Եզրաս

Հին Կտակարանի քահանա և դպիր, որը հրեաների մի մասին Բաբելոնյան գերությունից ետ բերեց Երուսաղեմ (Եզր. Է–Ժ; Նեեմ. Ը, ԺԲ): Ք.ծ.ա. 458 թվականին նա Պարսից թագավոր Արտաշեսից թույլտվություն ստացավ Երուսաղեմ տանել բոլոր տարագիր հրեաներին, որոնք կցանկանային գնալ (Եզր. Է.12–26):

Նախքան Եզրասի ժամանակները, քահանաները գրեթե միայն իրենք էին կարդում սուրբ գրքերի գրված հավաքածուն, որը կոչվում էր «օրենք»: Եզրասն օգնեց, որ սուրբ գրքերը հասանելի լինեն ամեն մի հրեայի համար: «Օրենքի գիրքն» ազատ կարդալն ի վերջո դարձավ հրեաների ազգային կյանքի կենտրոնական մասը: Հավանաբար, Եզրասի ամենամեծ ուսուցումը գալիս էր իր սիրտը պատրաստելու անձնական օրինակից, որ փնտրի Տիրոջ օրենքը, հնազանդվի նրան և այն ուսուցանի ուրիշների (Եզր. Է.10):