Lekcja 159
Rodzina: Proklamacja dla świata
Wprowadzenie
23 września 1995 roku podczas generalnego spotkania Stowarzyszenia Pomocy, Prezydent Gordon B. Hinckley przedstawił dokument: „Rodzina: Proklamacja dla świata”. Owa proklamacja od Pierwszego Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów obwieszcza światu standardy i doktryny Pana dotyczące rodziny. Zawiera ona również rady pomagające wzmacniać rodziny oraz ostrzeżenia przed konsekwencjami ich dezintegracji.
Uwaga: Każdy uczeń powinien posiadać egzemplarz dokumentu: „Rodzina: Proklamacja dla świata”. Można go znaleźć na stronie 129. czasopisma Ensign lub Liahona z listopada 2010, w broszurach: Obowiązek wobec Boga, Osobisty rozwój oraz Oddani wierze pod hasłem „Rodzina” oraz na stronie internetowej: LDS.org. Kopię proklamacji o rodzinie znajdziesz również w załączniku do tego podręcznika.
Propozycje dotyczące nauczania
Pierwsze Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów wydają proklamację dla świata na temat rodziny
Przed lekcją zapisz na tablicy następujące słowa i wyrażenia:
Znaczenie małżeństwa i rodziny
Rozwód
Małżeństwo pomiędzy osobami tej samej płci
Płeć
Posiadanie dzieci
Pozamałżeńskie stosunki seksualne
Rola matki
Rola ojca
Aborcja
Rozpocznij lekcję od zadania następujących pytań:
-
Kto z was miał kiedyś pytania lub zna kogoś, kto miał pytania związane z którąś z kwestii wypisanych na tablicy? Podnieście rękę.
-
Gdzie możemy znaleźć wytyczne Pana dotyczące tych zagadnień?
Rozdaj uczniom egzemplarze dokumentu: „Rodzina: Proklamacja dla świata”. (Możesz poprosić uczniów, aby ponumerowali akapity w proklamacji, aby łatwiej było im śledzić tekst, gdy będziesz mówić o jej poszczególnych fragmentach). Wyjaśnij, że Prezydent Gordon B. Hinckley ogłosił proklamację 23 września 1995 roku podczas generalnego spotkania Stowarzyszenia Pomocy. Tuż przed jej odczytaniem Prezydent Hinckley wyjaśnił, dlaczego świat potrzebuje prawd zawartych w tym dokumencie. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie słów Prezydenta Hinckleya. Pozostali niech wysłuchają, dlaczego świat potrzebuje tej proklamacji.
„Przy tak wielu przemądrzałych słowach, które mienią się prawdą, przy tylu zwodniczych teoriach odnoszących się do norm i wartości, tylu pokusach i zachętach, by przyjąć do siebie grzechy tego świata, czuliśmy, że należy wydać ostrzeżenie i przestrogę. W tym celu my, Pierwsze Prezydium i Rada Dwunastu Apostołów, ogłaszamy Kościołowi proklamację, a światu obwieszczamy i ponownie potwierdzamy prawdziwość standardów, doktryn i praktyk dotyczących rodziny, które prorocy, widzący i objawiciele tego Kościoła wielokrotnie wygłaszali na przestrzeni dziejów” („Stand Strong against the Wiles of the World”, Ensign, listopad 1995, str. 100).
-
Dlaczego proklamacja ta została ogłoszona dla Kościoła i dla świata?
Wyjaśnij, że studiując dokument: „Rodzina: Proklamacja dla świata”, możemy otrzymać odpowiedzi na wiele pytań dotyczących rodziny. Aby pomóc uczniom rozpoznać doktryny, dzięki którym lepiej zrozumieją zagadnienia wypisane na tablicy, poproś pięcioro z nich, aby na zmianę odczytali akapity od 1 do 5. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają doktryny, które dotyczą tematów na tablicy. Po każdym akapicie zatrzymajcie się na chwilę, aby uczniowie mogli opowiedzieć, co znaleźli. Zachęć ich, aby zaznaczyli odnalezione doktryny na swoich egzemplarzach proklamacji.
Gdy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, poproś ich, by zapisywali na tablicy rozpoznane doktryny. Uczniowie mogą odnaleźć i zapisać następujące prawdy:
Małżeństwo między mężczyzną a kobietą jest wyświęcone od Boga [akapit 1.].
Rodzina jest centralną częścią planu Ojca Niebieskiego [akapit 1.].
Płeć stanowi zasadniczą cechę tożsamości i celu istnienia każdej osoby w jej życiu przed przyjściem na ziemię, podczas życia ziemskiego i w wieczności [akapit 2.].
Plan szczęścia sprawia, że związki rodzinne mogą trwać po śmierci [akapit 3.].
Przykazanie Boże, aby mężowie i żony mieli potomstwo, nadal pozostaje w mocy [akapit 4.].
Bóg nakazał, aby święta moc prokreacji była wykorzystywana tylko pomiędzy mężczyzną a kobietą, prawnie zaślubionymi jako mąż i żona [akapit 4.].
Stworzenie doczesnego życia to święta i ważna część planu naszego Ojca Niebieskiego [akapity 3. i 5.].
Gdy uczniowie będą wymieniać poszczególne doktryny, wykorzystaj jedno lub kilka z pytań uzupełniających, aby mogli je w pełni zrozumieć.
-
Jak ta doktryna odnosi się do zagadnień wypisanych na tablicy?
-
Jak myślicie, dlaczego ważne jest, żebyśmy rozumieli tę doktrynę?
-
Jaki wpływ zrozumienie tej doktryny i wiara w nią wywiera na podejmowane przez was decyzje?
Jeśli uczniowie nie wymienią żadnej z wypisanych powyżej doktryn, pomóż im je odnaleźć i omówić.
Proklamacja pomaga nam tworzyć udane rodziny
Poproś uczniów, aby zastanowili się, jakie rodziny chcieliby stworzyć w przyszłości.
-
Jakie zajęcia, cechy charakteru, postawy i przekonania religijne przyniosą szczęście waszym przyszłym rodzinom?
Podziel uczniów na małe grupy. Niech każda z nich przeczyta razem na głos 6. i 7. akapit proklamacji. Poproś uczniów, aby poszukali w nich tego, co pomoże im osiągnąć szczęście w rodzinie. Po upływie wyznaczonego czasu zadaj klasie następujące pytania:
-
Jaka jest najlepsza droga do szczęścia w rodzinie? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą zasadę: Szczęście w życiu rodzinnym może być najpewniej osiągnięte, kiedy opiera się na naukach Pana Jezusa Chrystusa. Możesz im zaproponować, aby zapisali tę zasadę własnymi słowami na marginesie proklamacji).
-
Jakie zasady, pomagające rodzinom odnaleźć szczęście, wymienione są w akapitach 6. i 7.? (Poproś jednego z uczniów, aby zapisywał odpowiedzi na tablicy).
Poproś uczniów, aby w swoich grupach omówili odpowiedzi na poniższe pytania. Rozdaj grupom listy z pytaniami lub napisz je na tablicy.
Jakie znacie przykłady sytuacji, w których rodziny postępowały wedle nauk wypisanych na tablicy?
Dlaczego, waszym zdaniem, rodziny, które stosują te nauki w praktyce, mają większe szanse na bycie szczęśliwymi?
Uwaga: Z powodu delikatnego i osobistego charakteru więzi rodzinnych nie proś uczniów, aby kolejne ćwiczenie omawiali na głos. Niech w zamian przemyślą te nauki w duchu i zastanowią się, co mogą robić lepiej.
Kiedy grupy skończą omawiać pytania, poproś uczniów, aby zastanowili się, według których z tych nauk żyje ich rodzina i jak to przyczynia się do ich rodzinnego szczęścia. Poproś uczniów, aby zastanowili się, których z nauk zawartych w proklamacji mogliby wierniej przestrzegać, aby dzięki temu pogłębić swoje szczęście i szczęście swojej rodziny. Możesz zachęcić uczniów, aby wyznaczyli sobie cel i zaplanowali, jak będą lepiej stosować te nauki w życiu swojej rodziny.
Jeśli czas pozwoli, omówicie całą klasą odpowiedzi na jedno lub dwa z poniższych pytań:
-
Jakie obowiązki ojców są wymienione w drugiej połowie 7. akapitu proklamacji? W jaki sposób z tych obowiązków wywiązują się wasi i inni ojcowie?
-
Jakie obowiązki matek są wymienione w drugiej połowie 7. akapitu proklamacji? W jaki sposób z tych obowiązków wywiązują się wasze i inne matki?
-
Co to znaczy, że te obowiązki są wyznaczone „według boskiego zamysłu”? (Oznacza to, że ustanowił je nasz Ojciec Niebieski). Jak myślicie, dlaczego ważne jest, by to zrozumieć?
-
Które zwroty w 7. akapicie pomagają nam zrozumieć, w jaki sposób matki i ojcowie powinni sobie pomagać? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą zasadę: W rodzinnych obowiązkach ojcowie i matki, są zobowiązani pomagać sobie wzajemnie, jako równi partnerzy).
-
Jak uważacie, dlaczego ważne jest, aby matki i ojcowie rozumieli, że są równymi partnerami?
Poproś uczniów, aby opowiedzieli o sytuacjach, w których widzieli, jak matki i ojcowie działają wspólnie jako równi partnerzy.
Gdy uczniowie będą omawiać potrzebę, aby matki i ojcowie wspierali się nawzajem, możesz skierować ich uwagę na zdanie, które znajduje się pod koniec akapitu 7.: „Niepełnosprawność, śmierć lub inne okoliczności mogą wymagać przystosowania do konkretnej sytuacji”. Zapewnij uczniów, że Pan jest świadom tych okoliczności i błogosławi rodziców oraz rodziny, gdy najlepiej jak potrafią starają się wypełniać swoje obowiązki.
-
Kto jeszcze, według ostatniego zdania z akapitu 7., może pomagać matkom i ojcom w wypełnianiu obowiązków? (Dalsi członkowie rodziny. Możesz też podkreślić, że pomocą mogą służyć również dzieci).
Wyjaśnij, że każda rodzina zmaga się z własnymi problemami, ale każda rodzina może żyć zgodnie z naukami Jezusa Chrystusa i każda może odnaleźć szczęście.
Poproś jednego z uczniów o odczytanie na głos 8. i 9. akapitu proklamacji. Pozostali niech odszukają, co się stanie, jeśli nie wywiążemy się ze swoich obowiązków wobec rodziny.
-
Co się stanie, jeśli zaniedbamy nasze obowiązki wobec rodziny? (Uczniowie powinni powiedzieć, że: Pan pociągnie nas do odpowiedzialności, jeśli nie wywiążemy się z naszych obowiązków wobec rodziny. Mogą również zauważyć, że rozpad rodziny doprowadzi do nieszczęścia).
-
Jak sądzicie, jakie obowiązki wobec rodziny mają dzieci?
Poproś uczniów, aby zastanowili się, jak sami wywiązują się z obowiązków wobec swoich rodzin. Jeśli poprosiłeś ich, aby wyznaczyli sobie cel, aby lepiej stosować nauki proklamacji w życiu swojej rodziny, zachęć ich, żeby starając się go osiągnąć, poszukiwali przewodnictwa i pomocy Pana.
Na zakończenie poproś kilkoro uczniów o podzielenie się świadectwami o prawdach omawianych podczas dzisiejszej lekcji. Możesz również złożyć własne świadectwo o doktrynach i zasadach zawartych w proklamacji o rodzinie.
Komentarz i tło historyczne
Małżeństwo między mężczyzną a kobietą
Cytując dwa fragmenty z dokumentu: „Rodzina: Proklamacja dla świata”, Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, dlaczego małżeństwo między mężczyzną a kobietą jest niezbędną częścią planu Ojca Niebieskiego:
„Prawe małżeństwo to przykazanie i podstawowy krok w procesie tworzenia pełnego miłości związku rodzinnego, który może trwać poza czasem życia doczesnego.
Istnieją dwa niepodważalne, doktrynalne powody, które pomagają nam zrozumieć, dlaczego małżeństwo jest niezbędną częścią planu Ojca.
Powód 1.: Natura męskich i żeńskich duchów dopełnia się i wzajemnie udoskonala, dlatego mężczyźni i kobiety mają razem kroczyć naprzód ku wyniesieniu.
Wieczna natura i znaczenie małżeństwa mogą być w pełni zrozumiane jedynie w najbardziej istotnym kontekście planu Ojca dla Jego dzieci […].
‘Płeć stanowi zasadniczą cechę tożsamości i celu istnienia każdej osoby w jej życiu przed przyjściem na ziemię, podczas życia ziemskiego i w wieczności’ i w znacznej mierze definiuje, kim jesteśmy, dlaczego jesteśmy na ziemi, co mamy robić i kim się stać. Dla spełnienia boskich celów duchy męskie i kobiece różnią się od siebie, mają odmienne cechy i uzupełniają się wzajemnie.
Po stworzeniu Ziemi Adam został umieszczony w Ogrodzie Eden. Jednak, co ważne, Bóg powiedział, że ‘niedobrze jest, aby człowiek był sam’ (I Księga Mojżeszowa 2:18; Mojżesz 3:18) i Ewa stała się towarzyszką i pomocą odpowiednią dla Adama. Plan szczęścia wymagał, jako elementów składowych, jedynej w swoim rodzaju kombinacji duchowych, fizycznych, psychicznych i emocjonalnych przymiotów, zarówno męskich, jak i kobiecych. Żadne z nich, ani mężczyzna, ani kobieta, samo nie byłoby w stanie wypełnić celów stworzenia.
Według boskiego zamysłu, mężczyźni i kobiety mają razem podążać w kierunku doskonałości i pełni chwały. Z powodu swych odmiennych usposobień i zdolności, mężczyźni i kobiety niezależnie wnoszą do związku małżeńskiego niepowtarzalne perspektywy i doświadczenia. Mężczyzna i kobieta w różny sposób, aczkolwiek w równym stopniu, przyczyniają się do zgodności i jedności, których nie można osiągnąć w żaden inny sposób. Mężczyzna uzupełnia i udoskonala kobietę, a kobieta uzupełnia i udoskonala mężczyznę, kiedy uczą się od siebie nawzajem i wzajemnie wzmacniają się i błogosławią. ‘W Panu kobieta jest równie ważna dla mężczyzny, jak mężczyzna dla kobiety’ (I List do Koryntian 11:11; kursywa dodana).
Powód 2.: Zgodnie z boskim planem, zarówno mężczyzna, jak i kobieta są potrzebni, aby sprowadzać dzieci na ten świat i zapewnić im jak najlepsze warunki wychowania i rozwoju.
Przykazanie dane w starożytności Adamowi i Ewie, aby rozmnażali się i zapełniali Ziemię, do dziś pozostaje w mocy. ‘Bóg nakazał, aby święta moc prokreacji była wykorzystywana tylko pomiędzy mężczyzną i kobietą, prawnie zaślubionymi jako mąż i żona […]. Sposób, w jaki powstaje życie na ziemi, jest ustanowiony przez Boga’. Zatem małżeństwo pomiędzy kobietą a mężczyzną jest zaaprobowaną drogą, poprzez którą duchy z preegzystencji wkraczają w życie doczesne. Pełna abstynencja seksualna przed zawarciem małżeństwa oraz całkowita wierność w małżeństwie chronią świętość tej uświęconej drogi.
Dom, wraz z kochającymi i lojalnymi mężem i żoną, jest doskonałym miejscem, w którym dzieci wychowywane mogą być w miłości i prawości, i w którym zaspokojone mogą być ich potrzeby duchowe i fizyczne. Tak jak jedyne w swoim rodzaju cechy charakterystyczne zarówno mężczyzn, jak i kobiet, przyczyniają się do uczynienia związku małżeńskiego spełnionym, tak i te same cechy są istotne w wychowywaniu i nauczaniu dzieci i opiece nad nimi” („Marriage Is Essential to His Eternal Plan”, Ensign, czerwiec 2006, str. 82–84).
Stanowisko Kościoła wobec małżeństw pomiędzy osobami tej samej płci
„Dla Kościoła istnieje różnica między pociągiem do osób tej samej płci a rzeczywistym postępowaniem. Podczas gdy uczucia i pociąg do osób tej samej płci nie są ze swej natury grzechem, to zaangażowanie w zachowania homoseksualne zaprzecza ‘doktrynie wymienionej w pismach świętych […], że małżeństwo między mężczyzną a kobietą jest podstawą planu Stworzyciela dotyczącego wiecznego przeznaczenia Jego dzieci’ [„Oświadczenie Pierwszego Prezydium na temat małżeństw jednopłciowych”].
Ponieważ Kościół wierzy w to, że święta moc prokreacji ma ‘być wykorzystywana tylko pomiędzy mężczyzną a kobietą, prawnie zaślubionymi jako mąż i żona […], jakiekolwiek relacje płciowe, również te pomiędzy osobami tej samej płci, umniejszają utworzonej w boski sposób instytucji rodziny’. Zgodnie z tym Kościół wspiera kryteria, które określają małżeństwo jako związek mężczyzny i kobiety. Jednakże ‘ochrona małżeństwa pomiędzy mężczyzną a kobietą nie zwalnia członków Kościoła z chrześcijańskiego obowiązku miłości, życzliwości i dobroci w stosunku do wszystkich ludzi’ [„The Divine Institution of Marriage”, 13 sierpnia 2008, strona internetowa: mormonnewsroom.org]” („Same-Sex Attraction”, LDS.org).