Mësimi 129: Doktrina e Besëlidhje 123

Mësimi 129

Doktrina e Besëlidhje 123

Hyrje

Ndërkohë që Profeti Jozef Smith ishte i burgosur në burgun e Libertisë nga 1 dhjetori 1838 deri më 6 prill 1839, ai shkroi letra për t’i ngushëlluar e këshilluar shenjtorët. Doktrina e Besëlidhje 123 është një pjesë e shkëputur nga një letër e datës 20 mars 1839, që ai ua shkroi shenjtorëve. Në këtë pjesë të shkëputur, Profeti u kërkoi shenjtorëve t’i mblidhnin e t’i botonin rrëfimet e përndjekjeve dhe vuajtjeve të tyre, dhe t’i ndihmonin ata që u mashtruan nga doktrinat e rreme.

Shënim: Mësimi pasues (“Ngritja e Navusë”, mësimi 130) siguron një mundësi që dy studentë të japin mësim pjesë të mësimit. Ju mund të doni t’i përzgjidhni dy studentë tani dhe t’iu jepni atyre kopje të pjesëve të caktuara të mësimit 130, që të mund të përgatiten.

Sugjerime për Mësimdhënien

Doktrina e Besëlidhje 123:1–6

Jozef Smithi i këshillon shenjtorët të mbledhin dhe të botojnë rrëfime të përndjekjeve dhe vuajtjeve të tyre

Filloni duke lexuar deklaratën vijuese:

“Kjo mund të vërtetojë se unë, Delia Rid, u zhvendosa në Misuri në vitin 1836. Bashkëshorti im vdiq pak kohë pasi mbërritëm dhe më la me shtatë fëmijë të vegjël. … Kur filluan telashet midis banorëve dhe mormonëve, unë, me pjesën tjetër të shoqërisë sonë, u detyrova të largohesha nga shteti. … U detyrova të sakrifikoja shumicën e pronës sime [dhe] familja ime [u] shpërnda, dhe mua m’u desh ta fitoja bukën e përditshme mes të panjohurve” (Delia Reed, në Mormon Redress Petitions: Documents of the 1833–1838 Missouri Conflict, bot. Clark V. Johnson [1992], f. 523; përdorimi i pikësimit, germave të mëdha dhe germëzimit është standardizuar).

Shpjegoni se kjo ishte një deklaratë zyrtare që Motra Rid ia dha një zyrtari gjyqësor. Më pas ftojini studentët të lexojnë në heshtje Doktrinën e Besëlidhjet 123:1.

Nga ajo që mësuat në këtë varg, cili mund të ishte një qëllim që Motra Rid e dha këtë deklaratë?

Kujtojini studentët se nga dhjetori i vitit 1838 deri në prill të vitit 1839, Profeti Jozef Smith dhe disa udhëheqës të tjerë të Kishës u burgosën në burgun e Libertisë në Misuri. Rreth së njëjtës kohë, shenjtorët u dëbuan nga shteti i Misurit gjatë muajve të dimrit të ashpër për shkak të urdhrit të guvernatorit Lilburn Bogs për shfarosjen. Shpjegoni se Doktrina e Besëlidhje 123 është një pjesë e shkëputur nga një letër e marsit 1839 që Profeti Jozef Smith e shkroi nga burgu i Libertisë, duke u dhënë këshilla shenjtorëve gjatë kësaj kohe të vështirë.

Ftojini disa studentë të lexojnë me radhë, me zë të lartë nga Doktrina e Besëlidhje 123:1–5. Vëreni klasën ta ndjekë, duke kërkuar atë që Jozef Smithi i këshilloi shenjtorët e përndjekur të bënin. Për t’i ndihmuar studentët që t’i kuptojnë këto vargje, ju mund të keni nevojë të shpjegoni se në vargun 5 fraza “vargun e … maskarallëqeve djallëzore” i referohet një mbledhjeje të gënjeshtrave të liga dhe fraza “mashtrimeve të poshtra e vrasëse” i referohet veprimeve të këqija e të dhunshme.

Çfarë i këshilloi Profeti shenjtorët të bënin në këto vargje?

Shumica e shenjtorëve iu bindën këshillës së Profetit dhe i mblodhën rrëfimet e përndjekjeve të tyre. Ftojeni një student të lexojë me zë të lartë Doktrinën e Besëlidhjet 123:6. Vëreni klasën ta ndjekë, duke kërkuar arsyet përse shenjtorëve iu tha t’i mblidhnin rrëfimet e përndjekjeve dhe të vuajtjeve të tyre. Ju mund të doni të shpjegoni se fraza “na kërkohet nga” do të thotë “na duhet ta bëjmë për”. Ju gjithashtu mund të doni t’i kujtoni ata që Zoti pati premtuar më përpara se do t’i shëlbonte shenjtorët e përndjekur dhe do të “d[ilte] nga vendi i fshehjes dhe në zemërimin e tij do ta god[iste] kombin” (DeB 101:89).

Sipas Doktrinës e Besëlidhjeve 123:6, përse i urdhëroi Ati Qiellor shenjtorët që t’i mblidhnin rrëfimet e përndjekjes së tyre?
Çfarë na mëson ky varg për atë që duhet të bëjmë ne përpara se Zoti do t’i përmbushë premtimet e Tij?

Ftojini studentët të shkruajnë një thënie parimore, e cila e shpreh këtë marrëdhënie midis përpjekjeve tona dhe premtimeve të Zotit. Kërkojuni disa studentëve ta tregojnë parimin që përcaktuan. Sa vijon është një mënyrë se si studentët mund ta shprehin këtë parim: Zoti do t’i përmbushë premtimet e Tij pasi ne ta kemi bërë pjesën tonë. Shkruajeni këtë parim në tabelë.

Si mendoni ju, përse Zoti pret që ne ta bëjmë pjesën tonë përpara se Ai t’i përmbushë premtimet e Tij?
Kur e keni parë këtë parim të vërtetohet në jetën tuaj ose në jetën e dikujt që ju njihni?

Doktrina e Besëlidhje 123:7–17

Jozef Smithi i këshillon shenjtorët t’i ndihmojnë ata që mashtrohen nga gënjeshtrat

Ftojini studentët të përfytyrojnë sikur atyre iu është dhënë një detyrë që të shkruajnë një raport rreth Kishës për një nga klasat e tyre në shkollë. Si pjesë e kërkesës, ata duhet të përfshijnë të paktën tri burime.

Cilat burime mund të përdorni për raportin tuaj?
Përse ka rëndësi se cilat burime përdorni për të shkruar rreth Kishës?
Si e dini ju se cilat burime e përshkruajnë me saktësi Kishën?

Përmblidhni Doktrinën e Besëlidhjet 123:7–10 duke shpjeguar se, kur Jozef Smithi i shënoi këto vargje, shumë gënjeshtra po përhapeshin rreth Kishës. Shenjtorëve iu tha se ishte “detyr[a e tyre] e menjëhershme” (DeB 123:7) që t’iu përgjigjeshin këtyre gënjeshtrave dhe t’i mblidhnin e t’i botonin rrëfimet e përndjekjeve dhe të vuajtjeve të tyre.

Ftojeni një student të lexojë me zë të lartë Doktrinën e Besëlidhjet 123:11–12. Vëreni klasën ta ndjekë atë, duke kërkuar arsye shtesë përse shenjtorët u udhëzuan që t’i mblidhnin dhe t’i botonin rrëfimet e përndjekjeve dhe të vuajtjeve të tyre. Kërkojuni studentëve t’i raportojnë gjetjet e tyre.

Sipas vargut 12, si verbohen shumë prej të kulluarve në zemër që të mos e shikojnë të vërtetën?
Si mendoni se gënjeshtrat rreth Kishës ndikojnë tek ata që nuk janë të besimit tonë?
Sipas vargut 12, përse shumë njerëz në tokë mbahen larg nga e vërteta? (Studentët mund të përdorin fjalë të ndryshme, por ata duhet të përcaktojnë të vërtetën vijuese: Ka shumë njerëz që mbahen lart nga e vërteta, sepse ata nuk dinë se ku ta gjejnë atë.)
Si mund t’i kishte ndihmuar njerëzit që ta gjenin të vërtetën, botimi i së vërtetës rreth përndjekjeve dhe vuajtjeve të shenjtorëve në këtë kohë?

Kujtojini studentët se ka ende shumë njerëz sot “të cilët janë të verbuar nga dinakëria e hollë e njerëzve” dhe të cilët mbahen larg nga e vërteta vetëm ngaqë nuk e dinë se ku ta gjejnë atë (DeB 123:12). Ftojeni një student të lexojë me zë të lartë thënien vijuese nga Plaku M. Rasëll Ballard, i Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve. Vëreni klasën të dëgjojë për diçka që i mban njerëzit larg nga njohuria e së vërtetës rreth Kishës në kohën tonë.

“Tepër shumë njerëz kanë njohuri të paktë për Kishën, sepse shumica e informacionit që dëgjojnë për ne, vjen nga raporte të mjeteve të informacionit që shpesh vihen në lëvizje nga polemika. Një vëmendje e tepërt te polemika ka ndikim negativ mbi perceptimet e njerëzve për atë çka është në të vërtetë Kisha e Jezu Krishtit e Shenjtorëve të Ditëve të Mëvonshme” (“Sharing the Gospel Using the Internet”, Ensign, korrik 2008, f. 62).

Sipas Plakut Ballard, çfarë është diçka që i mban njerëzit larg nga njohuria e së vërtetës rreth Kishës në kohën tonë?

Shpjegoni se, në ngjashmëri me shenjtorët në vitin 1839, ne udhëzohemi që t’i ndihmojmë të tjerët të kenë një kuptueshmëri të saktë të Kishës – të anëtarëve, udhëheqësve, bindjeve, historisë, mësimeve dhe praktikave të saj.

Çfarë mund të bëni që t’i ndihmoni të tjerët të fitojnë një kuptueshmëri të saktë për Kishën? (Shkruajini përgjigjet e studentëve në tabelë.)

Ftojeni një student të lexojë thënien vijuese nga Plaku M. Rasëll Ballard. Vëreni klasën të dëgjojë për një mënyrë se si ne mund t’i ndihmojmë të tjerët të fitojnë një kuptueshmëri të saktë për Kishën.

“Vazhdimisht zhvillohen bashkëbisedime mbi Kishën. Këto bashkëbisedime do të vazhdojnë, qoftë nëse zgjedhim të marrim pjesë në to apo jo. Por ne nuk mund të qëndrojmë mënjanë ndërsa të tjerët, përfshirë ata që na kritikojnë, përpiqen të shpjegojnë se çfarë mësimesh jep Kisha. Ndërsa disa bashkëbisedime kanë publik prej mijëra ose madje miliona vetash, shumica janë shumë, shumë më të ngushta. Por të gjitha bashkëbisedimet kanë ndikim tek ata që marrin pjesë. Perceptimet për Kishën krijohen bashkëbisedim pas bashkëbisedimi. …

Tani, më lejoni t’ju kërkoj të lidheni në bashkëbisedim duke marrë pjesë në internet, për të ndarë ungjillin dhe për të shpjeguar me terma të thjeshta e të qarta mesazhin e Rivendosjes. … Kjo, sigurisht, kërkon që ju të kuptoni parimet bazë të ungjillit. Është thelbësore që ju të jeni në gjendje të ofroni një dëshmi të qartë dhe të saktë të të vërtetave të ungjillit” (“Ndarja e Ungjillit Duke Përdorur Internetin”, f. 61, 62).

Shtojeni sugjerimin e Plakut Ballard tek ato që tashmë renditen në tabelë.

Ftojini studentët të marrin në shqyrtim mënyrat se si t’i ndihmojnë të tjerët të mësojnë të vërtetat që renditen në tabelë. Kërkojuni atyre të zgjedhin një të vërtetë që e ndiejnë se mund ta përdornin. Ftojini disa studentë të raportojnë se cilin sugjerim zgjodhën dhe se si planifikojnë ta përdorin atë që t’i ndihmojnë të tjerët të kenë një kuptueshmëri të saktë për Kishën. Nxitini të gjithë studentët që të veprojnë sipas sugjerimit që zgjodhën për t’i ndihmuar të tjerët ta gjejnë të vërtetën.

Kërkojuni studentëve të mendojnë për një rast kur ata i kanë ndihmuar të tjerët të kenë një kuptueshmëri të saktë rreth Kishës. Ftojini disa studentë t’ia tregojnë përvojat e tyre klasës.

Ftojeni një student të lexojë me zë të lartë Doktrinën e Besëlidhjet 123:13–16. Vëreni klasën ta ndjekë, duke kërkuar atë që iu tha shenjtorëve rreth përpjekjeve të tyre që t’iu paraqesin të tjerëve një rrëfim të saktë të së vërtetës.

Sipas vargut 15, përse iu tha shenjtorëve të mos i merrnin parasysh përpjekjet e tyre si “gjëra të vogla”?
Çfarë parimi mund të mësojmë nga këshilla e Zotit te vargu 15 rreth vendimeve të vogla që i marrim tani? (Studentët mund të përdorin fjalë të ndryshme, por ata duhet të përcaktojnë parimin vijues: Vendimet tona për t’iu bindur urdhërimeve në dukje të vogla të Zotit, mund të kenë ndikim të madh mbi jetën tonë në të ardhmen.)
Si mund të ketë ndikim të madh një vendim i vogël për të pasur një bisedë për ungjillin me dikë?

Ftojeni një student të lexojë me zë të lartë Doktrinën e Besëlidhjet 123:17. Vëreni klasën ta ndjekë, duke kërkuar se si lidhet ky varg me të vërtetën e shkruar në tabelë më parë: Zoti do t’i përmbushë premtimet e Tij pasi ne ta kemi bërë pjesën tonë. Ftojini studentët që t’i ndajnë mendimet e tyre me klasën.

Përse mendoni se është e rëndësishme që t’i bëjmë me gëzim “të gjitha gjërat që janë në fuqinë tonë”?
Nisur nga vargu 17, për çfarë mund të jemi të sigurt nëse bëjmë gjithçka që mundemi për të qenë të bindur ndaj urdhërimeve të Zotit? (Studentët mund të përdorin fjalë të ndryshme, por ata duhet të përcaktojnë parimin vijues: Nëse i bëjmë të gjitha gjërat që shtrihen brenda fuqisë sonë për të qenë të bindur ndaj urdhrave të Zotit, atëherë ne mund të kemi sigurinë se Perëndia do ta përdorë fuqinë e Tij për të na ndihmuar në përputhje me vullnetin dhe kohën e Tij.)
Çfarë mendoni se do të thotë të kemi sigurinë se Perëndia do ta përdorë fuqinë e Tij për të na ndihmuar, në qoftë se i “bëjmë me gëzim të gjitha gjërat që janë në fuqinë tonë”? Cilat janë disa gjëra që mund të bëni për ta pasur atë siguri në jetën tuaj?

Jepni dëshminë tuaj se ne mund të kemi mirëbesimin se, kur kemi bërë gjithçka mundemi për t’i ndjekur urdhrat e Perëndisë me bindje, Ai do t’i mbajë premtimet e Tij.

Komente dhe Informacion për Rrethanat

Doktrina e Besëlidhje 123:1. “Për të mbledhur dituri të … vuajtjeve dhe abuzimeve”

Shenjtorët që vuajtën në Misuri, ishin të bindur ndaj këshillës së Profetit Jozef Smith te Doktrina e Besëlidhje 123, dhe ata i mblodhën rrëfimet e shumta të përndjekjeve të tyre. Më poshtë janë dy prej deklaratave zyrtare të dhëna zyrtarëve gjyqësorë:

“Gjenerali Klark erdhi në Kolduell me trupat e tij. Jetoja rreth 3.2 kilometra nga Far Uesti … pranë shtëpisë së z. Gad Jell. Një numër trupash të gjeneralit Klark erdhën në shtëpinë e z. Jell dhe qëndruan atje për rreth dy ditë dhe shkatërruan një pjesë të konsiderueshme të pronës. Ata i rrënuan të dy katet e shtëpisë, i shkatërruan shpendët dhe derrat e tij dhe i vunë zjarrin … një mullari me kashtë. I pashë t’ia vinin zjarrin mullarit, i cili u shkatërrua tërësisht. Ata morën misër sa deshën për kuajt e tyre nga z. Jell, dhe besoj se ai kishte rreth dhjetë hektarë që iu shkatërruan. … Disa nga derrat që i vranë duke i qëlluar, u lanë të kalbeshin në tokë. Gjithashtu pashë disa njerëz nga milicia të hynin në shtëpinë e z. Sajrës Daniel, të cilën e plaçkitën. I pashë të nxirrnin jashtë një shtrat dhe shtresa e disa veshje” (Mary K. Miles, në Mormon Redress Petitions: Documents of the 1833–1838 Missouri Conflict, bot. Clark V. Johnson [1992], f. 496–497; përdorimi i pikësimit, germave të mëdha dhe germëzimit është standardizuar).

“Me anë të kësaj unë vërtetoj se babai im u ndal te mulliri i Hanit dhe po jetonte në një tendë në kohën e masakrës që ndodhi atje. Unë isha në tendë kur kompania kalëroi pranë nesh. Disa nga njerëzit tanë u bënë thirrje grave dhe fëmijëve që të largoheshin prej tendave. Unë vrapova te dyqani i farkëtarit ku ishte babai im. U zvarrita nën kacekë, sikurse bëri edhe vëllai im dhe një djalë tjetër, i quajtur Çarls Merik. Unë u plagosa në ijë, vëllait tim ia hodhën trutë në erë, dhe djali tjetër mori tri plagë dhe tashmë ka vdekur prej tyre. Nëna ime më thotë që unë isha tetë vjeç muajin që shkoi. I pashë disa prej armiqve tanë t’ia hiqnin çizmet babait tim përpara se ai të vdiste” (Alma Smith, në Mormon Redress Petitions, 537; përdorimi i pikësimit, germave të mëdha dhe germëzimit është standardizuar).

Doktrina e Besëlidhje 123:4–5. “Botimet shpifëse që janë në qarkullim”

Plaku Robert D. Hejls, i Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve, shpjegoi se si reklamat negative rreth Kishës mund t’i ndihmojnë përpjekjet tona misionare:

“Përvoja tregon se periudhat e një reklame negative për Kishën mund të ndihmojnë në përmbushjen e qëllimeve të Zotit. Në vitin 1983, Presidenca e Parë u shkroi udhëheqësve të Kishës: ‘Kundërshtimi mund të jetë në vetvete një mundësi. Midis sfidave me të cilat vijojnë të ndeshen misionarët tanë, është një mungesë e interesit për çështje fetare dhe për mesazhin tonë. Këto kritika krijojnë … interes për Kishën. … Kjo siguron një mundësi [që anëtarët] ta paraqesin të vërtetën tek ata, vëmendja e të cilëve drejtohet në këtë mënyrë drejt nesh’ [letër e Presidencës së Parë, 1 dhjetor 1983].

Ne mund të përfitojmë nga mundësi të tilla në shumë mënyra: një letër plot mirësi drejtuar botuesit, një bisedë me një mik, një koment në një blog ose një fjalë siguruese sërish për dikë që ka bërë një koment nënçmues. Ne mund t’u përgjigjemi me dashuri atyre që janë ndikuar nga keqinformimi dhe paragjykimi – që ‘mbahen larg së vërtetës vetëm sepse nuk dinë se ku ta gjejnë atë’ (DeB 123:12). Unë ju siguroj se t’iu përgjigjemi akuzuesve tanë në këtë mënyrë nuk është kurrë dobësi.Ajo është kuraja e krishterë në veprim” (“Kuraja e Krishterë: Çmimi i Qenies Dishepull”, Ensign ose Liahona, nëntor 2008, f. 73).

Doktrina e Besëlidhje 123:4–5. Vlerësimi i qëllimit dhe vlefshmërisë së burimeve

Disa autorë, të cilët shkruajnë rreth Kishës dhe historisë së saj, e paraqesin informacionin jashtë kontekstit apo përfshijnë të vërteta të pjesshme që mund të jenë çorientuese. Qëllimi i disa prej këtyre shkrimeve është që ta shkatërrojnë besimin te Kisha dhe tek udhëheqësit e saj.

Plaku Nil L. Andersen, i Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve, foli rreth sprovave të tilla të besimit tonë:

“Përherë ka pasur disa që duan ta turpërojnë Kishën dhe ta shkatërrojnë besimin. Sot ata përdorin internetin.

Disa informacione lidhur me Kishën, sado bindëse qofshin, thjesht nuk janë të vërteta. Më 1985, më kujtohet kur një koleg hyri në zyrën e punës sime në Florida. Ai kishte një artikull të [revistës] Time të titulluar ‘Challenging Mormonism’s Roots’ [‘Sfidë Rrënjëve të Mormonizmit’]. Fliste për një letër të zbuluar së fundmi, gjoja e shkruar nga Martin Harrisi, që binte ndesh me rrëfimin e Jozef Smithit për gjetjen e fletëve të Librit të Mormonit.

Kolegu më pyeti nëse ky informacion i ri do ta rrëzonte Kishën Mormone. Artikulli citonte një njeri i cili tha se po largohej nga Kisha për shkak të atij dokumenti. Më vonë, me sa thuhet, të tjerë u larguan nga Kisha. Jam i sigurt se ishte një provë për besimin e tyre.

Pak muaj më vonë, ekspertët zbuluan (dhe falsifikuesi rrëfeu) se letra ishte krejt një mashtrim. Më kujtohet që vërtet shpresova se ata që u larguan nga Kisha për shkak të këtij mashtrimi, do ta gjenin rrugën e tyre të kthimit” (“Prova e Besimit Tuaj”, Ensign ose Liahona, nëntor 2012, f. 41).

Plaku Dallin H. Ouks, i Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve, i nxiti shenjtorët e ditëve të mëvonshme që ta vlerësojnë me kujdes atë që lexojnë rreth Kishës dhe historisë së saj, dhe të mbështeten te Fryma e Shenjtë si edhe intelekti i tyre, ndërkohë që e bëjnë këtë gjë:

“Vlerësimi … ka dy përmasa, intelektuale dhe shpirtërore.

Në kuptimin intelektual, lexuesit dhe shikuesit qartësisht kanë nevojë të jenë më të përparuar në vlerësimin e asaj që u përçohet atyre. …

Për shenjtorët e ditëve të mëvonshme, vlerësimi gjithashtu ka një përmasë shpirtërore. Kjo është për shkak të besimit tonë në deklaratën e Moronit se, ‘nëpërmjet fuqisë së Frymës së Shenjtë, ju mund të dini të vërtetën e të gjitha gjërave’ (Moroni 10:5). Ai premtim u siguron lexuesve të ndjeshëm shpirtërisht një fuqi të dallimit që do t’i ndihmojë ta vlerësojnë kuptimin e asaj që mësojnë.

Në lidhje me fuqitë tona shpirtërore të vlerësimit, ne kemi nevojë të kujtojmë se Shpirti i Zotit nuk do të na udhëheqë, në qoftë se qëndrimi ynë është ai i ankimit. Ai parim gjen zbatim te lexuesit dhe shkruesit. …

Dëshmitë tona vetjake, personale bazohen te dëshmia e Shpirtit, jo te ndonjë ndërthurje apo grumbullim i fakteve historike. Në qoftë se e kemi këtë themel, asnjë ndryshim i fakteve historike nuk mund t’i lëkundë dëshmitë tona. Ati ynë Qiellor na dha fuqitë e arsyetimit dhe nga ne pritet që t’i përdorim ato tërësisht. Por Ai gjithashtu na dha Ngushëlluesin, për të cilin Ai tha se do të na drejtonte tek e vërteta dhe përmes fuqisë së të cilit ne mund të dimë të vërtetën e të gjitha gjërave. Ai është udhërrëfyesi themelor për shenjtorët e ditëve të mëvonshme që janë të denjë dhe të gatshëm për t’u mbështetur tek ai” (“Reading Church History”, në Symposium Speeches [simpozium mbi Doktrinën e Besëlidhjet dhe historinë e Kishës, 14–16 gusht 1985], f. 4, 5).

Doktrina e Besëlidhje 123:17. “Bëjmë … të gjitha gjërat që janë në fuqinë tonë”

Profeti Jozef Smith e besoi dhe e jetoi parimin se ne duhet të bëjmë gjithçka mundemi përpara se të mund të kemi sigurinë e ndihmës së Perëndisë. Siç shënohet te Doktrina e Besëlidhje 101:86–89, Zoti i urdhëroi shenjtorët që t’i sillnin rrëfimet e vuajtjeve dhe përndjekjes së tyre në vëmendjen e udhëheqësve të qeverisë, përfshirë presidentin e Shteteve të Bashkuara. Më 29 nëntor 1839, Profeti Jozef Smith dhe Elias Higbi, një gjykatës, u takuan me presidentin e Shteteve të Bashkuara, Martin Van Burenin.

“Fillimisht, Van Bureni nuk i kushtoi vëmendje kërkesës së Profetit. Megjithatë, teksa diskutimi përparoi, presidenti premtoi ta merrte parasysh pozitën e tij dhe ‘ndjeu të shprehte dhembshuri për [mormonët], lidhur me rrëfimin e vuajtjeve [të tyre]’ [në History of the Church, 4:40].

Pas vizitës së tyre me Presidentin Van Buren, Profeti dhe Elias Higbi qëndruan dy muaj në lindje, duke u përpjekur të fitonin mbështetje nga senatorë dhe përfaqësues që mund të ishin të gatshëm ta përkrahnin kauzën e tyre [shih History of the Church, 4:40, 43–44]. Ata u takuan me Presidentin Van Buren përsëri në shkurt të vitit 1840. Në këtë kohë, Van Bureni e kishte humbur ndonjë ndjenjë simpatie që mund të kishte pasur për Kishën. Sipas Profetit, presidenti i trajtoi ata me vrazhdësi dhe shpalli: ‘Zotërinj, kauza juaj është e drejtë, por nuk mund të bëj asgjë për ju. … Nëse ju mbroj, unë do të humbas votën e Misurit’ [në History of the Church, 4:80]” (Arnold K. Garr, “Joseph Smith: Campaign for President of the United States”, Ensign, shkurt 2009, f. 49).

Edhe pse presidenti i Shteteve të Bashkuara nuk pranoi t’i ndihmonte shenjtorët, Profeti Jozef Smith vazhdoi të kërkonte ndihmë nga udhëheqës të tjerë të qeverisë. Ngaqë Jozefi bëri gjithçka brenda fuqisë së tij, ai ishte i sigurt se Perëndia do ta përdorte fuqinë e Tij për ta ndihmuar atë.