Իշխանություն և զորություն, որ Աստված տալիս է մարդուն, որպեսզի նա բոլոր բաներում գործի մարդու փրկության համար (ՎևՈՒ 50.26–27 ): Եկեղեցու այն տղամարդիկ, որոնք քահանայություն են կրում և կազմակերպված են քվորումներով ու լիազորված են կատարելու արարողություններ և որոշակի վարչական գործունեություններ Եկեղեցում:
Մարդիկ կանչվում են քահանայապետեր իրենց մեծ հավատքի և բարի գործերի շնորհիվ, Ալմա 13.1–12 .
Ես մկրտելու զորություն եմ տալիս ձեզ, 3 Նեփի 11.21 .
Դուք զորություն կունենաք պարգևել Սուրբ Հոգին, Մոր. 2.2 .
Ես կհայտնեմ ձեզ քահանայությունը Եղիա մարգարեի ձեռքով, ՎևՈՒ 2.1 (ՋՍ–Պ 1.38 ).
Տերը քահանայությունը հաստատեց նաև Ահարոնի և նրա հետնորդների վրա, ՎևՈՒ 84.18 .
Այս մեծագույն քահանայությունը սպասավորում է ավետարանը, ՎևՈՒ 84.19 .
Նա վերցրեց նրանց միջից Մովսեսին և Սուրբ Քահանայությունը, ՎևՈՒ 84.25 .
Բացատրվում է քահանայության երդումը և ուխտը, ՎևՈՒ 84.33–42 .
Քահանայությունը շարունակվել է ձեր հայրերի ազգատոհմի միջոցով, ՎևՈՒ 86.8 .
Եկեղեցում կա երկու քահանայություն, ՎևՈՒ 107.1 .
Առաջին քահանայությունը Սուրբ Քահանայությունն է՝ ըստ Աստծո Որդու կարգի, ՎևՈՒ 107.2–4 .
Քահանայության իրավունքներն անբաժանորեն կապված են երկնքի զորությունների հետ, ՎևՈՒ 121.36 .
Ոչ մի զորություն կամ ազդեցություն չի կարող և չպետք է պահպանվի, բացի քահանայության առաքինությամբ, ՎևՈՒ 121.41 .
Եկեղեցու ամեն մի հավատարիմ, արժանի տղամարդ կարող է ստանալ քահանայություն, ՎևՈՒ ՊՀ–2 .