Wiosną 1829 r. Prorok Józef Smith poczuł wielką potrzebę tłumaczenia Księgi Mormona. Czas, który mógł przeznaczyć na tłumaczenie, był znacznie ograniczony, ponieważ pracował na utrzymanie swojej rodziny. Emma i brat Józefa, Samuel, pomagali mu, spełniając rolę skrybów, ale nie mogli tego czynić przez cały czas. Józef był w posiadaniu płyt przez okres ponad półtora roku i, biorąc pod uwagę 116 utraconych stron manuskryptu, miał zaledwie kilka stron przetłumaczonego tekstu. Modlił się do Pana, by spotkać osobę, która pomogłaby mu w tłumaczeniu. W odpowiedzi na jego modlitwy Pan wyznaczył Olivera Cowdery’ego do pomocy Józefowi jako skryba.
Prorok otrzymał objawienia zawarte w rozdziałach: Nauki i Przymierza 6 oraz 7 wkrótce po przybyciu Olivera. Rozdział: Nauki i Przymierza 6 zawiera radę udzieloną Oliverowi odnośnie do jego roli w dziele Pana. Rozdział: Nauki i Przymierza 7 zawiera tłumaczenie niektórych z nauk Apostoła Jana. Mowa w nich o tym, że Pan spełnił pragnienie Jana, by żyć aż po dzień Drugiego Przyjścia Jezusa Chrystusa i przyprowadzać do Niego dusze.
Czym różni się włączanie żarówki od oglądania wschodu słońca? (Uczniowie mogą podać różnice, ale zwróć ich uwagę na to, że w pierwszym przypadku światło pojawia się natychmiast, a w drugim stopniowo).
Wyjaśnij, że Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów użył tej analogii, by nauczać na temat osobistego objawienia. Nauczał, że objawienie przychodzi czasem „[szybko, w całości i natychmiast, tak jak] światło zapalone w ciemnym pokoju […]. Najczęściej [jednak] objawienie przychodzi stopniowo w małych porcjach” („Duch objawienia”, Ensign lub Liahona, maj 2011, str. 88). Poproś uczniów, aby rozważyli sytuacje w swoim życiu, w których Pan odpowiedział na ich modlitwy natychmiast oraz te, w których udzielał odpowiedzi stopniowo. Kiedy będą studiować w ramach tej lekcji rozdział: Nauki i Przymierza 6, zachęć ich, aby odszukali prawdy, które pomogą im rozpoznać, że Pan udzielił im objawienia.
Aby pomóc uczniom w zrozumieniu tła historycznego tego objawienia, poproś jednego z nich o przeczytanie na głos pierwszego akapitu wprowadzenia do tej lekcji. Następnie poproś pozostałych uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Józef Smith — Historia 1:66–67 i wskazali, co uczynił Pan, by Józef szybciej tłumaczył.
Co uczynił Pan w odpowiedzi na modlitwę Józefa, w której usilnie prosił o osobę, która pomogłaby mu w tłumaczeniu?
Po tym, jak uczniowie opowiedzą o tym, co odszukali, wyjaśnij, że Oliver Cowdery przybył z Palmyry w stanie Nowy Jork, miasta oddalonego o ponad 220 km od Harmony w stanie Pensylwania, by spotkać się tam z Józefem Smithem (zob. Church History Maps, Map 1, „Northeastern United States”). Przybył na miejsce zaledwie kilka dni po tym, jak Józef modlił się o pomoc.
Wyjaśnij, że krótko po tym, jak Oliver zaczął pomagać Józefowi jako skryba, Prorok otrzymał objawienie, w którym Pan przemówił do Olivera. W objawieniu tym Pan spełnił pragnienia oraz odpowiedział na pytania, o które Oliver modlił się, a których nie wyjawił Józefowi. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 6:5–6, 8 i odszukali dowody na to, że Pan znał pragnienia Olivera.
Czego te wersety oraz wysiłek, jaki podjął Oliver, by przebyć ponad 220 km, aby pomóc Józefowi, uczą nas na jego temat?
Uwaga:Wersety 1–9 zostały powtórzone w rozdziale: Nauki i Przymierza 11 w objawieniu skierowanym do Hyruma Smitha i zostaną omówione w dalszej części tej lekcji.
Pan zapewnia Olivera Cowdery’ego, że Jego dzieło jest prawdziwe
Poproś uczniów, aby zastanowili się nad następującym pytaniem:
Czy kiedykolwiek otrzymaliście odpowiedź od Boga, a w późniejszym okresie mieliście w związku z nią wątpliwości lub nie w pełni ją rozumieliście? (Poproś kilku uczniów, aby podzielili się swoimi doświadczeniami. Możesz też opowiedzieć o swoich własnych doświadczeniach. Przypomnij uczniom, że niektóre doświadczenia są zbyt święte lub osobiste, aby się nimi dzielić).
Podsumuj fragment: Nauki i Przymierza 6:10–13, wyjaśniając, że Pan powiedział Oliverowi Cowdery’emu, iż posiadał dar otrzymania objawienia. Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu wersety: Nauki i Przymierza 6:14–17, 20 i odszukali, czego Pan nauczał Olivera na temat otrzymywania i rozpoznawania objawienia.
Jakich prawd związanych z otrzymywaniem i rozpoznawaniem objawienia Pan nauczał Olivera?
Uczniowie mogą wymienić poniższe zasady. Możesz zapisywać je na tablicy, kiedy uczniowie będą je wymieniać. Możesz także zaproponować uczniom zaznaczenie w tych wersetach wyrażeń, które mają dla nich znaczenie.
Kiedy dążymy do uzyskania odpowiedzi od Ojca Niebieskiego, On nas poucza.
Pan oświeci nasz umysł poprzez Ducha Świętego.
Bóg zna nasze myśli i zamiary naszych serc.
Po otrzymaniu objawienia powinniśmy zachować je w swoim sercu.
Dlaczego ważne jest, abyśmy wiedzieli, że Pan słyszy i odpowiada na nasze modlitwy?
Jak myślicie, co to znaczy, że Pan „[oświeci]” nasz umysł? (Możesz wyjaśnić, że poprzez Ducha Świętego Pan obdarzy nas pomysłami i zrozumieniem).
Dlaczego ważne jest, by wiedzieć, że jedynie Bóg zna nasze myśli oraz zamiary naszego serca?
Jak myślicie, co znaczy „[zachowywać] w sercu” Pańskie słowa? (Oznacza to studiować, rozważać i postępować zgodnie z tym, co Pan nam objawia oraz pokładać zaufanie w to, co otrzymujemy).
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 6:21–24, pozostali uczniowie natomiast niech odszukają kolejny sposób, w jaki Pan może się z nami komunikować.
Czego możemy się nauczyć z tych wersetów na temat innego sposobu, w jaki Pan może do nas przemawiać? (Pan może zesłać spokój na nasz umysł, by zaświadczyć o prawdzie. Możesz zasugerować, aby uczniowie zaznaczyli wyrażenie „spokój na twój umysł” [NiP 6:23]).
Jak to jest, w oparciu o wasze doświadczenie, odczuwać spokój, który Pan zesłał na umysł?
Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć, w jaki sposób mogą otrzymać objawienie, zwróć ich uwagę na to, że rozpoznanie, iż Pan do nas przemawia, jest czasami wyzwaniem. Wyjaśnij, że Starszy Bednar wykorzystał analogię wschodu słońca, aby dogłębniej wyjaśnić sposób, w jaki Pan zazwyczaj się z nami komunikuje. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos następującą wypowiedź:
Obraz
Starszy David A. Bednar
„Czasami podczas wschodu słońca poranek jest pochmurny lub mglisty. Z powodu takich warunków pogodowych dostrzeżenie światła jest trudniejsze, a rozpoznanie dokładnej chwili pojawienia się słońca nad horyzontem jest niemożliwe […].
W podobny sposób wiele razy otrzymujemy objawienie, nie rozpoznając dokładnie, w jaki sposób lub kiedy je otrzymaliśmy” („Duch objawienia”, str. 89).
W jaki sposób możemy czasem przeoczyć lub odrzucić odpowiedzi Pana na nasze modlitwy?
Co poradzilibyście osobie, która pragnie nauczyć się lepiej rozpoznawać, kiedy Pan do niej przemawia?
Wyjaśnij, że dopiero po tym, jak Prorok otrzymał to objawienie, Oliver opowiedział Józefowi na temat „nocy”, do której Pan odniósł się w wersecie: Nauki i Przymierza 6:22. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie, czego Prorok Józef dowiedział się po tym, jak otrzymał objawienie z rozdziału: Nauki i Przymierza 6:
Obraz
Prorok Józef Smith
„Po tym, jak otrzymaliśmy to objawienie, Oliver Cowdery oświadczył mi, że kiedy udał się do domu mojego ojca po radę i po tym, jak rodzina zakomunikowała mu fakt posiadania przeze mnie płyt, tej właśnie nocy, kiedy szedł na spoczynek, pytał Pana, czy to wszystko miało miejsce i Pan objawił mu, że to jest prawdą. Jednakże zachował to w ścisłej tajemnicy i nikomu o tym nie wspomniał. Kiedy więc otrzymaliśmy to objawienie, wiedział, że to dzieło jest prawdziwe, ponieważ nikt spośród żyjących nie wiedział tego, do czego nawiązywało to objawienie — poza Bogiem i nim samym” (History of the Church, str. 1:35).
Poproś uczniów, aby wspomnieli moment, w którym Bóg oświecił ich umysł lub obdarzył ich spokojem. Możesz poprosić ich, aby zapisali niektóre z tych wspomnień. Zachęć ich, aby pokładali zaufanie w osobistym objawieniu, które otrzymali w przeszłości. Wyjaśnij, że następne dwie lekcje pomogą im w rozpoznaniu odpowiedzi na ich modlitwy.
Pan radzi Józefowi i Oliverowi, aby tłumaczyli, nie lękając się i nie wątpiąc
Podsumuj fragment: Nauki i Przymierza 6:25–31, tłumacząc, że Pan powiedział Oliverowi, że jeśli tego pragnie, otrzyma on dar tłumaczenia i będzie stał u boku Józefa jako drugi świadek Księgi Mormona.
Co byście czuli na miejscu Olivera w związku z odpowiedzialnością, jaką wyznaczył wam Pan?
Poproś uczniów, aby zastanowili się nad sytuacjami, w których powątpiewali lub czuli strach ze względu na to, co Pan pragnął, by uczynili. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 6:32–37 i odszukali, jakiej rady Pan udzielił Józefowi i Oliverowi, dzięki której przezwyciężyli zwątpienie i lęk i dalej wypełniali Jego dzieło.
Jakie prawdy lub zasady zawarte w tym wersecie możemy zastosować w swoim życiu? (Uczniowie mogą wymienić wiele zasad, ale pamiętaj, aby podkreślić, że kiedy radzimy się Jezusa Chrystusa, przezwyciężymy zwątpienie i strach).
W jaki sposób dana osoba może radzić się Chrystusa w każdej myśli?
Poproś kilku uczniów, aby podzielili się swoimi doświadczeniami na temat tego, jak posiadana przez nich wiedza o Zbawicielu pomogła im przezwyciężyć zwątpienie lub strach. Ty także możesz podzielić się jakimś doświadczeniem.
Apostoł Jan otrzymał obietnicę, że będzie żyć aż po dzień Drugiego Przyjścia Pana i przyprowadzać dusze do Chrystusa
Uwaga: Nie zostały objawione żadne szczegóły misji Jana jako przemienionej istoty. Nie spekuluj na temat miejsca pobytu lub tego, co czynił Jan.
Wyjaśnij, że mniej więcej w kwietniu 1829 r., kiedy to Oliver pomagał Józefowi w tłumaczeniu, mieli „odmienne opinie […] na temat historii Apostoła Jana zapisanej w Nowym Testamencie [zob. Ew. Jana 21:20–23] […], na temat tego, czy zmarł, czy też [żyje] nadal” (Histories, Volume 1: 1832–1844, tom 1 z: Histories series of The Joseph Smith Papers [2012], str. 284).
Poproś uczniów, aby przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 7:1–3 i odszukali odpowiedź na pytanie, które mieli Józef i Oliver. (Jeśli uczniowie mają problem ze wskazaniem odpowiedzi, możesz zasugerować, aby przeczytali podsumowanie dla fragmentu: Nauki i Przymierza 7:1–3).
Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów opisał potrzebę modlitwy oraz jak rozpoznać odpowiedzi od Boga:
Obraz
Starszy Richard G. Scott
„Rozpoznawanie odpowiedzi na modlitwy może być czasami bardzo trudne. Niektórzy mierzą się z życiem, polegając na własnym doświadczeniu i umiejętnościach. Inni są mądrzejsi; starają się o kierownictwo poprzez modlitwę i boskie natchnienie. Ich posłuszeństwo zapewnia im w chwili potrzeby dostęp do boskiej mocy, dzięki której osiągną szlachetny cel.
Jak wielu z nas, Oliwier nie rozpoznał odpowiedzi na modlitwy, które już otrzymał od Pana […].
Jeśli czujecie, że Bóg nie odpowiada na wasze modlitwy, rozważcie te wersety [NiP 6:14–15], a następnie poszukajcie świadectwa na to, że On już odpowiedział na nie w waszym życiu” („Jak otrzymać objawienie i natchnienie w życiu osobistym”, Ensign lub Liahona, maj 2012, str. 47).
Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów podzielił się swoimi przemyśleniami na temat sposobu, w jaki możemy rozpoznać osobiste objawienie:
Obraz
Starszy David A. Bednar
„Być może nie widzimy aniołów, nie słyszymy niebiańskich głosów ani nie mamy dojmujących odczuć duchowych […]. Kiedy jednak szanujemy nasze przymierza i przestrzegamy przykazań, kiedy coraz konsekwentniej staramy się czynić dobro i stawać się lepszymi, możemy iść, mając pewność, że Bóg pokieruje naszymi krokami […].
[…] Czasami odczujecie działanie ducha objawienia natychmiast i będzie to bardzo intensywne przeżycie, innym razem zadziała on subtelnie i stopniowo, często zaś będzie wywierać swój wpływ tak delikatnie, że trudno wam będzie świadomie go rozpoznać. Lecz bez względu na to, w jaki sposób przyjdzie to błogosławieństwo, światło, jakie ze sobą przyniesie, oświetli i wzmocni wasze dusze, rozświetli wasze zrozumienie (zob. Alma 5:7; 32:28) oraz pokieruje wami i waszymi rodzinami i będzie wam ochroną” („Duch objawienia”, Ensign lub Liahona, maj 2011, str. 90).