Seminarium
Lekcja 12: Nauki i Przymierza 10


Lekcja 12

Nauki i Przymierza 10

Wprowadzenie

W konsekwencji utraty 116 stron manuskryptu Prorok stracił moc tłumaczenia. Po pokornej modlitwie i odpokutowaniu płyty oraz Urim i Tummim zostały zwrócone Józefowi. Pan przykazał mu, aby nie tłumaczył ponownie tej części płyt, z której przetłumaczono 116 zagubionych stron. Wyjawił mu także, że Szatan zamierza zniszczyć dzieło Boga. Następnie przykazał Józefowi Smithowi, aby przetłumaczył mniejsze płyty Nefiego. Wytłumaczył także cel Księgi Mormona i jej rolę w ustanowieniu Jego Kościoła.

Propozycje dotyczące nauczania

Nauki i Przymierza 10:1–4

Pan przywraca Józefowi dar tłumaczenia

Poproś uczniów, aby szybko przejrzeli to, czego nauczyli się na poprzedniej lekcji o zagubieniu 116 stron manuskryptu (zob. NiP 3). Przypomnij uczniom, że z powodu wielokrotnych próśb Proroka, aby Martin Harris mógł wziąć strony manuskryptu oraz z powodu ich późniejszej utraty, Moroni odebrał Józefowi Smithowi złote płyty oraz Urim i Tummim.

Później Moroni zwrócił mu płyty oraz Urim i Tummim. Wkrótce po ich otrzymaniu Józef Smith otrzymał objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 10. W objawieniu tym Pan poinstruował Józefa, co miał uczynić z częścią płyt, z których pochodził zagubiony manuskrypt. (Zob. Lucy Mack Smith, History of Joseph Smith by His Mother, wyd. Preston Nibley (1958), str. 133–136).

Podsumuj fragment: Nauki i Przymierza 10:1–2, wyjaśniając, że Pan przypomniał Józefowi, dlaczego moc tłumaczenia została mu odebrana i jakie były konsekwencje popełnionego przez niego błędu. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie fragmentu: Nauki i Przymierza 10:3–4. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają radę, której Pan udzielił Józefowi Smithowi, kiedy ten zaczął ponownie tłumaczyć. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.

  • Jak myślicie, dlaczego poradzono Józefowi Smithowi, aby nie pracował lub nie tłumaczył więcej, niż starcza mu na to sił?

  • W jaki sposób rada udzielona w wersecie: Nauki i Przymierza 10:4 może nami pokierować, kiedy służymy Panu?

Nauki i Przymierza 10:5–37

Pan ostrzega przed Szatanem, którego zamiarem jest zniszczyć Józefa Smitha oraz zniweczyć Boże dzieło

Pokaż sidła lub pułapkę (lub narysuj je na tablicy).

Obraz
rysunek pułapki na myszy
  • W jaki sposób takie urządzenie może symbolizować zamiary, które Szatan ma wobec nas?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 10:5. Poproś uczniów, aby odszukali to, co Pan przykazał Prorokowi Józefowi Smithowi, by uciec przed Szatanem.

  • Czego możemy się nauczyć z tego wersetu? (Uczniowie mogą rozpoznać różne zasady, ale pamiętaj, by podkreślić, że kiedy zawsze się modlimy, będziemy mieć moc, aby przezwyciężyć Szatana i tych, którzy mu służą. Możesz zapisać tę zasadę na tablicy).

  • W jaki sposób modlitwa pomoże nam „pokonać Szatana i […] [umknąć z rąk tych], co popierają jego dzieło”?

Poproś kilku uczniów, aby podzielili się przykładem, w jaki sposób modlitwa pomogła im oprzeć się pokusom Szatana. (Przypomnij uczniom, że nie muszą dzielić się doświadczeniami, które są zbyt osobiste lub prywatne).

Wyjaśnij, że Pan ostrzegł Józefa przed pułapkami Szatana, które ten zastawił, aby zniszczyć Proroka i zniweczyć dzieło Boga. Poproś kilku uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 10:8–19. Pozostali niech śledzą tekst i rozpoznają plan, jaki mieli niegodziwi ludzie, będący wtedy w posiadaniu manuskryptu.

  • Jaki plan mieli niegodziwi ludzie, będący w posiadaniu manuskryptu? (Chcieli poddać w wątpliwość zarówno Proroka, jak i dzieło Pana poprzez zmienienie słów w manuskrypcie. Jeżeli Józef przetłumaczyłby ponownie tę samą część płyt, głosiliby, że nie potrafił on przetłumaczyć drugi raz w ten sam sposób, a co za tym idzie, nie posiadał daru tłumaczenia).

Pokaż ponownie pułapkę lub sidła (lub wskaż na rysunek znajdujący się na tablicy). Wyjaśnij, że we fragmencie: Nauki i Przymierza 10:20–29 Pan przemawia na temat wpływu, jaki Szatan miał na niegodziwych ludzi, którzy weszli w posiadanie 116 stron manuskryptu oraz sposobu, w jaki Szatan realizuje swoje niecne cele. Podziel uczniów na pary. Poproś ucznia z każdej pary, aby przeczytał po cichu fragment: Nauki i Przymierza 10:20–29 i odszukał, czego te wersety uczą na temat celów Szatana. Poproś drugiego ucznia o przeczytanie tych samych wersetów i odszukanie sposobów, w jakie Szatan realizuje swoje cele. Gdy upłynie wyznaczony czas, niech uczniowie opowiedzą osobie, z którą są w parze, co odkryli.

  • Czego uczymy się z tych wersetów na temat celów Szatana? (Uczniowie mogą odkryć różne zasady, ale upewnij się, że rozpoznają następującą prawdę: Szatan pragnie zniszczyć dzieło Boże oraz nasze dusze. Możesz zapisać tę prawdę na tablicy. Możesz także zasugerować uczniom, aby zaznaczyli w wersetach 22.–23. oraz 27. słowa lub wyrażenia, które nauczają tej prawdy).

  • W oparciu o to, co przeczytacie w tych wersetach, odpowiedzcie na pytanie, w jaki sposób Szatan dąży do zniszczenia dzieła Boga oraz naszych dusz?

Aby pomóc uczniom zrozumieć oraz poczuć, jak ważna jest ta prawda, zadaj poniższe pytania. Poproś uczniów, aby przedyskutowali w parach swoje odpowiedzi.

  • Czy kiedykolwiek byliście świadkami tego, jak Szatan używał podstępu, gniewu, pochlebstw i kłamstw, aby zniszczyć dzieło Boże oraz nasze dusze?

  • W jaki sposób wiedza na temat zamiarów Szatana oraz jego metod, pomaga nam uniknąć zastawionych przez niego pułapek lub się z nich wydostać?

Poproś, aby uczniowie poświęcili kilka minut na zapisanie w notatnikach lub dziennikach do studiowania metod używanych przez przeciwnika, których byli świadkami lub które odczuli, a o których jest mowa we fragmencie: Nauki i Przymierza 10:20–29. Poproś ich, aby zapisali, co mogą zrobić, aby uniknąć zastawionych przez Szatana pułapek lub się z nich wydostać.

Po wyznaczonym czasie, podsumuj fragment: Nauki i Przymierza 10:30–37, tłumacząc, że z powodu zamiarów niegodziwych ludzi, aby zniszczyć dzieło Boga oraz reputację Józefa Smitha, Pan przykazał Józefowi, aby nie tłumaczył ponownie tej części płyt, z których pochodziło 116 zagubionych stron.

Nauki i Przymierza 10:38–45

Pan przykazuje Józefowi Smithowi, aby przetłumaczył mniejsze płyty Nefiego

Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos wersety: Nauki i Przymierza 10:38–42. Poproś uczniów, aby odszukali, co Pan nakazał Józefowi przetłumaczyć zamiast części płyt, z których pochodziło 116 zagubionych stron.

  • Co Pan nakazał Józefowi przetłumaczyć? Dlaczego?

Pomóż uczniom zrozumieć to, w jaki sposób Pan był przygotowany na zagubienie 116 stron manuskryptu. Wyjaśnij, że utracony dokument zawierał tłumaczenie księgi Lehiego, które znajdowało się w części streszczonej przez Mormona z większych płyt Nefiego. Mormon został natchniony, by dołączyć mniejsze płyty Nefiego do swojego zapisu i uczynił to „w mądrym celu”, którego jeszcze wtedy nie rozumiał (zob. Słowa Mormona 1:3–7). Mniejsze płyty Nefiego obejmowały w przybliżeniu ten sam okres czasu, co księga Lehiego. Po utracie 116 stron Pan przykazał Prorokowi Józefowi Smithowi przetłumaczyć zapisy znajdujące się na mniejszych płytach Nefiego.

Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu werset: Nauki i Przymierza 10:43 i odszukali ważną prawdę, którą Pan pragnął, by Józef Smith zrozumiał. (Podczas gdy uczniowie dzielą się swoimi odpowiedziami, napisz na tablicy następującą prawdę: Mądrość Boga przewyższa spryt diabła. Możesz wytłumaczyć, że słowo spryt odnosi się do korzystania ze sztuczek, by zwieść ludzi).

  • W jaki sposób plan Pana, aby zastąpić zagubiony manuskrypt, ilustruje tę prawdę?

Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Nauki i Przymierza 10:44–45 i odszukali dowód na wypełnienie się prawdy zapisanej w wersecie 43.

  • Dlaczego, zgodnie z fragmentem: Nauki i Przymierza 10:44–45, mniejsze płyty Nefiego mają większą wartość niż 116 zagubionych stron manuskryptu?

  • W jaki sposób wiedza o tym, że Bóg przygotował sposób, by zastąpić 116 zagubionych stron manuskryptu pomaga wam bardziej Mu zaufać?

Nauki i Przymierza 10:46–70

Pan wyjaśnia cel Księgi Mormona i jej rolę w ustanowieniu Jego Kościoła

Podsumuj fragment: Nauki i Przymierza 10:46–61 wyjaśniając, że w tych wersetach Pan świadczy o tym, że odpowiedział na modlitwy Swoich nefickich uczniów poprzez zachowanie i ujawnienie Księgi Mormona w naszych czasach.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 10:62–63. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, co Pan powiedział o tym, co odsłoni Księga Mormona.

  • Co odsłoni Księga Mormona? (Odsłoni prawdziwe zasady doktryny Jezusa Chrystusa).

  • W jaki sposób, zgodnie z wersetem 63., Pan wykorzysta prawdziwe zasady Swojej doktryny, aby przezwyciężyć dzieło Szatana?

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos obietnicy danej przez Pana w wersetach: Nauki i Przymierza 10:67, 69–70. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i zwrócą uwagę na wyrażenia, które mają dla nich znaczenie w świetle tego, czego nauczyli się podczas dzisiejszej lekcji. Poproś uczniów, aby podzielili się wyrażeniami, które mają dla nich znaczenie oraz powiedzieli dlaczego. Na zakończenie złóż swoje świadectwo.

Komentarz i tło historyczne

Nauki i Przymierza 10:45. „[Szersza perspektywa] na moją ewangelię”

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że „[mądrym celem]” Pana (zob. 1 Nefi 9:5; Słowa Mormona 1:7), by zapisać i zachować mniejsze płyty Nefiego, było nie tylko zrekompensowanie utraty 116 stron manuskryptu:

Obraz
Starszy Jeffrey R. Holland

„Wydaje mi się, że istnieje mądrzejszy cel niż to [zrekompensowanie utraty 116 stron] lub mówiąc bardziej precyzyjnie, jest w tym ukryty mądrzejszy cel. Klucz do rozważania istnienia mądrzejszego celu znajduje się w wersecie 45. rozdziału 10. Nauk i Przymierzy. Instruując Józefa na temat tłumaczenia i włączenia materiału z mniejszych płyt do tłumaczenia materiału pochodzącego ze streszczenia większych płyt, Pan powiedział: ‘Wiele rzeczy wyryto na [mniejszych] tablicach Nefiego, które mają szerszą perspektywę na moją ewangelię’ (kursywa dodana).

Zrozumiałe jest zatem, że w procesie opracowania ostatecznej wersji Księgi Mormona nie miała zastosowania zasada: coś za coś. Nie chodziło tu o: ty mi daj 116 stron manuskryptu, a ja dam ci w zamian 142 strony wydrukowanego tekstu. Tak nie jest. Otrzymaliśmy więcej, niż zgubiliśmy. Od początku było to wiadome. To wszystko wydarzyło się w mądrym celu. Nie wiemy dokładnie, co utraciliśmy z powodu 116 stron, ale wiemy, że dzięki mniejszym płytom otrzymaliśmy osobiste świadectwa trzech wielkich świadków, trzy wspaniałe doktrynalne głosy z Księgi Mormona świadczące, że Jezus jest Chrystusem […].

Jak bardzo chcielibyśmy być w posiadaniu tych prostych i cennych świadectw, które zostały usunięte z biblijnego zapisu! Przynajmniej jako czytelnicy Księgi Mormona mamy Nefiego, Jakuba i Izajasza, którzy przemawiają do nas jako naoczni świadkowie nienarodzonego jeszcze Zbawiciela. Otrzymali oni cudowne objawienia na temat Jego życia i posługi oraz przymierza łączącego Boga z Domem Izraela, zarówno starożytnym, jak i współczesnym […].

Myślę, że byłoby to bardzo ekscytujące, gdyby 116 stron manuskryptu pojawiło się pewnego dnia, ale nawet gdyby zostały dostarczone jutro do mojego biura, za nic w świecie nie przyjąłbym ich w zamian za treści zawarte na mniejszych płytach Nefiego, za ‘szerszą perspektywę’ wyznaczoną przez wielkich proroczych strażników, którzy stoją u bramy tej księgi. Przekażcie więc swoim uczniom, aby przestali narzekać i zaczęli czytać te słowa — łącznie ze słowami Izajasza” („A Standard unto My People” [przemówienie skierowane do nauczycieli religii KSE, 9 sierpnia 1994 r.], str. 7–9, strona internetowa: LDS.org).

Nauki i Przymierza 10:38–45. Księga Lehiego

Obraz
Prorok Józef Smith

W przedmowie do pierwszego wydania Księgi Mormona Józef Smith opisał źródło, z którego przetłumaczono 116 zagubionych stron manuskryptu: „Ja [Józef Smith], przetłumaczyłem je darem i mocą Boga i spisałem sto szesnaście stron, które wziąłem z Księgi Lehiego, która była opowieścią streszczoną ręką Mormona z płyt Lehiego; ową opowieść pewna osoba lub osoby wykradły i ukrywają przede mną; podjąłem jednak największy wysiłek, aby odzyskać tę treść” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 63).

Drukuj