Արդար մտքերի ու գործերի համար օրհնվելու և չապաշխարած մեղքերի համար պատժվելու անխուսափելի հետևանքը: Արդարադատությունը հավերժական օրենք է, որը պատիժ է պահանջում՝ ամեն անգամ Աստծո օրենքը խախտելու համար (Ալմա 42.13–24): Մեղավորը պարտավոր է պատիժը վճարել, եթե նա չի ապաշխարում (Մոսիա 2.38–39; ՎևՈՒ 19.17): Եթե նա ապաշխարում է, Փրկիչը, Քավության միջոցով, վճարում է պատիժը և ողորմություն հայցում (Ալմա 34.16):