អាលម៉ា, កូនប្រុសរបស់អាលម៉ា
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ជាមេចៅក្រមទី១ ហើយជាព្យាការីលើសាសន៍នីហ្វៃ។ កាលលោកនៅវ័យក្មេង លោកបានព្យាយាមរកបំផ្លាញសាសនាចក្រចោល (ម៉ូសាយ ២៧:៨–១០)។ ប៉ុន្តែមានទេវតាមួយបានលេចមកឲ្យលោកឃើញ ហើយលោកបានប្រែចិត្តជឿតាមដំណឹងល្អ (ម៉ូសាយ ២៧:៨–២៤; អាលម៉ា ៣៦:៦–២៧)។ ក្រោយមក លោកបានលាចេញពីតំណែងជាមេចៅក្រម ដើម្បីទៅបង្រៀនប្រជាជន (អាលម៉ា ៤:១១–២០)។
គម្ពីរអាលម៉ា
ជាគម្ពីរមួយដោយឡែកនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ដែលមានរួមនូវសេចក្ដីសង្ខេបពីបញ្ជីរបស់ព្យាការីអាលម៉ាទាំងពីរ កូនប្រុសរបស់អាលម៉ា និងកូនប្រុសរបស់ហេលេមិន។ ហេតុការណ៍ទាំងឡាយដែលពោលដល់នៅក្នុងគម្ពីរនោះបានកើតឡើង ប្រហែលជាឆ្នាំ ៩១ ទៅ ៥២ មុនគ្រីស្ទសករាជ (ម.គ.ស.)។ គម្ពីរនេះមាន ៦៣ ជំពូក។ ជំពូកទី ១–៤ អធិប្បាយប្រាប់ពីការបះបោរនៃពួកអ្នកដែលដើរតាមនីហូរ និងអាំលីសៃ ទាស់នឹងពួកសាសន៍នីហ្វៃ។ សង្គ្រាមទាំងឡាយដែលបានកើតឡើងនោះ ក្លាយទៅជាសង្គ្រាមដ៏ប្រកបដោយការបំផ្លិចបំផ្លាញយ៉ាងធំបំផុតនៅពេលនោះ ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃពួកសាសន៍នីហ្វៃ។ ជំពូកទី ៥–១៦ មានដំណើររឿងពីការផ្សាយសាសនាមុនដំបូងរបស់អាលម៉ា ព្រមទាំងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់លោក អំពីអ្នកគង្វាលល្អ (អាលម៉ា ៥) និងការផ្សាយសាសនាជាមួយអាមូលេក នៅទីក្រុងអាំម៉ូណៃហា។ ជំពូកទី ១៧–២៧ មាននូវបញ្ជីអំពីពួកបុត្រារបស់ម៉ូសាយ និងការងារបម្រើរបស់ពួកគេ នៅក្នុងចំណោមពួកសាសន៍លេមិន។ ជំពូកទី ២៨–៤៤ មាននូវសេចក្ដីបង្រៀនរបស់អាលម៉ា ដែលសំខាន់ៗបំផុត។ នៅក្នុងជំពូកទី ៣២ អាលម៉ាបានប្រៀបធៀបព្រះបន្ទូលទៅនឹងគ្រាប់ពូជ នៅក្នុងជំពូកទី ៣៦ លោករៀបរាប់អំពីការប្រែចិត្តលោកប្រាប់ ហេលេមិន ជាកូនប្រុសរបស់លោក។ ជំពូកទី ៣៩–៤២ កត់អំពីពាក្យទូន្មានរបស់លោកដល់កូនប្រុសរបស់លោក គឺកូរីអានតុន ដែលបានសេពគប់ក្នុងអំពើរំលងខាងកាមគុណ សេចក្ដីបង្រៀនដ៏សំខាន់នេះ ពន្យល់ប្រាប់អំពីសេចក្ដីយុត្តិធម៌ សេចក្ដីមេត្តាករុណា ដំណើររស់ឡើងវិញ និងអំពីដង្វាយធួន។ ជំពូកទី ៤៥–៦៣ អធិប្បាយប្រាប់អំពីសង្គ្រាមទាំងឡាយនៃពួកសាសន៍នីហ្វៃនៅពេលនោះ និងអំពីការបន្លាស់ទីលំនៅ នៅក្រោមការដឹកនាំរបស់ហាកូត។ ពួកអ្នកដឹកនាំដ៏ឆ្នើមៗ ដូចជាមេទ័ពមរ៉ូណៃ ទីអានគុម និងលីហៃ បានជួយថែរក្សាពួកសាសន៍នីហ្វៃទុកឲ្យបានគង់វង់ ដោយសារសកម្មភាពដ៏ក្លាហាន និងទាន់ពេលរបស់ពួកគេ។