Օծել

Հին ժամանակներում Տիրոջ մարգարեները յուղով օծում էին նրանց, ովքեր պետք է հատուկ պարտականություններ կրեին, ինչպես Ահարոնը կամ քահանաները կամ թագավորները, որոնք պիտի կառավարեին Իսրայելի վրա: Այսօր՝ Եկեղեցում, օծել նշանակում է մեկ-երկու կաթիլ նվիրագործված յուղ կաթեցնել մարդու գլխին՝ որպես հատուկ օրհնության մաս: Սա կարող է արվել միայն Մելքիսեդեկյան Քահանայության իշխանությամբ և զորությամբ: Օծելուց հետո, այդ նույն քահանայության իշխանությամբ գործող անձը կարող է կնքել օծումը և օծված անձին տալ հատուկ օրհնություններ: