លេវី
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ គឺជាកូនប្រុសទីបីរបស់យ៉ាកុប និងនាងលេអា (លោកុ. ២៩:៣៤; ៣៥:២៣)។ លេវីក្លាយទៅជាឪពុកនៃពូជអំបូរមួយនៃពួកអ៊ីស្រាអែល។
ពូជអំបូររបស់លេវី
យ៉ាកុបបានឲ្យពរដល់លេវី និងពូជពង្សរបស់លោក (លោកុ. ៤៩:៥–៧)។ ពួកពូជពង្សលេវីបានចាត់ចែងការនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល (ជនគ. ១:៤៧–៥៤)។ លោកអើរ៉ុនជាសាសន៍លេវី ហើយពូជពង្សលោក គឺពួកសង្ឃ (និក្ខ. ៦:១៦–២០; ២៨:១–៤; ២៩)។ ពួកលេវីបានជួយពួកសង្ឃគឺជាពួកកូនប្រុសរបស់អើរ៉ុន (ជនគ. ៣:៥–១០; ១ ពង្សាវ. ៨:៤)។ ជួនកាលពួកគេធ្វើជាអ្នកចម្រៀង (១ របា. ១៥:១៦; នេហេ. ១១:២២); បានសម្លាប់សត្វសម្រាប់បូជា (២ របា. ២៩:៣៤; អែសរ៉ា ៦:២០); ហើយតាមធម្មតា គឺជួយនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ (នេហេ. ១១:១៦)។ ពួកលេវីបានថ្វាយខ្លួនចំពោះកិច្ចការនៃព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីអនុវត្តពិធីបរិសុទ្ធជំនួសពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែល។ ពួកលេវីបានថ្វាយខ្លួនជំនួសពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែល (ជនគ. ៨:១១–២២); ទើបពួកគេបានក្លាយទៅជារបស់ដ៏ពិសេសរបស់ព្រះ ដោយថ្វាយដល់ទ្រង់ជំនួសកូនច្បង (ជនគ. ៨:១៦)។ ពួកគេពុំបានញែកចេញជាបរិសុទ្ធទេ ប៉ុន្តែត្រូវបានសំអាតសម្រាប់ការងាររបស់គេ (ជនគ. ៨:៧–១៦)។ ពួកគេមិនមានដីជាកេរមរតកនៅក្នុងស្រុកកាណានឡើយ (ជនគ. ១៨:២៣–២៤), ប៉ុន្តែពួកគេបានទទួលដង្វាយ១ភាគ១០ (ជនគ. ១៨:២១), ពីទីក្រុងទាំង៤៨ (ជនគ. ៣៥:៦), ហើយមានសិទ្ធិនឹងទទួលនូវទានពីបណ្ដាជននៅពេលបុណ្យទាំងឡាយ (ចោទិ. ១២:១៨–១៩; ១៤:២៧–២៩)។