ម៉ាន៉ា
ជាអាហារល្អិតៗ ដែលមានរសជាតិដូចនំធ្វើពីទឹកឃ្មុំ (និក្ខ. ១៦:១៤–៣១) ឬធ្វើពីប្រេងថ្មី (ជនគ. ១១:៨)។ ព្រះអម្ចាស់ ទ្រង់បានប្រទាននំនោះដើម្បីចិញ្ចឹមពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែល កាលពួកគេនៅក្នុងទីរហោស្ថានអស់រយៈ ៤០ ឆ្នាំ (និក្ខ. ១៦:៤–៥, ១៤–៣០, ៣៥; យ៉ូស្វេ ៥:១២; ១ នីហ្វៃ ១៧:២៨)។
ពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលបានហៅនំនោះថា ម៉ាន៉ា (ឬ ម៉ាន-ហ៊ូ ជាពាក្យហេព្រើរ) — ដែលមានន័យថា « នេះជាអ្វី »? — ពីព្រោះពួកគេមិនស្គាល់ជានំអ្វីទេ (និក្ខ. ១៦:១៥)។ ក៏បានហៅថាជា « អាហារទេវតា » និង « នំប៉័ងពីស្ថានសួគ៌ » (ទំនុក. ៧៨:២៤–២៥; យ៉ូហាន ៦:៣១)។ គឺជានិមិត្តរូបសម្រាប់ព្រះគ្រីស្ទ ដែលទ្រង់នឹងទៅជានំប៉័ងជីវិត (យ៉ូហាន ៦:៣១–៣៥)។