Outmigration

Noong ikalawang bahagi ng ika-19 na siglo, ang karamihan sa mga Banal sa mga Huling Araw ay nakatira sa mahabang hilera sa Hilagang Kanlurang Amerika na umaabot mula Alberta, Canada, hanggang Utah, at patungo sa Colonia Juárez, Mexico. Ang mga naunang pagsisikap na tipunin ang mga Banal sa mga Huling Araw sa rehiyong ito ay nagsimulang bumaliktad bandang taong 1900 habang hinihikayat ng mga lider ng Simbahan ang mga bagong binyag na manatili sa kanilang sinilangang bayan sa halip na lumipat sa Kanlurang Amerika. Noong panahon ding iyon, ang mga oportunidad na pang-ekonomiya, pang-edukasyon, at pampamahalaan ay nagsimulang makaakit sa maraming indibiduwal at pamilyang Banal sa mga Huling Araw palayo sa Utah patungo sa maraming ibang lokasyon sa Estados Unidos. Binago ng “outmigration” na ito ang Simbahan sa mahahalagang paraan. Bagama’t may malaking populasyon ng mga Banal sa mga Huling Araw na nanatili sa Utah at mga kalapit na estado, nagsimulang kumalat nang mas malawak ang mga kongregasyon ng Simbahan sa kabuuan ng bansa. Sa paglipas ng panahon, nagawa ng mga Banal sa mga Huling Araw sa malalaking lunsod sa Amerika na humawak ng mga impluwensiyal na posisyon sa negosyo, pamahalaan, edukasyon, at iba pang mga sektor sa lipunang Amerika.

Maraming bagay ang naghikayat sa mga Banal sa mga Huling Araw na lumipat sa labas ng Utah noong simula ng ika-20 siglo. Mula nang dumating sila sa Intermountain West, tinangkang magtayo ng mga Banal sa mga Huling Araw ng isang temporal na kaharian ng Diyos sa rehiyong iyon. Sa loob ng maraming taon, hinikayat ng mga lider ng Simbahan ang pagbili mula lamang sa mga kapwa miyembro ng Simbahan at na ilaan o ipahiram ang kanilang kapital at lakas sa kanilang mga ward, stake, at pamayanan. Sa kabilang banda, ang karamihan sa mga tao sa Estados Unidos ay bumuo ng ekonomiyang batay sa indibiduwal na oportunidad. Sa unti-unting pakikilahok ng mga Banal sa mga Huling Araw sa industriya at kalakalan sa Amerika, mas hinangad nilang magkaroon ng mga pagkakataong makapag-aral at makapagtrabaho nang propesyonal sa labas ng rehiyon ng kanilang kultural na tahanan.

Ang iba pang mga pangunahing puwersang pulitikal at ekonomikal ay nag-ambag din sa dagdag na outmigration. Ang mga batas laban sa poligamya noong dekada ng 1880 na sinundan ng pambansang pagbagsak ng ekonomiya noong dekada ng 1890 ay nagpahina sa kakayahan ng mga pamilya at komunidad na Banal sa mga Huling Araw na tustusan ang kanilang mga sarili, na nag-udyok sa marami na humanap ng trabaho sa ibang lugar. Simula noong 1900, binuksan ng mga pederal na proyekto para sa water reclamation ang mga bagong lupain sa kabuuan ng Kanlurang Amerika sa agrikultural na pag-unlad, na nagbigay ng pagkakataon sa mga magsasaka sa Utah na ilipat at palawakin ang kanilang mga pagsasaka, na nagsimulang lisanin ang maliliit na bayan. Nang inihalal si Reed Smoot sa Senado ng Estados Unidos noong 1903, inanyayahan niya ang marami sa kanyang mga kawani na humawak ng mga posisyon sa mga pederal na tanggapan sa Washington, D.C. Hinikayat ng kanilang mga karanasan ang ibang Banal sa mga Huling Araw na maghangad ng mga trabaho sa pamahalaan noong mga sumunod na dekada. Ang higit na oportunidad sa mas mataas na edukasyon at propesyonal na trabaho ay nakaakit din sa maraming young adult na lisanin ang Utah para sa Lunsod ng New York, Chicago, Los Angeles, San Francisco, at Washington, D.C.

Chapel na itinayo noong 1933 sa Washington, D.C., kung saan ang unang stake sa kabisera ng Estados Unidos ay inorganisa noong 1940.

Naging mas karaniwan ang outmigration noong ang mga Banal sa mga Huling Araw ay umanib sa mga puwersa ng militar at nagtrabaho sa mga industriya ng depensa noong dalawang digmaang pandaigdig. Makalipas ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig, tumanggap ang mga beterano ng mga benepisyo sa ilalim ng G. I. Bill na kinabibilangan ng mga tulong sa matrikula. Biglang yumabong ang mga bayan ng kolehiyo sa pagsali ng mga Banal sa mga Huling Araw sa mga bata pang Amerikano sa pagkuha ng mga digri, at nabuo ang mga student ward sa paligid ng mga kampus ng mga unibersidad. Tinustusan din ng mga naglilingkod na miyembro ng militar ang mga branch ng Simbahan sa ibang bansa, kung saan ang mga expatriate foreign service worker ay karaniwang kumakatawan sa mga unang Banal sa mga Huling Araw sa iba’t ibang bansa.

Pagsapit ng gitna ng ika-20 siglo, palaki nang palaking bilang ng mga bagong miyembro ang sumapi sa Simbahan sa mga lugar sa labas ng Utah at ng Estados Unidos. Sa pagitan ng 1923 at 1953, ang mga stake sa California, New York, Texas, at Washington, D.C., ay inorganisa—ang kauna-unahan sa kanilang mga estado at sa kabisera ng bansa—habang ang dumaraming internasyonal na transportasyon, pandaigdigang kalakalan, at mga paglawak ng mga misyon sa mga sumunod na dekada ay nag-ambag sa biglaang pagdami ng mga miyembro ng Simbahan at sa paglikha ng mga lumalaking stake sa buong mundo. Noong 1979, ang ika-1,000 na stake ay inorganisa sa Nauvoo, Illinois; makalipas ang labinlimang taon, ang ika-2,000 na stake ay inorganisa sa Lunsod ng Mexico; at noong 2012, ang ika-3,000 na stake ay inorganisa sa Sierra Leone.

Resources ng Simbahan

William G. Hartley, “The Church Grows in Strength,” Ensign, Set. 1999, 32–39.

Bibliograpiya

Ang mga sumusunod na lathalain ay nagbibigay ng karagdagang impormasyon tungkol sa paksang ito. Sa pagtukoy o pag-uugnay sa inyo sa mga sangguniang ito, hindi namin ineendorso o binibigyang-garantiya ang nilalaman o mga pananaw ng mga may-akda.

G. Wesley Johnson at Marian Ashby Johnson, “The Mormon Outmigration, 1919–1970,” sa Brandon S. Plewe, pat., Mapping Mormonism: An Atlas of Latter-day Saint History (Provo, Utah: Brigham Young University Press, 2012), 144–47.

G. Wesley Johnson at Marian Ashby Johnson, “On the Trail of the Twentieth-Century Mormon Outmigration,” BYU Studies, tomo 46, blg. 1 (2007), 41–83.

Jan Shipps, “The Scattering of the Gathered and the Gathering of the Scattered: The Mormon Diaspora in the Mid-Twentieth Century,” sa Douglas D. Alder, tagapagtipon, Honoring Juanita Brooks: A Compilation of 30 Annual Presentations from the Juanita Brooks Lecture Series, 1984–2014 (St. George, Utah: Dixie State University Press, 2014), 72–88.

D. W. Meinig, “The Mormon Culture Region: Strategies and Patterns in the Geography of the American West, 1847–1964,” Annals of the Association of American Geographers, tomo 55, blg. 2 (Hunyo 1965), 191–220.

Mga Kaugnay na Paksa: Pandarayuhan, Mga Pamayanan ng mga Pioneer, Mga Ward at Stake, Mga Servicemember Branch

1. Tingnan sa mga Paksa: Pagtitipon ng Israel, Mga Pamayanan ng mga Pioneer.

2. G. Wesley Johnson at Marian Ashby Johnson, “The Mormon Outmigration, 1919–1970,” sa Brandon S. Plewe, pat., Mapping Mormonism: An Atlas of Latter-day Saint History (Provo, Utah: Brigham Young University Press, 2012), 144–47. Tingnan din sa Paksa: Pandarayuhan; Thomas G. Alexander, Mormonism in Transition: A History of the Latter-day Saints, 1890–1930, ika-3 ed. (Salt Lake City: Greg Kofford Books, 2012), 305–7.

3. Tingnan sa mga Paksa: Paglalaan at Pangangasiwa, Cooperative Movement, Mga Nagkakaisang Orden.

4. Tingnan sa John Lauritz Larson, The Market Revolution in America: Liberty, Ambition, and the Eclipse of the Common Good (Cambridge: Cambridge University Press, 2010); Elizabeth Sanders, Roots of Reform: Farmers, Workers, and the American State, 1877–1917 (Chicago: University of Chicago Press, 1999); at Alan Trachtenberg, The Incorporation of America: Culture and Society in the Gilded Age (New York: Hill and Wang, 1982).

5. Dale Beecher, “The Post-Gathering Expansion of Zion: Mormon Settlements of the Twentieth Century,” sa Thomas G. Alexander, pat., Times of Transition: Proceedings of the 2000 Symposium of the Joseph Fielding Smith Institute for Latter-day Saint History at Brigham Young University (Provo, Utah: Joseph Fielding Smith Institute for Latter-day Saint History, 2003), 103–6. Tingnan din sa Mga Paksa: Batas Laban sa Poligamya, Cooperative Movement.

6. Johnson at Johnson, “The Mormon Outmigration,” 145. Tingnan din sa Mga Paksa: Paglilitis kay Reed Smoot, Political Neutrality.

7. G. Wesley Johnson at Marian Ashby Johnson, “On the Trail of the Twentieth-Century Mormon Outmigration,” BYU Studies, tomo 46, blg. 1 (2007), 46–47.

8. Tingnan sa mga Paksa: Unang Digmaang Pandaigdig, Ikalawang Digmaang Pandaigdig.

9. Johnson at Johnson, “The Mormon Outmigration,” 144–45; tingnan din sa Thomas W. Simpson, American Universities and the Birth of Modern Mormonism, 1867–1940 (Chapel Hill: University of North Carolina Press, 2016).

10. Tingnan sa Paksa: Pag-unlad ng Gawaing Misyonero.

11. Johnson at Johnson, “The Mormon Outmigration,” 144–45.

12. Richard O. Cowan, “Stakes, 1910–Present,” sa Plewe, Mapping Mormonism, 184; Gerry Avant, “3,000th Stake,” Church News, Dis. 9, 2012, 7.