Mësimi 41
Doktrina e Besëlidhje 36–37
Hyrje
Më 9 dhjetor 1830, dy ditë përpara se të pagëzohej Eduard Partrixhi, Zoti i dha atij një zbulesë nëpërmjet Profetit Jozef Smith. Në këtë zbulesë, e cila tani shënohet te Doktrina e Besëlidhje 36, Zoti e fali Eduard Partrixhin për mëkatet e tij dhe e thirri të predikonte ungjillin. Zoti gjithashtu dha një urdhërim për të gjithë mbajtësit e priftërisë që të predikonin ungjillin. Pak kohë pas marrjes së kësaj zbulese, Jozef Smithi mori zbulesën që përmbahet te Doktrina e Besëlidhje 37, në të cilën Zoti i urdhëroi shenjtorët të largoheshin nga Nju-Jorku dhe të mblidheshin në Ohajo.
Sugjerime për Mësimdhënien
Doktrina e Besëlidhje 36:1–3
Zoti e fal Eduard Partrixhin për mëkatet e tij dhe e thërret atë të predikojë ungjillin
Sillni në klasë një valixhe (ose një çantë shpine) që përmban artikuj që mund t’i nevojiten një misionari kur shërben në një mision kohëplotë. Për shembull, ju mund të përfshini shkrimet e shenjta, këmisha të bardha, kollare, këpucë të mira dhe një kopje të manualit Predikoni Ungjillin Tim. Tregojuni studentëve valixhen e mbyllur dhe ftojini të përfytyrojnë se është paketuar për një misionar, që po shkon për të shërbyer në një mision kohëplotë. Pyetini se çfarë mund të presin që të ketë në valixhe. Më pas hapeni valixhen dhe tregoni përmbajtjen e saj. (Ose ju mund t’i ftoni studentët të punojnë në dyshe për të bërë një listë ose për të vizatuar figura të artikujve që misionarët mund të kenë nevojë në misionet e tyre.)
Shpjegoni se ka gjëra të tjera që iu nevojiten misionarëve, të cilat nuk futen domosdoshmërisht në një valixhe (apo në një çantë shpine). Zoti i përmendi disa prej këtyre gjërave në një zbulesë të drejtuar Eduard Partrixhit. Kjo zbulesë tani gjendet te Doktrina e Besëlidhje 36. Ftojini studentët të kërkojnë çfarë i nevojitet një misionari përpara se ai ose ajo të përgatitet për të shërbyer në një mision, teksa e studiojnë këtë zbulesë. (Ndërkohë që studentët përcaktojnë të vërteta gjatë këtij mësimi, ju mund të dëshironi t’i shkruani ato të vërteta në fletë letre. Më pas ngjitni me shirit ose me një gjilpërë fletët e letrës jashtë valixhes ose çantës së shpinës që studentët t’i shohin. Ju gjithashtu thjesht mund t’i renditni ato në tabelë).
Ftojeni një student të lexojë me zë të lartë informacionin e mëposhtëm historik për Doktrinën e Besëlidhjet 36. Kërkojini klasës të dëgjojë për atë që e ndihmoi Eduard Partrixhin ta merrte vendimin për t’u pagëzuar.
Brenda pak javësh pas mbërritjes së Plakut Oliver Kaudëri dhe shoqëruesve të tij në Ohajon verilindore, shumë njerëz ishin pagëzuar në Kishën e rivendosur të Jezu Krishtit. Edhe pse gruaja e Eduard Partrixhit, Lidia, ishte mes atyre që ishin kthyer në besim dhe ishin pagëzuar nga misionarët, Eduardi ende nuk ishte tërësisht i bindur. Ai dëshironte të takohej me Profetin Jozef Smith përpara se të merrte vendim. Ai dhe Sidni Rigdoni mbërritën në Uoterlu të Nju-Jorkut, ndërkohë që Jozef Smithi ishte në mes të një predikimi. Kur Profeti kishte mbaruar së foluri, Eduardi u ngrit në këmbë që të fliste. Ai raportoi se në udhë e sipër për në Uoterlu, ai kishte folur rreth karakterit të familjes Smith me fqinjët pranë fermës së familjes Smith në Mançester. I kënaqur me atë që kishte mësuar, Eduardi pyeti nëse Jozefi do ta pagëzonte atë. Ai u pagëzua dy ditë më vonë, më 11 dhjetor 1830. (Shih Documents, Vëllimi 1: korrik 1828–qershor 1831, vëll. 1 i serisë së Dokumenteve të The Joseph Smith Papers [2013], f. 197, 199, 224.)
Ftojini studentët të lexojnë në heshtje Doktrinën e Besëlidhjet 36:1 duke kërkuar atë që Zoti i tha Eduard Partrixhit pasi ishte pagëzuar.
-
Çfarë bekimi mori Eduard Partrixhi? (Zoti ia fali mëkatet.)
-
Çfarë përgjegjësie do të kishte Eduardi pasi ai u pagëzua?
-
Si mendoni, përse është e rëndësishme për ata që thirren për të predikuar ungjillin që të pendohen dhe të falen për mëkatet e tyre?
Për t’i ndihmuar studentët ta kuptojnë përse është e rëndësishme për misionarët e ardhshëm që të pendohen për mëkatet e tyre, ftojeni një student të lexojë me zë të lartë thënien vijuese nga Plaku Xhefri R. Holland, i Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve. (Ju mund të dëshironi të vini në dukje se kur Plaku Holland i përdor frazat “luani për kundërshtarin” dhe “vishni uniformën e Shpëtimtarit”, ai po e përqas betejën midis së mirës dhe të ligës me një ndeshje sportive.) Merreni parasysh të përgatitni një kopje të kësaj thënieje për secilin student.
“Në këtë betejë mes së mirës dhe së ligës, ju nuk mund të luani për kundërshtarin sa herë hasni në një tundim dhe pastaj të vishni uniformën e Shpëtimtarit në tempull dhe në kohën e misionit sikur s’ka ndodhur asgjë. … Nuk mund të talleni me Perëndinë. …
… Zoti ka vizatuar vija denjësie për ata që u thirrën të punojnë me Të në këtë punë. Asnjë misionar nuk mund t’i ftojë të tjerët të pendohen për shkelje seksuale, gjuhë përdhosëse apo për shikimin e pornografisë nëse nuk është penduar vetë më parë që i ka bërë këto gjëra. … Shpirti nuk do të jetë me ju dhe fjalët do t’ju ngecin në grykë ndërkohë që i thoni. Ju nuk mund të shtegtoni nëpër ato që Lehi i quajti ‘shtigje të ndaluara’ [1 Nefi 8:28] dhe të prisni që t’i drejtoni të tjerët për te ‘shtegu i ngushtë dhe i ngushtuar’ [2 Nefi 31:18] – nuk mund të bëhet” (“Ne Jemi të Gjithë të Rekrutuar”, Ensign ose Liahona, nëntor 2011, f. 45).
Për t’i ndihmuar studentët të kuptojnë se çfarë mund të bëjnë tani për të qenë të pastër për shërbimin misionar, ftojeni një student të lexojë me zë të lartë ftesën vijuese për t’u penduar, gjithashtu nga Plaku Holland:
“Kushdo që të jeni dhe çfarëdo të keni bërë, ju mund të merrni falje. Secili prej jush … mund të lerë pas çdo shkelje me të cilën mund të ndesheni. Kjo është ‘mrekullia e faljes’, kjo është mrekullia e Shlyerjes së Zotit Jezu Krisht. Por ju nuk mund ta bëni pa një zotim veprues ndaj ungjillit dhe nuk mund ta bëni pa pendim, aty ku ai është i nevojshëm. Unë po ju kërkoj … të jeni aktivë dhe të jeni të pastër. Nëse është e nevojshme, unë po ju kërkoj të bëheni aktivë dhe të bëheni të pastër” (“Ne Jemi të Gjithë të Rekrutuar”, f. 45).
Shpjegoni se, edhe pse Eduard Partrixhi ishte pagëzuar përpara marrjes së kësaj zbulese, ai nuk e kishte marrë ende dhuratën e Frymës së Shenjtë. Vërini studentët të lexojnë në heshtje Doktrinën e Besëlidhjet 36:2–3 duke kërkuar atë që Zoti i tha Eduardit rreth dhuratës së Frymës së Shenjtë. Ftojini studentët të raportojnë për atë që gjejnë.
-
Bazuar në atë që Zoti i tha Eduard Partrixhit, përse ju nevojitet misionarëve Fryma e Shenjtë si shoqëruesi i tyre?
-
Sipas vargut 2, çfarë do t’i mësonte Fryma e Shenjtë Eduard Partrixhit? Çfarë mendoni se do të thotë të mësoni “gjërat paqësore të mbretërisë”? (Për t’i ndihmuar studentët t’i përgjigjen kësaj pyetjeje, vërini të lexojnë Doktrinën e Besëlidhjet 42:61.)
Ju mund t’i ftoni studentët të tregojnë përvoja që i kanë pasur kur Fryma e Shenjtë u ka mësuar atyre gjërat paqësore të mbretërisë. (Kujtojuni studentëve që disa përvoja janë tepër të shenjta apo vetjake për t’u treguar.)
Doktrina e Besëlidhje 36:4–8
Zoti jep një urdhërim lidhur me ata që thirren për të predikuar ungjillin
Ftojeni një student të lexojë me zë të lartë Doktrinën e Besëlidhjet 36:4–5, 7. Përpara se studenti të lexojë, vini në dukje se në këto vargje, Zoti po u flet “pleqve të kishës [së Tij]” (DeB 36:7). Vëreni klasën ta ndjekë duke kërkuar një përgjegjësi që Zoti ua dha mbajtësve të priftërisë.
-
Çfarë përgjegjësie u dha Zoti mbajtësve të priftërisë? (Pasi studentët të përgjigjen, shkruani në tabelë të vërtetën vijuese: Mbajtësit e priftërisë thirren për të predikuar ungjillin.)
Për t’i ndihmuar studentët të kuptojnë rëndësinë e kësaj të vërtete dhe se si gjen ajo zbatim në kohën tonë, ftojeni një student të lexojë me zë të lartë thënien vijuese nga Presidenti Tomas S. Monson.
“Unë ju përsëris atë që profetët kanë dhënë mësim prej kohësh – që çdo i ri i denjë dhe i aftë duhet të përgatitet që të shërbejë në mision. Shërbimi misionar është një detyrë priftërie – një detyrim që Zoti e pret prej nesh, të cilëve na është dhënë kaq shumë” (“Ndërsa Prapë Takohemi së Bashku”, Ensign ose Liahona, nëntor 2010, f. 5–6).
-
Sipas Doktrinës e Besëlidhjeve 36:5, çfarë kanë nevojë të bëjnë mbajtësit e priftërisë përpara se të shugurohen dhe të dërgohen për të predikuar ungjillin?
-
Si mund t’i tregojë një i ri Zotit se ai e përqafon urdhërimin për të predikuar ungjillin?
-
Cilin njihni që e ka përqafuar urdhërimin për të predikuar ungjillin? Si ka ndikuar shembulli i këtij personi te ju?
Ju mund të dëshironi të shpjegoni se, edhe pse shërbimi misionar kohëplotë është një detyrë priftërie, edhe të rejat mund të shërbejnë. Presidenti Tomas S. Monson tha:
“Një fjalë për ju motra të reja: ndonëse ju nuk keni të njëjtën përgjegjësi priftërore siç e kanë të rinjtë për të shërbyer misione kohëplota, ju gjithashtu jepni një kontribut të çmuar si misionare dhe ne e mirëpresim shërbimin tuaj” (“Ndërsa Prapë Takohemi së Bashku”, f. 6).
Vërini studentët të lexojnë në heshtje Doktrinën e Besëlidhjet 36:6 duke kërkuar mesazhin bazë që Zoti i urdhëron misionarët e Tij ta japin mësim. Për t’i ndihmuar studentët të kuptojnë frazën “rrobat e ndotura nga mishi”, shpjegoni se në Izraelin e lashtë veshjet që ndoteshin me sëmundje, digjeshin për të parandaluar përhapjen e sëmundjes. Në këtë varg, Zoti e krahason sëmundjen me mëkatin dhe si rrjedhim na urdhëron ta shmangim gjithçka që lidhet me mëkatin. (Shih Bruce R. McConkie, Doctrinal New Testament Commentary, 3 vëll. [1965–1973], 3:428.)
Ftojeni një student të lexojë me zë të lartë Doktrinën e Besëlidhjet 36:7. Vëreni klasën ta ndjekë duke kërkuar mënyrën në të cilën mbajtësit e priftërisë duhet ta përqafojnë thirrjen e tyre.
-
Si mund ta “përqafojë [thirrjen e tij] me thjeshtësi zemre” një mbajtës i priftërisë? (Përgjigjet mund të përfshijnë qenien të zotuar ndaj thirrjes së tij dhe shërbimin me sinqeritet e integritet.)
Nëse keni shërbyer një mision kohëplotë, merreni parasysh të tregoni rreth përvojës suaj për ta predikuar ungjillin.
Doktrina e Besëlidhje 37
Zoti e urdhëron Kishën e Tij të mblidhet në Ohajo
Shpjegoni se, ndërkohë që Sidni Rigdoni dhe Eduard Partrixhi ishin kërkues të Kishës në Ohajo, përndjekja e shenjtorëve në Nju-Jork po rritej. Në disa raste, kërcënime u bënë ndaj jetës së udhëheqësve të Kishës dhe armiqtë e tyre po mblidheshin në fshehtësi për të komplotuar shkatërrimin e tyre (shih DeB 38:13, 28–29). Pranë fundit të dhjetorit të 1830-ës, pak javë pasi Sidni Rigdoni dhe Eduard Partrixhi mbërritën në Nju-Jork, Jozef Smithi mori një zbulesë në të cilën Zoti i urdhëroi shenjtorët që t’u largoheshin armiqve të tyre dhe të lëviznin për në Ohajo.
Ftojini tre studentë të lexojnë me radhë, me zë të lartë nga Doktrina e Besëlidhje 37:2–4. Vëreni klasën ta ndjekë duke kërkuar përgatitjet që Zoti dëshironte për Jozefin që t’i bënte përpara se të shkonte në Ohajo. Ftojini studentët të raportojnë atë që gjejnë.
-
Përse e urdhëroi Zoti Jozef Smithin të shkonte te shenjtorët në Kollsvill?
-
Çfarë parimesh mund të mësojmë nga këto vargje rreth lutjes? (Studentët mund të përdorin fjalë të ndryshme, por sigurohuni që ata të përcaktojnë parimet vijuese: Nëse lutemi me besim, Zoti do t’iu përgjigjet lutjeve tona. Zoti shpesh i përdor të tjerët për t’iu përgjigjur lutjeve tona.)
-
Kur ka qenë një njeri tjetër një përgjigje ndaj lutjeve tuaja?
Siç nxiteni nga Shpirti, jepni dëshminë tuaj për doktrinat dhe parimet e diskutuara në këtë mësim. Ftojini studentët që të veprojnë sipas asaj që kanë ndier kur i studiuan këto zbulesa.
Komente dhe Informacion për Rrethanat
Doktrina e Besëlidhje 36. Eduard Partrixhi
Eduard Partrixhi fillimisht e dëgjoi ungjillin e rivendosur rreth tetorit të vitit 1830, kur misionarët që ishin dërguar te lamanitët, ndaluan në Kirtland të Ohajos, në udhë e sipër për në Misuri (shih DeB 28:8; 32:2–3). Megjithatë, ai nuk u pagëzua deri gati dy muaj më vonë. Lusi Mek Smithi, nëna e Profetit, shkroi sa vijon rreth vendimit të Eduard Partrixhit për t’u pagëzuar: “Në dhjetor të të njëjtit vit [1830], Jozefi caktoi një mbledhje në shtëpinë tonë. Teksa po predikonte, Sidni Rigdoni dhe Eduard Partrixhi hynë brenda dhe u ulën në sallë. Kur Jozefi e kishte mbaruar fjalimin e tij, ai u dha të gjithë atyre që kishin ndonjë vërejtje për të bërë, privilegjin që të flisnin. Me këtë rast, zoti Partrixh u ngrit dhe tha se kishte qenë në Mançester, me pikësynimin që të merrte informacion të mëtejshëm lidhur me doktrinën që ne predikonim; por, ngaqë nuk na kishte gjetur, ai kishte bërë disa kërkesa nëpër fqinjët tanë lidhur me karakteret tona, të cilat ata thanë se kishin qenë të pacenueshme, deri sa Jozefi na mashtroi ne [ata] lidhur me Librin e Mormonit. Ai gjithashtu tha se kishte ecur përreth fermës sonë dhe kishte vëzhguar rregullin dhe punëtorinë e mirë që tregonte ajo; dhe, duke parë atë që kishim sakrifikuar për hatër të besimit tonë, dhe duke dëgjuar se vërtetësia jonë ishte e padiskutueshme lidhur me ndonjë çështje tjetër përveç asaj të besimit tonë, ai e besonte dëshminë tonë dhe ishte gati të pagëzohej, ‘në qoftë se,’ tha ai, ‘Vëllai Jozef do të më pagëzojë mua’” (History of Joseph Smith by His Mother, bot. Preston Nibley [1958], f. 191–192). Eduard Partrixhi u pagëzua nga Jozef Smithi në 11 dhjetor 1830.
Eduard Partrixhi më vonë u bë peshkopi i parë i Kishës dhe vuajti shumë përndjekje në Misuri. Ai vdiq si anëtar besnik i Kishës në vitin 1840 në Nauvu të Illinoisit, në moshën 47-vjeçare. (Për më shumë informacion rreth Eduard Partrixhit, shih Doktrina e Besëlidhje 36:1–7; 41:9–11; 42:10; 50:39; 51:1–4, 18; 52:24; 57:7; 58:14–16, 24–25, 61–62; 60:10; 64:17; 124:19; shih edhe Church History in the Fulness of Times Student Manual, bot. i 2-të [Church Educational System manual, 2003], f. 82; Doctrine and Covenants Student Manual, bot. i 2-të. [Church Educational System manual, 2001], f. 72.)
Doktrina e Besëlidhje 36:4–8. Çdo i ri duhet të përgatitet për të shërbyer në një mision
Presidenti Ezra Taft Benson na mësoi:
“Bëhet shpesh pyetja: A duhet që çdo djalë i ri të përmbushë një mision? Dhe përgjigjja ndaj kësaj pyetjeje është dhënë nga Zoti. Ajo është ‘po’. Çdo i ri duhet të përgatitet për të përmbushur një mision.
Ndërkohë që çdo i ri duhet të shërbejë në një mision, ne e kuptojmë se jo çdo i ri është i përgatitur fizikisht, emocionalisht apo moralisht. Si pasojë, disa të rinj mund t’i humbasin mundësitë misionare. Por të gjithë duhet të përgatiten që të shkojnë – që të jenë të denjë për t’i shërbyer Zotit” (“Our Commission to Take the Gospel to All the World”, Ensign, maj 1984, f. 45).
Presidenti Spenser W. Kimball dha mësim:
“Shpesh herë është bërë pyetja: ‘A është programi i misionit një program me detyrim?’ Dhe përgjigjja, sigurisht, është jo. Çdo njeriu i jepet liria e tij e zgjedhjes. Bëhet pyetja: ‘A duhet që çdo djalë i ri të përmbushë një mision?’ Dhe përgjigjja e Kishës është ‘po’ dhe përgjigjja e Zotit është ‘po’. Duke e zgjeruar këtë përgjigje ne themi: ‘Sigurisht çdo anëtar mashkull i Kishës duhet të përmbushë një mision, ashtu sikurse ai duhet të paguajë të dhjetën, sikurse duhet t’i frekuentojë mbledhjet e tij, sikurse duhet ta mbajë jetën e tij të pastër e të lirë nga shëmtia e botës dhe të planifikojë një martesë çelestiale në tempullin e Zotit’” (“Planning for a Full and Abundant Life”, Ensign, maj 1974, f. 87).
Doktrina e Besëlidhje 36:4–8. Misionaret motra
Zoti i ka urdhëruar të gjithë anëtarët e Kishës së Tij të shpërndajnë ungjillin. Disa të reja e përqafojnë këtë urdhërim duke shërbyer misione kohëplota, edhe pse ato nuk janë nën të njëjtin detyrim që ta bëjnë këtë sikurse janë djemtë e rinj.
Presidenti Ezra Taft Benson tha:
“Mbani mend, të reja, ju gjithashtu mund të keni mundësi për të shërbyer një mision kohëplotë. … Disa nga misionarët tanë më të mirë janë motrat e reja” (“To the Young Women of the Church”, Ensign, nëntor 1986, f. 83).
Presidenti Gordon B. Hinkli na mësoi:
“Ne kemi nevojë për disa të reja. Ato kryejnë një punë mbresëlënëse. Ato mund të hyjnë në shtëpitë ku pleqtë (eldrat) nuk mund të hyjnë.
… Presidenca e Parë dhe Këshilli i Të Dymbëdhjetëve janë të bashkuar kur iu themi motrave tona të reja se ato nuk janë nën detyrimin për të shkuar në misione. Shpresoj që mund të them atë që duhet ta them, në një mënyrë që nuk do të jetë fyese për askënd. Të rejat nuk duhet të ndiejnë se kanë një detyrë të krahasueshme me atë të të rinjve. Disa prej tyre do të dëshirojnë shumë që të shkojnë. Nëse dëshirojnë, ato duhet të këshillohen me peshkopin e tyre, si edhe me prindërit e tyre” (“Some Thoughts on Temples, Retention of Converts, and Missionary Service”, Ensign, nëntor 1997, f. 52).
Doktrina e Besëlidhje 36:6. Çfarë është një “brez i çoroditur”?
Fjala i çoroditur do të thotë i parregullt dhe i vështirë për t’u organizuar. Prandaj, një popull i çoroditur është një popull i parregullt, kryengritës, jeta e të cilit nuk është e kthyer drejt Zotit. Presidenti Jozef Filding Smith, duke iu drejtuar njerëzve të ditëve të mëvonshme, tha: “Ky është një brez i çoroditur, duke ecur në errësirë shpirtërore” (Church History and Modern Revelation, 2 vëll. [1953], 1:163). Kjo shprehje gjendet edhe te Veprat e Apostujve 2:40. (Shih edhe Doctrine and Covenants Student Manual, bot. i 2-të [Church Educational System manual, 2001], f. 73.)
Doktrina e Besëlidhje 36:6. Çfarë do të thotë të “dilni nga zjarri, duke urryer edhe rrobat e ndotura nga mishi”?
Duke iu drejtuar Judës 1:23, që përmban një gjuhë të ngjashme me fjalët e Zotit te Doktrina e Besëlidhje 36:6, Plaku Brus R. Mek‑Konki, i Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve, shkroi: “Për të ndaluar përhapjen e sëmundjes në Izraelin e lashtë, veshjet e ndotura nga sëmundje ngjitëse shkatërroheshin me anë të djegies. (Levitiku 13:47–59; 15:4–17.) Dhe prandaj me mëkatin në Kishë, shenjtorët duhet ta shmangin kontaktin edhe më të largët me të; vetë rrobat, si të thuash, të mëkatarëve digjen me zjarr, duke nënkuptuar se gjithçka që ka pasur kontakt me ndotjet e të ligjve, duhet të shmanget. Dhe kështu është edhe me ata ende në botë që ftohen për t’u bashkuar me mbretërinë” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 vëll. [1965–1973], 3:428). (Shih edhe Doctrine and Covenants Student Manual, bot. i 2-të [Church Educational System manual, 2001], f. 73.)
Doktrina e Besëlidhje 37:1. “Të [mos] përktheni më tej”
Doktrina e Besëlidhje 37:1 i drejtohet Përkthimit të Biblës prej Jozef Smithit. Profeti Jozef e kishte përfunduar përkthimin e Librit të Mormonit. Por edhe pse puna e tij për Biblën ishte shumë e rëndësishme, mori përparësi nevoja për të lëvizur për në Ohajo “për shkak të armiqve” (DeB 37:1). Ai e vazhdoi punën e rishikimit të Biblës më vonë në Ohajo. (Shih edhe Doctrine and Covenants Student Manual, bot. i 2-të [Church Educational System manual, 2001], f. 74.)
Doktrina e Besëlidhje 37:3. Mblidhuni në Ohajo deri në kthimin e Oliver Kaudërit
Oliver Kaudëri kishte qenë në mision që nga mesi i tetorit të vitit 1830 (shih DeB 30:5–6; 32:2). Ky mision i çoi atë dhe shoqëruesit e tij në një udhëtim prej 2 250 km përmes Nju-Jorkut, Indianës, Illinoisit dhe Ohajos deri në Misuri, ku ata duhej t’u predikonin fiseve indiane të Amerikës që jetonin përgjatë kufirit perëndimor të Misurit dhe të caktonin vendin ku do të ndërtoheshin tempulli dhe Jerusalemi i Ri (shih “Covenant of Oliver Cowdery and Others, 17 October 1830”, në Documents, Vëllimi 1: korrik 1828–qershor 1831, vëll. 1 i serisë së Dokumenteve të The Joseph Smith Papers [2013], f. 202–205). Shenjtorët u urdhëruan të lëviznin për në Ohajo dhe të prisnin kthimin e Oliver Kaudërit. Kjo lëvizje për në Ohajo ishte në përgatitje për të marrë udhëzime të mëtejshme lidhur me ngritjen e Sionit (shih DeB 38:31–33). Më së fundi, Oliver Kaudëri nuk u kthye, por dërgoi Parli P. Pratin në vend të tij. (Shih edhe Doctrine and Covenants Student Manual, bot. i 2-të [Church Educational System manual, 2001], f. 74.)