Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania
Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania
Poniższe podsumowanie wydarzeń, doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Nauki i Przymierza 36–40 i lekcji „W Ohio” (część 9.) nie zakłada, że musisz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku doktrynach i zasadach. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.
Dzięki objawieniu skierowanemu do Edwarda Partridge’a przed jego chrztem uczniowie dowiedzieli się, że posiadacze kapłaństwa są powoływani do głoszenia ewangelii i muszą być czyści.
Kiedy uczniowie studiowali przykazanie Pana dane świętym, by gromadzić się w Ohio, odkryli, że Pan wie o wszystkim, że może ostrzec nas przed niebezpieczeństwem i że daje nam przykazania, aby nas chronić. Dowiedzieli się też, że Pan obiecał świętym, że jeśli będą przestrzegać Jego przykazań, będą przygotowani i nie będą się lękać.
Pan nakazał protestanckiemu pastorowi, Jamesowi Covelowi, aby został ochrzczony i głosił pełnię ewangelii. Z tych wskazówek uczniowie dowiedzieli się, że jeśli przyjmiemy Jezusa Chrystusa, On da nam moc stania się Jego synami i Jego córkami. Uczniowie odkryli także, że obiecane przez Pana błogosławieństwa dane są nam pod warunkiem, że będziemy zważać na Jego głos. James Covel odrzucił zaproszenie Zbawiciela do przyjęcia chrztu. Uczniowie dowiedzieli się, że strach i troska o rzeczy świata mogą sprawić, że odrzucimy słowo Boże.
Dzień 4. (W Ohio)
Podczas tej lekcji uczniowie zapoznali się z zarysem tego, czego święci doświadczyli w latach 1831–1838. Uczniowie dowiedzieli się, że Pan obiecał świętym w Ohio, że objawi Swoje prawo i obdaruje ich mocą z wysokości. Poza tym Pan powiedział, że powoła świętych do głoszenia ewangelii na całym świecie. Uczniowie dowiedzieli się, że Pan zsyłał świętym objawienie po objawieniu i wypełnił Swoje obietnice pomimo przeciwności i prześladowań. Dowiedzieli się też o niektórych niefortunnych wydarzeniach i przeciwnościach, z jakimi spotkali się święci, przebywając w Ohio.
Wprowadzenie
Pan nie tylko powiedział świętym, aby przenieśli się do Ohio, ale także poradził im, jak mają się nawzajem traktować. Podczas tej lekcji uczniowie poznają przykazanie Jezusa Chrystusa mówiące o potrzebie jedności i o tym, by cenić bliźnich, tak jak cenimy siebie.
Podziel klasę na dwie grupy i daj każdej z nich różne przedmioty, które mogą służyć do zbudowania czegoś (mogą to być np. małe drewniane klocki, papierowe kubeczki czy nieduże puste pudełka). Niech jedna grupa dostanie więcej przedmiotów lub niech będą one większe od tych, które ma druga grupa.
Napisz na tablicy: Zbudujcie przy użyciu tych przedmiotów najwyższą wieżę, jaką możecie. Nie mów uczniom, czy ta zabawa to rywalizacja ani nie mów, że mają to być dwie wieże. Uczniowie prawdopodobnie założą, że dwie grupy rywalizują ze sobą. Jeśli zapytają, czy powinni pracować razem czy w oddzielnych grupach, po prostu powtórz cel zajęć: mają zbudować wieżę tak wysoką, jak tylko mogą.
Daj uczniom jedną minutę na ukończenie zadania. Po zabawie poproś ich, aby ocenili, kto „zwyciężył”. Kiedy uczniowie podzielą się swoimi opiniami, poinformuj ich, że aby określić, na ile odnieśli sukces w tym zadaniu, powinni przestudiować radę, jakiej Pan udzielił świętym, kiedy przygotowywali się do wyprawy do Ohio. Poproś uczniów, aby odwoływali się zarówno do tych zajęć, jak i do swego życia, kiedy będą studiować wskazówki, jakie Pan dał pierwszym świętym.
Niech uczniowie przypomną sobie, dlaczego Pan nakazał świętym zgromadzić się w Ohio. (Jeśli jest to konieczne, zachęć ich do przejrzenia notatek z rozdziałów: Nauki i Przymierza 37–38 oraz dziennika do studiowania). Odpowiedzi uczniów powinny odnosić się do niebezpieczeństw, jakim święci stawiali czoła w stanie Nowy Jork, a także do błogosławieństw, jakie Pan obiecał dać Swemu ludowi, kiedy zgromadzą się w Ohio.
Wyjaśnij, że kiedy Pan powiedział świętym, aby przenieśli się do Ohio, udzielił im rad dotyczących tego, jak powinni się wzajemnie traktować. Niech uczniowie po cichu przeczytają fragment: Nauki i Przymierza 38:23–25 i poszukają wyrażenia, które mówi, jak mamy traktować innych ludzi.
Co Pan powiedział o tym, w jaki sposób powinniśmy cenić innych ludzi?
Jak myślicie, co to znaczy szanować swych braci jak siebie samych? (Po tym, jak uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą zasadę: Mamy cenić bliźnich jak siebie samych).
Co się dzieje, kiedy ludzie myślą, że są ważniejsi lub lepsi od bliźnich?
Jakie błogosławieństwa mogą spłynąć na Kościół i na nas indywidualnie, jeśli nie będziemy się uważać za kogoś ważniejszego od innych?
Podnieś kawałek materiału dobrej jakości i kawałek łachmanów. Zapytaj uczniów, który materiał by wybrali na swoją odzież. Wyjaśnij, że Pan, aby pomóc świętym zrozumieć tę zasadę, opowiedział przypowieść.
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 38:26. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i wskazali, jak mężczyzna w przypowieści traktował swoich synów.
Jak byś się czuł, gdybyś był synem, który otrzymał łachmany?
Co mógłby zrobić syn, który odział się w szaty, aby poprawić zaistniałą sytuację? (Mógłby podzielić się tym, co ma, z drugim synem, który otrzymał mniej).
Jakie, waszym zdaniem, jest w tej przypowieści przesłanie Pana dla nas?
Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu werset: Nauki i Przymierza 38:27 i wyszukali zasadę, jaką mamy zrozumieć na podstawie tej przypowieści, zgodnie z wolą Pana. Zapisz na tablicy następującą zasadę obok pierwszej: Jeśli nie jesteśmy jednością, nie jesteśmy ludem Pana. Możesz także zaproponować uczniom zaznaczenie w pismach świętych słów, z których uczymy się tej zasady.
Co oznacza „jako jeden” w kontekście wersetu 27.? (Zjednoczenie z bliźnimi i z Panem w prawości).
W jaki sposób docenianie bliźnich tak, jak cenimy siebie, pomoże nam zjednoczyć się ze sobą nawzajem? A jak pomoże nam zjednoczyć się z Panem?
Dlaczego, waszym zdaniem, nie jesteśmy ludem Pana, jeśli nie jesteśmy jednością?
Wyjaśnij, że pierwsi członkowie Kościoła, którzy zostali wezwani do zgromadzenia się w Ohio, pochodzili z różnych środowisk społecznych. Niektórzy byli właścicielami dobrze prosperujących gospodarstw i byli szanowani w swoich społecznościach, a inni mieli niewiele własności i mieli niższą pozycję społeczną.
W jaki sposób zasady wymienione na tablicy mogły być błogosławieństwem dla świętych, którzy gromadzili się wraz z innymi członkami Kościoła w Ohio?
Odwołaj się do ćwiczenia polegającego na zbudowaniu wieży, które przeprowadziłeś na początku lekcji. Zapytaj uczniów, co było celem tego ćwiczenia (zbudowanie możliwie najwyższej wieży).
Czy zbudowaliście wieżę tak wysoką, jak mogliście? (Jeśli obie grupy połączyły dane im przedmioty i zbudowały jedną wieżę, osiągnęły ten cel. Jeśli działały osobno, mogą twierdzić, że zbudowały wieżę na tyle wysoką, na ile wystarczyło im elementów).
Jaki byłby najlepszy sposób na zbudowanie najwyższej wieży w oparciu o radę, jakiej Pan udzielił świętym w rozdziale: Nauki i Przymierza 38? (Stać się jedną grupą i połączyć wszystkie elementy do wybudowania jednej wieży).
W jakich życiowych sytuacjach możemy być kuszeni, aby myśleć bardziej o własnym interesie niż o podbudowaniu i wsparciu otaczających nas ludzi?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie poniższej wypowiedzi Prezydenta Henry’ego B. Eyringa z Pierwszego Prezydium. Poproś uczniów, aby posłuchali, w jaki sposób przykazanie wzywające do jedności odnosi się do przykazania danego przez Boga, aby Jego lud się zgromadził. Możesz przygotować kopie tej wypowiedzi dla reszty klasy, aby mogła śledzić tekst.
Obraz
Prezydent Henry B. Eyring
„Wiemy na podstawie doświadczenia, że radość pojawia się wtedy, gdy jesteśmy błogosławieni jednością […]. [Nasz Ojciec Niebieski] chce nas obdarować tym świętym pragnieniem jedności, ponieważ nas kocha.
Nie może obdarować nim nas jako osób indywidualnych. Radość płynąca z jedności, którą On chce nas obdarować, nie jest dla pojedynczych osób. Musimy dążyć do niej wraz z bliźnimi i razem z nimi uzyskać do niej prawo. Nic dziwnego zatem, że Bóg nalega, byśmy gromadzili się, aby On mógł nas pobłogosławić. On chce, byśmy gromadzili się w rodzinach. Ustanowił klasy, okręgi i gminy oraz przykazał nam, byśmy często się gromadzili. Te zgromadzenia, które Bóg przygotował dla nas, dają nam wspaniałą sposobność. Możemy modlić się i pracować na rzecz jedności, która przyniesie nam radość i pomnoży naszą moc służenia” („Jesteśmy jednego serca”,Ensign lub Liahona, październik 2008, str. 69).
Dlaczego Pan pragnie nas zgromadzić, zgodnie ze słowami Prezydenta Eyringa?
Jakie, według niego, są błogosławieństwa jedności?
Dlaczego, zgodnie ze słowami Prezydenta Eyringa, gromadzimy się razem jako rodziny? Jako członkowie Kościoła? Jako uczniowie klasy seminarium?
W jakich sytuacjach doświadczyliście błogosławieństw płynących z gromadzenia się wspólnie z bliźnimi?
Poproś, aby uczniowie poświęcili kilka chwil na napisanie w dziennikach do studiowania, co mogą zrobić, aby być jednością z rodzinami, z młodymi mężczyznami i kobietami w kworach i klasach w Kościele oraz z Panem. Kiedy upłynie wyznaczony czas na przygotowanie, poproś kilkoro uczniów o podzielenie się tym, co zapisali. Możesz podzielić się swoim świadectwem o błogosławieństwach jedności i cenieniu innych tak, jak cenimy siebie.
Poproś uczniów, aby przeczytali nagłówek do rozdziału: Nauki i Przymierza 39 i 40 i sprawdzili, kim był James Covel i co się z nim stało. 5 stycznia 1831 r. Pan nakazał Jamesowi Covelowi, aby przyjął chrzest (zob. NiP 39:10). Jednakże James Covel nie dotrzymał obietnicy, że będzie przestrzegał przykazań Bożych.
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 40:1–3. Poproś klasę, aby powiedziała, dlaczego James Covel odrzucił zaproszenie Pana. Poproś kilkoro uczniów, aby opowiedzieli, czego nauczyli się z tych wersetów na temat ważności dochowywania przymierzy, jakie zawarli z Bogiem.
Aby przygotować uczniów do przestudiowania rozdziałów: Nauki i Przymierza 41–44, możesz zachęcić ich do zastanowienia się nad następującymi kwestiami: Jakie są niebezpieczeństwa pożądania? Jak mamy nauczać w Kościele Pana? Jak śmierć smakuje prawym ludziom? Wyjaśnij, że w następnej części uczniowie będą mieli możliwość poznać odpowiedzi Pana na te pytania, a także dowiedzą się o Pańskim prawie poświęcenia.