Lekcja 14
Nauki i Przymierza 5
Wprowadzenie
Mimo że Martin Harris zgubił 116 stron manuskryptu latem 1828 r., nadal pragnął pomagać w ujawnieniu Księgi Mormona. W marcu 1829 r. opuścił swój dom w stanie Nowy Jork, aby odwiedzić Józefa i Emmę Smith w Harmony w stanie Pensylwania. Kiedy tam dotarł, poprosił Józefa o pokazanie złotych płyt. Józef Smith zwrócił się w tej sprawie do Pana i otrzymał objawienie znane jako rozdział: Nauki i Przymierza 5. W tym objawieniu Pan oświadczył, że powoła trzech świadków, aby zaświadczyli o Księdze Mormona i poinformował Martina o tym, co musiał uczynić, by stać się jednym ze świadków.
Propozycje dotyczące nauczania
Nauki i Przymierza 5:1–22
Pan wyjawi Swoje słowo w dniach ostatnich, a świadkowie o tym zaświadczą
Poproś uczniów, aby odpowiedzieli na następujące pytania:
-
Czy jest coś, o czym jedynie usłyszeliście, a chcielibyście ujrzeć na własne oczy? Dlaczego?
Po tym, jak kilku uczniów udzieli odpowiedzi na to pytanie, poproś klasę, aby przeczytała po cichu werset: Nauki i Przymierza 5:1 i odszukała, co Martin Harris pragnął ujrzeć na własne oczy. Po tym, jak uczniowie wskażą to, co Martin pragnął ujrzeć, możesz ich zapytać, czy chcieliby także ujrzeć złote płyty. Poproś jednego lub dwóch uczniów, aby wyjaśnili swoje odpowiedzi.
Aby pomóc uczniom zrozumieć, dlaczego Martin pragnął otrzymać dodatkowe świadectwo istnienia płyt, wyjaśnij, że w marcu 1929 r. opuścił swój dom w stanie Nowy Jork, aby odwiedzić Józefa i Emmę Smith w Harmony w stanie Pensylwania. Jednakże jego żona, Lucy Harris, nie była zadowolona z powodu czasu i pieniędzy, które jej mąż przeznaczył na publikację Księgi Mormona. Była także rozgniewana na Józefa Smitha, ponieważ nie spełnił jej prośby, gdy chciała ujrzeć złote płyty. Złożyła oficjalną skargę na Józefa i zebrała grupę osób, które były gotowe świadczyć, że skłamał on w kwestii istnienia płyt. Oprócz groźby złożenia pozwu przeciw Józefowi, osoby te ostrzegły Martina, że jeśli się do nich nie przyłączy i nie zaświadczy o domniemanym oszustwie i podstępie Józefa Smitha, okaże się współwinny i trafi razem z nim do więzienia. Martin Harris w tym czasie pomagał Józefowi jako skryba i nie dane mu było ujrzeć złotych płyt. Kiedy dotarł do domu Józefa, wyraził mu swoje pragnienie otrzymania głębszego potwierdzenia realności złotych płyt. Być może wierzył, że jeśli je ujrzy, będzie przygotowany, aby zeznawać w sądzie o ich istnieniu i oczyścić swoje oraz Józefa imię z zarzutów oszustwa. Po wysłuchaniu prośby Martina Józef zwrócił się w tej sprawie do Pana i otrzymał objawienie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 5.
Poproś jednego z uczniów, aby przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 5:2–3. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, jak Józef Smith miał odpowiedzieć na prośbę Martina Harrisa, zgodnie z radą Pana.
-
W jaki sposób Pan przykazał Józefowi odpowiedzieć na prośbę Martina?
-
Dlaczego Józef Smith nie mógł pokazać płyt Martinowi Harrisowi?
Poproś uczniów, aby zastanowili się, dlaczego Pan nie pozwolił, by płyty zostały pokazane światu. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi Prezydenta Josepha Fieldinga Smitha:
„Często, kiedy [ludzie] […] słyszą historię ujawnienia Księgi Mormona, pytają, czy płyty znajdują się w jakimś muzeum i czy można je zobaczyć. Niektórzy ludzie świata nauki [sugerują], że jeśli uczeni mogliby ujrzeć i zbadać płyty oraz nauczyć się je czytać, złożyliby wtedy świadectwo o prawdziwości Księgi Mormona oraz wiarygodności Józefa Smitha, dzięki czemu cały świat nawróciłby się” (Church History and Modern Revelation, 2 tomy [1953], 1:40).
Podziel uczniów na pary. Poproś każdą z par, aby po kolei czytała na głos fragment: Nauki i Przymierza 5:5–10 i odszukała, dlaczego Pan powiedział Józefowi Smithowi, aby nie pokazał światu złotych płyt.
-
Z jakich powodów Pan nie pozwolił Józefowi Smithowi pokazać światu złotych płyt? (Jeśli ludzie nie uwierzyliby w słowa Pana objawione przez Józefa Smitha, nie daliby im wiary nawet po ujrzeniu płyt [zob. NiP 5:7]; Pan zachował płyty i nie okazał ich światu w mądrym celu [zob. NiP 5:9]).
-
Czego dowiadujemy się z wersetu: Nauki i Przymierza 5:10 na temat wyjątkowego powołania Józefa Smitha? (Uczniowie mogą użyć różnych słów, ale upewnij się, że wskażą następującą prawdę: Pan powołał Józefa Smitha, aby przekazał światu Jego słowo. Możesz zachęcić uczniów, by zapisali tę prawdę w swoich pismach świętych obok wersetu: Nauki i Przymierza 5:10).
-
Jak myślicie, dlaczego ważne jest, abyśmy posiadali świadectwo o tej prawdzie?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Nauki i Przymierza 5:11. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, co Pan powiedział, że uczyni, by wesprzeć świadectwo Józefa Smitha o Księdze Mormona. Po tym, jak uczniowie podzielą się tym, czego się dowiedzieli, napisz na tablicy następującą prawdę: Świadectwo Trzech Świadków będzie stanowiło dowód na prawdziwość Księgi Mormona.
Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Nauki i Przymierza 5:11–15 i odszukali, co Trzej Świadkowie zobaczą, usłyszą i jakie zadanie zostanie im powierzone. Poproś uczniów, aby podzielili się tym, co odnajdą.
-
Dlaczego pomocna jest wiedza o tym, że oprócz Józefa Smitha Pan powołał trzech świadków, którzy ujrzeli płyty i usłyszeli Jego głos, świadczący o ich prawdziwości?
Wyjaśnij, że oprócz pokierowania Józefem Smithem i Trzema Świadkami, by złożyli świadectwo, Pan przygotował inne sposoby, dzięki którym możemy dowiedzieć się o prawdziwości Księgi Mormona. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 5:16–18. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, co Pan obiecał tym, którzy uwierzą w Księgę Mormona.
-
Czym Pan obdarzy tych, którzy uwierzą w Jego słowa? (Uczniowie mogą użyć różnych słów, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Jeśli uwierzymy w słowa Pana, On potwierdzi ich prawdziwość poprzez Swojego Ducha).
Aby pomóc uczniom w zastosowaniu omówionych powyżej prawd, poproś jednego z uczniów o przeczytanie następującej wypowiedzi Prezydenta Ezry Tafta Bensona. Poproś uczniów, aby wsłuchali się w to, co musimy uczynić po otrzymaniu świadectwa o Księdze Mormona.
„Każdy z nas musi zdobyć własne świadectwo o Księdze Mormona przez Ducha Świętego. Następnie powinniśmy podzielić się tym świadectwem, jak również Księgą Mormona, z innymi ludźmi, aby także i oni przekonali się o jej prawdziwości poprzez Ducha Świętego” („The Book of Mormon and the Doctrine and Covenants”, Ensign, maj 1987, str. 84).
Daj uczniom kilka minut na zapisanie w dziennikach do studiowania lub notatnikach: (1) ich własnego świadectwa o Księdze Mormona lub (2) co mogą uczynić, aby uzyskać lub wzmocnić swoje świadectwo o prawdziwości Księgi Mormona. Możesz poprosić kilkoro uczniów o podzielenie się z innymi uczniami w klasie tym, co zapisali.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 5:21–22, wstawiając swoje imię zamiast imienia Józefa. Poproś go, aby podsumował to, czego Pan naucza w tych wersetach.
-
W jaki sposób człowiek może „nie [ulegać] namowom ludzkim”?
-
Co Pan obiecał Józefowi Smithowi, jeśli pozostanie wierny, nawet jeśli „[straciłby] życie”? (Życie wieczne).
Nauki i Przymierza 5:23–35
Martin Harris może zostać powołany na jednego z Trzech Świadków, jeśli odpokutuje
Jeśli to możliwe, pokaż uczniom żarówkę (lub narysuj ją na tablicy). Zapytaj, co musimy zrobić, aby zapalić żarówkę. Następnie wkręć żarówkę do lampy. Podłącz lampę do kontaktu i włącz. Wyjaśnij, że tak samo, jak włączenie żarówki wymaga kilku kroków, podobnie Martin Harris dowiedział się, że musi uczynić kilka rzeczy, aby ujrzeć złote płyty, o co modlił się do Pana.
Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu fragment: Nauki i Przymierza 5:23–24 i odszukali obietnicę daną pod pewnym warunkiem, którą Pan dał Martinowi Harrisowi, używając słów: jeżeli i to. Poproś jednego z uczniów, aby zapisał swoją odpowiedź na tablicy. Może on zapisać następujące zdanie: „Jeżeli Martin Harris ukorzy się w modlitwie i wierze, w szczerości serca, to Pan obdarzy go wizją płyt, które pragnie ujrzeć”. Zwróć ich uwagę na to, że poprzez tę obietnicę Pan dał Martinowi Harrisowi możliwość bycia świadkiem Księgi Mormona.
-
Jak sądzicie, co to znaczy ukorzyć się w modlitwie i wierze, w szczerości serca?
Aby pomóc uczniom w rozpoznaniu prawdy zawartej w wersecie: Nauki i Przymierza 5:24, poproś ich, aby zapisali zdanie „jeżeli–to” w taki sposób, który pozwoli na zastosowanie tej zasady do każdego z nas. Uczniowie powinni wyrazić myśl podobną do następującej prawdy: Jeśli ukorzymy się w modlitwie i wierze, w szczerości serca, to otrzymamy odpowiedzi zgodnie z naszymi prawymi pragnieniami.
-
Dlaczego, waszym zdaniem, ukorzenie się w modlitwie z wiarą i w szczerości serca może przygotować nas na otrzymanie odpowiedzi od Pana?
-
Kiedy usłyszeliście lub ofiarowaliście pokorną modlitwę z wiarą i w szczerości serca? Czym ta modlitwa różniła się od innych, które usłyszeliście lub złożyliście?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 5:25–26. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają, czego Pan oczekiwał od Martina Harrisa po tym, jak został świadkiem Księgi Mormona. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.
Poproś uczniów, aby przeczytali po cichu wersety: Nauki i Przymierza 5:27–28, 32 i odszukali dodatkową radę i ostrzeżenia, których Pan udzielił Martinowi Harrisowi.
-
Jakiej rady Pan udzielił Martinowi Harrisowi i przed czym go ostrzegł?
-
Co Pan powiedział, że stanie się z Martinem Harrisem, jeśli nie ukorzy się i nie „otrzyma świadectwa” (NiP 5:32) z ręki Pana?
-
W jaki sposób możemy do nas samych odnieść radę daną w wersecie: Nauki i Przymierza 5:32?
Poproś uczniów, aby zapisali w swoich notatnikach lub dziennikach do studiowania jakiekolwiek odczucia, które otrzymali podczas tej lekcji. Możesz zachęcić ich, aby skupili się na zapisaniu konkretnych zmian, które odczuli, że powinni uczynić, aby bardziej ukorzyć się w modlitwie i modlić się z większą wiarą i w szczerości serca, aby być lepiej przygotowanym na otrzymanie odpowiedzi od Pana.
Komentarz i tło historyczne
Nauki i Przymierza 5:7, 16. Prawdziwe świadectwo przychodzi poprzez Ducha Świętego
Prezydent Gordon B. Hinckley udzielił rady na temat polegania jedynie na fizycznych lub naukowych dowodach, aby wesprzeć wiarę w Księgę Mormona:
„Dowód jej prawdziwości, jej słuszności w świecie, który skłonny jest wymagać dowodu, leży nie w archeologii czy antropologii, aczkolwiek to może być dla niektórych pomocne. Leży nie w badaniu tekstu czy analizach historycznych, chociaż one mogą być potwierdzeniem. Dowód jej prawdziwości i słuszności leży między jej okładkami. Aby sprawdzić, czy jest prawdą, trzeba ją przeczytać. Jest to księga od Boga. Rozsądni ludzie mogą szczerze wątpić w jej pochodzenie; lecz ci, którzy przeczytali ją z modlitwą, poznali poprzez moc spoza swoich zmysłów, że jest ona prawdą, że zawiera słowo Boże, że nakreśla zbawienne prawdy wiecznej ewangelii, że ‘została […] ujawniona […] mocą i darem Boga […]; jej celem jest także przekonanie Żydów i ludzi innych narodów, że Jezus jest Chrystusem’ (Księga Mormona, strona tytułowa)” („Four Cornerstones of Faith”, Ensign, luty 2004, str. 6).
Prezydent Joseph F. Smith nauczał, że świadectwo o prawdziwości otrzymane poprzez Ducha Świętego ma większą moc niż to, co możemy doświadczyć naszymi zmysłami:
„Możemy ujrzeć wiele wspaniałych rzeczy dzięki naszym oczom, ale mogą one zostać oszukane. Możemy usłyszeć wiele dzięki naszym uszom, ale one też mogą zostać oszukane. Nasze zmysły są podatne na oszustwo […]. Pozwólcie, że powiem, iż kiedy Wszechmogący objawia się człowiekowi, czyni to poprzez moc Ducha Świętego, a nie za pośrednictwem naturalnych oczu lub uszu. Przemawia do człowieka tak, jakby przemawiał niezależnie od jego ciała; przemawia do jego ducha. Dlatego też, jeśli Bóg Wszechmogący przemawia do ciebie i świadczy o Swojej prawdzie poprzez moc Ducha Świętego […], będziesz wiedział to, co Bóg wie. To nie będzie coś, w co jedynie uwierzysz; to nie będzie coś, co poznasz dzięki swoim zmysłom, poprzez które mógłbyś popełnić błąd lub zostać zwiedziony. Będzie to coś, o czym przemówi do serca, do żyjącej duszy, wiecznej istoty człowieka, która tak samo, jak Bóg, jest niezniszczalna i wieczna” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith [1998], str. 6).