Lekcja 36
Nauki i Przymierza 29:30–50
Wprowadzenie
Krótko przed konferencją Kościoła, która odbyła się 26 września 1830 roku, Prorok Józef Smith otrzymał objawienie w obecności sześciu starszych. Dzięki temu objawieniu starsi ci dowiedzieli się o Upadku Adama i Ewy oraz o odkupieniu z tego Upadku poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa.
Propozycje dotyczące nauczania
Nauki i Przymierza 29:30–45
Zbawiciel ogłasza, że odkupił nas z Upadku i że oferuje nam zbawienie od naszych grzechów
Nakreśl uczniom poniższy scenariusz, a następnie zadaj pytanie:
Wyobraźcie sobie, że koleżanka zwraca się do was, bo jest nieco zniechęcona. Kiedy pytacie ją, dlaczego tak się czuje, odpowiada, że nie wie, czy bycie dobrą osobą jest warte zachodu. Wyjaśnia, że mimo iż stara się przestrzegać przykazań, nie zauważyła, żeby jej życie było lepsze od jej rówieśników, którzy dopuszczają się grzechów. Ponadto może powiedzieć, że nic złego się im nie przytrafia pomimo ich złych wyborów.
-
Jak odpowiedzielibyście na wątpliwości koleżanki?
Zachęć uczniów, aby podczas studiowania rozdziału: Nauki i Przymierza 29 wyszukali doktryny i zasady, które mogą pomóc im odpowiedzieć koleżance.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 29:31–32, reszta zaś niech śledzi tekst w swoich pismach świętych. Aby pomóc uczniom zrozumieć nauki zawarte w tych wersetach, wyjaśnij poniższe kwestie, zanim uczeń zacznie czytać na głos:
Podczas Stworzenia Adam, Ewa, ziemia i wszystko, co się na niej znajdowało, trwało w stanie duchowym. Mimo że Adam i Ewa posiadali fizyczne ciała, nie podlegali śmierci i mogli wiecznie żyć w obecności Boga. Jednak zgodnie z planem Ojca Niebieskiego wszystko, co stworzył, miało stać się doczesne. Innymi słowy, Adam i Ewa mieli stać się śmiertelni i podlegać śmierci. Po zmartwychwstaniu powrócą do stanu duchowego — stanu który jest fizyczny, ale nieśmiertelny.
Poproś kolejnego ucznia, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 29:34–35. Poproś uczniów, aby wyszukali, jaki jest stosunek Pana do przykazań, które nam daje.
-
W jaki sposób Zbawiciel opisuje Swoje przykazania? (Odpowiedzi uczniów powinny zawierać następującą doktrynę: Wszystkie Boże przykazania są duchowe. Zapisz tę doktrynę na tablicy).
-
W jaki sposób można wytłumaczyć stwierdzenie Pana, że wszystkie Jego przykazania są duchowe? Jakie duchowe błogosławieństwa otrzymujemy, kiedy przestrzegamy przykazań?
Kiedy uczniowie odpowiedzą na te pytania, możesz zwrócić uwagę na to, że wiele przykazań, takich jak Słowo Mądrości i prawo dziesięciny, zapewnia doczesne błogosławieństwa. Wiążą się jednak z nimi jeszcze większe błogosławieństwa duchowe. Błogosławieństwa doczesne dobiegną kiedyś końca, zaś duchowe błogosławieństwa trwają wiecznie.
-
W jaki sposób zapisana na tablicy doktryna może pomóc waszej koleżance w sytuacji, o której rozmawialiśmy na początku lekcji?
Podsumuj fragment: Nauki i Przymierza 29:36–39 i wyjaśnij, że diabeł zbuntował się przeciw Bogu w przedziemskim świecie duchów i powiódł za sobą „trzecią część zastępów niebieskich”. Z powodu tego buntu diabeł i jego poplecznicy zostali strąceni.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 29:39 i poproś resztę uczniów w klasie, aby wyszukała, dlaczego Pan pozwala, aby diabeł nas kusił.
-
Dlaczego Pan pozwala, aby diabeł nas kusił? Dlaczego ważne jest, abyśmy mieli wybór pomiędzy dobrem a złem?
Aby przygotować uczniów do omówienia prawd zawartych we fragmencie: Nauki i Przymierza 29:40–45, zwróć uwagę na to, że w wersecie: Nauki i Przymierza 29:35 Pan wspomniał o przykazaniu, które dał Adamowi w Ogrodzie Eden (zob. także NiP 29:40). Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali przykazanie, które znajduje się we fragmencie: Mojżesz 3:16–17.
-
Jakie przykazanie Pan dał Adamowi? (Pan nakazał Adamowi, aby nie jadł owocu z drzewa poznania dobra i zła). Co, według słów Pana, miało się stać, gdyby Adam przekroczył to przykazanie? (Adam miał umrzeć. Od dnia przekroczenia prawa Adam podlegał fizycznej i duchowej śmierci).
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 29:40–41. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i wyszukali, co znaczy sformułowanie „duchowa śmierć”.
-
Co to jest śmierć duchowa według tego wersetu? (Uczniowie powinni wymienić następującą doktrynę: Śmierć duchowa to odsunięcie od obecności Boga).
Aby pomóc uczniom zrozumieć znaczenie zwrotu „pierwsza śmierć” w wersecie 41., wyjaśnij, że istnieją dwa rodzaje śmierci duchowej. Pierwszy jest wynikiem Upadku i jest przejściowy. Drugi jest rezultatem nieodpokutowania za grzechy i będzie trwały dla ludzi, którzy nie odpokutują i nie będą posłuszni.
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 29:42. Resztę poproś, aby śledziła tekst w swoich pismach i wyszukała inny rodzaj śmierci, która zapanowała z powodu przekroczenia prawa przez Adama.
-
Jaki inni rodzaj śmierci sprowadziło wykroczenie Adama? (Śmierć fizyczną, czyli innymi słowy, śmierć fizycznego ciała. Śmierć fizyczna to oddzielenie ducha od ciała).
Aby pomóc uczniom zrozumieć konsekwencje, jakie ponosi całą ludzkość z powodu Upadku, zachęć ich do przeczytania po cichu wersetu: Helaman 14:16. Poproś ich, aby wyszukali, kto doświadcza konsekwencji przekroczenia prawa przez Adama.
-
Kto doświadcza konsekwencji przekroczenia prawa przez Adama? (Cała ludzkość).
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos werset: Helaman 14:17. Poproś resztę, aby wyszukała, co ten werset mówi o tym, w jaki sposób usunięte zostaną konsekwencje przekroczenia prawa przez Adama.
-
W jaki sposób usunięte zostaną konsekwencje przekroczenia prawa przez Adama? Kto otrzyma te błogosławieństwa?
Napisz na tablicy poniższe odsyłacze do pism świętych: Alma 33:22; 42:23. Wyjaśnij, że wszyscy ludzie powrócą do obecności Boga, by stanąć przed sądem, ale nie wszyscy będą godni, aby pozostać w Jego obecności na zawsze. Następnie poproś uczniów, aby po cichu przeczytali zapisane na tablicy fragmenty z pism świętych i wyszukali dowody popierające tę prawdę. Po wyznaczonym czasie poproś ich, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 29:43–44. Zwróć uwagę na to, że ci, co „nie wierzą” w Chrystusa, „nie mogą być odkupieni z duchowego upadku”. Wyjaśnij, że mimo iż wszyscy ludzie zostaną odkupieni z Upadku Adama i Ewy, osoby, które odmówią wiary w Jezusa Chrystusa i nie odpokutują, nie zostaną odkupione od swojego własnego upadku.
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 29:42-43. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst w swoich pismach i wyszukali, w jaki sposób mogą zostać zbawieni od konsekwencji własnych grzechów.
-
Co, zgodnie z tym, co napisano w tych wersetach, musimy uczynić, abyśmy zostali zbawieni od konsekwencji własnych grzechów? (Uczniowie mogą użyć różnych słów, ale powinni wymienić następującą doktrynę: Dzięki Swojemu Zadośćuczynieniu Jezus Chrystus oferuje wybaczenie i życie wieczne wszystkim tym, którzy w Niego wierzą i odpokutują za swoje grzechy. Zapisz tę doktrynę na tablicy).
Złóż świadectwo, że Upadek Adama i Ewy był częścią planu Ojca Niebieskiego dla naszego szczęścia. Mimo że żyliśmy w obecności Boga przed przyjściem na ten świat, każdy z nas musiał przyjść na ziemię, otrzymać fizyczne ciało i poprzez doświadczenie nauczyć się korzystać z wolności wyboru, aby podążać za Jezusem Chrystusem. Kiedy otrzymamy życie wieczne, nasz stan duchowy będzie wyższy niż stan duchowy, którego doświadczyliśmy w przedziemskim świecie duchów. Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał następujące wyjaśnienie z leksykonu: Oddani wierze:
„Nieśmiertelność to życie na zawsze jako zmartwychwstała istota. Dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa każdy otrzyma ten dar. Życie wieczne, czyli wyniesienie [wywyższenie — przyp. tłum.], to odziedziczenie miejsca w najwyższym stopniu królestwa celestialnego, gdzie będziemy żyć w obecności Boga i kontynuować swoje związki rodzinne (zob. NiP 131:1–4). Podobnie jak w przypadku nieśmiertelności, dar ten jest dostępny dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa. Jednakże wymaga on ‘[przestrzegania] praw i obrzędów Ewangelii’ (Zasady Wiary 1:3)” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 196).
Aby pomóc uczniom zrozumieć znaczenie dokonywania wyborów, które pomogą im otrzymać błogosławieństwa Zadośćuczynienia Zbawiciela, poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos następującą radę Prezydenta Thomasa S. Monsona:
„Nie ryzykujcie własnego życia wiecznego. Jeśli zgrzeszyliście, to im szybciej rozpoczniecie drogę powrotną, tym szybciej odnajdziecie słodki pokój i radość, które przychodzą wraz z cudem wybaczenia.
[…] Posiadacie szlachetne pierworództwo. Życie wieczne w królestwie Ojca jest waszym celem. Takiego celu nie osiąga się po jednej wspaniałej próbie; jest on wynikiem prawości trwającej przez całe życie, nagromadzenia mądrych decyzji, a nawet stałości w zmierzaniu do celu. Podobnie jak wszystko, co naprawdę ma wartość, tak i nagroda życia wiecznego wymaga wysiłku.
[…] Obyśmy byli napełnieni wdzięcznością za prawo do dokonywania wyborów, przyjęli odpowiedzialność za wybory i zawsze byli świadomi ich skutków” („Trzy zasady wyboru”, Ensign lub Liahona, listopad 2010, str. 69–70).
Nauki i Przymierza 29:46–50
Zbawiciel oświadcza, że małe dzieci i osoby, które nie posiadają rozeznania, są odkupione dzięki Jego Zadośćuczynieniu
Wyjaśnij, że we fragmencie: Nauki i Przymierza 29:46–50 widzimy, iż konsekwencje przekraczania Bożych praw przez małe dzieci i osoby, które nie mają rozeznania przed Bogiem, są inne. Widzimy także wielką moc i łaskę Jezusa Chrystusa. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 29:46-47.
-
Jakie ma to znaczenia dla małych dzieci, które umierają, zanim osiągną wiek ośmiu lat? (Są zbawione w królestwie celestialnym. Zob. także NiP 137:10. Możesz zwrócić uwagę na to, że według Joseph Smith Translation [Tłumaczenia Józefa Smitha w aneksie do anglojęzycznej Biblii Króla Jakuba], I Ks. Mojżeszowej 17:11 i wersetu: Nauki i Przymierza 68:25 małe dzieci osiągają wiek odpowiedzialności przed Panem, kiedy mają osiem lat. Dodatkowe materiały do czytania na ten temat znajdują się we fragmentach: Moroni 8 oraz Nauki i Przymierza 137:10).
-
W jaki sposób fragment ten pogłębia wasze zrozumienie Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa?
Na zakończenie poproś uczniów, aby po cichu przeczytali werset: Nauki i Przymierza 29:49 i zastanowili się, czego Pan oczekuje od nich osobiście. Poproś kilkoro uczniów, aby powiedzieli, jakie znaczenie ma dla nich to, że możemy wrócić do obecności Ojca Niebieskiego i pozostać w niej na wieczność. Kiedy kilka osób się wypowie, zachęć uczniów do dokonywania wyborów, które pozwolą im przebywać w obecności Pana na wieczność.
Komentarz i tło historyczne
Nauki i Przymierza 29:30–50.
W poniższej tabelce opisane są zmiany, jakie zaszły w życiu Adama i Ewy, ponieważ skosztowali zakazanego owocu:
|
Przed Upadkiem |
Po Upadku |
|---|---|
|
|
Nauki i Przymierza 29:34–35. Konsekwencje posłuszeństwa i nieposłuszeństwa prawom Bożym
Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
„Naturalne i duchowe prawa, które rządzą życiem, ustanowione zostały przed założeniem tego świata […]. Są one wieczne, tak samo jak konsekwencje posłusznego ich przestrzegania lub łamania. Są niezależne od czynników społecznych i politycznych. Nie ulegają zmianie. Nie mają na nie wpływu presje, protesty ani ustawodawstwo” („For Time and All Eternity”, Ensign, listopad 1993, str. 22).
Nauki i Przymierza 29:41. „Ostatnia śmierć, która jest duchowa”
Prezydent Joseph Fielding Smith wyjaśnił znaczenie drugiej śmierci duchowej:
„Druga śmierć jest duchowa; jest nią wygnanie z obecności Pana. Przypomina ona pierwszą śmierć duchową, która zapanuje wśród wszystkich ludzi, którzy nie odpokutują i nie przyjmą ewangelii. Ci, którzy doświadczyli pierwszej śmierci duchowej lub odsunięcia, czyli wykluczenia z obecności Boga, mają przywilej odkupienia od tej śmierci poprzez posłuszeństwo zasadom ewangelii. Poprzez chrzest i konfirmację rodzą się ponownie i w ten sposób powracają do życia duchowego, a przez swoje nieustanne posłuszeństwo do końca staną się odbiorcami błogosławieństw życia wiecznego w królestwie celestialnym Boga.
Ci, którzy zaznają drugiej śmierci, to osoby, które otrzymały duchowe światło i zbuntowały się przeciwko niemu. Ci pozostaną w swoich grzechach na wygnaniu” (Doctrines of Salvation, red. Bruce R. McConkie, 3 tomy [1954–1956], 2:222–223).
Nauki i Przymierza 29:46–47. „Małe dzieci są odkupione”
Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał na temat zbawienia małych dzieci, zanim osiągną one wiek odpowiedzialności przed Bogiem:
„Wśród wszystkich chwalebnych wiecznych prawd, które Bóg dał Swemu ludowi, chyba żadna doktryna nie jest tak słodka i nie przepełnia tak duszy słodyczą, jak ta, która głosi: Małe dzieci dostąpią zbawienia. Mają życie w Chrystusie i otrzymają życie wieczne. Jednostka rodzinna będzie dla nich trwała i do nich należy pełnia wywyższenia. Żadne błogosławieństwo nie zostanie im odmówione. Powstaną w nieśmiertelnej chwale, dorosną do pełnej dojrzałości i będą żyć wiecznie w najwyższym niebie królestwa celestialnego — a wszystko to dzięki zasługom, miłosierdziu i łasce Świętego Mesjasza, wszystko z powodu zadość czyniącej ofiary Tego, który zmarł, abyśmy mogli żyć […].
Czy wszystkie małe dzieci są automatycznie zbawione w królestwie celestialnym?
Odpowiedź na to pytanie to gromkie tak, które odbija się echem raz za razem po krańce niebios. Jezus nauczał o tym Swoich uczniów. Mormon wielokrotnie o tym wspominał. Wielu proroków wypowiadało się na ten temat i jest to oczywiste w kontekście całego planu zbawienia. Gdyby tak nie było, odkupienie nie byłoby nieskończone w praktyce. Tak więc, jak można było tego oczekiwać, Wizja Królestwa Celestialnego Józefa Smitha zawiera to oto zdanie: ‘I zobaczyłem także, że wszystkie dzieci, co umierają, zanim dojdą do wieku odpowiedzialności, są zbawione w Celestialnym Królestwie Nieba’. [NiP 137:10] […].
W jaki sposób i dlaczego są zbawione?
Są zbawione dzięki zadośćuczynieniu i ponieważ są wolne od grzechu. Przychodzą czyste od Boga; grzech ani skaza nie ima się ich w tym życiu i powracają czyste do swego Stwórcy. Ludzie, którzy żyją w stanie odpowiedzialności, muszą stać się czyści poprzez pokutę, chrzest i posłuszeństwo. Osoby, które nie są odpowiedzialne za grzechy, nigdy nie upadają duchowo i nie mają potrzeby odkupienia z upadku duchowego, którego nigdy nie doświadczają. Stąd też powiedzenie, że małe dzieci mają życie w Chrystusie. ‘Małe dzieci odkupione są od początku świata poprzez mojego Jednorodzonego’, mówi Pan. (NiP 29:46)”. („The Salvation of Little Children”, Ensign, kwiecień 1977, str. 3, 4–5).