Lekcja 127
Nauki i Przymierza 121:11–33
Wprowadzenie
Rozdział: Nauki i Przymierza 121 został opracowany na podstawie fragmentów natchnionego listu, który Józef Smith napisał do świętych 20 marca 1839 roku, przebywając w więzieniu Liberty. Fragment: Nauki i Przymierza 121:11–33 opisuje sąd, który spadnie na niegodziwych oraz obiecane objawienia, które otrzymają dzielni w wierze.
Propozycje dotyczące nauczania
Nauki i Przymierza 121:11–25
Zbawiciel opisuje sądy, jakie spadną na tych, którzy prześladują świętych
Przed rozpoczęciem lekcji zapisz na tablicy poniższe zdanie. „Mormoni muszą być traktowani jak wrogowie i muszą być eksterminowani”.
Na początku lekcji poproś uczniów, aby wyobrazili sobie poranek, kiedy wychodząc z domu, zauważają, że do ich drzwi przypięte jest oświadczenie tej treści.
-
Czy obawialibyście się wyjść z domu? Gdzie byście się zwrócili po pomoc? Co byście czuli, dowiedziawszy się, że to oświadczenie powstało z udziałem waszych byłych przyjaciół?
Aby uczniowie zrozumieli tło historyczne rozdziału: Nauki i Przymierza 121, wyjaśnij, że niektórzy, niegdyś lojalni, przyjaciele zwrócili się przeciwko Józefowi Smithowi. Dwoje z tych przyjaciół to Thomas B. Marsh oraz Orson Hyde, którzy byli członkami Kworum Dwunastu Apostołów. Mężczyźni ci podpisali oświadczenie (złożone pod przysięgą), fałszywie oskarżając Józefa Smitha oraz innych członków Kościoła o planowanie pozbycia się wrogów poprzez spalenie i zniszczenie ich własności. Oświadczenie to przyczyniło się do tego, że gubernator Missouri wydał kolejne oświadczenie znane jako nakaz eksterminacji, w którym ogłoszono, że mormoni muszą zostać eksterminowani lub wypędzeni z tego stanu. Zdanie zapisane na tablicy, to cytat z tego nakazu eksterminacji (Thomas B. Marsh został ekskomunikowany 17 marca 1839 roku, a 16 lipca 1857 roku został ponownie ochrzczony. Orson Hyde został usunięty z Kworum Dwunastu 4 maja 1839 roku, a 27 czerwca 1839 roku został przywrócony do kworum).
Przypomnij uczniom, że rozdziały: Nauki i Przymierza 121–123 to fragmenty z natchnionego listu, który Prorok Józef Smith napisał do świętych w marcu 1839 roku, przebywając w więzieniu Liberty. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 121:11–17 i wyszukali, czego Prorok dowiedział się od Pana na temat tego, co stanie się z tymi, którzy oskarżyli sługi Pana o przekroczenie prawa. Poproś ich, aby opowiedzieli o tym, czego się dowiedzieli.
-
Co, waszym zdaniem, oznacza wyrażenie: „ich nadzieja zostanie zniszczona, i ich oczekiwania stopnieją”? (Ci, którzy walczą przeciw sługom Pana, nie zrealizują swoich zamierzeń).
-
Jakie powody podał Pan w wersetach 13. i 17. tego, że niektórzy oskarżali sługi Pana o popełnienie grzechu? („Serca [oskarżycieli były] zepsute” oraz byli „sługami grzechu” i „dziećmi nieposłuszeństwa”).
Poproś kilku uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 121:18–22. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach świętych i odszukają, jakie jeszcze konsekwencje spadną na tych, którzy fałszywie oskarżają i walczą przeciwko świętym. Niech uczniowie opowiedzą o tym, co znaleźli. Możesz wyjaśnić, że wyrażenie „odcięci będą od obrzędów domu [Pana]” (werset 19.) oznacza utracić lub być odsuniętym od błogosławieństw związanych z obrzędami świątynnymi.
Powiedz uczniom, że fałszywe oświadczenia złożone przez członków Kościoła, którzy odstąpili, oraz przez inne osoby przyczyniły się do wydania przez gubernatora rozkazu eksterminacji, co spowodowało, że motłoch zintensyfikował prześladowania świętych. Przeczytaj na głos następującą historię i poproś uczniów, aby wsłuchali się w to, jak święci byli wówczas niesprawiedliwie traktowani:
Dnia 30 października 1838 roku, zaledwie trzy dni po wydaniu nakazu eksterminacji, około 240 mężczyzn weszło do osady mormońskiej w miejscu zwanym Haun’s Mill. Kobiety i dzieci uciekły do lasu, a mężczyźni schronili się w kuźni. Jeden z przywódców świętych, David Evans, pomachał kapeluszem, prosząc o pokój. W odpowiedzi rozległ się strzał ze 100 strzelb, których większość była wycelowana w kuźnię. Motłoch bezlitośnie strzelał do każdego w zasięgu wzroku, także do kobiet, starszych mężczyzn oraz dzieci. Amanda Smith, zabrawszy swoje dwie małe córeczki, uciekła wraz z Mary Stadewell przez staw młyński na ścieżkę. Amanda wspominała: „I chociaż widzieli, że my kobiety uciekałyśmy z małymi dziećmi, aby ratować swe życie, ci łajdacy strzelali raz za razem w naszym kierunku, chcąc nas zabić” (w: Andrew Jenson, The Historical Record, lipiec 1886, str. 84).
Motłoch wtargnął do kuźni i tam zabił 10-letniego Sardiusa Smitha, syna Amandy Smith, który ukrywał się za miechami kowalskimi. Jeden z mężczyzn później wyjaśnił: „Z gnidy zawsze będą wszy i jeśli pozostawilibyśmy go przy życiu i tak zostałby mormonem” (w: Jenson, The Historical Record, grudzień 1888, str. 673; zob. także James B. Allen i Glen M. Leonard, The Story of the Latter-day Saints [1976], str. 127–128). Alma Smith, siedmioletni brat Sardiusa, był świadkiem zamordowania ojca i brata, a sam został postrzelony w biodro. Motłoch go nie znalazł, a później został w cudowny sposób uzdrowiony dzięki modlitwie i wierze. I chociaż kilku mężczyzn i kilka kobiet z dziećmi uciekło przez rzekę na wzgórza, to zabito co najmniej 17 osób, a 13 osób zostało rannych (zob. Church History in the Fulness of Times Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003], str. 201, 203–204; zob. także History of the Church 3:183–187). Nikt z tego brutalnego motłochu nie został przywiedziony przed sąd w Missouri ani przed urzędników federalnych, aby odpowiedzieć za swoje przestępstwa.
-
Co byście czuli, gdybyście doświadczyli takich okrucieństw? Co byście czuli, gdybyście dowiedzieli się, że napastnicy nie odpowiedzą za swoje czyny?
Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 121:23–25 i odszukali wyrażenia, które wskazują na to, że wrogowie świętych odpowiedzą za swoje czyny przed Bogiem.
-
Jakich zasad możemy nauczyć się z wersetów 23–25? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, możesz podkreślić ważność następującej zasady, zapisując ją na tablicy: Pan widzi i zna wszystkie nasze uczynki. Na tych, którzy walczą przeciwko Panu oraz Jego ludowi, spadnie sąd Boży w wyznaczonym przez Niego czasie).
Poproś uczniów, aby zastanowili się nad tym, kiedy widzieli, że ludzie źle postępowali i unikali natychmiastowych konsekwencji.
-
W jaki sposób zasady rozpoznane w wersetach 23–25 odnoszą się do sytuacji w obecnych czasach, kiedy to ludzie unikają konsekwencji swoich złych czynów?
Nauki i Przymierza 121:26–33
Bóg obiecuje, że objawi wieczne prawdy przez Ducha Świętego
Jeśli to możliwe pokaż ilustrację: Józef Smith w więzieniu Liberty (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 97; zob. także strona internetowa: LDS.org).
-
Jakie trudności przetrwał Józef Smith oraz jego towarzysze w więzieniu Liberty?
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 121:26. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają prawdę, jaką Józef Smith zapisał, kiedy przebywał w więzieniu Liberty.
-
Jaką prawdę zapisał Józef Smith w wersecie 26.? (Uczniowie powinni rozpoznać, co następuje: Bóg udzieli nam wiedzy przez swego Ducha Świętego).
Aby pomóc uczniom zrozumieć, jak ta prawda odnosi się do nich, kiedy doświadczają trudności, poproś jednego z nich o przeczytanie poniższego świadectwa wygłoszonego przez Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów:
„Możecie mieć święte, objawiające i głęboko pouczające doświadczenia związane z Panem w najbardziej ponurych doświadczeniach w waszym życiu — w najgorszych okolicznościach, podczas trwania najbardziej bolesnej niesprawiedliwości, kiedy stoicie w obliczu największych trudności nie do pokonania i przeciwności, na jakie kiedykolwiek się natknęliście” („Lessons from Liberty Jail”, Ensign, wrzesień 2009, str. 28).
-
W jaki sposób otrzymanie wiedzy poprzez Ducha Świętego pomaga nam, kiedy przechodzimy przez trudności?
-
Kiedy otrzymaliście wiedzę lub przewodnictwo poprzez Ducha Świętego, które pomogło wam kiedy przechodziliście przez trudności? (Przypomnij uczniom, że niektóre doświadczenia są zbyt święte lub osobiste, by o nich mówić).
Aby dokładniej zilustrować prawdę rozpoznaną w wersecie 26., możesz poprosić jednego z uczniów o przeczytanie następującej relacji Lucy Mack Smith, która otrzymała wiedzę i pocieszenie poprzez Ducha Świętego po tym, jak Józef i Hyrum zostali uwięzieni i grożono im śmiercią:
„Pośród moich żalów znalazłam pocieszenie, które przewyższało wszelką ziemską pociechę. Zostałam napełniona Duchem Boga i poprzez dar proroctwa otrzymałam, co następuje: ‘Niech twoje serce zazna pociechy, jeśli chodzi o twe dzieci, ponieważ włos im z głowy nie spadnie […]’. To uspokoiło mój umysł i byłam przygotowana na to, by nieść pociechę mym dzieciom. Powiedziałam im, co mi objawiono, a to dało im wielkie pocieszenie” (History of Joseph Smith by His Mother, wyd. Preston Nibley [1958], str. 291).
-
W jakim sensie obietnica Pana dana w objawieniu za pośrednictwem Ducha Świętego była pocieszeniem dla Józefa Smitha i świętych w czasie prześladowań?
Podsumuj wersety 26–33, wyjaśniając, że Pan obiecał ujawnić wiedzę, która „nie [została ujawniona] od początku świata” (NiP 121:26) i dać chwalebne błogosławieństwa wszystkim tym, którzy wytrwają „dzielnie […] dla ewangelii Jezusa Chrystusa” (NiP 121:29).
Powiedz klasie, że w wersecie: Nauki i Przymierza 121:33 Prorok Józef Smith użył analogii, aby pomóc świętym zrozumieć, że Pan ma większą moc niż ci, którzy prześladowali świętych i chcieli zniweczyć dzieło Boga.
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 121:33. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, jakich słów użył Józef, aby opisać moc Boga. („Płynące wody” i „[rzeka] Missouri”. Możesz wyjaśnić, że rzeka Missouri jest wielka i wartka, a wielu z pierwszych świętych mieszkało w jej pobliżu i ją znało).
Poproś uczniów, aby zastanowili się, kiedy widzieli wartki strumień, na przykład rzekę lub strumień wypływający z gór. Poproś ich, aby zastanowili się również nad tym, gdzie widzieli spokojną wodę, jak na przykład staw. Jeśli to możliwe pokaż ilustracje przedstawiające przeciwieństwa w różnych rodzajach wód.
-
Jakiej zasady możemy się nauczyć z tego wersetu? (Pomóż uczniom rozpoznać następującą zasadę: Nic nie może powstrzymać postępu dzieła Boga).
-
Co czujecie, wiedząc, że dzieło Pana będzie postępować naprzód bez względu na przeciwności?
Na zakończenie pokrótce omów zasady, o jakich uczniowie dowiedzieli się z rozdziału: Nauki i Przymierza 121. Poproś ich, aby opowiedzieli, co mogą zrobić, aby zastosować te zasady w swoim życiu. Możesz także złożyć świadectwo, jak te prawdy ciebie pobłogosławiły.