Lekcja 80: Nauki i Przymierza 76:50–80

Lekcja 80

Nauki i Przymierza 76:50–80

Wprowadzenie

Podczas pracy nad tłumaczeniem Biblii, 16 lutego 1832 roku, Józef Smith dokonał natchnionych zmian w słowach wersetu: Ew. Jana 5:29, mówiących o zmartwychwstaniu sprawiedliwych i niegodziwych. Po ujrzeniu w wizji chwały Ojca i Syna, upadku Lucyfera oraz stanu synów zatracenia, Józef Smith i Sidney Rigdon ujrzeli tych, którzy wezmą udział w zmartwychwstaniu sprawiedliwych: mieszkańców królestw celestialnego i terrestrialnego.

Propozycje dotyczące nauczania

Nauki i Przymierza 76:50–70

Pan objawia wymagania, które trzeba spełnić, aby otrzymać wywyższenie w królestwie celestialnym oraz przynależne mu błogosławieństwa

Przynieś na lekcję kawałek chleba oraz składniki potrzebne do jego wyrobu. (Możesz też wykorzystać inny rodzaj pieczywa lub ciasta, który wymaga użycia wielu składników). Napisz na tablicy: Przepis na chleb. Poproś uczniów, aby podali składniki potrzebne do upieczenia chleba. Wymieniane przez nich produkty kładź na stole. (Jeśli nie dysponujesz składnikami, sporządź ich listę na tablicy w kolejności wymienionej przez uczniów). Powiedz uczniom, że proces wyrabiania chleba może im pomóc zrozumieć prawdy, które rozpoznają podczas studiowania fragmentu: Nauki i Przymierza 76:50–80.

Pomóż uczniom przypomnieć sobie tło historyczne dla rozdziału: Nauki i Przymierza 76, zadając im następujące pytania:

Co robili Józef Smith i Sidney Rigdon, zanim otrzymali wizję zapisaną w rozdziale: Nauki i Przymierza 76? (Tłumaczyli i rozmyślali nad fragmentem: Ew. Jana 5:29. Jeśli uczniowie nie pamiętają tej sytuacji, zachęć ich, aby przeczytali ostatnie zdanie wprowadzenia do rozdziału).

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos werset: Ew. Jana 5:29. Wyjaśnij, że w chwili otrzymania wizji zapisanej w rozdziale: Nauki i Przymierza 76 Józef Smith i Sidney Rigdon rozważali Janowy opis zmartwychwstania tych, którzy czynili dobro, oraz tych, którzy czynili zło.

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos Nauki i Przymierza 76:50. Poproś pozostałych, aby odszukali, co Józef Smith i Sidney Rigdon ujrzeli po zakończeniu wizji o synach zatracenia. (Możesz wyjaśnić, że w tym kontekście słowo: sprawiedliwi oznacza ludzi prawych).

Kogo, według wersetu 50., zobaczyli Prorok i Sidney Rigdon po tym, jak ujrzeli w wizji synów zatracenia? (Tych, co wyjdą w zmartwychwstaniu sprawiedliwych).

Wyjaśnij, że fragment: Nauki i Przymierza 76:50–80 opisuje tych, którzy powstaną w zmartwychwstaniu sprawiedliwych. Poproś uczniów, aby przejrzeli werset: Nauki i Przymierza 76:70 i odszukali, kto będzie w pierwszej grupie ludzi, którzy zmartwychwstaną podczas zmartwychwstania sprawiedliwych. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.

Napisz na tablicy: Przepis na stanie się istotą celestialną. Wyjaśnij, że podczas tej wizji Pan objawił Józefowi Smithowi i Sidneyowi Rigdonowi cechy osób, które odziedziczą królestwo celestialne. Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu wersety: Nauki i Przymierza 76:51–53 i odszukali wymogi (składniki) niezbędne, by stać się istotą celestialną. Powiedz im, że kiedy odnajdą jakiś wymóg, mają podejść i zapisać go na tablicy.

Kiedy uczniowie wypiszą już wymagania na tablicy, możesz wyjaśnić im niektóre terminy użyte w tych wersetach.

Co, waszym zdaniem, oznacza „[przyjąć] świadectwo Jezusa”? (NiP 76:51). (Przykładowa odpowiedź: posiadanie wiary w boską misję Zbawiciela i postępowanie zgodne z Jego ewangelią).
W jaki sposób można „[przemagać] przez wiarę”? (NiP 76:53). („Przemagać przez wiarę” oznacza pokonać pokusy i grzech, polegając na wierze w Jezusa Chrystusa i przetrwać wszystkie próby).
Co to znaczy, że ludzie są „złączeni przez Świętego Ducha obietnicy”? (NiP 76:53). (Możesz wyjaśnić, że Święty Duch obietnicy to Duch Święty. Jesteśmy zapieczętowani przez Świętego Ducha obietnicy, kiedy Duch Święty składa Ojcu Niebieskiemu świadectwo, że obrzędy, które przyjęliśmy, zostały dokonane we właściwy sposób i że byliśmy wierni zawartym przymierzom. Duch Święty również potwierdza nam, że Bogu miła jest nasza wierność obrzędom i przymierzom).

Krótko streść fragment: Nauki i Przymierza 76:54–68, wyjaśniając, że wersety te wymieniają wiele błogosławieństw, które otrzymają wyniesieni mieszkańcy królestwa celestialnego. Jeśli wystarczy czasu, poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 76:54–68. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają te błogosławieństwa. Możesz zaproponować uczniom zaznaczenie błogosławieństw, które są dla nich szczególnie ważne.

Które błogosławieństwa są dla was szczególnie ważne? Dlaczego?

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 76:69–70. Niech reszta klasy śledzi tekst w swoich pismach i odszuka, co jeszcze jest wymagane, aby człowiek mógł zasłużyć na królestwo celestialne.

Nawet jeśli staramy się zdobyć w swoim życiu wszystkie konieczne składniki, czego jeszcze potrzebujemy, według tych wersetów, abyśmy byli godni, by odziedziczyć królestwo celestialne? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, napisz pod nagłówkiem Przepis na stanie się istotą celestialną na tablicy następującą doktrynę: Możemy stać się doskonali jedynie poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa.

Wyjaśnij, że choć nasze najszczersze wysiłki, by przestrzegać wszystkich przykazań nie czynią nas doskonałymi, to umożliwiają nam one otrzymanie łaski Zbawiciela i bycie oczyszczonymi mocą Jego „doskonałego zadośćuczynienia przez przelanie [Jego] własnej krwi” (NiP 76:69). Ta prawda może dodawać nam sił, abyśmy przestrzegali przykazań oraz przyjęli obrzędy zbawienia, by otrzymać te wieczne błogosławieństwa. Poproś uczniów, aby zastanowili się nad poniższym pytaniem i odpowiedzieli na nie w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania:

W jaki sposób doktryna zapisana w wersecie 69. może pomóc nam pokonać zniechęcenie w naszej drodze do wyniesienia w królestwie celestialnym?

Po upłynięciu wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby podzielili się swoimi odpowiedziami. Możesz także złożyć własne świadectwo na temat pomocy, jakiej Zbawiciel udziela nam, abyśmy stali się doskonali.

Nauki i Przymierza 76:71–80

Józef Smith i Sidney Rigdon otrzymują wizję królestwa terrestrialnego

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 76:71. Niech reszta klasy śledzi tekst w swoich pismach i odszuka kolejną rzecz, którą Józef Smith i Sidney Rigdon ujrzeli w wizji. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.

Czego ten werset uczy o tym, jak chwała królestwa terrestrialnego różni się od chwały królestwa celestialnego?

Wyjaśnij, że pisma święte wykorzystują symbolikę różnicy intensywności blasku światła, które promieniuje od księżyca i słońca, by zilustrować różnicę między chwałą królestwa terrestrialnego i celestialnego. Choć zarówno mieszkańcy królestwa celestialnego, jak i terrestrialnego powstaną podczas zmartwychwstania sprawiedliwych, to ci, którzy posiądą ciała celestialne, zmartwychwstaną z większą chwałą i wspanialszymi błogosławieństwami niż ci, którzy posiądą ciała terrestrialne.

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 76:72–80 i odszukali, czym mieszkańcy królestwa terrestralnego będą się różnić od mieszkańców królestwa celestialnego. Kiedy uczniowie skończą czytać, poproś, aby opisali znalezione różnice.

Co te wersety mówią nam o ogólnych cechach osób, które odziedziczą miejsce w królestwie terrestrialnym? (Przykładowe odpowiedzi to: ci, „co umarli bez prawa” [werset 72.]; ci, „którzy nie otrzymali świadectwa Jezusa w ciele, ale otrzymali je później” [werset 74.]; „[uczciwi ludzie] ziemi, których zaślepiła przebiegłość ludzka” [werset 75.] oraz „ci, co nie są dzielni w świadectwie Jezusa” [werset 79.]).

Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć fragment mówiący o tych, którzy umarli bez prawa i otrzymali ewangelię po śmierci (zob. wersety 72–74), wyjaśnij, że Pan dał dodatkowe informacje na temat takich osób, kiedy objawił Józefowi Smithowi ostateczne przeznaczenie jego brata Alvina, który zmarł, zanim mógł zostać ochrzczony. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 137:7–9. Następnie zadaj następujące pytania:

Jakie dodatkowe wyjaśnienia podał Pan odnośnie do tych, którzy przyjęliby ewangelię, gdyby dane im było pozostać przy życiu?
Co werset: Nauki i Przymierza 137:9 mówi o tym, kto będzie nas sądził wedle naszych uczynków i pragnień naszych serc?

Przeczytaj na głos następujące zdanie: „Pamiętaj, że tylko Bóg, który zna serce każdego człowieka, może dokonać ostatecznego sądu nad danym człowiekiem” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 94). Podkreśl, że ponieważ tylko Pan może poznać nasze serce, powinniśmy uważać, by nie wydawać osądów na temat tego, które z królestw, naszym zdaniem, odziedziczą inni ludzie.

Jak myślicie, co to znaczy, że kogoś „zaślepiła przebiegłość ludzka”? (NiP 76:75). (Niektórzy pozostają ślepi na znaczenie ewangelii Jezusa Chrystusa z powodu wpływu, jaki wywierają na nich ziemskie sprawy). W jaki sposób ludzie są zaślepieni przez przebiegłość ludzką w dzisiejszych czasach?

Aby pomóc uczniom zrozumieć wyrażenie „nie są dzielni w świadectwie Chrystusa” (NiP 76:79), poproś jednego z nich o przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego Bruce’a R. McConkiego z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Co to znaczy być dzielnym w świadectwie Jezusa? […]

Wielkim kamieniem węgielnym odwagi w dziele prawości jest posłuszeństwo wszystkim prawom pełni ewangelii […].

Być dzielnym w świadectwie Jezusa oznacza niezachwianie wierzyć w Chrystusa i Jego ewangelię […].

Lecz to nie wszystko. To więcej niż wierzyć i wiedzieć. Musimy być wykonawcami słowa, nie tylko jego słuchaczami. To więcej niż wymawianie właściwych słów, więcej niż samo wyznawanie ustami boskiego Synostwa Zbawiciela. To posłuszeństwo i podporządkowanie oraz osobista prawość […].

Być dzielnym w świadectwie Jezusa to […] ‘[wytrwać] do końca’. (2 Nefi 31:20). To żyć naszą religią, praktykować to, co głosimy, przestrzegać przykazań” („Be Valiant in the Fight of Faith”, Ensign, listopad 1974, str. 35).

Pomyślcie o kimś, kogo znacie i uważacie za dzielnego w świadectwie Jezusa Chrystusa. W jakich cechach lub uczynkach tej osoby przejawia się jej dzielność?
Co wam pomogło być dzielnymi w świadectwie Jezusa Chrystusa?
Co osiągniemy, jeśli będziemy dzielni w naszym świadectwie o Jezusie Chrystusie? (Gdy uczniowie będą odpowiadać, powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeśli będziemy dzielni w świadectwie Jezusa, możemy odziedziczyć celestialne królestwo Boga. Dopisz tę prawdę na tablicy, pod nagłówkiem Przepis na stanie się istotą celestialną).

Zachęć uczniów, aby w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania napisali jedną rzecz, którą mogą robić, aby z większą odwagą dzielić się swoim świadectwem o Jezusie Chrystusie. Podziel się swoim świadectwem o tym, że każdy z nich ma potencjał, by osiągnąć królestwo celestialne.

Komentarz i tło historyczne

Nauki i Przymierza 76:51–53, 69–70. Stawanie się istotami celestialnymi

Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił rolę posłuszeństwa i Zadośćuczynienia w umożliwieniu nam, abyśmy stali się godni królestwa celestialnego:

„Sąd Ostateczny nie jest jedynie podsumowaniem dobrych i złych uczynków — tego, co robiliśmy. Jest potwierdzeniem ostatecznego rezultatu naszych czynów i myśli — tego, czym się staliśmy. Nikomu nie wystarczy zwykłe przejście przez jakiś mechanizm. Przykazania, obrzędy i przymierza ewangelii nie są listą wpłat, których należy dokonać na jakieś konto w niebie […].

Ewangelia Jezusa Chrystusa jest planem, dzięki któremu możemy się stać tym, czym powinny stać się dzieci Boże. Ten doskonały stan bez skazy będzie wynikiem miarowej sukcesji przymierzy, obrzędów i uczynków oraz akumulacji dobrych wyborów, a także ciągłej pokuty […].

Z wdzięcznością świadczę o planie Ojca, zgodnie z którym, dzięki Zmartwychwstaniu i Zadośćuczynieniu naszego Zbawiciela, mamy pewność nieśmiertelności i możliwość, abyśmy stali się takimi, jacy musimy być, aby osiągnąć życie wieczne” („Wezwanie, byśmy czymś się stali”, Liahona, listopad 2000, str. 40, 41, 43).

Nauki i Przymierza 76:67. Kościół „Enocha i Pierworodnego”

Enochowi i jego ludowi, których nazywa się kościołem, zgromadzeniem czy kongregacją Enocha, z powodzeniem udało się ustanowić Syjon i został on zabrany do nieba. Stanie się członkiem kościoła Pierworodnego wymaga, abyśmy byli godni przebywania w społeczności Enocha, co jest możliwe jedynie poprzez osobistą prawość, posłuszeństwo obrzędom domu Pana i Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa.

Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, co to znaczy być członkiem kościoła Pierworodnego:

„Członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, którzy są tak oddani prawości, że przyjmują wyższe obrzędy wywyższenia, stają się członkami Kościoła Pierworodnego. Chrzest jest bramą do samego Kościoła, lecz małżeństwo celestialne jest bramą do członkostwa w Kościele Pierworodnego, wewnętrznego kręgu wiernych świętych, którzy są dziedzicami wywyższenia i pełni w królestwie Ojca” (Mormon Doctrine, wyd. 2. [1966], str. 139).

Nauki i Przymierza 76:69. Doskonałość

Starszy Russell M. Nelson z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił znaczenie doskonałości w planie Pana:

„Doskonałość, jakiej pragnie dla nas Pan to coś więcej niż postępowanie pozbawione błędów. To wieczny wymóg, jaki wyraził Pan w Swej wielkiej wstawienniczej modlitwie do Ojca — abyśmy mogli stać się doskonali i mogli przebywać z Nimi w wieczności, która nastanie [zob. Ew. Jana 17:23–24] […].

Doskonałość oznacza osiągnięcie życia wiecznego — życia takiego, jakie wiedzie Bóg […].

Jako rodzone dzieci niebiańskich rodziców jesteśmy obdarowani potencjałem, abyśmy stali się tacy, jak oni; podobnie, jak w życiu doczesnym dzieci mogą stać się tacy, jak ich ziemscy rodzice.

Pan przywrócił Swój Kościół, aby pomóc nam przygotować się na doskonałość […].

Doskonały człowiek […] jest kompletnym bytem […], duszą pełną chwały! […].

Nie musimy się obawiać, jeśli nasze najszczersze starania, aby stać się doskonałym, wydają się mozolne i nie mają końca. Doskonalenie się to proces. [Doskonałość] możemy […] osiągnąć jedynie po Zmartwychwstaniu i jedynie z pomocą Pana. Czeka ona wszystkich, którzy Go kochają i przestrzegają Jego przykazań. Wiążą się z nią trony, królestwa, księstwa, moce i panowania [zob. NiP 132:19]. To koniec, dla którego mamy wytrwać. To wieczna doskonałość, którą Pan chce obdarzyć każdego z nas” („Perfection Pending”, Ensign, listopad 1995, 87, 88).

Nauki i Przymierza 76:69–70. Wszyscy członkowie Kościoła mają potencjał, by osiągnąć wywyższenie w królestwie celestialnym

Prezydent George Albert Smith nauczał o potencjale do osiągnięcia królestwa celestialnego, jaki ma każdy człowiek:

„Moim zdaniem, jedną z najpiękniejszych cech Ewangelii Jezusa Chrystusa jest to, że sprowadza nas wszystkich do jednego poziomu. Człowiek nie musi być prezydentem palika czy członkiem Kworum Dwunastu, aby móc zdobyć wysokie miejsce w królestwie celestialnym. Najskromniejszy członek Kościoła, jeśli przestrzega przykazań Boga, osiągnie wywyższenie tak, jak każdy inny człowiek w królestwie celestialnym. Piękno Ewangelii Jezusa Chrystusa polega na tym, że wszystkich nas czyni ona równymi, o ile przestrzegamy przykazań Pana […]. Mamy równe szanse na wywyższenie” (w: Conference Report, październik 1933, str. 25).

Biskup Joseph L. Wirthlin z Przewodniczącej Rady Biskupiej świadczył: „Wszyscy jesteśmy kandydatami do królestwa celestialnego” (w: Conference Report, kwiecień 1952, str. 118).

Nauki i Przymierza 76:58, 71. Stawanie się bogami i otrzymywanie pełni Ojca

Jako dosłowni potomkowie Boga Ojca mamy potencjał, by stać się tacy jak On. Otrzymać pełnię Ojca oznacza otrzymać pełną miarę Jego chwały i błogosławieństw. Jeśli będziemy żyć wedle nauk Zbawiciela, przestrzegać Jego przykazań i polegać w życiu na Jego Zadośćuczynieniu, Ojciec może nas wynieść, abyśmy byli tacy, jak On, wiedli takie życie takie, jak On i radowali się takim samym wiecznym szczęściem, jak On.

Nauki i Przymierza 76:79. „Dzielni w świadectwie Jezusa”

Prezydent Ezra Taft Benson opisał, co to znaczy być dzielnym w świadectwie Jezusa podczas generalnej konferencji Kościoła w kwietniu 1982 roku. Zob. „Valiant in the Testimony of Jesus”, Ensign, maj 1982, str. 62–64.