Nauki i Przymierza 98–101:42 (część 21.)

Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania

Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania

Poniższe podsumowanie wydarzeń, doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Nauki i Przymierza 98–101:42 (część 21.), nie zakłada, że masz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku doktrynach i zasadach. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.

Dzień 1. (Nauki i Przymierza 98)

Kiedy uczniowie studiowali o niektórych aktach przemocy, jakich święci doznali w hrabstwie Jackson w stanie Missouri, dowiedzieli się, że sprawdzamy się przed Panem, kiedy zachowujemy nasze przymierza nawet w trudnych sytuacjach. Uczniowie dowiedzieli się też, że Pan nas wynagrodzi, jeśli będziemy cierpliwie znosić prześladowania, nie szukając zemsty. Na koniec dowiedzieli się, że wojna może być usprawiedliwiona w konkretnych okolicznościach opisanych przez Pana.

Dzień 2. (Nauki i Przymierza 99–100)

Podczas tej lekcji uczniowie dowiedzieli się, że kiedy służymy na misji, jesteśmy przedstawicielami Pana, a osoby, które przyjmują ewangelię „niczym dzieciątko” (NiP 99:3), otrzymają łaskę. Dowiedzieli się też, że jeśli będziemy dzielić się z bliźnimi ewangelią w powadze serca i w duchu łagodności, to Duch Święty zaświadczy o naszym przesłaniu. Uczniowie dowiedzieli się też, że jeśli będziemy służyć Panu w prawości, wszystko obróci się ku naszemu dobru.

Dzień 3. (Nauki i Przymierza 101:1–16)

Kiedy uczniowie studiowali o wypędzeniu świętych z hrabstwa Jackson w stanie Missouri, dowiedzieli się, że Bóg pozwala, żebyśmy cierpieli, kiedy łamiemy przykazania; jest to jednak coś innego niż próby i trudności doświadczane przez prawych. Dowiedzieli się również, że jeśli nie zniesiemy karcenia, nie zostaniemy uświęceni. Uczniowie odkryli, że Pan będzie miał dla nas współczucie nawet wtedy, gdy dopuścimy się grzechów. Kiedy prowadzimy prawe życie, możemy znaleźć pocieszenie w wiedzy, że wszyscy ludzie znajdują się w rękach Pana.

Dzień 4. (Nauki i Przymierza 101:17–42)

W ramach tej lekcji uczniowie dowiedzieli się, w jaki sposób możemy przygotować się na Drugie Przyjście Zbawiciela. Rozpoznali też zasadę mówiącą, że osoby, które cierpią prześladowania dla imienia Zbawiciela i wytrwają w wierze, będą miały udział w Bożej chwale. Poza tym odkryli, że abyśmy mogli pomagać ludziom na ziemi w otrzymaniu Bożych błogosławieństw, musimy odpokutować za nasze grzechy i być pokorni.

Wprowadzenie

Ta lekcja skupia się na niektórych wskazówkach znajdujących się w rozdziale: Nauki i Przymierza 98, które Pan dał świętym prześladowanym przez motłoch. Dzięki niej uczniowie zrozumieją, jak powinniśmy reagować na trudne sytuacje oraz wzmocni się ich świadectwo o mocy i dobroci Pana.

Propozycje dotyczące nauczania

Nauki i Przymierza 98

Pan dodaje świętym otuchy w cierpieniu

Przed rozpoczęciem lekcji napisz na tablicy następujące pytania: Jak wy byście się czuli? Co byście zrobili?

Wyjaśnij uczniom, że podczas dzisiejszej lekcji dowiedzą się o niektórych próbach i prześladowaniach, jakich zaznali święci mieszkający w hrabstwie Jackson w stanie Missouri w lipcu 1833 r. Wyjaśnij, że niektórzy mieszkańcy Missouri odczuwali gniew wobec świętych z powodu różnic politycznych, społecznych, ekonomicznych i religijnych.

Niech jeden z uczniów przeczyta na głos następujący akapit:

W sobotę, 20 lipca 1833 r., grupa 400–500 rozsierdzonych obywateli Missouri zebrała się w budynku sądu w Independence. Założyli komitet, którego zadaniem było sporządzenie dokumentu nakreślającego ich roszczenia względem mormonów. Domagali się, aby żaden święty w dniach ostatnich nie miał już więcej prawa sprowadzić się do hrabstwa Jackson oraz aby wszyscy osiedleni już tam członkowie Kościoła musieli zobowiązać się do opuszczenia tego terenu tak szybko, jak to możliwe. Ponadto domagano się zaprzestania publikacji kościelnej gazety. Kiedy żądania te zostały przedstawione przywódcom Kościoła w Missouri, byli nimi zaskoczeni i poprosili o trzy miesiące na rozważenie tej propozycji i na skonsultowanie się z przywódcami Kościoła w Ohio. Grupa obywateli Missouri, którzy zaprezentowali żądania, odmówiła spełnienia tej prośby. Święci poprosili wobec tego o 10 dni zwłoki, jednak na odpowiedź dano im zaledwie 15 minut. (Zob. Church History in the Fulness of Times Student Manual, wyd. 2. [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2003], str. 132–133).

Niech uczniowie odpowiedzą na pytania znajdujące się na tablicy.

Poproś jednego z nich o przeczytanie na głos następującego tekstu:

Mieszkańcy Missouri obecni na spotkaniu w budynku sądu w Independence szybko przeistoczyli się we wrogo nastawiony tłum zdecydowany zniszczyć drukarnię i prasę. Wdarli się do drukarni, wyrzucili meble na ulicę i do ogrodu, zniszczyli prasę, rozsypali czcionki i zniszczyli niemalże wszystkie wydruki, w tym również większość nieoprawionych jeszcze stron Księgi Przykazań. Następnie tłum ruszył w kierunku sklepu Gilberta i Whitneya z zamiarem zniszczenia go. Sidneyowi Gilbertowi udało się jednak porozmawiać z wandalami, zanim wprowadzili ów plan w życie; obiecał im, że spakuje wszystkie towary i wyjedzie w ciągu trzech dni. (Zob. Church History in the Fulness of Times, str. 133).

Niech uczniowie ponownie odpowiedzą na pytania znajdujące się na tablicy.

Poproś jednego z nich o przeczytanie na głos następującego tekstu:

Trzy dni później, 23 lipca, tłum ponownie zebrał się w hrabstwie Jackson w Missouri — tym razem uzbrojony w strzelby, pistolety, baty i pałki. Motłoch podpalał stogi siana, pola ze zbożem i zniszczył kilka domów, stodół i zakładów. W końcu tej sile przeciwstawiło się sześciu przywódców Kościoła, którzy zdając sobie sprawę z zagrożenia dla własności i życia świętych, zaoferowali swe życie jako okup. Odrzuciwszy tę propozycję, prowodyrzy zamieszek zagrozili, że wszyscy mężczyźni, kobiety i dzieci zostaną wychłostani, chyba że zgodzą się opuścić hrabstwo. Bracia, będąc pod presją, podpisali zgodę na opuszczenie hrabstwa Jackson — połowa członków Kościoła i większość przywódców miała wyjechać do 1 stycznia 1834 r., a reszta do 1 kwietnia 1834 r. Tłum pozwolił pozostać na miejscu Johnowi Corrillowi i Sidneyowi Gilbertowi, aby mogli dokonać sprzedaży własności wypędzonych świętych. (Zob. Church History in the Fulness of Times, str. 134).

Niech uczniowie ponownie odpowiedzą na pytania znajdujące się na tablicy.

Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wprowadzenia do rozdziału: Nauki i Przymierza 98. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach i wyszukali, z jakiego powodu zostało dane to objawienie. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.

Co niezwykłego, na podstawie wprowadzenia do tego rozdziału, jest w dacie tego objawienia?

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 98:1–2. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają rady, które Pan dał świętym. (Możesz wyjaśnić, że Sabaot w wersecie 2. to hebrajskie słowo, które oznacza armie lub zastępy (w polskim przekładzie wkradł się błąd i jest: „Sabat” zamiast „Sabaot” — przyp. tłum.). Jego użycie sugeruje, że Pan ma na Swój rozkaz armie (zastępy) aniołów i armie Izraela (świętych). [Zob. Bible Dictionary, „Sabaoth”]).

Jakich rad Pan udzielił świętym? (Zapisz odpowiedzi uczniów na tablicy).
Dlaczego ważne jest, aby święci składali dzięki w trudnych czasach?
Jak myślicie, co oznacza zwrot: „służąc Panu cierpliwie”?

Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał poniższą wypowiedź Starszego Roberta D. Halesa z Kworum Dwunastu Apostołów. Niech wszyscy przysłuchają się temu, co to znaczy cierpliwie służyć, czyli pokładać wiarę w Panu.

„Co […] znaczy pokładać wiarę w Panu? W pismach świętych pokładać wiarę oznacza żywić nadzieję, czekać i ufać. Pokładanie nadziei i ufności w Panu wymaga wiary, cierpliwości, pokory, łagodności, uległości, zachowywania przykazań i wytrwania do końca” („Pokładanie nadziei w Panu: Niech się dzieje wola Twoja”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 72).

W jaki sposób wypowiedź Starszego Halesa pomaga wam zrozumieć, co to znaczy pokładać wiarę w Panu?
Dlaczego tak ważna była dla świętych w Missouri udzielona im przez Pana rada, żeby cierpliwie Mu służyli, czyli pokładali w Nim wiarę?
Jakie słowa pocieszenia dał Pan świętym w wersecie 2.?

Napisz na tablicy następującą niedokończoną zasadę: Jeśli będziemy we wszystkim składać dzięki i cierpliwie pokładać wiarę w Panu, to…

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 98:3. Pozostałych poproś, aby śledzili tekst w swoich pismach i odszukali, co Pan obiecał świętym, jeśli będą przestrzegać Jego rady.

W jaki sposób dokończylibyście zapisaną na tablicy zasadę w oparciu o werset 3.? (Oto przykład tego, jak można dokończyć zasadę: Jeśli będziemy we wszystkim składać dzięki i cierpliwie pokładać wiarę w Panu, to sprawi On, że cierpienie obróci się na nasze dobro).

Poproś uczniów, aby pomyśleli o znajomej osobie, która w trudnych chwilach pokładała wiarę w Panu i nawet wtedy znajdowała powody, by okazywać wdzięczność.

W jaki sposób cierpienia obróciły się na korzyć w życiu tej osoby?

Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 98:18. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i poszukali, jakie błogosławieństwo otrzymają wierni.

Na zakończenie złóż świadectwo o zasadach, które omawialiście podczas dzisiejszej lekcji.

Następna część (Nauki i Przymierza 101:43–101; 102–105)

Poproś uczniów, aby wyobrazili sobie, jak by zareagowali, gdyby Pan powołał ich, aby maszerowali setki kilometrów przez kilka miesięcy, by pomóc członkom Kościoła znajdującym się w potrzebie. Wyjaśnij, że kiedy w przyszłym tygodniu będą studiować resztę rozdziału: Nauki i Przymierza 101 oraz rozdziały od 102. do 105., dowiedzą się o grupie ludzi, którzy zgłosili się na ochotnika, aby udać się z Ohio do Missouri, aby pomóc członkom Kościoła. Grupa ta znana jest jako Obóz Syjonu.