Fragment: Nauki i Przymierza 121:34–46 to część natchnionego listu, który Józef Smith napisał w więzieniu Liberty. W tej części listu Prorok naucza zasad dotyczących mocy i upoważnienia kapłaństwa. Wyjaśnia też, dlaczego wielu jest powołanych, a niewielu wybranych oraz w jaki sposób osoby posiadające kapłaństwo mogą czerpać z mocy niebios, aby służyć bliźnim.
Józef Smith naucza, że prawa kapłaństwa są połączone z mocami niebios
Postaw lampkę, która nie jest podłączona do prądu. Upewnij się, że przełącznik jest w pozycji wyłączonej, aby lampka nie zapaliła się po podłączeniu kabla do prądu. Jeśli nie możesz przynieść lampki, narysuj na tablicy poniższy rysunek (bez opisów).
Obraz
rysunek lampki
Wyjaśnij, że podczas dzisiejszej lekcji lampka symbolizuje posiadacza kapłaństwa. Światło lampki reprezentuje błogosławieństwa, jakie ludzie mogą otrzymać od Boga poprzez służbę posiadacza kapłaństwa. Jeśli masz ze sobą lampkę, opisz ją słowami: Posiadacz kapłaństwa. Jeśli nie, napisz to wyrażenie w odpowiednim miejscu na rysunku.
Kiedy uczniowie zaczną studiowanie fragmentu: Nauki i Przymierza 121:34–46 podczas dzisiejszej lekcji, poproś ich, aby rozważyli, w jaki sposób osobista prawość posiadacza kapłaństwa ma wpływ na jego umiejętność pomagania innym ludziom w otrzymaniu błogosławieństw kapłańskich. Zwróć uwagę, że chociaż wersety te skierowane są do posiadaczy kapłaństwa, to zawierają zasady, które mają zastosowanie do wszystkich członków Kościoła.
Przypomnij uczniom, że rozdział: Nauki i Przymierza 121 zawiera fragment natchnionego listu, który Józef Smith podyktował, kiedy był w więzieniu Liberty. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 121:34. Poproś resztę klasy, aby zwróciła uwagę na pytanie zadane w tym wersecie.
Aby umożliwić uczniom rozważenie i omówienie, co dla posiadaczy kapłaństwa oznacza być „powołanym” i „wybranym”, poproś jednego z nich o przeczytanie następujących słów, które Prezydent James E. Faust skierował do posiadaczy kapłaństwa:
Obraz
Prezydent James E. Faust
„Zostaliśmy powołani, kiedy nałożono ręce na nasze głowy i nadano nam kapłaństwo, ale nie będziemy wybrani, jeśli nie okażemy Bogu naszej prawości, wierności i zaangażowania” („Powołani i wybrani”, Ensign lub Liahona, listopad 2005, str. 55).
Co, według słów Prezydenta Fausta, oznacza dla młodego mężczyzny, że jest „powołany”?
Zwróć uwagę na to, że bycie „powołanym” to nie to samo, co bycie „wybranym”. Aby stać się jednym z „wybranych” Boga, posiadacz kapłaństwa musi żyć w taki sposób, który umożliwia mu czerpanie z mocy niebios, aby pomagać bliźnim otrzymać błogosławieństwa kapłaństwa.
Wyjaśnij, że z fragmentu: Nauki i Przymierza 11:35–39 dowiadujemy się, dlaczego niektórzy posiadacze kapłaństwa nie są wybrani. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 121:35–36. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają lekcję, jaką powinien przyswoić sobie każdy posiadacz kapłaństwa.
Jaką lekcję, według wersetu 36., powinien przyswoić sobie każdy posiadacz kapłaństwa?
Aby pomóc uczniom zrozumieć lekcję, o której mowa w wersecie 36. odnieś się do źródła prądu w klasie lub pokaż go na rysunku na tablicy.
Jakie wyrażenie z wersetu 36. może reprezentować prąd? („Moce niebieskie”. Napisz na tablicy Moce niebieskie obok rysunku lub umieść napis obok faktycznego źródła prądu).
Do czego, waszym zdaniem, wyrażenie „prawa kapłaństwa” w wersecie 36.? (Odpowiedzi uczniów powinny wyrażać, że mężczyzna otrzymuje prawo do korzystania z kapłaństwa, kiedy upoważnienie kapłaństwa jest nadane mu poprzez nałożenie rąk).
Przy przewodzie napisz słowa: Upoważnienie kapłańskie. Jeśli przyniosłeś lampkę, poproś jednego z uczniów, aby podłączył ją do prądu.
Dlaczego światło się nie zapaliło? (Ponieważ przełącznik był wyłączony).
Jakie wyrażenie z wersetu 36. można przyrównać do przełącznika? („Zasady prawości”. Wyjaśnij, że wyrażenie to odnosi się do obowiązku posiadaczy kapłaństwa, aby żyli w prawości).
Przełącznik podpisz słowami: Zasady prawości. Poproś jednego z uczniów, aby go włączył.
W jaki sposób prawe życie jest podobne do włączenia przełącznika?
Poproś, aby uczniowie własnymi słowami sformułowali zasadę na podstawie wersetu 36. Podsumuj ich odpowiedzi, zapisując na tablicy następującą zasadę: Posiadacze kapłaństwa mogą czerpać z mocy niebios jeśli tylko żyją w prawości. Możesz zasugerować uczniom, aby zapisali tę zasadę w swoich pismach świętych.
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 121:37–38. Niech uczniowie śledzą tekst i odszukają, co dzieje się z umiejętnościami posiadacza kapłaństwa do czerpania z mocy niebios, jeśli nie żyje w prawości.
Co się dzieje, kiedy posiadacz kapłaństwa nie żyje w prawości? (Moc niebios wycofuje się, a jego upoważnienie staje się bezużyteczne. Możesz wyjaśnić, że wyrażenie „wierzgać przeciw ościeniom” dotyczy zwierzęcia, które broni się przed ostro zakończonym kijem, który jest używany, aby popędzić je we wskazanym kierunku. W odniesieniu do nas wyrażenie to dotyczy sytuacji, w której opieramy się przed obraniem kierunku wskazanego przez Pana i Jego sługi).
Aby pomóc uczniom zrozumieć zasadę napisaną na tablicy, poproś jednego z uczniów, aby przeczytał poniższą wypowiedź Prezydenta Boyda K. Packera z Kworum Dwunastu Apostołów:
Obraz
Prezydent Boyd K. Packer
„Upoważnienie w kapłaństwie przychodzi poprzez wyświęcenie, natomiast moc w kapłaństwie przychodzi poprzez wierne i posłuszne życie w poszanowaniu przymierzy. Wzrasta ono dzięki pokładaniu ufności w kapłaństwo i wykorzystywanie go do prawych celów” („Moc kapłaństwa”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 9).
Napisz na tablicy następujące słowa:
Osłabia połączenie Wzmacnia połączenie
Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali ponownie wersety 35. i 36. i odszukali niewłaściwe postawy i czyny, które osłabiają połączenie posiadacza kapłaństwa z mocami niebios. Możesz zaproponować, aby zaznaczyli to, co odnajdą. Po wyznaczonym czasie poproś ich, aby podzielili się tym, co znaleźli. Niech jeden z uczniów zapisze odpowiedzi pod tytułem „Osłabia połączenie”. Po zapisaniu odpowiedzi uczniów przeczytaj poniższe przykłady. Niech uczniowie w każdym z przykładów wskażą postawy i czyny, które zostały zapisane na tablicy.
Aby dopasować się do popularnych kolegów, posiadacz kapłaństwa przyłącza się do nich, wyśmiewając się z innego kolegi ze szkoły.
Prezydent kworum nauczycieli uwielbia sport i odmawia uczestnictwa w planowaniu jakichkolwiek zajęć, w których nie gra się w piłkę nożną lub w koszykówkę. Kiedykolwiek kworum uczestniczy w zajęciach lub służy, on oczekuje od innych młodych mężczyzn, że będą wykonywać jego polecenia, ponieważ jest prezydentem kworum.
Podajcie przykłady ludzi, którzy próbują ukryć swoje grzechy?
Podajcie przykłady ludzi, którzy koncentrują się na sprawach doczesnych i dążą do uzyskania zaszczytu wśród otaczających ich ludzi?
Dlaczego, waszym zdaniem, te postawy i czyny uniemożliwiają posiadaczom kapłaństwa czerpanie z mocy niebios?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 121:39–40, a pozostali niech odszukają, dlaczego niektórzy ludzie starają się sprawować niesprawiedliwe panowanie. Niech uczniowie opowiedzą o tym, co znaleźli.
W oparciu o to, czego nauczyliście się z fragmentu: Nauki i Przymierza 121: 34–40, jak podsumowalibyście odpowiedź na pytanie: dlaczego wielu jest powołanych, a niewielu wybranych?
Józef Smith naucza, jak powinni podstępować posiadacze kapłaństwa
Wyjaśnij, że po nauczaniu o postawach i czynach, które osłabiają połączenie posiadaczy kapłaństwa z mocami niebios, Józef Smith nauczał o postawach i czynach, które wzmacniają to połączenie. Poproś uczniów, aby usiedli w parach i przeczytali razem fragment: Nauki i Przymierza 121:41–45. Poproś ich, aby odszukali postawy i czyny, które pomagają posiadaczom kapłaństwa czerpać z mocy niebios, aby pomagać bliźnim. (Zanim zaczną czytać, możesz wskazać, że w wersecie 41. słowo jedynie oznacza „chyba że”).
Po wyznaczonym czasie poproś uczniów, aby podzielili się tym, co znaleźli. Poproś jednego z uczniów, aby zapisywał odpowiedzi pod tytułem „Wzmacnia połączenie”. Kiedy uczniowie będą wymieniać zasady prawości, możesz poprosić, aby wyjaśnili i podali przykłady do każdej zasady. Jeśli to konieczne, zadaj następujące pytania:
Jak myślicie, co oznacza działać z nieudawaną miłością bez obłudy i przewrotności? (Przykładowe odpowiedzi: oznacza to szczerze i prawdziwie kochać ludzi oraz działać z prawych pobudek). Dlaczego te cechy są ważne dla posiadaczy kapłaństwa?
W wersecie 43. słowo upomnieć oznacza zwrócić komuś uwagę, że robi coś źle, w delikatny i uprzejmy sposób. Słowo czasami oznacza „wcześnie” lub w „odpowiednim czasie”. Słowo ostro może odnosić się do konieczności jasnego wyrażania się. Dlaczego, waszym zdaniem, ważne jest, aby przywódca kapłański upomniał jasno, we właściwym czasie i według przewodnictwa Ducha Świętego? Jak myślicie, dlaczego ważne jest okazywanie zwiększonej miłości po skarceniu kogoś? Kiedy taka korekta przyniosła wam korzyść?
Co, waszym zdaniem, oznacza, że trzewia wasze mają być pełne miłosierdzia dla wszystkich ludzi? (Zob. werset 45.). Dlaczego, waszym zdaniem, ważne jest, aby przywódcy kapłańscy byli delikatni i uprzejmi w kontaktach z ludźmi?
Jak myślicie, co oznacza, że cnota ma nieprzerwanie ozdabiać nasze myśli? (Zob. werset 45.). Co możemy uczynić, aby cnota ozdabiała nasze myśli?
Dlaczego, waszym zdaniem, posiadacze kapłaństwa powinni postępować według tych zasad prawości, aby czerpać z mocy niebios?
Wskaż na słowo wówczas w wersecie 45. Wyjaśnij, że słowo to ukazuje skutki życia według zasad prawości, o których mowa w wersetach 41–45. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 121:45–46. Pozostali uczniowie niech śledzą tekst i odszukają błogosławieństwa dla posiadaczy kapłaństwa, którzy czerpią z mocy niebios poprzez prawe życie (Zanim uczeń zacznie czytać, możesz wyjaśnić, że berło to przedmiot, który trzyma król lub królowa. Jest to symbol upoważnienia i mocy).
Jakie są niektóre z błogosławieństw życia według zasad prawości?
Pomyślcie o znanym wam posiadaczu kapłaństwa, który żyje w sposób umożliwiający czerpanie z mocy niebios. Jakie błogosławieństwa otrzymaliście dzięki jego służbie?
Podziel się swoim świadectwem o błogosławieństwach, które otrzymałeś poprzez upoważnienie i moc kapłańską. Poproś uczniów, aby również złożyli swoje świadectwa. Niech wybiorą jedną zasadę prawości z fragmentu: Nauki i Przymierza 121:41–45 i wyznaczą cel, aby przykładnie żyć według tej zasady.
Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów podkreślił, że konieczne jest, aby posiadacze kapłaństwa żyli w sposób, który zapewnia im posiadanie zarówno prawa, jak i mocy kapłaństwa:
Obraz
Starszy David A. Bednar
„Moc kapłaństwa to moc Boga, która działa za pośrednictwem chłopców i mężczyzn, takich jak my, i wymaga wierności, posłuszeństwa, pilności oraz osobistej prawości. Chłopiec lub mężczyzna otrzymuje upoważnienie kapłaństwa poprzez nałożenie rąk, ale nie będzie miał mocy kapłańskiej, jeśli będzie nieposłuszny, niegodny lub niechętny do służby […].
Tak młodzi, jak i starsi posiadacze kapłaństwa potrzebują zarówno upoważnienia, jak i mocy — niezbędnego pełnomocnictwa, jak i duchowej zdolności do reprezentowania Boga w dziele zbawienia” („Moce niebieskie”, Ensign lub Liahona, maj 2012, str. 49).
Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
Obraz
Starszy David A. Bednar
„Bycie czy stanie się osobą wybraną to nie jest nadany nam ekskluzywny status. To raczej my sami — wy i ja — ostatecznie decydujemy, czy zostaniemy wybrani […].
Wierzę, że implikacja tych wersetów [NiP 121:34–35] jest dość bezpośrednia. Bóg nie ma listy wybrańców, do której powinniśmy mieć nadzieję, że kiedyś zostaną dodane nasze nazwiska. Nie ogranicza On liczby ‘wybranych’ do kilku wyselekcjonowanych osób. To raczej nasze serca i nasze aspiracje oraz nasze posłuszeństwo ostatecznie określają to, czy zaliczymy się do wybranych Boga” („Troskliwe miłosierdzie Pana”, Ensign lub Liahona, maj 2005, str. 101).
Starszy H. Burke Peterson z Siedemdziesiątych nauczał:
Obraz
Starszy H. Burke Peterson
„Być może powinniśmy rozważyć, co oznacza ostre upominanie. Ostre upominanie oznacza upominanie z jasnością, stanowczo, ale z miłością i z prawdziwym zamiarem. Nie oznacza upominania, które jest sarkastyczne, przepełnione goryczą, wypowiadane z zaciśniętymi zębami czy podniesionym głosem. Ten, kto upomina według zaleceń Pana, ma do czynienia z zasadami, a nie z osobowością. Nie atakuje charakteru ani nie oczernia osoby.
Prawie w każdej sytuacji, kiedy wymagana jest korekta, upomnienie w cztery oczy ma pierwszeństwo przed publicznym upomnieniem. Chyba że cały okręg musi przyjąć upomnienie, ale wskazane jest, aby biskup porozmawiał z daną osobą niż rozwiązał sprawę zbiorowo. Podobnie dziecko lub małżonek ma prawo dowiedzieć się o błędach na osobności. Publiczne upominanie jest często okrutne, czyli samo w sobie jest błędem” („Unrighteous Dominion”, Ensign, listopad 1989, str. 10).