1 marca 1832 r. Józef Smith otrzymał od Pana objawienie, które stanowi treść rozdziału: Nauki i Przymierza 78. W objawieniu tym Pan pokierował Prorokiem, aby zorganizował przedsiębiorstwo (później zwane „the United Firm” [Zjednoczona Organizacja]), by móc zarządzać magazynami (spichlerzami) i wysiłkami wydawniczymi Kościoła. Pan opisał również błogosławieństwa, które otrzymają święci, jeśli będą posłuszni przykazaniu zorganizowania tego przedsiębiorstwa. By chronić zarządzany przez Kościół podmiot przed osobami wrogo nastawionymi do Kościoła, treść tego objawienia, po raz pierwszy opublikowana w Naukach i Przymierzach z 1835 r., została w pewnym zakresie zmieniona. Na przykład, mówiąc o Zjednoczonej Organizacji używano słów „porządek” lub „zjednoczone braterstwo”. Mniej więcej w tym samym czasie, kiedy Pan przykazał Józefowi Smithowi ustanowienie Zjednoczonej Organizacji, udzielił On objawień zapisanych w rozdziałach: Nauki i Przymierza 79–80. W objawieniach tych Pan powołał Jareda Cartera, Stephena Burnetta i Edena Smitha do służby na misji.
Pan przykazuje Prorokowi Józefowi Smithowi, aby ustanowił Zjednoczoną Organizację
Weź do ręki niewielką kwotę pieniędzy i zadaj następujące pytania:
W jaki sposób pieniądze mogą zostać użyte do osiągnięcia złych celów?
W jaki sposób pieniądze mogą zostać użyte do osiągnięcia dobrych celów?
Po udzieleniu przez uczniów odpowiedzi wyjaśnij, że w maju 1831 r. Pan przykazał ustanowienie magazynu do gromadzenia dóbr i pieniędzy w celu pomocy biednym (zob. NiP 51). W następstwie tego zostały ustanowione dwa magazyny: jeden był prowadzony przez Sidneya Gilberta w Independence w Missouri, a drugi przez Newela K. Whitneya w Kirtland w Ohio. Brat Gilbert i brat Whitney pełnili rolę pośredników Kościoła. Celem tych magazynów było wyposażenie świętych w niezbędne rzeczy, jednocześnie zdobywając fundusze, aby zakupić ziemię i opłacić publikację objawień, które otrzymał Józef Smith. Celem tych magazynów była także pomoc potrzebującym (zob. NiP 72:10–12).
Aby pomóc uczniom w zrozumieniu historycznego kontekstu objawienia zapisanego w rozdziale: Nauki i Przymierza 78, poproś jednego z nich o przeczytanie wprowadzenia do tego rozdziału, które znajduje się w wydaniu pism świętych z 2013 roku:
„Objawienie to początkowo zawierało polecenie, aby Prorok, Sidney Rigdon oraz Newel K. Whitney udali się do Missouri i zorganizowali przedsiębiorstwo kupieckie oraz wydawnicze poprzez założenie ‘przedsiębiorstwa’, dzięki któremu możliwy był nadzór oraz generowanie środków na budowę Syjonu oraz pomoc biednym. Zjednoczona Organizacja, o której mowa, została ustanowiona w kwietniu 1832 r. i rozwiązana w 1834 r. (zob. rozdział 82). Jakiś czas po jej rozwiązaniu, pod przewodnictwem Józefa Smitha, wyrażenie ‘sprawy magazynu dla ubogich’ zastąpiło w tym objawieniu wyrażenie ‘przedsiębiorstwo kupieckie oraz wydawnicze’, a także słowo ‘porządek’ zastąpiło słowo ‘przedsiębiorstwo’”.
Upewnij się, że uczniowie rozumieją, iż użyte w rozdziale: Nauki i Przymierza 78 słowo porządek (zob. werset 4) odnosi się do Zjednoczonej Organizacji. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 78:3–4, a pozostałych, aby odszukali, w czym ta instytucja lub porządek miał pomóc świętym.
Co, zgodnie z wersetem 4., pragnął osiągnąć Pan poprzez założenie tej instytucji? (Zbawienie ludzkości).
W jaki sposób mogą zostać użyte pieniądze, aby pomóc w zbawieniu ludzkości?
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 78:5–6. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst i odszukali przyczyny, dla których Pan przykazał Swoim świętym, aby pomagali „ubogim [Jego] ludu” (NiP 78:3). Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, czego się dowiedzieli.
W jaki sposób święci, dzięki udzieleniu pomocy biednym, mieli stać się „równi w sprawach ziemskich”?
Możesz przypomnieć uczniom, że w objawieniu udzielonym przez Pana wcześniej, określił On, czym jest równość pod względem sytuacji rodzinnej, potrzeb i pragnień (zob. NiP 51:3). Dlatego też przykazanie równości w sprawach ziemskich nie oznacza, że każdy będzie miał taką samą ilość dóbr, ale że każda rodzina będzie miała wystarczająco dużo, by zaspokoić swoje potrzeby i pragnienia, biorąc pod uwagę zaistniałą sytuację osobistą.
Zwróć uwagę uczniów na wyrażenie „[niebiańskie] rzeczy” w wersetach 5–6.
Jak myślicie, w jakich „niebiańskich rzeczach” Pan pragnie, abyśmy byli równi?
W jaki sposób równość w „sprawach ziemskich” pomaga nam być równymi w zyskaniu „niebiańskich rzeczy”?
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 78:7. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst i odszukali dodatkowy powód, dla którego Pan przykazał świętym, aby troszczyli się o biednych. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co odnaleźli.
Jak myślicie, w jaki sposób troska o biednych pomogła świętym w przygotowaniu się na odziedziczenie królestwa celestialnego?
Jakiej zasady, która odnosi się do nas dzisiaj, możemy nauczyć się z tego wersetu? (Uczniowie mogą użyć różnych słów, ale ich odpowiedzi powinny odzwierciedlać następującą zasadę: Posłuszeństwo przykazaniom Pana przygotowuje nas do życia w królestwie celestialnym).
Poproś uczniów, aby w ciągu jednej minuty wymienili jak najwięcej przykazań, które dał Pan. Zapisz ich odpowiedzi na tablicy. Poproś uczniów, aby wybrali jedno z przykazań wymienionych na tablicy i wyjaśnili w kilku zdaniach w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania, jak przestrzeganie tego przykazania pomoże im przygotować się do odziedziczenia królestwa celestialnego. Po upływie wyznaczonego czasu, poproś kilkoro uczniów o podzielenie się tym, co napisali.
Aby pomóc uczniom w lepszym zrozumieniu celu, dla którego Pan dał nam przykazania, poproś jednego z uczniów, aby przeczytał poniższą wypowiedź Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów:
Obraz
Starszy Dallin H. Oaks
„Nikomu nie wystarczy zwykłe przejście przez jakiś mechanizm. Przykazania, obrzędy i przymierza ewangelii nie są listą wpłat, których należy dokonać na jakieś konto w niebie. Ewangelia Jezusa Chrystusa jest planem, który pokazuje nam, jak stać się tym, kim nasz Ojciec Niebieski chce, byśmy się stali” („Wyzwanie, byśmy czymś się stali”, Liahona, styczeń 2001, str. 32).
W jaki sposób rozumienie celu, dla którego Pan dał przykazania, pomoże nam wyrobić w sobie wobec Niego posłuszeństwo?
Poproś dwóch uczniów, aby po kolei czytali na głos fragment: Nauki i Przymierza 78:8–9. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i odszukali imiona osób, których Pan wybrał do ustanowienia Zjednoczonej Organizacji. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co odnaleźli.
Z kim, zgodnie z wersetem 9., mieli zasiąść w radzie ci trzej bracia? (Pomóż uczniom zrozumieć, że wyrażenie „ze świętymi […] w Syjonie” odnosi się do członków Kościoła w Independence w stanie Missouri).
Wyjaśnij, że Józef Smith, Newel K. Whitney, Sidney Rigdon, Peter Whitmer jun. i Jesse Gause byli posłuszni temu przykazaniu i udali się do Missouri w kwietniu 1832 r. Wkrótce po przyjeździe zwołali naradę, podczas której ustanowili Zjednoczoną Organizację zgodnie z wytycznymi przekazanymi w tym objawieniu. W skład tej organizacji wchodzili: Józef Smith, Sidney Rigdon, Newel K. Whitney, Edward Partridge, Sidney Gilbert, Oliver Cowdery, John Whitmer, William W. Phelps oraz Martin Harris.
Podsumuj fragment: Nauki i Przymierza 78:10–16, tłumacząc, że w tych wersetach Pan podkreślił, iż członkowie należący do tej organizacji powinni związać się przymierzem, zgodnie z którym mieli zarządzać kościelnymi przedsiębiorstwami. Dzięki posłuszeństwu temu przymierzu mieli otrzymać od Pana pomoc w wypełnieniu Jego przykazań. Pan wytłumaczył także, iż jeśli święci będą postępować zgodnie z Jego radami, Kościół pozostanie niezależny od ziemskich wpływów.
Pan opisuje błogosławieństwa dostępne dla tych, którzy przestrzegają Jego przykazań
Poproś uczniów, aby wymienili niektóre z darów lub błogosławieństw, które otrzymali, kiedy byli młodsi, ale doceniają je dopiero teraz, kiedy są starsi.
Dlaczego teraz doceniacie te dary i błogosławieństwa?
Jak myślicie, jaki to ma związek z błogosławieństwami, które nasz Ojciec Niebieski dla nas przygotował?
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 78:17–18. Pozostali niech śledzą tekst i wskażą, w jakim sensie święci byli jak małe dzieci.
Dlaczego czasami trudno jest nam zrozumieć błogosławieństwa, które Pan dla nas przygotował?
Do czego, mimo że czasami nie potrafimy zrozumieć lub wytrzymać wszystkich rzeczy, Pan nas zachęca? (Abyśmy byli dobrej myśli).
Dlaczego świadomość tego, że Pan „[nas poprowadzi]” (NiP 78:18), kiedy nie możemy wszystkiego zrozumieć lub wytrzymać, pomoże nam być dobrej myśli?
Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Nauki i Przymierza 78:19 i wyszukali radę, jakiej Pan udzielił świętym. Następnie poproś ich, aby opowiedzieli o tym, czego się nauczyli.
Co, zgodnie ze słowami Pana, stanie się z tymi, którzy przyjmują wszystko z wdzięcznością? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeśli będziemy przyjmować wszystko z wdzięcznością, Pan pomnoży nasze błogosławieństwa).
Jak myślicie, dlaczego Pan pomnoży błogosławieństwa osób, które przyjmują wszystko z wdzięcznością?
W jaki sposób przyjmowanie wszystkiego z wdzięcznością pomoże nam być dobrej myśli?
Poproś uczniów, aby pomyśleli, co mogą zrobić, aby okazać szczerą wdzięczność za wszystko, co otrzymują.
Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Nauki i Przymierza 78:20–22 i odszukali, co — zgodnie ze słowami Pana — powinniśmy zrobić, kiedy zrozumiemy obietnice z wersetu 19. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co odnaleźli.
Jared Carter, Stephen Burnett oraz Eden Smith zostają powołani na misję
Poinformuj uczniów, że w objawieniach zapisanych w rozdziałach: Nauki i Przymierza 79 oraz 80 Pan powołał trzech mężczyzn do służby na misji. Podziel uczniów do pracy w parach. Poproś jednego ucznia z pary, aby przestudiował rozdział: Nauki i Przymierza 79, a drugiego o przestudiowanie rozdziału: Nauki i Przymierza 80. Poproś ich, aby podczas studiowania wyznaczonych rozdziałów zwrócili uwagę na zasady, które dotyczą pracy misjonarskiej.
Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby podzielili się z kolegą w parze zasadami, które odkryli. Następnie poproś ich, aby zapisali w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania jedną zasadę, której się nauczyli. Poproś ich, aby zapisali w kilku zdaniach, w jaki sposób mogą wykorzystać tę zasadę do dzielenia się ewangelią ze znajomą im osobą.
Na zakończenie lekcji złóż swoje świadectwo na temat doktryn i zasad, które dzisiaj omówiłeś.
W poniższej wypowiedzi Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów ostrzegł członków Kościoła, aby nie pożądali tego, co ziemskie:
Obraz
Starszy D. Todd Christofferson
„Możemy zadać sobie pytanie, czy ze względu na to, że tak wielu z nas żyje w społeczeństwach, które czczą ziemskie dobra i przyjemności, jesteśmy ponad chciwość i pożądanie, by posiadać wciąż więcej i więcej. Materializm to po prostu kolejny przejaw bałwochwalstwa i dumy, jakie cechują Babilon. Może potrafimy nauczyć się zadowalać tym, co wystarcza na nasze potrzeby” („Przyjdźcie do Syjonu”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 39).
Adam–ondi–Ahman to miejsce, w którym Adam pobłogosławił swoje prawe potomstwo trzy lata przed śmiercią (zob. NiP 107:53–56) i do którego przyjdzie, by spotkać się ze świętymi tuż przed Drugim Przyjściem Pana (zob. NiP 116).
„Adam był pośród inteligencji, o których Pan przemawiał do Abrahama, że zostały wyznaczone, aby przewodzić na ziemi. Był Michałem, księciem, synem Boga wybranym, aby przyjść na ziemię i stać na czele swojego potomstwa, dzierżąc ‘klucze zbawienia podług rady i wskazówek Świętego, który jest bez początku dni czy końca życia’ [NiP 78:16]. Tym Świętym jest Jezus Chrystus. Na ziemi Michał był znany jako Adam. W życiu przedziemskim był duchem jak pozostałe dzieci naszego Ojca” (Answers to Gospel Questions, zebr. Joseph Fielding Smith jun., 5 tomów [1957–1966], 1:5–6). (Zob. także Doctrine and Covenants Student Manual, wyd. 2 [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2001], str. 173).
Starszy Orson Pratt zwrócił uwagę na to, że „istnieje jedno objawienie, z którym ludzie nie są zbyt dobrze zaznajomieni. Wydaje mi się, że nigdy nie zostało opublikowane, ale być może pozostanie jako zapis historyczny Kościoła. Zostało dane w formie pytań i odpowiedzi. Pierwsze pytanie brzmi: ‘Jak brzmi imię Boga w czystym języku?’. Odpowiedź brzmi: ‘Ahman’. ‘Jak brzmi imię Syna Boga?’ Odpowiedź brzmi: ‘Syn Ahman — najwspanialszy ze wszystkich elementów Boga prócz Ahman’” („Discourse”, Deseret News, 23 maja 1855, str. 82 [pierwsza część tego wykładu została opublikowana w Deseret News, 16 maja 1855, str. 76]; zob. także Documents, Volume 2: July 1831–January 1833, vol. 2 of the Documents series of The Joseph Smith Papers [2013], str. 215).
Obraz
Prezydent Joseph Fielding Smith
Prezydent Joseph Fielding Smith nauczał: „Jezus Chrystus jest także nazywany Synem Ahman (zob. NiP 95:17). Dlatego też Jego imię jest związane z miejscem, w którym przebywał Adam. Z tego powodu Starszy Orson Pratt wyjaśnia, że stanowiło ono ‘Dolinę Boga’” (Church History and Modern Revelation, 2 tomy [1953], 1:310). (Zob. także Doctrine and Covenants Student Manual, wyd. 2 [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2001], str. 173).
Jared Carter przystąpił do Kościoła wraz ze swoją żoną w 1831 r., kiedy to mieszkali w Nowym Jorku. Przeprowadzili się z grupą świętych z Colesville do Thompson w stanie Ohio. Jared służył na misji pod koniec 1831 roku i na początku 1832 roku w Ohio, Pensylwanii, Nowym Jorku oraz w stanie Vermont. Wkrótce po powrocie do domu w Amherst w Ohio udał się do miasta Hiram w Ohio, by spotkać się z Prorokiem i dowiedzieć się czegoś na temat kolejnej misji. 12 marca 1832 r. Józef Smith otrzymał objawienie stanowiące obecnie rozdział: Nauki i Przymierza 79, w którym Jared Carter został powołany na kolejną misję. Rozpoczął ją w dniu 15 kwietnia 1832 r. Podczas 6 miesięcy i dwóch dni ochrzcił 79 dusz.
Niecały miesiąc po tym, jak został ochrzczony przez Parleya P. Pratta w Kirtland w stanie Ohio, John Murdock podzielił się przywróconą ewangelią ze Stephenem Burnettem oraz jego rodziną pod koniec listopada 1830 r. Niespełna rok później, w październiku 1831 r., Stephen Burnett w wieku zaledwie 17 lat został wyświęcony na wyższego kapłana podczas konferencji Kościoła w Orange w stanie Ohio. 25 stycznia 1832 r. otrzymał powołanie do głoszenia ewangelii wraz z Rugglesem Eamesem (zob. NiP 75:35). Objawienie z rozdziału: Nauki i Przymierza 80, które zostało dane 7 marca 1832 r., zawierało kolejne powołanie na misję dla Stephena, tym razem z Edenem Smithem. Stephen wyjechał na misję w kwietniu 1832 r. i rozpoczął głoszenie ewangelii z Edenem Smithem w sierpniu tego samego roku. Służył w New Hampshire i innych wschodnich stanach od 1832 do 1834 r.