Prezydent Joseph Fielding Smith oświadczył, że rozdział: Nauki i Przymierza 88 to ‘jedno z najwspanialszych objawień, jakie kiedykolwiek zostało udzielone człowiekowi’ (Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, 3 tomy [1954–1956], 3:181). Prorok Józef Smith otrzymał to objawienie w ciągu trzech dni — 27 i 28 grudnia 1832 r. oraz 3 stycznia 1833 r. — po tym, jak wyżsi kapłani modlili się podczas konferencji, aby poznać wolę Pana odnośnie do ustanowienia Syjonu. To jest pierwsza z czterech lekcji dotyczących rozdziału: Nauki i Przymierza 88. W ramach tej lekcji zostanie omówiona część objawienia, a w szczególności: 1) oświadczenie Pana, że jest On światłem, które wszystkim rządzi i we wszystkim istnieje oraz 2) podane przez Pana wytłumaczenie dotyczące praw, które rządzą Jego królestwami oraz ich mieszkańcami.
Pan oświadcza, że jest światłem, które istnieje we wszystkim
Zapytaj uczniów, czy kiedykolwiek znajdowali się w całkowitej ciemności. Poproś kilkoro z nich, aby podzielili się swoimi doświadczeniami. Pokaż latarkę lub świecę albo narysuj jeden z tych przedmiotów na tablicy.
Jak przebywanie w całkowitej ciemności pomaga docenić błogosławieństwo, jakim jest światło?
Co oznacza światło w ewangelii Jezusa Chrystusa?
Wyjaśnij, że rozdział: Nauki i Przymierza 88 zawiera nauki Pana na temat tego, jak ważne jest światło. Prorok Józef Smith otrzymał to objawienie w ciągu trzech dni po tym, jak wyżsi kapłani modlili się podczas konferencji, aby poznać wolę Pana odnośnie do ustanowienia Syjonu.
Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Nauki i Przymierza 88:1–2 i odszukali, co czuje Pan i Jego aniołowie, kiedy Jego słudzy modlą się, by poznać Jego wolę.
Jak myślicie, dlaczego Pan jest zadowolony, a aniołowie radują się, kiedy modlimy się, by poznać Jego wolę?
Dlaczego poznanie woli Boga jest jak światło dla tych, którzy go poszukują?
Podsumuj fragment: Nauki i Przymierza 88:3–5, wyjaśniając, że Pan nauczał tych braci, że mogą otrzymać zapewnienie o życiu wiecznym poprzez Ducha Świętego, który jest nazywany także Pocieszycielem i Świętym Duchem Obietnicy.
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 88:6–13. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, czego Pan nauczał na temat źródła wszelkiego światła. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.
Jaki termin został użyty w wersecie 7. dla określenia światła prawdy?
Co jest źródłem wszelkiego światła zgodnie z wersetami 12–13?
Jaki wpływ Bóg wywiera na całe Swoje stworzenie poprzez Światło Chrystusa? (Pomóż uczniom zrozumieć następującą doktrynę: Poprzez Światło Chrystusa Bóg daje światło i życie całemu Swojemu stworzeniu. Możesz zapisać tę doktrynę na tablicy. Uczniowie mogą także nadmienić, że Światło Chrystusa jest prawem, zgodnie z którym zarządzany jest wszechświat oraz jego mieszkańcy, i „ożywia” nasze zrozumienie. Ożywiać oznacza tchnąć życie. Ponieważ słowo to jest używane w dalszej części objawienia, możesz poprosić uczniów, aby zapisali powyższą definicję na marginesie swoich pism świętych, obok wersetu 11.).
Jeśli zachodzi taka potrzeba, rozwiń odpowiedź uczniów na temat Światła Chrystusa, tłumacząc, że jest ono „boską energią, mocą oraz wpływem, który pochodzi od Boga, a przez Chrystusa nadaje życie i światło wszelkim rzeczom” (Guide to the Scriptures, „Light of Christ”, strona internetowy: scriptures.lds.org).
Aby przybliżyć uczniom błogosławieństwa, jakie otrzymują dzięki Światłu Chrystusa, napisz na tablicy następujące kategorie:
Światło fizyczne Zrozumienie Życie Prawo
Poproś uczniów, aby zapisali na tablicy przykłady tych czterech sposobów, w jakie Światło Chrystusa wywiera na nich wpływ każdego dnia. (Przykładowe odpowiedzi: zdolność widzenia, zdolność uczenia się i rozpoznawania prawdy, wzrost roślin i zwierząt zapewniających nam jedzenie i ubranie, zdolność rozróżniania między dobrem a złem).
Jak prawdy dotyczące Światła Chrystusa, które omówiliśmy, pomogą wam w docenieniu wpływu, jaki Pan wywiera na wasze życie?
Pan wyjaśnia, że królestwa chwały rządzą się określonymi prawami
Pokaż rękawiczkę i wyjaśnij, że symbolizuje ona ciało fizyczne. Poproś ucznia, aby włożył rękawiczkę na rękę i poruszał swoimi palcami. Zwróć uwagę uczniów na to, że ręka porusza lub ożywia rękawiczkę.
Jeśli rękawiczka symbolizuje ciało fizyczne, to co może symbolizować ręka? (Ciało duchowe).
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 88:15. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, czym Pan określił połączenie ciała i ducha.
Czym, według Pana, jest połączenie ciała i ducha? (Duch i ciało to dusza człowieka. Możesz zasugerować uczniom, aby podkreślili tę doktrynę).
W jaki sposób to, co wywiera wpływ na nasze ciało fizyczne, może wywrzeć wpływ na naszego ducha? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, zachęć ich, aby podali także kilka przykładów).
Aby przybliżyć uczniom związek między naszym ciałem fizycznym a duchem, poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos następującą wypowiedź Prezydenta Ezry Tafta Bensona. Pozostali niech wsłuchają się, w jaki sposób duch i ciało wywierają na siebie wpływ.
Obraz
Prezydent Ezra Taft Benson
„Nie ma wątpliwości, że stan zdrowotny naszego ciała wpływa na ducha, inaczej Pan nie objawiłby Słowa Mądrości. Bóg nie wyznaczył jedynie tymczasowych przykazań — dotyczą one zarówno naszego ciała, jak i naszego [ducha] […].
Grzech nas osłabia. Nie tylko osłabia [ducha], ale i ciało. W pismach świętych znajduje się wiele przykładów na to, jak prawi ludzie zostają napełnieni fizyczną mocą. Z drugiej strony, grzech, za który nie odpokutowaliśmy, może stłumić energię i w rezultacie doprowadzić do umysłowego i fizycznego osłabienia” („In His Steps”, Ensign, wrzesień 1988, str. 5).
W jaki sposób zrozumienie związku między ciałem fizycznym a duchem pomoże wam w podejmowaniu prawych decyzji?
W celu przygotowania uczniów do omówienia prawd związanych ze Zmartwychwstaniem, poproś ucznia, aby zdjął rękawiczkę i położył ją na stoliku lub krześle.
Co ta czynność może oznaczać? (Śmierć fizyczną).
Co dzieje się z duszą w chwili śmierci? (Duch i ciało zostają od siebie oddzielone).
Poproś ucznia, aby ponownie założył rękawiczkę.
Co ta czynność może reprezentować? (Zmartwychwstanie).
Co dzieje się z duszą podczas zmartwychwstania? (Duch i ciało zostają ze sobą połączone).
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos wersety: Nauki i Przymierza 88:14, 16–17. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, w jaki sposób Pan opisał Zmartwychwstanie. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.
Kto umożliwił odkupienie naszych dusz? (Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą doktrynę: Dzięki Jezusowi Chrystusowi nasze dusze mogą zostać odkupione).
Po tym, jak zostaną odkupione, co odziedziczą „[biedne] i [pokorne]” dusze? (Ziemię).
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 88:18–20. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co stanie się z Ziemią, zanim odkupione dusze ją odziedziczą.
Co stanie się z Ziemią, zanim odkupione dusze ją odziedziczą?
Kto, zgodnie z wersetem 19., będzie obecny na uświęconej Ziemi?
Napisz na tablicy następujące pytanie: Kto zamieszka w królestwie celestialnym i będzie radować się z przebywania w obecności Ojca Niebieskiego? Poproś uczniów, aby rozważyli odpowiedź na to pytanie.
Wyjaśnij, że tak jak ziemia otrzyma chwałę po tym, jak zostanie uświęcona, tak i nasze ciała zostaną zmienione i otrzymają chwałę podczas Zmartwychwstania. Nie wszyscy jednak otrzymają tę samą chwałę.
Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Nauki i Przymierza 88:21–24 i wskazali, na jakiej podstawie dana osoba otrzyma określony stopień chwały podczas Zmartwychwstania.
Na jakiej podstawie dana osoba otrzyma określony stopień chwały podczas Zmartwychwstania? (Napisz na tablicy następującą doktrynę. Możesz także zaproponować uczniom, aby zapisali ją na marginesie swoich pism świętych. Podczas Zmartwychwstania otrzymamy chwałę według prawa, którego przestrzegaliśmy).
Aby pomóc uczniom w lepszym zrozumieniu tej prawdy, poproś ich o przeczytanie z kolegą siedzącym obok, fragmentu: Nauki i Przymierza 88:25–33. Poproś ich, aby odszukali, jaki wpływ wywrze na Ziemię i na nas posłuszeństwo prawom ustalonym przez Chrystusa. Możesz zaproponować, aby podkreślili to, co odnajdą.
Co potwierdza prawdę, że podczas Zmartwychwstania otrzymamy chwałę według prawa, którego przestrzegaliśmy?
Zwróć uwagę na to, że w wersecie 28. Pan odniósł się do osób, które „mają ducha celestialnego”. Jak myślicie, co to znaczy mieć „ducha celestialnego”?
Pomóż uczniom zrozumieć, że osoby, które mają ducha celstialnego żyją zgodnie z prawem tego królestwa. Przypomnij uczniom, że z rozdziału: Nauki i Przymierza 76 dowiadujemy się, iż prawo królestwa celestialnego dotyczy posiadania świadectwa o Jezusie Chrystusie, przestrzegania przykazań, zawierania i dotrzymywania przymierzy, pokonywania wyzwań z wiarą oraz otrzymania Świętego Ducha Obietnicy (zob. NiP 76:50–53, 69–70).
Jak, we fragmencie: Nauki i Przymierza 88:28–29, Pan opisuje zmartwychwstałe ciała tych, którzy otrzymają chwałę celestialną?
Jakie ciało, zgodnie z fragmentem: Nauki i Przymierza 88:30–31, otrzyma podczas Zmartwychwstania osoba, która przestrzegała na ziemi jedynie prawa terrestrialnego lub telestialnego? (Pomóż uczniom zrozumieć, że nasze zmartwychwstałe ciało otrzyma taką chwałę, która pasuje do ducha, jakiego w sobie rozwinęliśmy).
Aby pomóc uczniom w lepszym zrozumieniu doktryny, że otrzymamy chwałę według prawa, którego przestrzegamy, poproś ich, aby wykonali poniższe ćwiczenie, pracując w grupach złożonych z trzech lub czterech osób. Możesz rozdać uczniom wydruki ze wskazówkami do tego ćwiczenia lub zapisać je na tablicy.
Przedyskutujcie wspólnie następujące pytania: Jakie korzyści wynikają z przestrzegania praw drogowych? Jakie konsekwencje są związane z nieprzestrzeganiem tych praw?
Przeczytajcie fragment: Nauki i Przymierza 88:34–35 i odszukajcie konsekwencje związane z przestrzeganiem oraz odrzuceniem Bożych praw. Omówcie to, co odnaleźliście.
W wersecie: Nauki i Przymierza 88:40 wymieniono cechy osób, które będą lgnęły do królestwa celestialnego. Przestudiujcie wspólnie ten werset i wskażcie cechy, o których mowa. Następnie omówcie, co możemy zrobić, aby rozwinąć lub je w sobie wzmocnić.
Po tym, jak uczniowie przedyskutują te cechy w swoich grupach, podziel się swoim świadectwem na temat światła, które wypełnia nasze życie, kiedy staramy się żyć zgodnie z prawami Pana. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o doświadczeniach związanych z wypełnieniem się tej prawdy w ich życiu. Pomóż uczniom w zastosowaniu tego, czego się dzisiaj nauczyli, prosząc ich, aby zapisali cel, który pomoże im żyć zgodnie z prawem królestwa celestialnego i otrzymać błogosławieństwo, jakim jest rozwinięcie w sobie wspomnianych powyżej cech. Poproś uczniów, aby podzielili się z resztą grupy swoimi celami, jeśli nie jest to dla nich krępujące.
„Niektórzy uważali, że wyrażenie ‘jeszcze [jeden] Pocieszyciel’ w wersecie: Nauki i Przymierza 88:3 odnosi się do Drugiego Pocieszyciela lub osobistego spotkania ze Zbawicielem. Jednakże Pan obiecał w tym wersecie, że ten Pocieszyciel ‘[zamieszka] w sercach waszych’ […]. Pocieszyciel, którego obiecano w rozdziale: Nauki i Przymierza 88, to ‘Święty Duch Obietnicy’ (werset 3.), ‘obietnica […] żywota wiecznego’ (werset 4.)” (Doctrine and Covenants Student Manual, wyd. 2 [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji], 2001, str. 198).
Prezydent Joseph Fielding Smith wyjaśnił:
Obraz
Prezydent Joseph Fielding Smith
„Święty Duch Obietnicy nie jest Drugim Pocieszycielem. Święty Duch Obietnicy to Duch Święty, który pieczętuje każdy obrzęd wykonany w prawości [NiP 132:7], a kiedy przymierza zostają złamane, on zdejmuje swą pieczęć” (Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, 3 tomy [1954–1956], 1:55).
„Światło Chrystusa ‘wychodzi z obecności Boga, aby wypełnić ogrom przestworzy’. Jest to ‘światło, co jest we wszystkim, co daje życie wszystkiemu, co jest prawem, którym wszystko jest zarządzane’ (NiP 88:12–13; zob. także wersety 6–11). Moc ta w dobry sposób wpływa na życie wszystkich ludzi (zob. Ew. Jana 1:9; NiP 93:2). W pismach świętych Światło Chrystusa nazywane jest czasami Duchem Pana, Duchem Bożym, Duchem Chrystusa lub Światłem Życia.
Światła Chrystusa nie należy mylić z Duchem Świętym. Nie jest ono osobą, jak Duch Święty. Jego wpływ prowadzi ludzi tak, by odnaleźli prawdziwą ewangelię, zostali ochrzczeni i otrzymali dar Ducha Świętego (zob. Ew. Jana 12:46; Alma 26:14–15).
Sumienie jest przejawem Światła Chrystusa, umożliwiającym nam odróżnienie dobra od zła. Prorok Mormon uczył: ‘Oto każdy człowiek otrzymał Ducha Chrystusa, aby mógł odróżnić dobro od zła, i wyjaśnię wam, jak macie to czynić. Otóż wszystko, co skłania do czynienia dobra i przekonuje do wiary w Chrystusa, jest dane mocą Chrystusa i jest Jego darem, będziecie więc przekonani, że pochodzi od Boga […]. […]. A teraz, moi bracia, wiedząc, jakim światłem macie się kierować, rozsądzając pomiędzy dobrem a złem, a jest to światło Chrystusa, uważajcie, abyście rozsądzili właściwie, gdyż będziecie sądzeni zależnie od tego, jak rozsądzicie’ (Moroni 7:16, 18)” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], str. 163).
Prezydent Boyd K. Packer z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
Obraz
Prezydent Boyd K. Packer
„Aby opisać Światło Chrystusa porównam lub przyrównam je do światła słońca. Wszyscy znają światło słoneczne, jest ono wszędzie i można je zarówno widzieć, jak i czuć. Od niego zależy całe życie.
Światło Chrystusa jest jak światło słońca. Ono również jest wszędzie i wszyscy mają do niego równy dostęp.
Gdy pojawia się światło słoneczne, musi zniknąć wszelka ciemność i podobnie zło pierzcha przed Światłem Chrystusa.
W świetle słońca nie ma ciemności. Ciemność jest mu podległa. Słońce może być zasłonięte przez chmury lub zniknąć nam z oczu z powodu ruchu obrotowego Ziemi, lecz chmury zostaną rozwiane, a Ziemia dokończy swój obrót […].
Światło Chrystusa jest tak uniwersalne, jak światło słoneczne. Gdziekolwiek jest ludzkie życie, tam jest i Duch Chrystusa. Posiada go każda żyjąca dusza. Wspiera on wszystko, co dobre. Jest inspiracją dla wszystkiego, co błogosławi i przynosi pożytek ludzkości. Ono wzmacnia dobroć” („Światło Chrystusa”, Liahona, kwiecień 2005, str. 13).
Starszy Delbert L. Stapley z Kworum Dwunastu Apostołów zasugerował, abyśmy przeprowadzili samoocenę naszego posłuszeństwa prawu celestialnemu:
Obraz
Starszy Delbert L. Stapley
„Warto, aby każdy z nas ponownie dokonał samooceny i określił swój stosunek do fundamentalnego prawa królestwa celestialnego — prawa posłuszeństwa. Wynik tej samooceny pokaże, które królestwo postawiliśmy sobie za cel. Na przykład:
Czy studiuję i rozważam pisma święte, aby poznać wolę Boga i zrozumieć Jego przykazania, które dał Swoim dzieciom?
Czy postępuję zgodnie z radą żyjącego proroka Boga, czy jedynie wybieram kwestie, z którymi się zgadzam, a odrzucam pozostałe?
Czy zwracam się o radę do mojego biskupa lub prezydenta palika w sprawach, które mają szczególne znaczenie dla mnie lub dla mojej rodziny?
Czy gorliwie staram się być zdyscyplinowany, poddając fizyczne pragnienia mojej woli?
Czy robię wszystko, co w mojej mocy, aby odpokutować za przeszłe lub obecne przewinienia i natychmiast je naprawić?
Czy pokładam wiarę w Boga, pomimo prób, przeciwności i cierpienia? Oraz czy znoszę ciężary bez narzekania w duchu?
Przestrzeganie przykazań Boga nie jest ciężarem, kiedy czynimy to z miłości do Tego, który nas tak szczodrze pobłogosławił. Zbawiciel błagał nas: ‘Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.
Nasza gotowość do przestrzegania przykazań Boga jest świadectwem naszej wiary i miłości, którą Go darzymy. Z buntowniczym usposobieniem nie odziedziczymy królestwa celestialnego” („The Blessings of Righteous Obedience”, Ensing, listopad 1977, str. 20–21).