Lesson 70: Alma 3–4

Lesson 70

Alma 3–4

Pambungad

Matapos sumapi sa isang hukbo ng mga Lamanita, minarkahan ng mga Amlicita ng kulay pula ang kanilang mga noo para makita ang kaibahan nila sa mga Nephita. Ang mga Amlicita at mga Lamanita ay nakidigma sa mga Nephita, at “libu-libo at sampu-sampung libo” ang namatay sa digmaan (tingnan sa Alma 3:26). Kasunod ng digmaang ito, maraming Nephita ang nagpakumbaba at “nagising sa pag-alaala sa kanilang tungkulin” (Alma 4:3). Mga 3,500 ang nabinyagan at sumapi sa Simbahan. Gayunman, sa sumunod na taon, maraming miyembro ng Simbahan ang naging palalo at inusig ang iba. Dahil nabagabag sa kasamaang ito, nagbitiw si Alma bilang punong hukom at patuloy na naglingkod bilang mataas na saserdote sa buong Simbahan. Sa ganitong tungkulin, nagplano siyang maglakbay sa palibot ng rehiyon, nagbabahagi ng dalisay na patotoo at nananawagan sa mga tao na magsisi.

Mga Mungkahi sa Pagtuturo

Alma 3:1–19

Nakipagdigma ang mga Nephita sa mga Amlicita at mga Lamanita

Hatiin ang klase sa maliliit na grupo. Bigyan ang bawat grupo ng isang papel na nakasulat ang sumusunod na mga salita: damit, istilo ng buhok, hikaw at alahas, at tato. Sabihin sa mga grupo na talakayin kung anong mga mensahe ang maaaring maipahatid ng mga tao, nang sadya o di-sinasadya, gamit ang mga bagay na ito.

Ipaalala sa mga estudyante na humiwalay ang mga Amlicita sa mga Nephita at umanib sa hukbo ng mga Lamanita (tingnan sa Alma 2). Sabihin sa mga estudyante na basahin ang Alma 3:4 at alamin kung paano binago ng mga Amlicita ang kanilang hitsura.

Kanino gusto ng mga Amlicita na “[m]akilala mula sa” o maiba sila?
Sa panahon ngayon, ano ang ginagawa ng ilang tao sa kanilang hitsura para maiba sila sa mabubuti? (Sa pagsagot ng mga estudyante, tiyaking malinaw na naipaliwanag na may mga tao na sinasadyang baguhin ang kanilang hitsura para ihiwalay ang sarili sa mabubuti o kontrahin ang mga pamantayan ng Simbahan. May iba naman na sumusunod sa kalakaran ng mundo nang hindi napapansin na may mensahe na silang naipapabatid tungkol sa kanilang sarili.)

Ipaliwanag na nang markahan ng mga Amlicita ang kanilang noo para ihiwalay ang sarili sa mga Nephita, ipinakita nila na dinala nila sa kanilang mga sarili ang sumpa sa mga Lamanita. Sabihin sa ilang estudyante na magsalitan sa pagbasa nang malakas ng Alma 3:14–19. Tulungan ang klase na masuri ang mga talatang ito sa pamamagitan ng pagtatanong ng ilan o lahat ng mga sumusunod na tanong:

Anong parirala sa Alma 3:18 ang naglalarawan ng ipinapakitang kilos at pag-uugali ng mga Amlicita sa Diyos? (“Lantarang naghimagsik laban sa Diyos.”)
Paano nagdala ng sumpa ang mga Amlicita “sa kanilang sarili”? (Alma 3:19).
Ano ang ilang katotohanang matututuhan natin mula sa mga talatang ito? (Maaaring kabilang sa mga sagot ang ang mga taong lantarang naghihimagsik sa Diyos ay nagdudulot ng masasamang epekto sa kanilang sarili at kung nakawalay tayo sa Diyos, ito ay dahil sa inilayo natin ang ating sarili mula sa Kanya.)

Upang matulungan ang mga estudyante na maunawaan ang kahalagahan ng paghihiwalay ng sarili sa mabubuting paraan, itanong ang sumusunod:

Ano ang ilang paraan na maipapakita natin sa ating pananamit at kaanyuan na tayo ay mga disipulo ni Jesucristo? (Kung nahihirapan ang mga estudyante sa pagsagot sa tanong na ito, maaari mong ipabasa sa kanila ang “Pananamit at Kaanyuan” sa Para sa Lakas ng mga Kabataan [2011], mga pahina 6–8. Bigyang-diin na nararapat makita sa ating pananamit at kaanyuan na may patotoo tayo sa ebanghelyo.)

Hikayatin ang mga estudyante na ipakita na sinusunod nila ang Panginoon sa araw-araw na pagpili nila, kabilang na ang pagpili ng dapat na pananamit at kaanyuan. Bigyang-diin na sa pamamagitan ng ating pananamit at kaanyuan maipapakita natin ang pagkakaiba natin bilang mga disipulo ni Jesucristo.

Alma 3:20–27

Libu-libo ang namatay sa digmaan ng mga Nephita laban sa mga Lamanita at mga Amlicita

Ibuod ang Alma 3:20–25 na inilalahad na naitaboy ng mga Nephita ang mga Lamanita, ngunit libu-libo ang namatay sa magkabilang panig. Ipabasa nang malakas sa isang estudyante ang Alma 3:26–27. Sabihin sa klase na pakinggan ang aral na nais ni Mormon na maunawaan natin.

Ayon sa mga talatang ito, anong gantimpala ang dumarating sa mga sumusunod sa Panginoon?
Ano ang nangyayari sa mga hindi sumusunod sa Panginoon?

Bilang buod, maaari mong isulat sa pisara ang sumusunod na alituntunin: Makadarama tayo ng kaligayahan o kalungkutan depende sa kung sino ang pipiliin nating sundin.

Sabihin sa mga estudyante na isipin ang mga pagpapalang nagmumula sa pagpiling sundin ang Panginoon.

Anong mga pagpapala ang natanggap ninyo mula sa Panginoon dahil pinili ninyong sundin Siya?

Alma 4:1–14

Matapos ang ilang panahon na umunlad ang Simbahan, ang mga miyembro ng Simbahan ay naging palalo at nagkaroon ng alitan at pagtatalu-talo sa kanila

Isulat ang mapagkumbaba at palalo sa pisara.

Ano ang ibig sabihin ng mapagkumbaba? (Ang ibig sabihin ng mapagkumbaba ay madaling turuan at kinikilala nang may pasasalamat na umaasa tayo sa Panginoon—nauunawaan na lagi nating kailangan ang Kanyang tulong.)

Sabihin sa ilang estudyante na magsalitan sa pagbasa nang malakas ng Alma 4:1–5. Sabihin sa klase na alamin ang katibayan na naging mapagkumbaba ang mga Nephita. Habang ipinaliliwanag ng mga estudyante ang nalaman nila, makatutulong na ipaliwanag na hindi natin kailangang makaranas ng trahedya para magpakumbaba—maaari nating piliing magpakumbaba.

Ipaliwanag na ang paglalarawan sa mga Nephita sa Alma 4:6 ay lubhang kakaiba sa paglalarawan sa Alma 4:3–5. Ituro ang salitang palalo sa pisara.

Ano ang ibig sabihin ng maging palalo? (Ang kapalaluan ay kabaligtaran ng kapakumbabaan. Ang mga taong palalo ay sinasalungat ang isa’t isa at ang Diyos. Itinuturing nila ang sarili na nakakaangat sa mga nakapaligid sa kanila at sinusunod ang kagustuhan nila sa halip na ang kagustuhan ng Diyos.)

Hatiin sa dalawang grupo ang klase at sabihin sa unang grupo na basahin nang tahimik ang Alma 4:6–8 at ipabasa nang tahimik sa pangalawang grupo ang Alma 4:9–12. Sabihin sa dalawang grupo na tukuyin ang kapalaluang ginawa ng ilan sa mga Nephita at kung paano nito naapektuhan ang iba. Pagkatapos ng sapat na oras, sabihin sa dalawang grupo na ibahagi ang nalaman nila.

Ano ang itinuturo ng mga talatang ito tungkol sa impluwensiyang idinudulot ng kapalaluan sa pakikitungo natin sa iba?
Anong babala ang nakikita ninyo sa Alma 4:10? (Tiyakin na nauunawaan ng mga estudyante na: kung magpapakita tayo ng masamang halimbawa, magiging hadlang ang mga ikinikilos natin sa pagtanggap ng ibang tao sa ebanghelyo.)

Ipabasa nang malakas sa isang estudyante ang Alma 4:13–14. Sabihin sa klase na maghanap ng mga halimbawa kung paano nanatiling mapagkumbaba ang ilang Nephita kahit palalo ang iba.

Ano ang itinuturo ng mga talatang ito tungkol sa impluwensyang idinudulot ng pagpapakumbaba sa pakikitungo natin sa iba?

Bigyang-diin na ang ating pagpapasyang maging mapagkumbaba o palalo ay nakakaapekto sa atin at sa iba. Kung may oras pa, sabihin sa mga estudyante na isulat sa notebook o scripture study journal ang mga karanasan nila na nagpapakita na totoo ang pahayag na ito.

Alma 4:15–20

Si Alma ay nagbitiw bilang punong hukom upang iukol ang kanyang panahon sa paghikayat sa mga tao na magsisi

Sabihin sa mga estudyante na kunwari ay sila ang nasa sitwasyon ni Alma. Sila ang punong hukom, at marami sa mga tao ang naging palalo at inuusig ang mga nananatiling mapagkumbaba.

Ano ang maaari ninyong gawin para tulungan ang mga tao na magbago?

Ipabasa nang malakas sa isang estudyante ang Alma 4:15–19. Sabihin sa klase na alamin ang ipinasyang gawin ni Alma.

Ano ang ipinasyang gawin ni Alma? (Ipinasya niyang magbitiw bilang punong hukom upang iukol ang kanyang panahon sa pagtuturo sa mga tao.)
Ano ang ipinapahiwatig ng pariralang “pagpapatotoo ng dalisay na patotoo” (Alma 4:19) tungkol sa paraan ng pagtuturo ni Alma?
Kailan kayo nakarinig ng mga taong nagbahagi ng “dalisay na patotoo”? Paano kayo naimpluwensyahan ng mga karanasang ito?
Anong mga katotohanan ang matututuhan natin mula sa halimbawa ni Alma sa Alma 4:19?

Maaaring kabilang sa mga sagot ng mga estudyante ang sumusunod:

Ang pagtupad sa ating mga tungkuling pang-espirituwal ay maaaring mangailangan ng sakripisyo.

Ang pagbabahagi ng dalisay na patotoo ay nakatutulong sa iba na mas mapalapit sa Diyos.

Hikayatin ang mga estudyante na alamin ang dalisay na patotoo ni Alma habang binabasa nila ang Alma 5–16 sa kanilang personal na pag-aaral at habang tinatalakay ang mga kabanatang ito sa mga susunod na lesson. Hikayatin din sila na bigyang-pansin ang epekto ng patotoo ni Alma sa mga tao.

Pagrebyu ng Scripture Mastery

Ipaalam sa mga estudyante ang ilang bagong scripture mastery passage, o rebyuhin ang ilang scripture passage na alam na nila. Maghanda ng mga tanong na tutulong sa kanila na malaman ang mga alituntunin sa mga scripture passage. Hikayatin sila na isulat sa kanilang notebook o scripture study journal ang kanilang gagawin upang mas maipamuhay nila nang mabuti ang isa sa mga alituntuning ito. Bigyan sila ng takdang panahon kung kailan nila dapat makumpleto ang kanilang mga mithiin, at sabihin sa kanila na maghandang ibahagi ito sa isang kaklase o sa buong klase kapag nakumpleto na nila ang mga ito.

Paalala: Kung wala kang oras para gawin ang aktibidad na ito bilang bahagi ng iyong lesson, maaari mo itong gawin sa ibang araw. Para sa iba pang aktibidad sa pagrerebyu, tingnan ang apendiks sa katapusan ng manwal na ito.

Komentaryo at Pinagmulang Impormasyon

Alma 3:4. Mga tato at pagpapabutas ng katawan

Minarkahan ng mga Amlicita ang kanilang sarili upang sila ay “[m]akilala mula sa mga Nephita” (Alma 3:4). Sa ating panahon, pinayuhan ng mga propeta ang mga kabataan na panatilihing sagrado ang kanilang mga katawan sa pamamagitan ng hindi pagpapatato o pagpapabutas ng katawan. Sinabi ni Pangulong Gordon B. Hinckley:

“Hindi ko maunawaan kung bakit nanaisin ng isang kabataang lalaki—o kaya ng kabataang babae—ang magtiis ng sakit upang papangitin ang balat sa iba’t ibang kulay ng tato na hugis tao, hayop, at iba’t ibang simbolo. Ang pagtatato ay permanente, maliban kung may panibagong masakit at magastos na paraan upang burahin ito. Mga ama, sabihan ang inyong mga anak na huwag magpatato sa kanilang katawan. Maaaring hindi nila magustuhan ang sinasabi ninyo sa ngayon, ngunit darating ang panahong pasasalamatan nila kayo. Ang tato ay graffiti sa templo ng katawan. Gayundin ang pagpapabutas sa katawan para sa maramihang hikaw sa mga tainga, sa ilong, maging sa dila.

“Akala ba nila ay maganda ito? … Ang Unang Panguluhan at ang Korum ng Labindalawa ay nagpahayag na hindi natin sinasang-ayunan ang tato, at gayundin ‘ang pagpapabutas sa katawan maliban kung ang dahilan ay pagpapagamot.’ Gayunman, hindi kami nagpapahayag ng anumang posisyon ‘tungkol sa maliliit na pagpapabutas sa mga tainga ng kababaihan para sa isang pares ng hikaw’—isang pares” (“Magiging Malaki ang Kapayapaan ng Iyong mga Anak,” Ensign, Nob. 2000, 52).

Alma 3:5. Pagsunod sa mga uso

Binago ng mga Amlicita ang kanilang anyo para mas makamukha nila ang mga Lamanita. Maraming mga Banal sa mga Huling Araw ngayon ang nagaganyak na sumunod sa uso para mas maging kamukha sila ng mga sikat na tao sa mundo. Ngunit may mga uso na nag-uudyok sa mga tao na “suwayin ang propeta at, sa halip, ay sumusunod sa pinapauso ng mundo” (“Questions and Answers,” New Era, Mar. 2006, 14; tingnan din sa Para sa Lakas ng mga Kabataan [2011], 6–8).

Itinuro ni Elder M. Russell Ballard sa mga kabataang lalaki na may hawak ng priesthood na may mga pinapauso ang mundo na nagpapahina sa kakayahan nilang panindigan ang katotohanan:

“May grupo ng mga tao na lihis ang kultura sa lipunang kinabibilangan nito na tumatangkilik ng masamang istilo ng musika, pananamit, pananalita, pananaw, at pag-uugali. Nasaksihan ng marami sa inyo ang pagtanggap ng mga kaibigan ninyo sa istilong ito dahil sa ito ay ‘uso’ at ‘nakakatuwa,’ at kalaunan ay tuluyan na silang napabilang sa kakaibang kulturang ito. …

“… Hindi ako naniniwala na kakayanin ninyong panindigan ang totoo at tama kung hindi akma ang pananamit ninyo bilang isang taong may taglay ng priesthood ng Diyos” (“Standing for Truth and Right,” Ensign, Nob. 1997, 38–39).

Alma 3:6–17. Ang marka at ang sumpa

Sa pag-aaral ng mga estudyante ng Alma 3, maaaring may mga tanong sila tungkol sa marka at sumpang inilagay sa mga Lamanita. Maaari mong ipaliwanag na may pagkakaiba ang marka at ang sumpa. Ang markang inilagay sa mga Lamanita ay maitim na balat (tingnan sa Alma 3:6). Ang dahilan kung bakit inilagay ang markang ito sa mga Lamanita ay upang makilala at maihiwalay sila mula sa mga Nephita (tingnan sa Alma 3:8). Ang sumpa, na mas matindi, ay ang “[maitakwil] mula sa harapan ng Panginoon” (2 Nephi 5:20). Ang mga Lamanita at mga Amlicita ang nagdala ng sumpang ito sa kanilang sarili dahil naghimagsik sila sa Diyos (tingnan sa 2 Nephi 5:20; Alma 3:18–19). Bagama’t ang maitim na baIat ay ginamit sa pagkakataong ito bilang tanda ng sumpa sa mga Lamanita, itinuturo ng Aklat ni Mormon na ang Panginoon ay “[walang] tinatanggihan sa mga lumalapit sa kanya; maitim at maputi, alipin at malaya, lalaki at babae; … pantay-pantay ang lahat sa Diyos” (2 Nephi 26:33). Ang ebanghelyo ni Jesucristo ay para sa lahat. Lubos na kinukondena ng Simbahan ang racism o panglalait sa ibang lahi, kabilang ang anuman at lahat ng nakaraang panglalait sa ibang lahi ng mga tao sa loob at labas ng Simbahan. Ipinaliwanag ni Pangulong Gordon B. Hinckley:

“Walang sinumang nanlalait sa ibang lahi ang maituturing ang kanyang sarili na tunay na disipulo ni Cristo. Ni hindi niya maituturing ang kanyang sarili na nakaayon sa mga turo ng Simbahan ni Cristo. …

“Tanggapin nating lahat na bawat isa sa atin ay anak na lalaki o babae ng ating Ama sa Langit, na nagmamahal sa lahat ng Kanyang mga anak” (“Ang Pangangailangan sa Malaking Kabutihan,” Ensign o Liahona, Mayo 2006, 58). Para sa karagdagang kaalaman tungkol sa paksang ito, tingnan sa lesson 27.

Alma 4:9–12. “Isang malaking batong kinatitisuran”

Nang maging palalo ang ilan sa mga Nephitang miyembro ng Simbahan, ang masasama nilang halimbawa ay naging batong katitisuran o hadlang sa mga hindi miyembro ng Simbahan (tingnan sa Alma 4:9–12; tingnan din sa Alma 39:11). Inilahad ni Pangulong Gordon B. Hinckley ang sumusunod na kuwento, na naglalarawan ng mga epekto ng masasamang halimbawa at mabubuting halimbawa:

“Hindi siya miyembro ng Simbahan. Aktibo sila ng kanyang mga magulang sa ibang relihiyon.

“Nagunita niya na noong lumalaki siya, kinutya siya ng ilan sa mga kasamahan niyang LDS, at ipinadamang ayaw nila sa kanya, at pinagtawanan siya.

“Dumating siya sa puntong kinapootan niya ang Simbahang ito at ang mga miyembro nito. Wala siyang nakitang kabutihan sa sinuman sa kanila.

“Pagkatapos ay nawalan ng trabaho ang ama niya at kinailangan nilang lumipat. Sa bago nilang tirahan, sa edad na 17, nakapag-aral siya sa kolehiyo. Doon, sa unang pagkakataon sa buhay niya, nadama niya ang pagmamahal ng mga kaibigan, at isa sa mga iyon, na ang pangalan ay Richard, ang nag-anyaya sa kanyang sumali sa isang samahan na ito ang presidente. Isinulat niya, ‘Sa unang pagkakataon sa buhay ko may taong gusto akong makasama. Hindi ko alam ang gagawin ko, pero mabuti na lang at sumali ako. … Gusto ko ang damdaming iyon, na may kaibigan ako. Ipinagdasal ko ito sa buong buhay ko. At ngayon pagkaraan ng 17 taong paghihintay, sinagot ng Diyos ang panalanging iyon.’

“Sa edad na 19 nakasama niya sa iisang tolda si Richard noong nagtatrabaho sila habang bakasyon. Napansin niyang gabi-gabi ay may binabasang aklat si Richard. Tinanong niya kung ano ang binabasa nito. Sinabihan siya na binabasa niya ang Aklat ni Mormon. Dagdag pa niya, ‘Agad kong binago ang usapan at natulog na. Tutal, iyon ang aklat na sumira sa pagkabata ko. Pinilit ko iyong kalimutan, pero isang linggo na ang lumipas at hindi ako makatulog. Bakit niya ito binabasa gabi-gabi? Hindi ko na natagalan na hindi masagot ang mga tanong sa isipan ko. Kaya isang gabi ay tinanong ko siya kung ano ang napakahalaga sa aklat na iyon. Ano ang naroon? … Nagsimula siyang magbasa kung saan siya huminto. Nagbasa siya tungkol kay Jesus at nang magpakita Siya sa Amerika. Nabigla ako. Hindi ko akalaing naniniwala ang mga Mormon kay Jesus.’ …

“Kasunod nito nagbibiyahe noon ang binatang ito at ang kaibigan niya. Inabutan siya ni Richard ng Aklat ni Mormon at hiniling na basahin niya ito nang malakas. Ginawa niya ito, at bigla siyang nabigyan ng inspirasyon ng Banal na Espiritu.

“Lumipas ang panahon at lumago ang kanyang pananampalataya. Pumayag siyang magpabinyag. …

“Diyan natatapos ang kuwento, ngunit maraming matututuhan sa kuwentong iyon. Una ay ang nakalulungkot na pagtrato sa kanya ng mga batang Mormon na nakasama niya.

“Ikalawa ay ang pagtrato sa kanya ng bago niyang kaibigang si Richard. Ganap na kabaligtaran ito ng naranasan niya noon. Humantong ito sa kanyang pagbabalik-loob at binyag kahit imposible itong mangyari” (“Ang Pangangailangan sa Malaking Kabutihan,” Ensign o Liahona, Mayo 2006, 59–60).

Alma 4:19. “Dalisay na Patotoo”

Nang makita ni Alma na kailangan niyang mabawi ang mga tao sa “pagpapatotoo ng dalisay na patotoo laban sa kanila” (Alma 4:19), hinikayat niya ang mga tao na magsisi. Gayunman, sa ating mga pulong sa pag-aayuno at pagpapatotoo, ang ating mga patotoo ay dapat na simpleng paghahayag ng ating pananampalataya, hindi pagbibigay ng sermon. Sinabi ni Pangulong Spencer W. Kimball:

“Huwag ninyong pagsabihan ang iba kung paano mamuhay. Sabihin lamang ninyo ang nadarama ninyo. Iyan ang patotoo. Sa sandaling simulan ninyong pangaralan ang iba, diyan natatapos ang inyong patotoo” (The Teachings of Spencer W. Kimball, ed. Edward L. Kimball [1982], 138).