Lekcja 155
Nauki i Przymierza 138:7–60
Wprowadzenie
Dzisiejsza lekcja jest drugą z lekcji dotyczących objawienia zapisanego w rozdziale: Nauki i Przymierza 138. Kiedy Prezydent Joseph F. Smith rozważał pewne fragmenty z Nowego Testamentu, ujrzał wizję świata duchów i duchów sprawiedliwych, które oczekiwały na wyzwolenie z więzów śmierci. Zobaczył również, jak Jezus Chrystus, w okresie między Swą śmiercią a Zmartwychwstaniem, zorganizował prawe sługi i dał im upoważnienie, by nauczali ewangelii duchy przebywające w więzieniu.
Propozycje dotyczące nauczania
Nauki i Przymierza 138:7–37
Prezydent Joseph F. Smith dowiaduje się, jak ewangelia jest głoszona w świecie duchów
Powiedz uczniom, że ludzie na całym świecie mają różne wierzenia na temat tego, co się z nami dzieje po śmierci. Zapytaj, czy kiedykolwiek spotkali kogoś, kto miał inne niż my poglądy dotyczące tego, co się z nami dzieje, gdy umieramy. Poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi doświadczeniami. (Dopilnuj, by nie wypowiadano się negatywnie ani lekceważąco na temat innych wyznań).
-
Skąd możemy wiedzieć, które wierzenia na temat życia po śmierci są zgodne z prawdą? (Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że nawet pośród świętych w dniach ostatnich mogą się znaleźć osoby, które mają błędne poglądy na temat życia po śmierci).
Aby uzupełnić wypowiedzi uczniów, poproś jednego z nich o przeczytanie słów Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów.
„Pisma święte są miernikiem poprawności i prawdy” („Błogosławieństwo pism świętych”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 34).
Zapewnij uczniów, że o prawdziwości różnych wierzeń na temat tego, co dzieje się z nami po śmierci, możemy się przekonać, porównując je z prawdami, które Pan objawił w pismach świętych, na przykład w rozdziale: Nauki i Przymierza 138.
Narysuj na tablicy poniższy schemat. Możesz pokrótce wyjaśnić, że pod pewnym względem cały świat duchów można uważać za duchowe więzienie, ponieważ nawet duchy sprawiedliwych doświadczają tu oddzielenia od ciała, co jest swego rodzaju niewolą (zob. NiP 138:49–50).
Aby uczniowie przypomnieli sobie prawdy, które poznali na poprzedniej lekcji, dotyczącej rozdziału 138., poleć połowie z nich, żeby we fragmencie: Nauki i Przymierza 138:12–15, 22 poszukali informacji, kto po śmierci trafi do duchowego raju i jakie tam będą panowały warunki. Druga połowa klasy niech zbada wersety: Nauki i Przymierza 138:20–22 i poszuka informacji o tym, kto trafi do duchowego więzienia i jakie tam będą panowały warunki. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.
Zwróć uwagę, że po śmierci, do więzienia duchów nie trafią jedynie niegodziwi i zbuntowani, lecz również ci, co umarli w swoich grzechach bez poznania ewangelii (zob. NiP 138:32). Przypomnij uczniom, że kiedy Prezydent Joseph F. Smith rozważał fragmenty z I Listu Piotra, Pan objawił mu, w jaki sposób ludzie w więzieniu duchów będą mieli możliwość otrzymania błogosławieństw ewangelii.
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 138:7–10. Niech pozostali śledzą tekst i odszukają, co, wedle relacji Piotra, Zbawiciel uczynił po tym, jak „w ciele poniósł śmierć”.
-
Co, wedle słów Piotra, Zbawiciel uczynił, kiedy udał się do świata duchów?
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 138:25–28. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i zobaczą, nad czym zastanawiał się Prezydent Smith, kiedy rozmyślał o pracy Pana w świecie duchów.
-
Jak brzmiało pytanie Prezydenta Smitha? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, możesz zapisać na tablicy następujące pytanie: Jak to możliwe, że Pan ogłosił ewangelię wszystkim ludziom w więzieniu duchów w ciągu zaledwie trzech dni?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 138:29–32, a klasa zaś niech poszuka, jaką odpowiedź otrzymał Prezydent Smith.
-
W jaki sposób Zbawiciel ogłosił ewangelię wszystkim przebywającym w więzieniu duchów w tak krótkim czasie?
Poproś uczniów, aby to, czego się nauczyli z wersetów 29–32, wykorzystali w celu określenia, w jaki sposób ewangelia jest nauczana w świecie duchów. Powinni odnaleźć następującą prawdę: Pod przewodnictwem Jezusa Chrystusa sprawiedliwi posłańcy nauczają ewangelii w więzieniu duchów. Możesz zachęcić uczniów, aby zaznaczyli wyrażenia, które nauczają tej prawdy w wersecie 30.
Na schemacie widniejącym na tablicy narysuj strzałkę prowadzącą z duchowego raju do duchowego więzienia, oznaczającą sprawiedliwych posłańców Pana, którzy głoszą tam ewangelię.
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 138:33–34. Niech reszta klasy śledzi tekst i odnajdzie, czego prawi posłańcy Pana nauczali w więzieniu duchów. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.
-
Jak te nauki mają się do tego, czego nauczani są ludzie, kiedy przygotowują się do przyjęcia chrztu w życiu doczesnym?
-
Co to jest „chrzest zastępczy”?
-
Dlaczego, według wersetu 34., te zasady ewangelii muszą być głoszone ludziom, którzy przebywają w więzieniu duchów? (Możesz wyjaśnić, że wyrażenie „sądzeni według ludzi w ciele” oznacza, że wszystkie dzieci Boga, zarówno te, które żyją w chwili obecnej, jak i te które już umarły, muszą otrzymać szansę poznania i przyjęcia ewangelii, aby mogły zostać osądzone zgodnie z tymi samymi normami).
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 138:35–37. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają, ile duchów będzie miało szansę przyjąć ewangelię Jezusa Chrystusa.
-
Jak sądzicie, dlaczego ważna jest wiedza, że wszystkie dzieci Ojca w Niebie będą miały szansę poznania i przyjęcia ewangelii Jezusa Chrystusa?
Aby uczniowie zrozumieli, w jaki sposób wszyscy usłyszą ewangelię, wyjaśnij, że choć Zbawiciel przebywał w świecie duchów zaledwie przez krótki czas po Swojej śmierci, zorganizował duchy sprawiedliwych, aby głosiły ewangelię w więzieniu duchów. Ta praca nadal trwa. Kiedy człowiek umiera, nie usłyszawszy i nie przyjąwszy ewangelii w tym życiu, będzie miał szansę ją usłyszeć i przyjąć w świecie duchów.
Nauki i Przymierza 138:38–60
Prezydent Smith widzi szlachetne i wspaniałe duchy, które głoszą ewangelię w więzieniu duchów
Poproś uczniów, aby pomyśleli o prawych członkach swojej rodziny lub przodkach, którzy już umarli.
-
Czy kiedykolwiek zastanawialiście się nad tym, co oni robią w świecie duchów?
Wyjaśnij uczniom, że we fragmencie: Nauki i Przymierza 138:38–49 Prezydent Joseph F. Smith wymienił imiona wielu „wielkich i potężnych” duchów, które ujrzał w świecie duchów czekające na objawienie się im Zbawiciela po Jego śmierci. Pośród duchów, które odwiedził Zbawiciel, były duchy proroków ze Starego Testamentu i Księgi Mormona. Począwszy od wersetu 53., czytamy, że Prezydent Smith widział także duchy tych, którzy mieli przyjść w dniach ostatnich, między innymi Proroka Józefa Smitha (swego wuja) i Hyruma Smitha (swego ojca).
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 138:53–56. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odpowiedzą, jak podczas życia doczesnego osoby te przyczyniły się do zbawienia ludzi, którzy są w więzieniu duchów.
-
W jaki sposób przywódcy Kościoła — święci w dniach ostatnich — pomagają duchom w więzieniu?
Kiedy studenci odkryją, że prorocy święci w dniach ostatnich pomagają w odkupieniu umarłych poprzez budowanie świątyń i udzielanie obrzędów świątynnych za zmarłych, pokaż lub narysuj obok schematu na tablicy ilustrację świątyni.
-
Kiedy, zgodnie z tym, co mówią wersety 55–56, przywódcy ci zaczęli przygotowywać się do pracy, którą mieli wykonać tu na ziemi?
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 138:57. Niech klasa odszuka, co wierni starsi będą nadal robić po śmierci.
-
Co wierni starsi będą nadal robić po śmierci?
Aby wyjaśnić, że praca w świecie duchów nie ogranicza się jedynie do posiadaczy kapłaństwa Melchizedeka, poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos poniższej wypowiedzi Prezydenta Josepha F. Smitha. Niech pozostali wysłuchają, co w świecie duchów robią wierne kobiety:
„Te dobre siostry, które zostały wyświęcone [i] ustanowione do tej pracy […], będą w pełni upoważnione i obdarzone mocą, by głosić ewangelię i służyć kobietom, podczas gdy starsi i prorocy będą głosić ją mężczyznom” (Gospel Doctrine, wyd. 5. [1939], str. 461).
Możesz poprosić uczniów, aby w wersecie 57. zaznaczyli wyrażenia, które uczą następującej prawdy: Po zakończeniu życia doczesnego wierni święci będą kontynuować swe dzieło głoszenia ewangelii.
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 138:58–59. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co muszą zrobić umarli, aby dostąpić odkupienia. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.
-
Co stanie się z tymi, którzy odpokutują w świecie duchów? (Uczniowie mogą użyć różnych sformułowań, ale powinni rozpoznać następującą doktrynę: Duchy, które odpokutują, zostaną odkupione przez posłuszeństwo obrzędom świątynnym, oczyszczone mocą Zadośćuczynienia i otrzymają swoją nagrodę).
-
Jak możemy pomagać w dziele zbawienia umarłych podczas naszego życia na ziemi? (Pracując nad uzupełnieniem historii rodziny i uczestnicząc w obrzędach świątynnych w zastępstwie zmarłych).
W ramach dyskusji możesz poprosić jednego z uczniów, aby przeczytał następującą wypowiedź Starszego Richarda G. Scotta z Kworum Dwunastu Apostołów:
„Wszelka praca, jaką wykonujecie w świątyni, to dobrze spędzony czas, ale przyjmowanie obrzędów w imieniu własnych przodków uczyni czas spędzony w świątyni świętszym i umożliwi otrzymanie wspanialszych błogosławieństw” („Radość płynąca z odkupienia zmarłych”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 94).
Wskaż na ilustrację świątyni na tablicy. Złóż świadectwo, że kiedy chodzimy do świątyni, aby dokonywać obrzędów za osoby, które zmarły, pomagamy im — jeśli zdecydują się one przyjąć obrzędy — zostać odkupionymi z więzienia duchów i dołączyć do duchów przebywających w raju.
Na schemacie widniejącym na tablicy narysuj strzałkę prowadzącą z więzienia duchów do duchowego raju, oznaczającą odkupienie skruszonych duchów z więzienia.
-
Jak ta wiedza może wpłynąć na wasze doświadczenia podczas wykonywania pracy świątynnej i pracy nad historią rodziny?
-
Czym zostaliście pobłogosławieni dzięki temu, że uczestniczycie w badaniu historii rodziny i pracy świątynnej? (Możesz też opowiedzieć o swoich własnych doświadczeniach).
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 138:60. Niech klasa śledzi tekst w swoich pismach i odszuka świadectwo Prezydenta Josepha F. Smitha na temat zapisanych przez niego prawd.
Zachęć uczniów, aby w ciągu kilku następnych tygodni wyznaczyli czas na badanie historii rodziny lub wykonanie pracy świątynnej.
Na zakończenie podziel się swoim świadectwem o Panu Jezusie Chrystusie i błogosławieństwach Zadośćuczynienia dostępnych tak dla żywych, jak i zmarłych.
Komentarz i tło historyczne
Nauki i Przymierza 138:58. Błogosławieństwa uczestnictwa w badaniu historii rodziny i pracy świątynnej
Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów złożył młodym ludziom, którzy uczestniczą w badaniu historii rodziny i pracy świątynnej, następującą obietnicę:
„Czy wy, młodzi ludzie, pragniecie znaleźć pewny sposób na eliminację wpływu przeciwnika z waszego życia? Zagłębcie się w poszukiwania własnych przodków, przygotujcie ich imiona i nazwiska na otrzymanie świętych obrzędów zastępczych dostępnych w świątyni, a następnie udajcie się do świątyni, aby w ich zastępstwie przyjąć obrzędy chrztu oraz nadania daru Ducha Świętego […]. Gdy dorośniecie, będziecie mogli również uczestniczyć w otrzymaniu innych obrzędów. Nie wyobrażam sobie lepszej obrony przed wpływem przeciwnika w waszym życiu” („Radość płynąca z odkupienia zmarłych”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 94).