Kościoła, udać się na misję lub postępować według określonych norm Kościoła). Poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi przykładami. Następnie poproś uczniów, aby podsumowali, czego się dowiedzieli na temat Ezry Thayre’a, kiedy studiowali rozdział: Nauki i Przymierza 56. (Jeśli potrzebują pomocy, przypomnij im, że Ezra Thayre miał służyć na misji razem z Thomasem B. Marshem, ale z powodu dumy i egoizmu nie był gotów wyruszyć, kiedy nadszedł czas wyjazdu).

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 56:1–2. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co Pan powiedział o tych, którzy odmawiają przestrzegania Jego przykazań.

Co Pan powiedział o tych, którzy odmawiają przestrzegania Jego przykazań?
Co musimy zrobić, zgodnie z wersetem 2., abyśmy mogli zostać zbawieni? (Aby zostać zbawionym, musimy podjąć swój krzyż, podążać za Zbawicielem i zachowywać Jego przekazania. Zapisz tę zasadę na tablicy).
Co, według was, oznacza wyrażenie „[podjąć swój krzyż]”? (Joseph Smith Translation of Matthew 16:24 [Tłumaczenie Józefa Smitha Ew. Mateusza 16:24] definiuje to wyrażenie w następujący sposób: „Jeśli kto chce podjąć swój krzyż, niech się zaprze swej bezbożności i każdej ziemskiej pożądliwości i dochowuje moich przykazań” [Ew. Mateusza 16:24, przypis e w ang. wydaniu pism świętych]. Odniesienie do krzyża jest przypomnieniem determinacji Zbawiciela, aby wykonywać wolę Ojca Niebieskiego. Bierzemy na siebie swój krzyż poprzez okazanie naszej gotowości do przestrzegania przykazań Pana oraz „[zaparcia się] samego siebie”, czyli poświęcenia wszystkiego, co jest konieczne, aby być posłusznym Bogu).
Jakie przykazania dał Pan, które wymagają podjęcia krzyża, dokonania poświęceń, aby być posłusznym? (Niektóre przykłady znajdują się w broszurze Dla wzmocnienia młodzieży).

Przeczytaj poniższe przykłady (lub wymyśl takie, które są właściwsze dla uczniów twojej klasy) i zapytaj, w jaki sposób te osoby mogłyby podjąć swój krzyż i przestrzegać przykazań Pana.

Młody mężczyzna wkrótce osiągnie wiek, kiedy będzie mógł służyć na misji. Martwi się, że kiedy będzie służyć, to zostawi wszystko za sobą.
Młoda kobieta wie, że młodzież z jej okręgu za kilka miesięcy uda się do świątyni, a ona nie ma jeszcze rekomendacji świątynnej. Teraz jest coś w jej życiu, co uniemożliwia jej uzyskanie.

Wyjaśnij, że jeśli nie zdecydujemy się podjąć swojego krzyża, to możemy stracić możliwość błogosławienia ludzi i sami nie otrzymamy błogosławieństw.

Podsumuj Nauki i Przymierza 56:3–8 poprzez przypomnienie uczniom, że ponieważ Ezra Thayre był nieposłuszny, jego powołanie na misję zostało cofnięte i w owym czasie stracił on możliwość służby. Poproś uczniów, aby zastanowili się, co muszą zrobić, aby podjąć swój krzyż i być posłusznym przykazaniom Pana. Zachęć ich, aby działali zgodnie z otrzymywanymi podszeptami.

Następna część (Nauki i Przymierza 57–59)

Zapytaj uczniów, jak by się żyło w społeczności, w której każdy jest prawy, uprzejmy i pełen miłości bliźniego. Z rozdziału: Nauki i Przymierza 59 uczymy się, w jaki sposób powinniśmy żyć, aby móc otrzymać błogosławieństwa świątynne i przygotować się do życia w obecności Boga.