Fahamarinana (toetra)

Olo-marina, masina, tsara toetra, mahitsy; mandeha amin’ny fankatoavana ny didin’ Andriamanitra; mifady ny fahotana. Fahalalana ny zavatra araka ny maha-izy azy, sy araka ny naha-izy azy ary araka ny haha-izy azy (F&F 93:24). Ny fahamarinana dia enti-milaza koa ny fahazavana sy fanambarana avy any an-danitra.

Sambatra ny noana sy mangetaheta ny fahamarinana, Mat. 5:6 (3 Ne. 12:6).
Katsaho aloha ny fanjakan’ Andriamanitra sy ny fahamarinany, Mat. 6:33.
Ny marina ho any amin’ny fiainana mandrakizay, Mat. 25:46.
Ho fantatrareo ny marina, ary ny marina hahafaka anareo tsy ho andevo, Jao. 8:32.
Izaho no lalana sy fahamarinana ary fiainana, Jao. 14:6.
Ny fiasan’ny fivavaky ny marina dia mahery indrindra, Jak. 5:16.
Raha hoy isika hoe, tsy manana ota isika, ny marina tsy ato anatintsika, 1 Jn. 1:8.

Sarotra ho an’ny olo-meloka ny mandray ny fahamarinana, 1 Ne. 16:2.
Izay marina no ankasitrahan’ Andriamanitra, 1 Ne. 17:35.
Hotsimbininy ny marina, tsy mila matahotra ny marina, 1 Ne. 22:17, 22.
Noho ny fahamarinan’ny olon’ny Tompo, dia tsy hanam-pahefana i Satana, 1 Ne. 22:26.
Ary raha tsy misy fahamarinana dia tsy misy fahasambarana, 2 Ne. 2:13.
Ny marina no handova ny fanjakan’ Andriamanitra, 2 Ne. 9:18.
Ny marina tsy matahotra ny tenin’ny fahamarinana, 2 Ne. 9:40.
Ny marina tia ny fahamarinana, 2 Ne. 9:40.
Fa milaza ny fahamarinana ny Fanahy ary tsy mandainga, Jkb. 4:13.
Ny olombelona rehetra dia tsy maintsy ovaina ho amin’ny toetry ny fahamarinana, Môzià 27:25–26.
Ny anaran’ny marina dia hosoratana ao amin’ny bokin’ny fiainana, Almà 5:58.
Efa nikatsaka ny fahasambarana ianareo tamin’ny fanaovana heloka izay zavatra mifanohitra amin’ny toetran’ny fahamarinana, Hel. 13:38.
Ianao dia Andriamanitry ny fahamarinana, ary tsy afaka mandainga, Ete. 3:12.
Ary amin’ny herin’ny Fanahy Masina dia azonareo fantarina ny fahamarinan’ny zava-drehetra, Môrô. 10:5.

Ny fahamarinana dia mitoetra mandrakizay mandrakizay, F&F 1:39.
Efa nohazavain’ny Fanahin’ny fahamarinana ianao, F&F 6:15.
Ny Bokin’i Môrmôna, dia mirakitra ny fahamarinana sy ny tenin’ Andriamanitra, F&F 19:26.
Ny hiran’ny marina dia vavaka ho Ahy, F&F 25:12.
Mifahara, miaraka amin’ny rariny ho saron-tratra, F&F 27:16 (Ef. 6:14).
Ho mamy amin’ny olo-marina ny fahafatesana, F&F 42:46.
Ny olo-marina dia hangonina avy any anivon’ny firenen-drehetra, F&F 45:71.
Ny mpampionona dia nalefa hampianatra ny fahamarinana, F&F 50:14.
Izay mandray ny teny amin’ny alalan’ny Fanahin’ny fahamarinana dia mandray izany araka izay itorian’ny Fanahin’ny fahamarinana izany, F&F 50:17–22.
Ny olona dia tokony hampihatra fahamarinana fatratra amin’ny nahim-pony, F&F 58:27.
Izay manao ny asan’ny fahamarinana dia handray fiadanana eo amin’ity izao tontolo izao ity ary fiainana mandrakizay any amin’ny tontolo ho avy, F&F 59:23.
Amin’ny Fiaviana Fanindroany dia hitranga ny fisarahana tanteraka eo amin’ny olo-marina sy ny olon-dratsy, F&F 63:54.
Manambarà ny fahamarinana araka ny fanambarana sy ny didy izay efa nomeko anareo, F&F 75:3–4.
Izay rehetra fahamarinana dia fahazavana, F&F 84:45.
Ny fahazavan’i Kristy no fahazavan’ny fahamarinana, F&F 88:6–7, 40.
Ny Fanahiko dia fahamarinana, F&F 88:66.
Ny faharanitan-tsaina na ny fahazavan’ny fahamarinana dia tsy nohariana, F&F 93:29.
Ny voninahitr’ Andriamanitra dia ny faharanitan-tsaina, na fahazavana sy fahamarinana, F&F 93:36.
Efa nodidiako ianareo hitaiza ny zanakareo ao amin’ny fahazavana sy ny fahamarinana, F&F 93:40.
Ny herin’ny Lanitra dia tsy azo fehezina raha tsy araka ireo fitsipiky ny fahamarinana, F&F 121:36.
Teo anivon’ny marina dia nisy fiadanana, F&F 138:22.