Nauki i Przymierza 109–112 (część 24.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe podsumowanie wydarzeń, doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Nauki i Przymierza 109–112 (część 24.), nie zakłada, że musisz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku doktrynach i zasadach. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (Nauki i Przymierza 109)

Kiedy uczniowie studiowali modlitwę poświęcającą Świątynię Kirtland, odkryli kilka powodów, dla których budujemy świątynie. Dowiedzieli się, że jeśli będziemy godni, oddając Bogu cześć w świątyni, Pan objawi się nam, uzbroi nas w moc, zapewni nam Swą pomoc oraz pobłogosławi nas, aby nie pokonała nas niegodziwość. Doświadczenie świętych podczas poświęcenia Świątyni Kirtland pod wieloma względami było podobne do tego, co przydarzyło się Apostołom w dniu Zielonych Świąt (zob. Dzieje Apostolskie 2).

Dzień 2. (Nauki i Przymierza 110)

Jednym z błogosławieństw, jakie otrzymali święci w Świątyni Kirtland, było ukazanie się Jezusa Chrystusa Prorokowi Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu. Uczniowie dowiedzieli się, że jeśli będziemy posłuszni przykazaniom Pana i będziemy utrzymywać Jego dom czystym i bez skazy, objawi się On nam w świątyni. Uczniowie dowiedzieli się też, że Mojżesz, posłaniec Eliasz i prorok Eliasz ukazali się w Świątyni Kirtland i przekazali klucze kapłańskie Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu. Dowiedzieli się też, że klucze pracy misjonarskiej, wiecznej rodziny i pracy świątynnej pomagają nam przygotować się na Drugie Przyjście Pana.

Dzień 3. (Nauki i Przymierza 111)

Dzięki objawieniu danemu Prorokowi Józefowi Smithowi w Salem w stanie Massachusetts uczniowie dowiedzieli się, że Pan może obrócić nasze szczere wysiłki w dobro. Dowiedzieli się też, że możemy otrzymywać wskazówki od Pana poprzez uczucie spokoju i moc Jego Ducha.

Dzień 4. (Nauki i Przymierza 112)

Dzięki radzie, jakiej Pan udzielił Thomasowi B. Marshowi, uczniowie dowiedzieli się, że kiedy będziemy pokorni, Pan poprowadzi nas i da nam odpowiedzi na nasze modlitwy. Pan powiedział Prezydentowi Marshowi, że jako Prezydent Kworum Dwunastu Apostołów posiadał klucze do kierowania pracą Dwunastu w zakresie głoszenia ewangelii. Klucze te zostały przywrócone po raz ostatni w dyspensacji pełni czasów. Uczniowie dowiedzieli się też, że muszą być wierni, aby móc otrzymać obiecane przez Pana błogosławieństwa.

Wprowadzenie

Podczas modlitwy poświęcającej Świątynię Kirtland Prorok Józef Smith modlił się o dobro innych ludzi. Po poświęceniu świątyni prorocy z poprzednich dyspensacji nadali klucze kapłańskie — łącznie z kluczami pieczętowania — Prorokowi Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu.

Propozycje dotyczące nauczania

Nauki i Przymierza 109:47–53

Józef Smith prosi Ojca Niebieskiego, aby pomógł świętym w Missouri

Poproś uczniów, aby pomyśleli o kimś, kogo znają i kto zmaga się z czymś lub cierpi z innego powodu. Po upływie czasu wyznaczonego na zastanowienie zadaj następujące pytanie:

W jaki sposób możecie ulżyć w czyimś cierpieniu?

Kiedy uczniowie podzielą się kilkoma pomysłami, przypomnij im, że święci w Missouri bardzo cierpieli z powodu aktów przemocy w hrabstwie Jackson. Ich współbracia pamiętali o nich podczas poświęcania Świątyni Kirtland. Poproś jednego ucznia o przeczytanie na głos części modlitwy poświęcającej z wersetów: Nauki i Przymierza 109:47–49. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach i wyszukali jedną rzecz, którą możemy uczynić, aby pomóc bliźnim w trudnych chwilach.

Co Prorok uczynił dla świętych w Missouri podczas poświęcenia Świątyni Kirtland?

Poproś jednego z uczniów o zapisywanie wypowiedzi uczniów. Poproś klasę, aby powiedziała, jakiej zasady możemy nauczyć się z modlitwy Proroka zapisanej w tych wersetach. Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, uczeń przy tablicy może zapisać następującą zasadę: Nasze modlitwy mogą pomóc i wzmocnić bliźnich w potrzebie.

W jakich sytuacjach czuliście lub widzieliście, że moc modlitwy pomogła komuś w potrzebie? (Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że tego rodzaju modlitwy znajdują odpowiedzi dzięki natchnieniu, które otrzymujemy my lub inne osoby, żeby pomóc innym). Możesz też podzielić się tym, kiedy widziałeś wypełnienie się tej obietnicy w swoim życiu).

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 109:50. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, za kogo jeszcze modlił się Prorok.

Za kogo jeszcze modlił się Prorok?
Jak myślicie, dlaczego powinniśmy modlić się za naszych nieprzyjaciół?
Czego możemy nauczyć się z wersetu: Nauki i Przymierza 109:50 o tym, w jaki sposób nasze modlitwy mogą wpłynąć na innych ludzi? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, poproś ucznia przy tablicy, aby napisał: Nasze modlitwy mogą skłaniać ludzi do pokuty. Następnie poproś go, by wrócił na swoje miejsce).

Poproś uczniów, aby zastanowili się nad odpowiedzią na następujące pytanie:

Co się stanie, jeśli ludzie, za których się modlimy, nie zdecydują się odpokutować?

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 109:51–53. Reszta klasy niech śledzi tekst w swoich pismach i wyszuka zwroty, które potwierdzają wolę Pana i wolność wyboru innych ludzi. Poproś uczniów, aby podzielili się tym, co odnaleźli. (Zanim zaczną czytać te wersety, możesz wyjaśnić, że kiedy pisma święte zawierają zdania mówiące o tym, że Pan obnaża Swe ramię, oznacza to, że Pan okazuje Swoją moc).

Poproś jednego z uczniów, aby ponownie przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 109:53. Poproś klasę, aby śledziła tekst i dowiedziała się, co zrobi Ojciec Niebieski dla tych, którzy pokutują. (Możesz wyjaśnić, że gniew Boży często znajduje wyraz w karze lub cierpieniu, jakiego doświadczamy z powodu naszych grzechów, zgodnie z wymogami Jego sprawiedliwości. Zwrot: „kiedy spoglądasz w oblicze Twego Pomazańca” odnosi się do pragnienia, jakie żywi Ojciec Niebieski, by okazać miłosierdzie z powodu zadość czyniącej ofiary Jego Syna, Jezusa Chrystusa).

Dlaczego Ojciec Niebieski odwróci Swój gniew od tych, którzy odpokutują? (Uczniowie mogą różnie to ująć, ale pomóż im rozpoznać następującą zasadę: Z powodu zadość czyniącej ofiary Jezusa Chrystusa, Ojciec Niebieski odwróci Swój gniew od tych, którzy odpokutują).

Aby pomóc uczniom wyobrazić sobie sytuację opisaną w wersecie 53., poproś ich, aby wykonali następujące ćwiczenie:

Wyobraźcie sobie, że mężczyzna, który był kiedyś członkiem antymormońskiego tłumu, staje przed Bogiem, żeby zostać osądzony. Teraz wyobraźcie sobie, że wiele lat przed śmiercią człowiek ten prawdziwie odpokutował i poprosił o przebaczenie i o odkupienie poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa. Ponieważ Jezus Chrystus cierpiał za grzechy tego człowieka, Ojciec Niebieski odwróci Swoją karę i okaże łaskę temu skruszonemu grzesznikowi.

Jaką postawą muszą wykazać się ludzie, by szczerze się modlić za swych wrogów, aby Ojciec Niebieski odwrócił od nich Swój gniew?

Zachęć uczniów, aby rozwinęli w sobie tego rodzaju podejście do ludzi, którzy ich obrazili lub spowodowali cierpienie. Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, jak skruszeni stoją przed Ojcem Niebieskim. Zachęć ich, aby tak, jak Józef Smith, modlili się za ludzi, którzy ich obrażają i grzeszą przeciwko nim.

Nauki i Przymierza 110:13–16

Prorok Eliasz przekazuje klucze pieczętowania Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu

Przypomnij uczniom, że pod koniec tygodnia, w którym poświęcono Świątynię Kirtland, Prorokowi Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu ukazał się w świątyni Jezus Chrystus. Poproś uczniów, aby zajrzeli do wprowadzenia do rozdziału: Nauki i Przymierza 110 i znaleźli datę tej wizji. Kiedy ją znajdą, wyjaśnij, że ów weekend 3 kwietnia 1836 r. był dla Żydów na całym świecie dniem Paschy. Przez wieki żydowskie rodziny, opierając się na proroctwie Malachiasza ze Starego Testamentu, zostawiają przy stole paschalnym puste miejsce, oczekując powrotu proroka Eliasza, który „zwróci serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom” (Ks. Malachiasza 3:24).

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 110:13–16. Niech reszta klasy śledzi tekst i dowie się, w jaki sposób wypełniło się proroctwo Malachiasza w Świątyni Kirtland. Niech uczniowie opowiedzą o tym, co odszukali.

Prezydent Joseph Fielding Smith nauczał, że prorok Eliasz nadał Józefowi Smithowi „kapłańską moc pieczętowania, dzięki której wszystko jest związane w niebie, jak i na ziemi. Dało to Józefowi Smithowi upoważnienie do dokonywania w świątyni Boga obrzędów niezbędnych do zbawienia zarówno dla żyjących, jak i za zmarłych” (Doctrines of Salvation, red. Bruce R. McConkie, 3 tomy [1954–1956], 2:118).

Co ofiarujemy naszym zmarłym przodkom, kiedy pomagamy w obrzędach świątynnych w ich imieniu? (Zastanów się nad zapisaniem na tablicy następującej zasady: Kiedy badamy historię rodziny i wykonujemy pracę świątynną za naszych przodków, ofiarowujemy im zbawienie).

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Starszego Richarda G. Scotta z Kworum Dwunastu Apostołów. Możesz wręczyć każdemu uczniowi kopię tej wypowiedzi. Poproś ich, aby posłuchali, jakie błogosławieństwo może stać się udziałem tych, którzy pomagają w pracy nad historią rodziny i pracy świątynnej.

„Wszelka praca, jaką wykonujecie w świątyni, to dobrze spędzony czas, ale przyjmowanie obrzędów w imieniu własnych przodków uczyni czas spędzony w świątyni świętszym i umożliwi otrzymanie wspanialszych błogosławieństw […].

Czy wy, młodzi ludzie, pragniecie znaleźć pewny sposób na eliminację wpływu przeciwnika z waszego życia? Zagłębcie się w poszukiwania własnych przodków, przygotujcie ich imiona i nazwiska na otrzymanie świętych obrzędów zastępczych dostępnych w świątyni, a następnie udajcie się do świątyni, aby w ich zastępstwie przyjąć obrzędy chrztu oraz nadania daru Ducha Świętego […]. Gdy dorośniecie, będziecie mogli również uczestniczyć w otrzymaniu innych obrzędów. Nie wyobrażam sobie lepszej obrony przed wpływem przeciwnika w waszym życiu” („Radość płynąca z odkupienia zmarłych”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 93–94).

Jakie błogosławieństwa przychodzą do tych, którzy badają historię rodziny i wykonują pracę świątynną?
Kiedy wy lub wasi znajomi doświadczyliście jednego z takich błogosławieństw?

Poproś uczniów, aby zastanowili się, co mogą zrobić, aby udoskonalić swe wysiłki wkładane w badanie historii rodziny i pracę świątynną.

Następna część (Kościół przenosi się do północnego Missouri; Nauki i Przymierza 113–120)

Aby pomóc uczniom w przygotowaniu się do studiowania w przyszłym tygodniu, możesz zachęcić ich, aby zastanowili się nad następującymi kwestiami: W jaki sposób Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich otrzymał taką nazwę? Kiedy wprowadzono prawo dziesięciny? Wyjaśnij, że w następnej części poznają odpowiedzi na te pytania i dowiedzą się, w jaki sposób możemy prosić Boga o pomoc w pozostaniu wiernym naszej wierze i przymierzom.