លំដាប់ពេល

លំដាប់ពេលតទៅ ឬបញ្ជីព្រឹត្តិការណ៍ មិនមែនជាបញ្ជីទូលំទូលាយ ហើយគ្រាន់តែសម្រាប់ឲ្យអ្នកអានយល់ពីលំដាប់នៃព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយ នៅសម័យព្រះគម្ពីរប៊ីប និងព្រះគម្ពីរមរមនប៉ុណ្ណោះ ៖

ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយនៅសម័យពួកអយ្យកោបុរាណ ៖ (ដោយមានការពិបាកក្នុងការកំណត់ថ្ងៃដ៏ពិតប្រាកដនៃព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយនៅក្នុងភាគនេះ ម្ល៉ោះហើយថ្ងៃខែមិនបានប្រាប់ឡើយ)។
ម.គ.ស. (ឬ ម.យ.ទ.—មុនយុគទូទៅ)
៤០០០	អ័ដាមធ្លាក់។
	ហេណុកធ្វើការងារបម្រើ។
	ណូអេធ្វើការងារបម្រើ; ទឹកជន់លិចផែនដី។
	ប៉មនៃក្រុងបាបិលបានសង់ឡើង; ពួកសាសន៍យ៉ារេឌបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ដែនដីសន្យា។
	ម៉ិលគីស្សាដែកធ្វើការងារបម្រើ។
	ណូអេស្លាប់។
	អាប៉រ៉ាម (អ័ប្រាហាំ) កើត។
	អ៊ីសាកកើត។
	យ៉ាកុបកើត។
	យ៉ូសែបកើត។
	យ៉ូសែបត្រូវបានលក់ទៅស្រុកអេស៊ីព្ទ។
	យ៉ូសែបទៅគាល់ផារ៉ោន។
	យ៉ាកុប (អ៊ីស្រាអែល) និងគ្រួសារលោកបានចុះទៅស្រុកអេស៊ីព្ទ។
	យ៉ាកុប (អ៊ីស្រាអែល) ស្លាប់។
	យ៉ូសែបស្លាប់។
	ម៉ូសេកើត។
	ម៉ូសេនាំកូនចៅអ៊ីស្រាអែលចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទ (និក្ខមនំ)។
	ម៉ូសេប្រែរូប។
	យ៉ូស្វេស្លាប់។
	ក្រោយពីយ៉ូស្វេស្លាប់ទៅ នោះសម័យពួកចៅហ្វាយបានចាប់ផ្ដើមឡើង អូធ្នាលត្រូវជាចៅហ្វាយទី ១ ហើយសាំយូអែល ជាចៅហ្វាយចុងក្រោយបង្អស់; លំដាប់ និងថ្ងៃខែនៃព្រឹត្តិការណ៍តទៅនោះមិនទៀងទាត់ទេ។
	សូលត្រូវបានចាក់ប្រេងតាំងឲ្យធ្វើជាស្ដេច។

ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយនៃសហនគរអ៊ីស្រាអែល ៖
១០៩៥	រាជ្យសូលចាប់ផ្ដើម។
១០៦៣	ដាវីឌត្រូវបានចាក់ប្រេងតាំងឲ្យធ្វើជាស្ដេចដោយសាំយូអែល។
១០៥៥	ដាវីឌធ្វើស្ដេចនៅក្រុងអេប្រុន។
១០៤៧	ដាវីឌធ្វើស្ដេចនៅក្រុងយេរូសាឡិម; ណាថាន់ និងកាឌ់បានព្យាករ។
១០១៥	សាឡូម៉ូនកើតជាស្ដេចលើអ៊ីស្រាអែលទាំងមូល។
៩៩១	ធ្វើវិហាររួច។
៩៧៥	សាឡូម៉ូនសុគត; ពូជ ១០ អំបូរនៅខាងជើង បានបះបោរទាស់នឹងរេហូបោម ជាបុត្រទ្រង់ ហើយអ៊ីស្រាអែលក៏បែក។

ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយនៃអ៊ីស្រាអែល ៖		ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយនៃយូដា ៖		ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ៖
៩៧៥	យេរ៉ូបោមជាស្ដេចអ៊ីស្រាអែល។
		៩៤៩	ស៊ីសាក ជាស្ដេចស្រុកអេស៊ីព្ទ, បានប្លន់ក្រុងយេរូសាឡិម។
៨៧៥	អ័ហាប់គ្រងរាជ្យពីក្រុងសាម៉ារី លើស្រុកអ៊ីស្រាអែលខាងជើង; អេលីយ៉ាបានព្យាករ។
៨៥១	អេលីសេបានសម្ដែងអព្ភូតហេតុដ៏ធំ។
៧៩២	អេម៉ុសបានព្យាករ។
៧៩០	យ៉ូណាស និងហូសេបានព្យាករ។
		៧៤០	អេសាយចាប់ផ្ដើមព្យាករ។ (រ៉ូមត្រូវបានកសាងឡើង; ណាបូណាសារ ជាស្ដេចក្រុងបាប៊ីឡូន នៅឆ្នាំ ៧៤៧; ទីកឡាត-ពីលេស៊ើរទី ៣ ជាស្ដេចស្រុកអាសស៊ើរ ពីឆ្នាំ ៧៤៧ ទៅ ៧៣៤)។
		៧២៨	ហេសេគា ជាស្ដេចស្រុកយូដា។ (សាលម៉ានេស៊ើរទី ៤ ជាស្ដេចអាសស៊ើរ)។
៧២១	នគរខាងជើងត្រូវបំផ្លាញចោល; ពូជ ១០ អំបូរត្រូវបានចាប់យកជាឈ្លើយ; មីកាបានព្យាករ។
		៦៤២	ណាហ៊ុមបានព្យាករ។
		៦២៨	យេរេមា និងសេផានាបានព្យាករ។
		៦០៩	អូបាឌាបានព្យាករ; ដានីយ៉ែលត្រូវគេចាប់យកជាឈ្លើយទៅក្រុងបាប៊ីឡូន។ (ក្រុងនីនីវេបានរលំនៅឆ្នាំ ៦០៦; នេប៊ូក្នេសា ជាស្ដេចក្រុងបាប៊ីឡូន ពីឆ្នាំ ៦០៤ ទៅ ៥៦១)។
				៦០០	លីហៃចេញពីក្រុងយេរូសាឡិម។
		៥៩៨	អេសេគាលបានព្យាករនៅក្រុងបាប៊ីឡូន; ហាបាគុកបានព្យាករ; សេដេគា ជាស្ដេចយូដា។
				៥៨៨	មូលេកចេញពីក្រុងយេរូសាឡិម ឆ្ពោះទៅកាន់ដែនដីសន្យា។
				៥៨៨	ពួកសាសន៍នីហ្វៃបែកចេញពីពួកសាសន៍លេមិន (រវាងឆ្នាំ ៥៨៨ និង ៥៧០ ម.គ.ស.)។
		៥៨៧	នេប៊ូក្នេសាចាប់យកក្រុងយេរូសាឡិម។

ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយក្នុងប្រវត្តិនៃពួកសាសន៍យូដា ៖		ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ៖
៥៣៧	ស៊ីរូសចេញក្រឹត្យថាសាសន៍យូដាអាចត្រឡប់ទៅក្រុងយេរូសាឡិម ពីក្រុងបាប៊ីឡូនវិញ។
៥២០	ហាកាយ និងសាការីបានព្យាករ។
៤៨៦	នាងអេសធើររស់នៅ។
៤៥៨	អែសរ៉ាបានត្រូវបញ្ជាឲ្យរៀបចំសារឡើងវិញ។
៤៤៤	នេហេមាត្រូវគេតាំងឲ្យធ្វើជាអ្នកអភិបាលលើស្រុកយូដា។
៤៣២	ម៉ាឡាគីបានព្យាករ។
		៤០០	យ៉ារ៉ុមទទួលផ្ទាំង។
		៣៦០	អោមណៃទទួលផ្ទាំង។
៣៣២	អ័លេក្សានត្រុសដ៏ឧត្ដម ច្បាំងយកស្រុកស៊ីរី និងស្រុកអេស៊ីព្ទ។
៣២៣	អ័លេក្សានត្រុសសុគត។
២៧៧	សេព្ទូចិនត៍ ជាការបកប្រែគម្ពីរយូដាទៅភាសាក្រេក បានចាប់ផ្ដើម។
១៦៧	ម៉ាតាធាស ជាពួកម៉ាកាប៊ី បានបះបោរទាស់នឹងស្រុកស៊ីរី។
១៦៦	យូដាស ម៉ាកាបើស បានក្លាយជាមេដឹកនាំពួកសាសន៍យូដា។
១៦៥	វិហារបានត្រូវសំអាត ហើយបានធ្វើបុណ្យឆ្លងម្ដងទៀត; បុណ្យហានុកាបានចាប់ផ្ដើម។
១៦១	យូដាស ម៉ាកាបើសស្លាប់។
		១៤៨	អ័ប៊ីណាដៃត្រូវគេធ្វើទុក្ករកម្ម; អាលម៉ាបានតាំងសាសនាចក្រឡើង នៅចំណោមពួកសាសន៍នីហ្វៃឡើងវិញ។
		១២៤	បេនយ៉ាមីនបានថ្លែងលើកក្រោយបង្អស់ ទៅកាន់ពួកសាសន៍នីហ្វៃ។
		១០០	អាលម៉ា ជាកូន និងបុត្រារបស់ស្ដេចម៉ូសាយ បានចាប់ផ្ដើមកិច្ចការរបស់គេ។
		៩១	រជ្ជកាលនៃពួកចៅក្រមបានចាប់ផ្ដើមនៅចំណោមពួកសាសន៍នីហ្វៃ។
៦៣	ប៉មពេច្បាំងដណ្ដើមយកក្រុងយេរូសាឡិម ហើយការត្រួតត្រានៃពួកម៉ាកាប៊ី បានចប់នៅស្រុកអ៊ីស្រាអែល។
៥១	ព្រះនាងក្លេអូប៉ាត្រាសោយរាជ្យ។
៤១	ហេរ៉ូឌ និងផាសែល ត្រូវបានលើកឲ្យធ្វើជាស្ដេចអនុរាជលើស្រុកយូដា។
៣៧	ហេរ៉ូឌកើតជាមេដឹកនាំនៅក្រុងយេរូសាឡិម។
៣១	ចម្បាំងអាកទិមបានច្បាំង; អូគូស្ទជារាជាធិរាជនៃរ៉ូម ពីឆ្នាំ ៣១ ម.គ.ស.ទៅ គ.ស. ១៤។
៣០	ព្រះនាងក្លេអូប៉ាត្រាសុគត។
១៧	ហេរ៉ូឌសាងព្រះវិហារឡើងវិញ។
		៥	សាំយូអែល ជាសាសន៍លេមិន បានព្យាករអំពីកំណើតព្រះគ្រីស្ទ។

ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយក្នុងប្រវត្តិនៃពួកគ្រីស្ទាន ៖		ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ៖
គ.ស. (ឬ យ.ទ.—យុគទូទៅ)		គ.ស. ឬ យ.ទ.
	កំណើតនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។
៣០	ការងារបម្រើរបស់ព្រះគ្រីស្ទចាប់ផ្ដើម។
៣៣	ព្រះគ្រីស្ទត្រូវគេឆ្កាង។	៣៣ ឬ ៣៤	ព្រះគ្រីស្ទដែលមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ បានបង្ហាញអង្គទ្រង់នៅទ្វីបអាមេរិក។
៣៥	ប៉ុលប្រែចិត្តជឿ។
៤៥	ប៉ុលធ្វើដំណើរទៅផ្សាយមុនដំបូង។
៥៨	ប៉ុលត្រូវគេបញ្ជូនទៅរ៉ូម។
៦១	ប្រវត្តិអំពីកិច្ចការនៃពួកសាវកចប់។
៦២	រ៉ូមត្រូវឆេះ; ពួកគ្រីស្ទានត្រូវគេបៀតបៀន នៅក្រោមនេរ៉ូ។
៧០	ពួកគ្រីស្ទានទៅពួននៅឯពេឡា; ក្រុងយេរូសាឡិមត្រូវគេព័ទ្ធ ហើយចាប់យក។
៩៥	ពួកគ្រីស្ទានត្រូវពួកដូមីតបៀតបៀន។
		៣៨៥	សាសន៍នីហ្វៃបានត្រូវបំផ្លាញចោល។
		៤២១	មរ៉ូណៃបានលាក់ផ្ទាំងទុក។