Հակոբոս՝ Տիրոջ Եղբայր

Գիրք Նոր Կտակարանում: Սկզբում դա մի նամակ էր, որն ուղղված էր Իսրայելի տասներկու ցրված ցեղերին և, հավանաբար, գրվել էր Երուսաղեմում: Թղթում պարզորոշ սահմանված են որոշ հարցեր գործնական կրոնի վերաբերյալ, ներառյալ Ա գլխի կարևոր խորհուրդը, որ եթե մարդ իմաստության պակասություն ունի, նա պետք է օգնություն խնդրի Աստծուց (Հակ. Ա.5–6; ՋՍ–Պ 1.9–20): Բ գլուխը վերաբերում է հավատքին և գործերին: Գ–Դ գլուխներում խոսվում է լեզուն սանձելու անհրաժեշտության մասին և Սրբերին հորդորում է չչարախոսել միմյանց մասին: Ե գլուխը Սրբերին քաջալերում է համբերություն ունենալ և հիվանդության դեպքում կանչել երեցներին, որ օրհնեն. այն ուսուցանում է նաև ուրիշների դարձի բերմանն օգնելու օրհնությունների մասին: