Lekcja 146: Sukcesja w Prezydium

Lekcja 146

Sukcesja w Prezydium

Wprowadzenie

Kiedy 27 czerwca 1844 roku Prorok Józef Smith i jego brat Hyrum zginęli męczeńską śmiercią, wiele osób nie było pewnych, kto będzie przewodzić Kościołowi Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Prorok jednak przygotował wcześniej Kościół na przekazanie przywództwa, nadając wszystkie klucze i moce kapłaństwa Kworum Dwunastu Apostołów. Kiedy Brigham Young, będący wówczas Prezydentem Kworum Dwunastu Apostołów, przemawiał do świętych 8 sierpnia 1844 roku, wielu członków otrzymało duchowe świadectwo, że został on powołany i przygotowany przez Boga, by przewodzić Kościołowi.

Propozycje dotyczące nauczania

Po męczeńskiej śmierci Józefa i Hyruma Smithów pewni ludzie twierdzili, że mają prawo przewodzić Kościołowi

Przed lekcją napisz na tablicy następujące pytania:

Kto zostanie Prezydentem po śmierci obecnego Prezydenta Kościoła? W jaki sposób zostanie on wybrany?

W jaki sposób Prezydent Kościoła otrzymuje upoważnienie kapłańskie konieczne do przewodniczenia Kościołowi?

Poproś uczniów, by zastanowili się, jak odpowiedzieliby na pytania zapisane na tablicy. Zachęć ich, by szukali na nie odpowiedzi podczas omawiania zmiany w przywództwie Kościoła, która nastąpiła po śmierci Proroka Józefa Smitha i jego brata Hyruma.

Wyjaśnij, że kiedy Józef i Hyrum Smithowie zostali zabici, święci pogrążyli się w głębokim smutku. Niektórzy z nich nie byli pewni, kto będzie przewodził Kościołowi. Część z nich doszła do wniosku, że gdy nie ma Prezydenta Kościoła, przywództwo wedle prawa spoczywa na ramionach Kworum Dwunastu Apostołów. Znalazły się jednak osoby, które fałszywie rościły sobie prawo do przewodzenia Kościołowi. Pośród nich byli Sidney Rigdon i James Strang.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższych trzech akapitów. Klasa niech stara się odnaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego Sidney Rigdon — wieloletni wysoko postawiony przywódca w Kościele — twierdził, że powinien przewodzić Kościołowi.

„Dnia 3 sierpnia 1844 roku Sidney Rigdon, Pierwszy Doradca w [Pierwszym Prezydium], przybył [do Nauvoo] z Pittsburgha w Pensylwanii. W poprzednim roku zajął stanowisko sprzeczne z radą Proroka Józefa Smitha i odseparował [oddalił] się od Kościoła. Odrzucił możliwość spotkania się z trzema członkami Dwunastu, którzy przybyli już do Nauvoo, i zdecydował się przemawiać do dużej grupy świętych zgromadzonych na niedzielnym nabożeństwie” (Nasze dziedzictwo: krótka historia Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich [1996], str. 66–67).

Na wtorek, 6 sierpnia, zwołał wyjątkowe spotkanie, aby członkowie mogli wybrać strażnika Kościoła. Wyglądało to tak, jakby Sidney Rigdon próbował odbyć to spotkanie, aby członkowie Kościoła mogli usankcjonować jego pozycję jako strażnika Kościoła, zanim Dwunastu Apostołom uda się powrócić z misji we wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Niektórzy przywódcy kościelni mieli poczucie, że Brat Rigdon spiskował, aby „wykorzystać sytuację świętych” (History of the Church, 7:225). Na szczęście, dzięki staraniom Starszego Willarda Richardsa i Parleya P. Pratta, spotkanie zostało przeniesione na czwartek, 8 sierpnia 1844 roku, kiedy większość Apostołów zdążyła powrócić do Nauvoo.

Sidney Rigdon twierdził, że ponieważ został wcześniej powołany i ustanowiony na rzecznika Józefa Smitha (zob. NiP 100:9), jego obowiązkiem jest „upewnić się, że Kościół będzie prowadzony we właściwy sposób” (w: History of the Church, 7:229). Utrzymywał również, że powinien zostać „strażnikiem ludu” i że wypełnianie tego obowiązku jest zgodne z tym, co nakazał mu czynić Bóg (zob. History of the Church, 7:230).

Co sądzilibyście o roszczeniach Sidneya Rigdona, gdybyście byli wówczas w Nauvoo? Jakie wątpliwości budziłaby w was postawa Brata Rigdona?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższego akapitu. Niech klasa odszuka, z jakich powodów James Strang twierdził, że to on powinien przewodzić Kościołowi.

James Strang, który został ochrzczony w lutym 1844 roku, wiosną tego samego roku szukał w stanie Wisconsin miejsca, w którym mogliby się osiedlić święci. Po śmierci Proroka James Strang twierdził, że otrzymał list od Józefa Smitha, w którym było napisane, że został wyznaczony na jego następcę. List, który James Strang pokazał członkom Kościoła, zdawał się być opatrzony podpisem Józefa Smitha. James Strang utrzymywał, że jest kolejnym prorokiem i ogłosił swoją pozycję podczas konferencji Kościoła w Michigan 5 sierpnia 1844 roku.

Gdybyście znajdowali się pośród świętych w Michigan, co takiego mogłoby być dla was przekonujące w deklaracjach Jamesa Stranga? Jakie wątpliwości budziłyby w was te twierdzenia?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos pięciu poniższych akapitów. Pozostałych poproś, aby słuchali, co takiego Brigham Young powiedział pozostałym przywódcom kapłaństwa oraz członkom Kworum Dwunastu Apostołów, którzy przebywali w Nauvoo, na temat tego, kto powinien przewodzić Kościołowi:

Starsi John Taylor, Willard Richards i Parley P. Pratt byli już w Nauvoo, kiedy pojawił się Sidney Rigdon. Większość pozostałych Apostołów, w tym Brigham Young, przybyła do Nauvoo wieczorem 6 sierpnia 1844 roku. Następnego dnia, 7 sierpnia, Apostołowie odbyli naradę w domu Johna Taylora. Tego samego dnia po południu Dwunastu Apostołów, rada wyższa i wyżsi kapłani spotkali się razem. Prezydent Young poprosił Sidneya Rigdona, aby przedstawił swoje przesłanie świętym. Sidney Rigdon, nie wahając się, powiedział, że otrzymał wizję, i że żaden człowiek nie może zastąpić Józefa Smitha jako Prezydenta Kościoła. Następnie zaproponował, aby wyznaczono go na strażnika ludu.

Kiedy Sidney Rigdon przedstawił swoje uwagi, Brigham Young oświadczył:

„Nie obchodzi mnie, kto poprowadzi Kościół […], ale jedno chcę tylko wiedzieć, a mianowicie, co Bóg mówi w tej sprawie. Posiadam klucze, co daje mi możliwość poznania zamysłu Boga w tej kwestii […].

Józef nałożył na nasze głowy [mowa tu o Kworum Dwunastu Apostołów] wszystkie klucze i moce przynależne Apostolstwu, które sam dzierżył, zanim został zabrany […].

Jakże często Józef mawiał do Dwunastu: ‘Położyłem fundament, a wy musicie na nim budować, ponieważ na waszych ramionach spoczywa królestwo’” (w: History of the Church, 7:230).

Jakie znaczenie miało świadectwo Brighama Younga na temat kluczy kapłaństwa? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą doktrynę: Apostołowie dzierżą wszystkie klucze kapłaństwa niezbędne do przewodzenia Kościołowi).

Wyjaśnij, że kiedy Apostoł zostaje ustanowiony, otrzymuje wszystkie klucze kapłaństwa na ziemi (zob. NiP 112:30–32), lecz upoważnienie, aby korzystać z nich wszystkich przynależy do apostoła‑seniora, czyli do Prezydenta Kościoła.

Przeczytaj na głos poniższe wytyczne, których Prorok Józef Smith udzielił Kworum Dwunastu Apostołów w styczniu 1836 roku, ponad osiem lat przed swoją śmiercią:

„Dwunastu nie podlega nikomu poza Pierwszym Prezydium […], gdy mnie nie będzie, nie będzie Pierwszego Prezydium nad Kworum Dwunastu” (w: History of the Church, 2:374).

W oparciu o tę wypowiedź powiedzcie, co dzieje się z Pierwszym Prezydium, kiedy Prezydent umiera? Kto przewodzi Kościołowi? (Gdy uczniowie udzielą odpowiedzi, napisz na tablicy następującą doktrynę: Gdy umiera Prezydent Kościoła, Pierwsze Prezydium ulega rozwiązaniu, a organem przewodniczącym staje się Kworum Dwunastu Apostołów).

Kiedy umiera Prezydent Kościoła, doradcy w Radzie Prezydenta ponownie zajmują swoje miejsca w Kworum Dwunastu Apostołów w zależności od swego stażu w Kworum. Kiedy w 1835 roku utworzono Kworum, o kolejności starszeństwa decydował wiek. Obecnie kolejność starszeństwa ustala się na podstawie daty ustanowienia na członka Kworum Dwunastu.

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał wersety: Nauki i Przymierza 124:127–128, a pozostali niech odszukają, kto był apostołem-seniorem oraz Prezydentem Kworum Dwunastu Apostołów w chwili śmierci Proroka Józefa Smitha. Poproś, by powiedzieli o tym, czego się dowiedzieli.

W oparciu o to, czego się dowiedzieliście, dlaczego po śmierci Proroka Józefa Smitha chcielibyście podążać za Brighamem Youngiem?

Uzupełnij doktrynę na tablicy, dopisując podkreślony fragment: Gdy umiera Prezydent Kościoła, Pierwsze Prezydium ulega rozwiązaniu, a organem przewodniczącym staje się Kworum Dwunastu Apostołów pod przewodnictwem najstarszego stażem apostoła.

Wielu świętych otrzymuje świadectwo, że Brigham Young powinien przewodzić Kościołowi

Wyjaśnij, że 8 sierpnia 1844 roku święci w Nauvoo zebrali się o godzinie 10:00, aby wysłuchać argumentów Sidneya Rigdona przemawiających za tym, by został on strażnikiem Kościoła. Ponieważ mocny wiatr wiał w kierunku mównicy, Sidney Rigdon ustawił się w wozie na tyłach zebranej rzeszy, aby ludzie mogli lepiej słyszeć jego głos. Kongregacja odwróciła się, żeby widzieć, jak przemawia. Przez półtorej godziny tłumaczył on tysiącom zgromadzonych świętych, dlaczego to właśnie on powinien zostać strażnikiem Kościoła. Zdaniem wielu to przemówienie było pozbawione ducha.

Prezydent Brigham Young i inni przywódcy Kościoła przyszli i usiedli na mównicy, po przeciwnej stronie niż Sidney Rigdon. Wiatr już wtedy ucichł. Kiedy Sidney Rigdon skończył mówić, głos zabrał Prezydent Brigham Young. Zgromadzeni odwrócili się, by wysłuchać przemówienia Brighama Younga i zwrócili się plecami do wozu, na którym stał Sidney Rigdon. (Zob. George Q. Cannon, „Discourse”, Deseret News, 21 lutego 1883, str. 67). Brigham Young przemawiał krótko i powiedział, że wolałby wrócić do Nauvoo, by opłakiwać Proroka, niż wyznaczać nowego przywódcę. Ogłosił, że zgromadzenie przywódców i członków odbędzie się tego samego dnia o godzinie 14.00. Kilkoro członków Kościoła zaświadczyło później, że kiedy Brigham Young przemawiał, jego wygląd i głos zmieniły się tak, że przypominał Proroka Józefa Smitha. Ten cud pomógł wielu świętym poznać, że pragnieniem Pana było, aby to Brigham Young prowadził Kościół.

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następujące opisy tego, co widziało i słyszało wielu świętych:

Benjamin F. Johnson wspominał: „Gdy tylko [Brigham Young] zaczął mówić, zerwałem się na równe nogi, gdyż w każdym najdrobniejszym szczególe był to głos Józefa i jego postać; tak pod względem wyglądu, jak postawy, stroju i wrażenia, [prezydent Young] był uosobieniem Józefa; i w tym momencie wiedziałem, że spoczęły na nim duch i płaszcz Józefa” (My Life’s Review, str. 104, cytowane w: Church History in the Fulness of Times Student Manual, wyd. 2. [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003], str. 291).

William C. Staines napisał, że Brigham Young przemawiał „głosem niczym głos Proroka Józefa. Myślałem, że to on i tak samo uważały tysiące innych osób, które go słuchały” (w: History of the Church, 7:236).

Wilford Woodruff napisał: „Gdybym nie widział go na własne oczy, nikt nie mógłby mnie przekonać, że to nie był Józef Smith i każdy, kto znał tych dwóch mężczyzn, może o tym świadczyć” (w: History of the Church, 7:236).

Wyjaśnij, że podczas spotkania, które odbyło się później tego samego dnia o godzinie 14.00, przemawiał Brigham Young i inni członkowie Kworum Dwunastu Apostołów. Wiele innych osób komentowało fakt, że Brigham Young wyglądał i brzmiał, jak Józef Smith, kiedy do nich przemawiał tego popołudnia. George Q. Cannon, który w 1844 roku miał 17 lat, wspominał: „Był to głos samego Józefa […]. Oczom ludzkim zdawało się, jakby stał przed nimi Józef we własnej osobie” (w: History of the Church, 7:236; zob. także Edward William Tullidge, Life of Brigham Young [1877], str. 115). Oprócz tego cudu, wielu świętych poczuło również Ducha Świętego, który im zaświadczył, że Brigham Young i Kworum Dwunastu zostali powołani przez Boga, aby przewodzić Kościołowi. Na zakończenie spotkania święci w Nauvoo jednogłośnie poparli Kworum Dwunastu Apostołów z Brighamem Youngiem na czele, aby przewodzili Kościołowi. Jednak nie wszyscy członkowie Kościoła ostatecznie zdecydowali się podążać za Apostołami. Niektórzy podążyli za takimi osobami, jak Sidney Rigdon i James Strang, którzy założyli swoje własne kościoły.

W jaki sposób Pan pobłogosławił świętych, aby wiedzieli, kogo wyznaczył do przewodzenia Kościołowi?
Jak możemy się przekonać, że obecni przywódcy Kościoła są powołani przez Boga? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą zasadę: Poprzez Ducha Świętego możemy otrzymać potwierdzenie, że osoby, które przewodzą Kościołowi, zostały powołane przez Boga).
Jak sądzicie, dlaczego ważne jest, aby otrzymać świadectwo, że przywódcy naszego Kościoła są powołani od Boga?
W jaki sposób otrzymaliście świadectwo, że dany przywódca kościelny został powołany od Boga? Co zrobiliście, by je zdobyć?

Wyjaśnij, że po śmierci Józefa Smitha apostoł-senior (Brigham Young) mógł natychmiast używać wszystkich kluczy kapłaństwa. Miał prawo otrzymać objawienie na temat tego, kiedy zorganizować nowe Pierwsze Prezydium. W 1847 roku — ponad dwa lata po męczeńskiej śmierci Józefa i Hyruma — Brigham Young otrzymał natchnienie, by zreorganizować Pierwsze Prezydium i nie przewodzić Kościołowi z pozycji Prezydenta Kworum Dwunastu Apostołów.

Pokaż zdjęcia obecnego Pierwszego Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów. Aby dać uczniom szansę na podsumowanie tego, czego się nauczyli, poproś ich, aby wyjaśnili, co dzieje się z Radą Prezydenta i Kworum Dwunastu Apostołów po śmierci Prezydenta Kościoła. Poproś ich również o odszukanie, kto zostałby Prezydentem Kościoła, czyli apostołem-seniorem, gdyby dzisiaj zmarł obecny Prezydent Kościoła.

Możesz zakończyć tę lekcję, składając świadectwo, że te same klucze i moce kapłaństwa, które Józef Smith przekazał Brighamowi Youngowi i członkom Kworum Dwunastu Apostołów, dzierżą obecnie Prezydent Kościoła, jego Doradcy w Pierwszym Prezydium i członkowie Kworum Dwunastu Apostołów. Możesz również opowiedzieć, w jaki sposób zdobyłeś świadectwo o tym, że przywódcy Kościoła są powołani przez Boga. Poproś uczniów, aby w duchu modlitwy poszukiwali potwierdzenia i wzmocnienia swojego świadectwa o prawdach, które były omawiane na tej lekcji.

Komentarz i tło historyczne

Chronologia sukcesji w Radzie Prezydenta po śmierci Józefa Smitha

Data
27 czerwca 1844 r.	Józef i Hyrum Smith giną męczeńską śmiercią.
29 czerwca 1844 r.	Publiczne wystawienie ciał Józefa i Hyruma Smithów.
27 czerwca–7 lipca 1844 r.	Willard Richards i ranny John Taylor są jedynymi Apostołami przebywającymi w Nauvoo.
8 lipca 1844 r.	Do Nauvoo powraca Parley P. Pratt i pomaga Willardowi Richardsowi i Johnowi Taylorowi utrzymać porządek w Kościele.
3 sierpnia 1844 r.	Z Pittsburgha w stanie Pensylwania powraca do Nauvoo Sidney Rigdon.
4 sierpnia 1844 r.	Sidney Rigdon mówi grupie świętych, że to on powinien zostać strażnikiem Kościoła i chce, aby 6 sierpnia zostało zwołane nadzwyczajne spotkanie, aby ratyfikować jego wyznaczenie na stanowisko. Spotkanie w istocie odbywa się w czwartek 8 sierpnia.
6 sierpnia 1844 r.	Do Nauvoo powraca z misji większość pozostałych Apostołów, w tym Brigham Young.
7 sierpnia 1844 r.	Rankiem Apostołowie spotykają się w domu rannego Johna Taylora. Podczas popołudniowego spotkania Apostołów, rady wyższej i wyższych kapłanów Sidney Rigdon ponownie deklaruje, że to on powinien zostać strażnikiem Kościoła. Brigham Young stwierdza, że posiada klucze kapłaństwa i pragnie w tej kwestii wypełnić wolę Pana.
8 sierpnia 1844 r.	Podczas spotkania, które rozpoczęło się o 10:00 rano, Sidney Rigdon przemawia przez półtorej godziny do tysięcy zebranych świętych, wyjaśniając, dlaczego to on powinien zostać strażnikiem Kościoła. Przemawia również Brigham Young i wzywa świętych, aby ponownie zgromadzili się o godzinie 14.00. Podczas obu spotkań wielu członków Kościoła jest świadkami, że Brigham Young wygląda i brzmi jak Józef Smith. Podczas spotkania, które zwołano na godzinę 14.00, święci popierają Brighama Younga i Dwunastu Apostołów jako przywódców Kościoła. Wielu członków Kościoła jest świadkami tego, że płaszcz, czyli upoważnienie Proroka Józefa Smitha, spoczął na Brighamie Youngu, który chwilami wyglądał i brzmiał jak Józef Smith.

Sukcesja w Prezydium Kościoła została ustanowiona przez Pana

Sukcesja w Prezydium Kościoła została ustanowiona przez Pana. Kościół nigdy nie jest pozbawiony natchnionego przywództwa i nie ma w nim miejsca na spekulacje czy kontrowersje na temat tego, kto zostanie następnym Prezydentem Kościoła.

Prezydent Ezra Taft Benson nauczał: „Bóg wie wszystko, od początku zna koniec, żaden człowiek nie zostaje prezydentem Kościoła Jezusa Chrystusa przez przypadek, ani nie pozostaje na tym stanowisku losowo, ani też nie przypadkiem zostaje wezwany do domu” („Jesus Christ — Gifts and Expectations”, New Era, maj 1975, str. 16–17).

Józef Smith nadaje klucze królestwa Kworum Dwunastu Apostołów

Wilford Woodruff, będąc członkiem Kworum Dwunastu Apostołów, zanotował, co wydarzyło się w marcu 1844 roku, zanim Józef Smith został zabity:

„Na stojąco przez niemal trzy godziny wygłaszał swe ostatnie nauki dla nas. Pokój wypełniał trawiący ogień. Jego twarz była rozświetlona niczym bursztyn, a jego słowa przeszywały nas niczym błyskawice. Przenikały każdą cząstkę naszych ciał, od czubka głowy po podeszwy stóp. Powiedział on: ‘Bracia, Pan Wszechmogący zapieczętował na mej głowie wszelkie Kapłaństwo, wszystkie klucze i moce, wszystkie zasady dotyczące ostatniej dyspensacji pełni czasów i budowy królestwa Boga. Pieczętuję na waszych głowach wszystkie te zasady, Kapłaństwo, apostolstwo oraz klucze królestwa Boga, musicie więc teraz wytężyć siły, gdyż spoczywa na was odpowiedzialność za to królestwo, w przeciwnym razie zostaniecie potępieni’” (Teachings of Presidents of the Church: Wilford Woodruff [2004], str. xxxii).