Mësimi 24
Doktrina e Besëlidhje 19:1–22
Hyrje
Në qershor 1829 Jozef Smithi punësoi tipografin Egbert B. Grandin, për të shtypur 5 000 kopje të Librit të Mormonit me një shpenzim prej 3 000 dollarësh. Megjithatë, Grandini nuk do ta fillonte shtypjen ose madje t’i blinte shkronjat derisa t’i garantohej pagesa për punën. Në zbulesën që përmbahet te Doktrina e Besëlidhje 19, e cila ka të ngjarë të jetë dhënë në verën e vitit 1829, Zoti e urdhëroi Martin Harrisin që të “jep[te] një pjesë të pronës [së tij] … [dhe të] pagua[nte] borxhin që k[ishte] lidhur kontratë me tipografin” (DeB 19:34–35). Duke e përdorur një pjesë të fermës së tij si garanci, Martin Harrisi siguroi personalisht pagesën e shpenzimeve të shtypjes nëse shitjet e Librit të Mormonit nuk do t’i mbulonin shpenzimet.
Presidenti Jozef Filding Smith e përshkroi këtë zbulesë, me mësimet e saj mbi Shlyerjen, si “një nga zbulesat më të mëdha, të dhëna në këtë periudhë ungjillore; ka pak që janë me rëndësi më të madhe se kjo” (Church History and Modern Revelation, 2 vëll. [1953], 1:85).
Sugjerime për Mësimdhënien
Doktrina e Besëlidhje 19:1–3
Shpëtimtari shpall se Ai e kreu vullnetin e Atit
Kur të fillojë ora mësimore, kërkojuni studentëve të mendojnë për disa gjëra që u janë kërkuar të bëjnë ose do t’u kërkohet të bëjnë ngaqë janë anëtarë të Kishës. Shkruajini përgjigjet e tyre në tabelë. Pastaj i ftoni studentët të rishikojnë listën në tabelë dhe të përzgjedhin gjëra që disa njerëz mund t’i konsiderojnë të vështira. (Shembujt mund të përfshijnë pagimin e së dhjetës, të shërbyerit në një mision dhe pendimin.)
-
Përse për disa njerëz, këto gjëra mund të jenë të vështira për t’u bërë?
Për t’i ndihmuar studentët të kuptojnë kontekstin historik të Doktrinës e Besëlidhjeve 19, lexoni me zë të lartë hyrjen e këtij mësimi.
Ftojini studentët të lexojnë në heshtje Doktrinën e Besëlidhjet 19:1–3 duke kërkuar të vërteta rreth Shpëtimtarit. Kërkojuni studentëve të raportojnë gjetjet e tyre. Si pjesë e diskutimit, sigurohuni që studentët të përcaktojnë doktrinat vijuese: Jezu Krishti plotësoi vullnetin e Atit të Tij. Jezu Krishti do të na gjykojë sipas veprave tona. Kopjojeni tabelën vijuese në dërrasë, duke i përdorur këto të vërteta si tituj për të dyja kolonat. Ftojini studentët që të bëjnë një tabelë të ngjashme në fletoret e klasës apo në ditarët e tyre të studimit të shkrimeve të shenjta dhe ta plotësojnë atë gjatë mësimit. Lini shumë hapësirë në dërrasë për ta plotësuar tabelën siç tregohet më vonë gjatë mësimit.
|
Jezu Krishti plotësoi vullnetin e Atit të Tij. |
Jezu Krishti do të na gjykojë sipas veprave tona. |
|---|---|
-
Si mund ta ketë ndihmuar Martin Harrisin njohja e këtyre të vërtetave rreth Shpëtimtarit, për të ndier paqe në lidhje me vendimin e tij për të shitur një pjesë të madhe të fermës së vet?
Doktrina e Besëlidhje 19:4–12
Jezu Krishti shpjegon ndëshkimin e përjetshëm dhe të pafund
Në tabelën në dërrasë, shkruani Doktrina e Besëlidhje 19:4–12 poshtë titullit “Jezu Krishti do të na gjykojë sipas veprave tona”. Ftojini studentët të lexojnë në heshtje Doktrinën e Besëlidhjet 19:4 duke kërkuar një të vërtetë rreth gjykimit që ne të gjithë duhet ta marrim parasysh. Kërkojuni atyre të raportojnë atë që gjejnë. Studentët mund të përdorin fjalë të ndryshme, por sigurohuni që ata të dallojnë doktrinën vijuese: Të gjithë njerëzit duhet të pendohen ose të vuajnë. Ftojeni një student ta shkruajë këtë doktrinë në tabelë nën “Doktrina e Besëlidhje 19:4–12”.
Shpjegoni se Doktrina e Besëlidhje 19:5 përmban shpjegimin e Shpëtimtarit se Ai nuk do t’i shfuqizojë gjykimet e Tij. Kjo nënkupton se atyre që nuk pendohen, do t’iu duhet të vuajnë një dënim për mëkatet e tyre. Ftojeni një student të lexojë me zë të lartë Doktrinën e Besëlidhjet 19:5. Vëreni klasën ta ndjekë duke kërkuar mënyrën se si e përshkroi Shpëtimtari gjendjen e atyre që nuk pendohen dhe si pasojë do të marrin gjykimet e Tij.
-
Cila do të jetë përvoja e atyre që nuk pendohen?
-
Si mund të na nxitë Doktrina e Besëlidhje 19:5 për t’u penduar?
Shkruani frazën vijuese në tabelë nën titullin “Të gjithë njerëzit duhet të pendohen ose të vuajnë”: Ndëshkimi i pafundëm ose i përjetshëm.
-
Çfarë mendoni ju kur dëgjoni ose lexoni frazën “ndëshkim i pafundëm ose i përjetshëm”?
Ftojini studentët të lexojnë në heshtje Doktrinën e Besëlidhjet 19:6–12 duke kërkuar mënyrën se si e përkufizon Zoti ndëshkimin e pafundëm ose të përjetshëm. Pasi studentët të përgjigjen, fshijini fjalët I pafundëm ose i përjetshëm në tabelë dhe zëvendësojini ato me fjalën i Perëndisë.
-
Çfarë mendoni ju kur lexoni ose dëgjoni frazën “ndëshkimi i Perëndisë”?
Mund t’ju duhet të shpjegoni se në shkrimet e shenjta, termat ndëshkim i pafundëm dhe ndëshkim i përjetshëm nuk u referohen gjatësisë së kohës që njerëzit do të vuajnë për mëkatet e tyre. Shpëtimtari tha: “Sepse, vini re, unë jam i pafundëm dhe ndëshkimi që është dhënë nga dora ime, është ndëshkim i pafundëm, sepse i Pafundëm është emri im” (DeB 19:10). Prandaj, kur Ai i referohet ndëshkimit të pafundëm ose ndëshkimit të përjetshëm, Ai po flet për ndëshkimin që Ai do ta administrojë sipas ligjit hyjnor dhe kërkesave të drejtësisë.
Doktrina e Besëlidhje 19:13–22
Shpëtimtari flet për vuajtjen e Tij për mëkatin
Në tabelën në dërrasë, shkruani Doktrina e Besëlidhje 19:13–17 në kolonën e titulluar “Jezu Krishti do të na gjykojë sipas veprave tona”. Shpjegoni se vargjet 13–17 përmbajnë një paralajmërim për anëtarët e Kishës. Ftojini studentët të lexojnë në heshtje Doktrinën e Besëlidhjet 19:13–17 duke kërkuar pasojat për ata që zgjedhin të mos pendohen.
-
Çfarë do t’u ndodhë atyre që zgjedhin të mos pendohen për mëkatet e tyre? (Studentët duhet të dallojnë doktrinën vijuese: Ata që zgjedhin të mos pendohen do të vuajnë dënimin për mëkatet e tyre. Shkruajeni këtë të vërtetë në tabelë nën “Doktrina e Besëlidhje 19:13–17”.)
Shkruani Doktrina e Besëlidhje 19:16–19 në kolonën e titulluar “Jezu Krishti do të na gjykojë sipas veprave tona”. Ftojeni një student të lexojë me zë të lartë Doktrinën e Besëlidhjet 19:16–19. Vëreni klasën ta ndjekë duke kërkuar arsyen që dha Shpëtimtari përse ai vuajti për mëkatet tona.
-
Çfarë arsyeje dha Shpëtimtari përse Ai vuajti për mëkatet tona? (Studentët mund të përdorin fjalë të ndryshme, por ata duhet të përcaktojnë doktrinën vijuese: Shpëtimtari vuajti për mëkatet tona, kështu që ne të mund të pendohemi dhe të mos vuajmë siç bëri Ai.)
-
Sipas këtyre vargjeve, çfarë e bëri të mundur që mëkatet tona të faleshin? (Ndërsa studentët përgjigjen, shkruani thënien vijuese në tabelë nën “Doktrina e Besëlidhje 19:16–19”: Vuajtja e Jezu Krishtit dhe gjaku i Tij shlyes kënaqën kërkesat e drejtësisë. Prandaj, u jepet mëshirë atyre që pendohen.)
-
Si mund të ndikojë në dëshirën tuaj për t’u penduar, njohuria e të vërtetave që kemi përcaktuar deri tani?
Që t’i ndihmoni studentët të kuptojnë zgjedhjen që të gjithë ne kemi për t’u penduar apo për të vuajtur dënimin për mëkatet tona, ftojeni njërin prej tyre të lexojë me zë të lartë thënien vijuese nga Plaku Nil A. Maksuell, i Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve:
“Ne do të përfundojmë ose duke zgjedhur mënyrën e të jetuarit si Krishti, ose mënyrën e Tij të vuajtjes! Është ose të ‘vuajnë po aq sa unë’ (DeB 19:16–17), ose të fitojnë ‘sikurse [Ai] … fito[i] (Zbulesa 3:21)’” (“Overcome … Even As I Also Overcame”, Ensign, maj 1987, f. 72).
Në tabelën në dërrasë, shkruani Doktrina e Besëlidhje 19:15, 18–19 poshtë titullit “Jezu Krishti plotësoi vullnetin e Atit të Tij”.
Shpjegoni se shumica e rrëfimeve për vuajtjet e Jezu Krishtit janë dhënë nga dikush tjetër dhe jo nga Ai vetë (shih Mateu 26:36–39; Lluka 22:39–44). Doktrina e Besëlidhje 19 përmban rrëfimin vetjak të Shpëtimtarit për vuajtjen e Tij. Ftojini studentët të lexojnë në heshtje Doktrinën e Besëlidhjet 19:15, 18–19, duke kërkuar mënyrën se si e përshkroi Shpëtimtari vuajtjen që Ai përjetoi gjatë Shlyerjes. Ju mund të doni të sugjeroni që ata të shenjojnë atë që gjejnë. Shtojini përgjigjet e studentëve në tabelë nën “Doktrina e Besëlidhje 19:15, 18–19”. Tabela përfundimtare mund të duket si kjo që vijon:
|
Jezu Krishti plotësoi vullnetin e Atit të Tij. |
Jezu Krishti do të na gjykojë sipas veprave tona. |
|---|---|
|
Vuajtja e Shpëtimtarit ishte e ashpër, e dhimbshme dhe e vështirë për t’u duruar. Vuajtja e Shpëtimtarit e bëri Atë të dridhej për shkak të dhembjes e t’i dilte gjak nga çdo por. Jezu Krishti vuajti si fizikisht edhe shpirtërisht. Shpëtimtari u lut që Ai të mund të kursehej nga marrja e kupës së hidhur. Shpëtimtari e plotësoi vullnetin e Atit dhe i “mbaro[i] përgatitjet e [Tij] për fëmijët e njerëzve” (DeB 19:19). |
Të gjithë njerëzit duhet të pendohen ose të vuajnë. Ndëshkimi i Perëndisë Ata që zgjedhin të mos pendohen, do të vuajnë dënimin për mëkatet e tyre. Vuajtjet e Jezu Krishtit dhe gjaku i Tij shlyes kënaqën kërkesat e drejtësisë. Prandaj, mëshirë u jepet atyre që pendohen. |
-
Si ndiheni që Shpëtimtari vuajti dënimin për mëkatet tuaja?
-
Si mund ta ketë ndihmuar Martin Harrisin njohuria rreth vuajtjes së Shpëtimtarit, ndërsa ai shqyrtonte gjëra si humbjen e 116 faqeve të dorëshkrimit apo dhënien e një pjese të pronës së tij për të financuar shtypjen e Librit të Mormonit?
-
Si ju ka ndihmuar njohuria për Shlyerjen e Shpëtimtarit që të përballoni diçka të vështirë? (Kujtojuni studentëve që disa përvoja janë tepër të shenjta apo vetjake për t’u treguar.)
Ftojeni një student të lexojë me zë të lartë Doktrinën e Besëlidhjet 19:20. Vërini studentët ta ndjekin duke kërkuar një frazë që i referohet një rasti kur Martin Harrisi përjetoi vuajtje për mëkatet e tij.
-
Si mendoni, përse tërheqja e Shpirtit do të çonte në vuajtje?
Vërini studentët të rilexojnë në heshtje Doktrinën e Besëlidhjet 19:13, 15, 20, duke kërkuar urdhrin në secilin varg dhe paralajmërimet në vargjet 15 dhe 20.
-
Në ç’mënyrë është urdhërimi i Zotit për t’u penduar një provë e dashurisë së Tij për ne?
Ftojini studentët të shkruajnë në fletoret e klasës apo ditarët e tyre të studimit të shkrimeve të shenjta dëshminë e tyre për një nga doktrinat dhe parimet që kanë mësuar nga Doktrina e Besëlidhje 19:1–22.
Komente dhe Informacion për Rrethanat
Doktrina e Besëlidhje 19: Hyrja e seksionit. “Një urdhërim të Perëndisë, dhe jo të njeriut, për Martin Harris-in”
Në mars të vitit 1830, disa muaj pasi Jozef Smithi mori zbulesën e shënuar te Doktrina e Besëlidhje 19, Jozef Najt Plaku dëshmoi një shkëmbim fjalësh midis Jozef Smithit dhe Martin Harrisit në lidhje me shitjet e Librit të Mormonit:
“‘Librat nuk do të shiten ngaqë Askush nuk i do ato.[’] Jozefi thotë: ‘Mendoj se do të shiten mirë’. Ai thotë: ‘Dua një Urdhërim [ose një zbulesë nga Zoti]’. ‘Përse’, thotë Jozefi, ‘përmbush atë që ke marrë’. ‘Por’, thotë ai, ‘unë duhet të kem një Urdhërim’. … Ai nguli këmbë tri apo katër herë se i duhej një Urdhërim” (Dean Jessee, “Joseph Knight’s Recollection of Early Mormon History”, BYU Studies, vëll. 17, nr. 1 [1976], f. 37).
Udhëzimi i Jozef Smithit “përmbush atë që ke marrë” duket se i referohet zbulesës te Doktrina e Besëlidhje 19, në të cilën Perëndia i kishte dhënë tashmë Martin Harrisit një urdhërim për ta “[dhënë pronën e tij] lirisht për shtypjen e Librit të Mormonit” (DeB 19:26).
Doktrina e Besëlidhje 19:2, 19. “Kam … mbaruar vullnetin e atij të cilit i përkas”
Plaku Nil A. Maksuell, i Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve, dha mësim se “nënshtrimi i vullnetit të një njeriu është me të vërtetë e vetmja gjë vetjake, e pashoqe, që duhet ta vendosim mbi altarin e Perëndisë. Shumë nga gjërat e tjera që ne ‘japim’ … janë aktualisht gjëra që Ai tashmë na i ka dhënë ose na i ka dhënë hua. Megjithatë, kur unë dhe ju më në fund e nënshtrojmë veten, duke e lënë vullnetin tonë të përpihet në vullnetin e Perëndisë, atëherë ne me të vërtetë po i japim diçka Atij! Është i vetmi zotërim i cili është me të vërtetë i yni!” (“Swallowed Up in the Will of the Father”, Ensign, nëntor 1995, f. 24).
Plaku Xhefri R. Holland, i Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve, shpjegoi se Shpëtimtari ishte gjithmonë i gatshëm t’i nënshtrohej vullnetit të Atit:
“Gjëja që Krishti dukej më shumë i shqetësuar për të theksuar rreth misionit të Tij – përtej virtyteve vetjake dhe përtej ligjëratave madhështore dhe madje përtej shërimit, është se Ai ia nënshtroi vullnetin e Tij vullnetit të Atit” (“Therefore, What?” [fjalim drejtuar mësuesve fetarë të SAK-ut, 8 gusht 2000], f. 8, LDS.org).
Doktrina e Besëlidhje 19:6, 11–12. “Mundim i pafundëm” dhe “ndëshkim i përjetshëm”
Presidenti J. Ruben Klark, i Presidencës së Parë, dha këndvështrimin e mëposhtëm në lidhje me “ndëshkimi[n e] Perëndisë”:
“Kur Zoti të vijë për të na dhënë shpërblimin tonë … dhe ndëshkimin tonë, ndjej se [Shpëtimtari] do të na japë atë ndëshkim që është më i pakti që shkelja jonë do të justifikojë. Unë besoj se Ai do të sjellë në drejtësinë e Tij të gjithë dashurinë e pafundme dhe bekimet, mëshirën, mirësinë dhe kuptueshmërinë që Ai ka. …
Nga ana tjetër, unë besoj se kur të vijë puna për të dhënë shpërblime për sjelljen tonë të mirë, Ai do të na japë maksimumin e asaj që është e mundur për të dhënë, duke pasur në mendje shkeljen që kemi bërë” (“As Ye Sow … ”, Fjalimet e Vitit të Universitetit “Brigam Jang” [3 maj 1955], f. 7).
Presidenti Jozef Filding Smith shpjegoi kuptimin e mundimit të pafundëm dhe të ndëshkimit të përjetshëm:
“Ne mësojmë nga Doktrina e Besëlidhje se ndëshkim i përjetshëm ose ndëshkim i përhershëm nuk do të thotë se një njeri i ndëshkuar do ta durojë përgjithmonë këtë ndëshkim. … Kur një njeri e paguan dënimin për keqbërjet e tij dhe pendohet përulësisht, duke e pranuar ungjillin, ai del nga shtëpia burg dhe caktohet në ndonjë nga shkallët e lavdisë sipas vlerës dhe meritës së tij” (Doctrines of Salvation, përp. Bruce R. McConkie, 3 vëll. [1954–1956], 2:160).
Plaku Xhejms E. Talmixh, i Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve, dha një ide shtesë lidhur me kuptimin e ndëshkimit të përjetshëm:
“‘Ndëshkim i përjetshëm’ … nuk do të thotë që individi që vuan apo mëkatari duhet të durojë dhe vuajë përjetë dhe përgjithmonë. Asnjë njeri nuk do të mbahet në ferr më gjatë nga ç’është e nevojshme, për ta sjellë atë në formë për diçka më të mirë. Kur ai ta arrijë atë fazë, dyert e burgut do të hapen dhe do të ketë gëzim midis ushtrive të atyre që e presin atë në një gjendje më të mirë” (në Conference Report, prill 1930, f. 97; shih edhe Doctrine and Covenants Student Manual, bot. i 2-të [Church Educational System manual, 2001], f. 37).
Doktrina e Besëlidhje 19:20. “Në kohën që unë e largova Shpirtin tim”
Fraza “në kohën që unë e largova Shpirtin tim” mund t’i jetë referuar përvojës që kaloi Martin Harrisi pasi humbi 116 faqet e dorëshkrimit të Librit të Mormonit. Lusi Mek Smithi, nëna e Jozefit, solli ndërmend se kur Martin Harrisi i tregoi Jozef Smithit rreth dorëshkrimit të humbur, ai “thirri me një zë të një ankthi të thellë: ‘O, kam humbur shpirtin tim! Kam humbur shpirtin tim!’” (History of Joseph Smith by His Mother, bot. Preston Nibley [1958], f. 128).
Vuajtja për mëkatin mund të ndodhë në vdekshmëri si edhe pasi të vdesim. Kur mëkatojmë, Fryma e Shenjtë tërhiqet, duke na lënë pa fuqinë ngushëlluese dhe shenjtëruese të pranisë së Tij. Në mungesë të Tij, ne marrim një “shije” të vuajtjes që përjetoi Shpëtimtari ndërsa vuajti për mëkatet tona. Procesi i pendimit bën të mundur që ne ta pajtojmë veten tonë me Atin Qiellor dhe të gëzojmë sërish shoqërinë e Frymës së Shenjtë, me të gjitha bekimet shoqëruese.
Presidenti Henri B. Ajring, i Presidencës së Parë, foli për lidhjen midis humbjes së shoqërisë së Frymës së Shenjtë dhe nevojës për pendim:
“Nëse keni vështirësi për të ndier Frymën e Shenjtë, ju mund të përsiatni me urtësi nëse ka ndonjë gjë për të cilën ju duhet të pendoheni dhe të merrni falje” (“Gifts of the Spirit for Hard Times”, Ensign ose Liahona, qershor 2007, f. 23).