យ៉ូសៀស ជាស្ដេចនៃស្រុកយូដាដ៏សុចរិតម្នាក់ ពីឆ្នាំ ៦៤១–៦១០ ម.គ.ស. (២ ពង្សាវ. ២២–២៤; ២ របា. ៣៤–៣៥)។ នៅរាជ្យទ្រង់បានប្រទះឃើញគម្ពីរក្រឹត្យវិន័យនៅក្នុងព្រះដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់ (២ ពង្សាវ. ២២:៨–១៣)។