Seminaria i instytuty
Lekcja 40: Nauki i Przymierza 35


Lekcja 40

Nauki i Przymierza 35

Wprowadzenie

W ciągu sześciu miesięcy po zorganizowaniu Kościoła Oliver Cowdery i Peter Whitmer jun. zostali powołani, aby głosić ewangelię wśród Indian amerykańskich (zob. NiP 28:8; 30:5). Wkrótce potem Ziba Peterson i Parley P. Pratt zostali powołani, aby im towarzyszyć (zob. NiP 32). W drodze ku zachodniej granicy stanu Missouri zatrzymali się w miejscowościach Mentor i Kirtland w stanie Ohio, gdzie podzielili się przesłaniem o przywróconej ewangelii z przyjacielem i dawnym kaznodzieją Starszego Pratta, Sidneyem Rigdonem. W krótkim okresie ochrzczonych zostało ponad 100 osób, w tym Sidney Rigdon i wielu członków jego kongregacji. Dzięki temu całkowita liczba członków Kościoła wzrosła ponad dwukrotnie.

Kiedy starsi opuścili okolice Kirtland i wyruszyli w dalszą drogę, Sidney Rigdon i jego przyjaciel, Edward Partridge, udali się do Fayette w stanie Nowy Jork, aby spotkać się z Prorokiem Józefem Smithem. Wkrótce po ich przyjeździe Józef otrzymał objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 35. Pan powierzył w nim Sidneyowi konkretne obowiązki w nowo przywróconym Kościele.

Propozycje dotyczące nauczania

Nauki i Przymierza 35:1–12

Pan oświadcza, że przygotował Sidneya Rigdona do wspaniałego dzieła

Przed lekcją napisz na tablicy następujące pytanie: Dzięki jakim doświadczeniom wiecie, że Pan was zna i ma dla was plan w życiu?

Na początku lekcji poproś uczniów, aby podzielili się swoimi odpowiedziami na to pytanie, jeśli nie będzie to dla nich krępujące.

Wyjaśnij, że w objawieniu zapisanym obecnie w rozdziale: Nauki i Przymierza 35 Pan zwraca się do mężczyzny o nazwisku Sidney Rigdon, który nieco wcześniej został ochrzczony i konfirmowany. Przemówił do Sidneya na temat jego roli, jaką było pomaganie Prorokowi Józefowi Smithowi. Zachęć uczniów, aby mieli w pamięci zapisane na tablicy pytanie, kiedy będą studiować instrukcje, jakie Pan przekazał Sidneyowi.

Aby pomóc uczniom zrozumieć nieco z historii Sidneya Rigdona, poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos wprowadzenie do tej lekcji. Następnie poproś kolejnego, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 35:1–3. Niech reszta klasy śledzi tekst w swoich pismach świętych i odnajdzie dowód na to, że Pan znał Sidneya Rigdona i jego czyny.

  • Jaki znaleźliście dowód na to, że Pan znał Sidneya Rigdona?

  • Co te wersety mówią na temat naszego związku z Panem? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą zasadę: Pan nas zna i dla każdego z nas ma pracę do wykonania).

  • Dlaczego ta prawda ma dla was znaczenie?

Aby pomóc uczniom w lepszym zrozumieniu tego, że Pan zna nas osobiście, poproś jednego z nich o przeczytanie następującej wypowiedzi Starszego Neala A. Maxwella z Kworum Dwunastu Apostołów:

Starszy Neal A. Maxwell

„Świadczę wam, że Bóg zna każdego z was już od bardzo, bardzo dawna (zob. NiP 93:23). Kocha was od bardzo, bardzo dawna […]. Zna wasze imiona, wie o wszystkich waszych bolączkach i radościach!”. („Pamiętajcie, jak miłosierny był Pan ludziom”, Ensign lub Liahona, maj 2004, str. 46).

Jan Chrzciciel chrzci Jezusa

Pokaż ilustrację, na której Jan Chrzciciel naucza ewangelii lub chrzci Zbawiciela (zob. Jan Chrzciciel chrzci Jezusa, Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 35; zob. także LDS.org). Poproś uczniów, aby powiedzieli, kim był Jan Chrzciciel i w jaki sposób przygotowywał ludzi na przyjście Jezusa Chrystusa.

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 35:4–6. Niech pozostali śledzą tekst w swoich pismach świętych i wyszukają podobieństwa pomiędzy Sidneyem Rigdonem a Janem Chrzcicielem.

  • Jakie są podobieństwa pomiędzy Sidneyem a Janem Chrzcicielem według wersetu 4.? (Obaj przygotowywali ludzi na przyjęcie pełni ewangelii).

  • Pan powiedział, że Sidney wykona „[większą pracę]” niż do tej pory (NiP 35:3). Co było częścią tej „większej pracy” według wersetu: Nauki i Przymierza 35:6? (Miał pomagać ludziom przyjąć chrzest i dar Ducha Świętego przy pomocy właściwego upoważnienia).

Poproś uczniów, aby zastanowili się, w jaki sposób doświadczenia i sytuacje w ich obecnym życiu mogą przygotowywać ich do „większej pracy” w przyszłości. Możesz dać im kilka minut, aby zapisali swoje przemyślenia w notatnikach lub dziennikach do studiowania.

Zwróć uwagę na zwrot „i nie wiedziałeś o tym” w wersecie: Nauki i Przymierza 35:4. Wyjaśnij, że zanim Sidney dowiedział się o przywróconym Kościele Jezusa Chrystusa, przygotowywał siebie i innych na jego przyjęcie. Czynił to, używając Biblii do nauczania ludzi w swoim kościele w Ohio. Złóż świadectwo o tym, że możemy nie wiedzieć, jakie konkretne zadania ma dla nas Pan, ale możemy być pewni, że nas zna. Jeśli będziemy starać się za Nim podążać, pomoże nam wykonać pracę, którą chce nam powierzyć.

Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Nauki i Przymierza 35:7–11. Poproś ich, aby wyszukali, co się stanie w życiu ludzi, którzy będą wierzyć w Boga i pokładać w Nim zaufanie w dniach ostatnich.

  • Co, według tych wersetów, obiecuje Pan tym, którzy podążają za Nim z wiarą? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Pan pokaże cuda, znaki i dziwy według wiary tych, którzy uwierzą w Jego imię).

  • Jak myślicie, dlaczego cuda, znaki i dziwy są tak ściśle połączone z wiarą?

Nauki i Przymierza 35:13–19

Pan obiecuje, że pomoże tym, których powołał do Swej pracy

Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, że zakładają drużynę sportową. Niech opiszą, jakich cech i umiejętności oczekiwaliby od przyszłych zawodników.

Wyjaśnij, że w tym objawieniu Pan opisuje ludzi, których powołuje do pomocy w dziele budowania Swego królestwa w dniach ostatnich. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 35:13, zaś resztę uczniów poproś, aby wyszukali cechy charakterystyczne osób, które Pan wybiera do pomocy w Swojej pracy.

  • Jakie zwroty w tym wersecie opisują ludzi, których Pan powołuje do pomocy w Swej pracy?

  • Dlaczego osoby, które Pan powołuje do pomocy w Swej pracy, mogą być uważane za „słabych tego świata”?

  • Dlaczego osoby, które świat uważa za słabe, mogą być dobrymi kandydatami do pomocy w pracy Pana?

Wyjaśnij, że słowo wymłócili (lub młócić) oznacza w tym wersecie młócenie ziarna. Młócenie to proces, w trakcie którego ziarno, takie jak pszenica, oddzielane jest od łodygi i plew. Ziarno się zachowuje, a łodygi i plewy wyrzuca.

  • Jak myślicie, jakie jest znaczenie zwrotu „[wymłócić] narody mocą mego Ducha”? (Możesz pomóc uczniom rozumieć, że zwrot ten odnosi się do wysiłków, jakie Pan wkłada w to, żeby oddzielić i zebrać ludzi, którzy są gotowi przyjąć ewangelię, od tych, którzy nie są).

  • Jakiej prawdy możemy się nauczyć z wersetu 13.? (Uczniowie mogą użyć innych słów, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Bóg powołuje tych, którzy są słabi, aby wykonali Jego pracę dzięki mocy Jego Ducha. Zapisz tę zasadę na tablicy).

  • W jaki sposób ta prawda może pomóc osobie, która odczuwa lęk przed wyjazdem na misję? W jaki sposób może pomóc osobie, która została powołana do nauczania w Kościele, ale czuje, że brak jej koniecznych do tego cech lub umiejętności? W jaki sposób może pomóc komuś, kto czuje, że powinien dzielić się ewangelią, ale nie jest pewny, co ma mówić i robić?

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali fragment: Nauki i Przymierza 35:14–15 i wyszukali, w jaki sposób Pan obiecał wzmocnić tych, którzy pomagają w Jego pracy.

  • Które zwroty w tych wersetach opisują, w jaki sposób Pan nas pobłogosławi, kiedy będziemy pomagać w Jego pracy?

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 35:17–19, 22. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst w swoich pismach i wyszukali, jakiej rady Pan udzielił Sidneyowi Rigdonowi względem Proroka Józefa Smitha.

  • Jakiej rady udzielił Pan Sidneyowi Rigdonowi względem Proroka Józefa Smitha? („Czuwaj nad nim, aby go nie zawiodła wiara”, „pozostań z nim” i „nie porzucaj go”).

  • Jakie zastosowanie ma ta rada w stosunku do naszych przywódców w Kościele w dzisiejszych czasach?

Nauki i Przymierza 35:20–27

Pan nakazuje Sidneyowi Rigdonowi, aby był skrybą dla Józefa Smitha, głosił ewangelię i zachowywał przymierza, które zawarł

Poproś uczniów, aby opisali swoje powołania i obowiązki w Kościele. Następnie poproś ich, aby szybko przejrzeli po cichu wersety: Nauki i Przymierza 35:20–23 i wyszukali, jakie konkretne obowiązki Pan powierzył Sidneyowi Rigdonowi.

  • Do jakich obowiązków Pan powołał Sidneya Rigdona?

Zwróć uwagę na to, że jednym z obowiązków Sidneya było bycie skrybą Józefa Smitha. Poprzedni skrybowie Józefa, Oliver Cowdery i John Whitmer, zostali wcześniej powołani na misje. Tłumaczenie Księgi Mormona było już wtedy ukończone, ale Pan nakazał Józefowi przywrócić, czyli innymi słowy poprawić, fragmenty Biblii w wersji Króla Jakuba, które zostały zagubione lub zmienione. Józef potrzebował skryby do pomocy w tej pracy (zob. Bible Dictionary, „Joseph Smith Translation”).

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 35:24–25. Niech reszta klasy śledzi tekst w swoich pismach świętych i wyszuka, jakie błogosławieństwa Pan obiecał Sidneyowi, jeśli dotrzyma przymierzy, które zawarł z Panem. Możesz zaproponować uczniom, żeby zaznaczyli to, co znajdą.

  • Jak myślicie, co to znaczy, że Pan sprawi, iż niebiosa zatrzęsą się dla waszego dobra? (Może to znaczyć na przykład, że Pan ześle błogosławieństwa i moce niebieskie, aby pomóc nam wykonać Jego pracę i przezwyciężyć zło. Zob. także NiP 21:6).

Poproś uczniów, aby podsumowali te wersety własnymi słowami i rozpoznali zasadę mówiącą o tym, jak możemy pomyślnie wykonać pracę, jaką ma dla nas Bóg. Mimo że mogą to inaczej sformułować, ich odpowiedzi powinny zawierać następującą zasadę: Kiedy będziemy przestrzegać przykazań i szanować nasze przymierza, Pan pomoże nam w wykonaniu Swej pracy. Zapisz tę zasadę na tablicy.

Zwróć uwagę uczniów na trzy prawdy zapisane na tablicy:

Pan nas zna i dla każdego z nas ma pracę do wykonania.

Bóg powołuje tych, którzy są słabi, aby wykonali Jego pracę dzięki mocy Jego Ducha.

Pan pomoże nam wykonać Jego pracę, kiedy będziemy przestrzegać przykazań i dochowywać naszych przymierzy.

  • Jaki jest związek pomiędzy tymi trzema prawdami?

  • W jakiej sytuacji Pan pomógł wam (lub osobie, którą znacie), kiedy staraliście się wykonać Jego pracę?

Na zakończenie poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 35:26–27.

  • Na podstawie tego, czego dowiedzieliście się z rozdziału: Nauki i Przymierza 35, jakie powody do radości i „wzniesienia swych serc” mieli, waszym zdaniem, Sidney Rigdon i Józef Smith?

Poproś uczniów, aby podzielili się tym, jakie sami mają powody do radości i „wzniesienia swych serc”. Możesz dodać własne świadectwo o tym, że Pan chętnie pomaga nam, kiedy trudzimy się, aby pomóc Mu w Jego pracy.

Komentarz i tło historyczne

Nauki i Przymierza 35:3–4. „Przygotowałem cię do większej pracy”

Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów mówił o znaczeniu akceptowania planu Pana w naszym życiu:

Starszy Dallin H. Oaks

„Wiara i zaufanie do Pana dają nam siłę do zaakceptowania i przetrwania wszystkiego, co może wydarzyć się w naszym życiu […].

Nie polegajcie na myśli, że uda się wam zaplanować każde wydarzenie w waszym życiu — nawet te bardzo ważne. Bądźcie gotowi zaakceptować plany Pana i wolną wolę innych ludzi w kwestiach, które niechybnie was dotyczą. Róbcie oczywiście plany, ale skupiajcie się w nich na osobistych zobowiązaniach, które pomogą wam przetrwać wszystko, co przyniesie wam los. Zakotwiczcie swoje życie w wiecznych zasadach i kierujcie się nimi niezależnie od okoliczności i czynów innych ludzi. Będziecie mogli wtedy oczekiwać na czas wybrany przez Pana i być pewni swej przyszłości w życiu wiecznym” („Czas”, Liahona, październik 2003, str. 10).

Nauki i Przymierza 35:13–14. „[Słabi] tego świata”

Prezydent Boyd K. Packer nauczał:

Prezydent Boyd K. Packer

„Kościół nie ma zawodowego duchowieństwa. Na całym świecie na stanowiska przywódców powoływani są członkowie kongregacji […].

Wszystko, co robi się w Kościele — przewodzenie, nauczanie, powoływanie, ustanawianie, modlenie się, śpiewanie, przygotowywanie sakramentu, doradzanie i wszystko inne — wykonywane jest przez zwyczajnych członków, ‘[słabych] tego świata’” („Słabi i prości członkowie Kościoła”, Ensign lub Liahona, listopad 2007, str. 6–7).

Starszy Joseph B. Wirthlin z Kworum Dwunastu Apostołów udzielił następujących słów zachęty tym, którzy uważają się za zbyt nieudolnych lub czują się zbyt znużeni, aby pomagać w pracy Pana:

Starszy Joseph B. Wirthlin

„Co do was, członkowie Kościoła, którzy pozostajecie z tyłu, ponieważ czujecie, że się nie nadajecie, błagam was, wyjdźcie naprzód, przyłączcie się do tej pracy Pana i dążcie naprzód. Nawet jeżeli czujecie, że wasza siła jest niewielka, to Kościół was potrzebuje. Pan was potrzebuje. Pamiętajcie, że Pan często osiąga Swe cele poprzez ‘[słabych] tego świata’. [NiP 1:19].

Zwracam się do was, którzy jesteście znużeni, niech ukoją was pocieszające słowa Zbawiciela: ‘Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie’. [Ew. Mateusza 11:28]. Polegajmy na tej obietnicy. Moc Boga może rozpalić naszego ducha oraz ciało energią i wigorem. Namawiam was, abyście starali się o to błogosławieństwo od Pana.

Zbliżcie się do Niego, a On zbliży się do was, albowiem obiecał, że ‘ci, którzy ufają Panu, nabierają siły, wzbijają się w górę na skrzydłach jak orły, biegną, a nie mdleją, idą, a nie ustają’. [Ks. Izajasza 40:31] […].

Pamiętajcie, czasami ci, którzy są powolni na początku, najdalej zachodzą” („Troska o tę jedną owieczkę”, Ensign lub Liahona, maj 2008, str. 19).

Nauki i Przymierza 35:13–14. „Opasam ich”

Prezydent Thomas S. Monson nauczał, że Pan pomoże nam wykonać Jego pracę:

Prezydent Thomas S. Monson

„Być może, niektórzy z was są nieśmiali lub uważają, że są nieodpowiednimi osobami, by przyjąć powołanie. Pamiętajcie jednak, że ta praca nie należy tylko do was czy do mnie. To jest praca Pana i kiedy działamy na zlecenie Pana, jesteśmy uprawnieni do Jego pomocy. Pamiętajcie, że Pan pomoże dźwigać jarzmo, jakie na was spoczywa” („Uczyć się, robić, być”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 62).

Nauki i Przymierza 35:19, 22. „Czuwaj nad nim […], pozostań z nim […]; nie porzucaj go”

Pan nakazał Sidneyowi Rigdonowi, aby „[czuwał] nad [Józefem Smithem]”, „[pozostał] z nim” i „nie [porzucał] go” (NiP 35:19, 22). Mimo że Sidney odstąpił od Kościoła po męczeńskiej śmierci Józefa Smitha, za życia Proroka był zawsze wierny. Był pracowitym i lojalnym przywódcą, jedynym doradcą w Pierwszym Prezydium, który służył przez cały czas, kiedy Józef Smith był Prezydentem Kościoła. Sidney przetrwał u boku Proroka straszliwe przeciwności, ale i cieszył się wraz z nim wspaniałymi duchowymi objawieniami.

Nauki i Przymierza 35:20. Tłumaczenie Biblii dokonane przez Józefa Smitha

„Dane będą Pisma Święte, tak jak są w mym łonie” (NiP 35:20). Fragment ten sugeruje, że praca Józefa Smitha nad natchnionym tłumaczeniem Biblii miała na celu coś więcej niż zwykłe przywrócenie jej pierwotnej treści. Tekst biblijny miał raczej przekazać przesłanie, które Pan sam zamierzał nam dać. W rezultacie Józef nie tylko poprawił czy też dokonał przeredagowania samego tekstu Biblii, ale pod natchnieniem uzupełnił treść oryginału, dając nam pełniejsze zrozumienie prawd, które Pan chciał, żebyśmy zrozumieli.

Nauki i Przymierza 35:23. „Wzywać świętych proroków, aby udowodnili jego słowa”

Sidney Rigdon był doświadczonym, dobrze zaznajomionym z Biblią kaznodzieją. Pan polecił mu, aby używał tych darów do głoszenia przywróconej ewangelii i, korzystając z nauk biblijnych, do popierania słów Józefa.