Nauki i Przymierza 17–19 (część 5.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe podsumowanie wydarzeń, doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Nauki i Przymierza 17–19 (część 5.), nie zakłada, że musisz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku doktrynach i zasadach. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (Nauki i Przymierza 17)

Dzięki radom Pana udzielonym Trzem Świadkom Księgi Mormona uczniowie dowiedzieli się, że jeśli będziemy wykazywać się wiarą w Boga, możemy otrzymać świadectwo o prawdach, które pragniemy poznać. Osoby, które zdobyły świadectwo o prawdzie, mają obowiązek świadczyć o niej. Sam Zbawiciel złożył świadectwo, że Księga Mormona zawiera prawdę.

Dzień 2. (Nauki i Przymierza 18)

Podczas tej lekcji uczniowie dowiedzieli się, że wartość dusz jest tak wielka, że Jezus Chrystus cierpiał i umarł, aby wszyscy ludzie mogli odpokutować i powrócić do Ojca Niebieskiego. Uczniowie odkryli także, że jeśli będziemy pomagać ludziom w odpokutowaniu i przyjściu do Pana, będziemy radować się z nimi w królestwie Boga. Możemy usłyszeć głos Jezusa Chrystusa, kiedy czytamy pisma święte z mocą Ducha.

Dzień 3. (Nauki i Przymierza 19:1–22)

Z rad, jakich Zbawiciel udzielił Martinowi Harrisowi, uczniowie dowiedzieli się, że Jezus Chrystus wypełnił wolę Swego Ojca i że Jezus Chrystus osądzi nas według naszych uczynków. Uczniowie dowiedzieli się też, że musimy odpokutować za nasze grzechy lub cierpieć. Ludzie, którzy decydują się nie odpokutować, będą cierpieli karę za swoje grzechy.

Dzień 4. (Nauki i Przymierza 19:23–41)

Uczniowie dowiedzieli się o obietnicy, jaką Pan złożył Martinowi Harrisowi: jeśli Martin będzie uczyć się o Nim, słuchać Jego słów i żyć w łagodności Jego Ducha, zazna spokoju. Obietnica ta odnosi się też do nas. Ta lekcja pomogła też uczniom dowiedzieć się, że jeśli będziemy czynić wolę Pana, obdarzy On nas błogosławieństwami o znacznie większej wartości niż bogactwa ziemi.

Wprowadzenie

Lekcja ta pomoże uczniom dowiedzieć się, dlaczego konieczna jest pokuta. Pogłębi ich zrozumienie Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa. Im lepiej zrozumiemy ofiarę i posłuszeństwo Jezusa Chrystusa, tym bardziej rozwieją się nasze wątpliwości co do tego, czy możemy pomagać w dziele Boga.

Propozycje dotyczące nauczania

Nauki i Przymierza 17

Pan obiecuje Trzem Świadkom, że będą mogli ujrzeć płyty i inne święte przedmioty

Przynieś do klasy jakiś interesujący przedmiot, ale go nie pokazuj. Na początku lekcji powiedz uczniom, że masz przy sobie pewien przedmiot. Zapytaj ich, czy wierzą, że naprawdę go masz, mimo że go nie widzą.

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 17:2. Poproś resztę klasy, żeby śledziła tekst i znalazła odpowiedź na pytanie, co Trzej Świadkowie musieli uczynić, zanim mogli ujrzeć płyty.

Jak myślicie, dlaczego Trzej Świadkowie musieli mieć wiarę, zanim mogli zobaczyć płyty?

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 17:3–5. Poproś pozostałych uczniów, aby śledzili tekst w swoich pismach świętych i odszukali wymagania Pana odnośnie do tego, co świadkowie mieli uczynić po zobaczeniu złotych płyt i świętych przedmiotów.

Co Pan powiedział Trzem Świadkom o tym, co muszą zrobić po zobaczeniu złotych płyt i innych świętych przedmiotów?
Czego Pan wymaga od nas po tym, jak zdobędziemy świadectwo o prawdzie? (Po tym, jak zdobędziemy świadectwo o prawdzie, mamy obowiązek świadczyć o niej).

Poproś uczniów, aby zastanowili się, o prawdzie czego są przekonani i jak mogą o tym świadczyć.

Nauki i Przymierza 18–19

Pan mówi o Swoim cierpieniu i naucza o ważności pokuty

Pokaż uczniom owoc lub zdjęcie owocu. Zapytaj, po czym mogą poznać, kiedy ten owoc można już jeść. (Jego wygląd lub inne czynniki wskazują, że jest dojrzały).

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 18:6. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, co według Pana dojrzewa w niegodziwości.

Jak myślicie, co to znaczy, że „świat dojrzewa w niegodziwości”?
Jakie widzicie dowody na to, że taka sytuacja ma miejsce?

Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu werset: Nauki i Przymierza 18:10 (część fragmentu do opanowania) i poszukali, jakie uczucia ma Pan względem wszystkich ludzi — nawet tych, którzy dojrzewają w niegodziwości. Następnie poproś, aby przeczytali werset: Nauki i Przymierza 18:10 na głos, razem i kilkakrotnie, aż każdy z uczniów będzie mógł go wyrecytować z pamięci.

Co czuje Pan względem Swych dzieci?
Jak wiedza o tym mogłaby wpłynąć na to, jak traktujecie otaczające was osoby?
W jaki sposób ktoś mógłby przekonać się, że ma dla Boga wielką wartość?

Zwróć uwagę, że w wielu sytuacjach wartość jakiegoś przedmiotu jest określana przez to, ile ktoś jest gotów za niego zapłacić. Możesz pokazać kilka przedmiotów o różnej wartości, aby zilustrować tę myśl. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 18:11–12. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, jaką cenę zapłacił Zbawiciel za nasze dusze.

Jaka cena została zapłacona za nasze dusze? Dlaczego została zapłacona? (Możesz zapisać na tablicy następującą zasadę: Wartość każdego człowieka jest tak wielka, że Jezus Chrystus cierpiał i umarł, aby wszyscy ludzie mogli odpokutować i powrócić do Ojca Niebieskiego).
Co wspólnego ma pokuta z przyjściem do Zbawiciela?

Aby pomóc uczniom w lepszym zrozumieniu, w jaki sposób pokuta pomaga nam przyjść do Zbawiciela, poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos poniższy fragment z leksykonu: Oddani wierze:

„Pokuta jest czymś więcej niż zwyczajnym przyznaniem się do niewłaściwych uczynków. Jest przemianą umysłu i serca, która daje ci nowe spojrzenie na Boga, na siebie i na świat. Oznacza ona odwrócenie się od grzechu i zwrócenie się do Boga z prośbą o wybaczenie. Powoduje ją miłość do Boga i szczere pragnienie przestrzegania Jego przykazań” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 107).

Zachęć uczniów, aby dogłębnie zastanowili się nad jakimś grzechem, zachowaniem czy postawą, od których powinni się odwrócić, aby odpokutować i przyjść do Chrystusa.

Napisz na tablicy poniższy odsyłacz do pism świętych: Nauki i Przymierza 18:13–16.

Poproś kilkoro uczniów, aby czytali po kolei te wersety na głos, podczas gdy reszta klasy śledzi tekst w swoich pismach świętych. Możesz zaproponować, aby uczniowie zaznaczyli słowo pokuta w jakiejkolwiek formie. Po przeczytaniu tych wersetów zapytaj klasę, czego uczą one na temat pokuty. Możesz zwrócić uwagę, że wersety: Nauki i Przymierza 18:15–16 to fragment do opanowania.

Zapisz na tablicy prawdy rozpoznane przez uczniów. Uczniowie mogą odkryć różne zasady, ale upewnij się, że jasne jest dla nich, że jeśli będziemy pomagać ludziom w odpokutowaniu i przyjściu do Pana, będziemy radować się z nimi w królestwie Boga.

Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad tym, jak by to było powrócić do obecności Boga, by być osądzonym. Zapytaj, jak zamierzają się przygotować na to wielkie wydarzenie. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 19:4. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co powinniśmy uczynić, aby przygotować się na ten dzień.

Co się stanie, według tego wersetu, jeśli zdecydujemy, że nie odpokutujemy?

Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Nauki i Przymierza 19:13–19. Poproś, aby poszukali, jakie spadną konsekwencje na tych, którzy postanowią nie odpokutować.

Jaki powód cierpienia za nasze grzechy podał Zbawiciel według wersetów: Nauki i Przymierza 19:16–19? (Możesz dodać następującą doktrynę do tych, które już są na tablicy: Zbawiciel cierpiał za nasze grzechy, abyśmy mogli odpokutować i nie musieli cierpieć tak jak On).

Zastanów się nad pokazaniem obrazu przedstawiającego Zbawiciela w Getsemane, np.: Jezus modlący się w Getsemane (Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 56; zob. także LDS.org). Wyjaśnij, że większość opisów cierpienia Jezusa Chrystusa przekazanych jest przez inne osoby (zob. Ew. Mateusza 26:36–39; Ew. Łukasza 22:39–44), lecz rozdział: Nauki i Przymierza 19 zawiera osobistą opowieść Zbawiciela o Jego cierpieniu.

Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali wersety: Nauki i Przymierza 19:18–19 i wyszukali, jak Zbawiciel opisał cierpienie, którego doświadczył w trakcie Zadośćuczynienia.

Napisz na tablicy następujące pytania:

Które części opisu cierpienia Zbawiciela są dla was ważne? Dlaczego?

Co w opisie podanym przez Zbawiciela pomaga wam zwiększyć pragnienie, by odpokutować i powrócić do Niego?

Poproś uczniów, aby wybrali jedno z pytań i omówili odpowiedź ze swoim partnerem.

Poproś uczniów, aby zaśpiewali lub posłuchali słów hymnu „Podziwiam miłości czyn” (Hymny, nr 109). Poproś ich, aby rozważyli słowa tego hymnu i pomyśleli o tym, co Zbawiciel dla nich zrobił.

Jeśli czas na to pozwala, poproś uczniów, aby podzielili się swoimi świadectwami na temat Zbawiciela oraz błogosławieństw pokuty. Zachęć ich, aby postępowali zgodnie z uczuciami lub podszeptami nakłaniającymi ich do pokuty i przyjścia do Zbawiciela.

Na zakończenie lekcji poproś uczniów o wyrecytowanie z pamięci lub przeczytanie z pism świętych wersetu: Nauki i Przymierza 19:23. Zapytaj, w jaki sposób ten fragment do opanowania odnosi się do pokuty i nadziei na wybaczenie.

Następna część (Nauki i Przymierza 20–23)

Co robimy dzisiaj w Kościele, co jest takie samo jak w czasie zorganizowania Kościoła 6 kwietnia 1830 r.? Jakie są wymagania chrztu? Jak posiadacz kapłaństwa ma błogosławić sakrament? Jakie są obowiązki nauczyciela lub kapłana? Uczniowie poznają odpowiedzi na te pytania, kiedy będą studiować rozdziały: Nauki i Przymierza 20–23.