Fanavotana

Manafaka, mividy na manonitra, toy ny mandoa vola hanafahana ny olona iray amin’ny famatorana. Ny fanavotana dia milaza ny Sorompanavotan’i Kristy sy ny fanafahana amin’ny fahotana. Manavotra ny olona rehetra amin’ny fahafatesan’ny vatana ny Sorompanavotan’i Jesoa. Amin’ny alalan’ny Sorompanavotana nataony dia voavotra amin’ny fahafatesana ara-panahy ihany koa ireo izay manam-pinoana azy sy mibebaka.

Efa navotan’ny Tompo tamin’ny helo ny fanahiko, 2 Ne. 1:15.
Ny fanavotana dia tonga amin’ny alalan’ny Mesia Masina sy ao Aminy, 2 Ne. 2:6–7, 26 (Môzià 15:26–27; 26:26).
Nihira ny fitiavana manavotra izy ireo, Almà 5:9 (Almà 5:26; 26:13).
Ny ratsy dia mijanona ho toy ny tsy nisy fanavotana efa natao, Almà 11:40–41 (Almà 34:16; 42:13; Hel. 14:16–18).
I Jesoa Kristy no nanatanteraka ny fanavotana izao tontolo izao, Môrm. 7:5–7.
Ny herin’ny fanavotana dia tonga amin’ny rehetra izay tsy manana lalàna, Môrô. 8:22 (F&F 45:54).