វិវរណៈរបស់យ៉ូហាន
ជាគម្ពីរចុងក្រោយបង្អស់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ដែលមាននូវវិវរណៈ ដែលបានប្រទានដល់យ៉ូហានជាសាវក។ លោកត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យមើលឃើញប្រវត្តិនៃពិភពលោកជាពិសេសអំពីថ្ងៃចុងក្រោយបង្អស់ (វិវរ. ១:១–២; ១ នីហ្វៃ ១៤:១៨–២៧; គ. និង ស. ៧៧)។ វិវរណៈរបស់យ៉ូហានក៏បានស្គាល់ថា អ័ប៉ូកាលិព្ស។
យ៉ូហានបានទទួលវិវរណៈនេះ នៅថ្ងៃរបស់ព្រះអម្ចាស់ នៅឯកោះប៉ាត់ម៉ុស (វិវរ. ១:៩–១០) គឺចេញពីឆ្នេរសមុទ្រអាស៊ី មិនឆ្ងាយពីស្រុកអេភេសូរប៉ុន្មានទេ។ រីឯថ្ងៃពិតប្រាកដអំពីវិវរណៈនេះ នោះមិនដឹងប្រាកដទេ។
សម្គាល់ទាំងឡាយ ដើម្បីឲ្យបានយល់គម្ពីរនេះ នោះមាននៅក្នុង ១ នីហ្វៃ ១៤:១៨–២៧ និង គ. និង ស. ៧៧ (អេធើរ ៤:១៥–១៦)។
ជំពូកទី ១–៣ គឺជាបុព្វកថាដល់គម្ពីរនេះ និងសំបុត្រទាំងឡាយទៅសាសនាចក្រទាំងប្រាំពីរនៅស្រុកអាស៊ី។ យ៉ូហានបានសរសេរ សំបុត្រទាំងឡាយទៅជួយពួកបរិសុទ្ធដោះស្រាយបញ្ហាខ្លះៗ។ ជំពូកទី ៤–៥ កត់អំពីការនិមិត្តទាំងឡាយ ដែលយ៉ូហានបានទទួល ដែល បង្ហាញនូវឫទ្ធានុភាព និងងព្រះចេស្ដាដ៏សុចរិតនៃព្រះ និងព្រះគ្រីស្ទ។ នៅក្នុងជំពូកទី ៦–៩, ១១ យ៉ូហានបានកត់ថាបានឃើញគម្ពីរមួយ ដែលបិទដោយត្រាប្រាំពីរ រីឯត្រានីមួយៗទុកជាតំណាងមួយពាន់ឆ្នាំនៃប្រវត្តិសាស្ត្រនៃពិភពលោក។ ជំពូកទាំងនេះ ទាក់ទងជាសំខាន់ នឹងព្រឹត្តិការណ៍ទាំងឡាយ ដែលមាននៅក្នុងត្រាទីប្រាំពីរ (សូមមើល វិវរ. ៨–៩; ១១:១–១៥)។ ជំពូកទី ១០ អធិប្បាយប្រាប់អំពីគម្ពីរ ដែលយ៉ូហានបានបរិភោគ។ គម្ពីរនោះគឺជាតំណាងអំពីបេសកកម្មខាងមុខដែលលោកនឹងធ្វើ។ ជំពូកទី ១២ កត់នូវការនិមិត្តអំពីការអាក្រក់ដែលបានចាប់ផ្ដើមនៅលើស្ថានសួគ៌ កាលអារក្សសាតាំងបានបះបោរ ហើយត្រូវបានបោះចោល។ សង្គ្រាមដែលបានចាប់ផ្ដើមនៅទីនោះ ក៏នៅតែច្បាំងនៅលើផែនដីតទៅទៀត។ នៅក្នុងជំពូកទី ១៣, ១៧–១៩ យ៉ូហានបានអធិប្បាយប្រាប់អំពីនគរដ៏ទុច្ចរិតទាំងឡាយនៅលើផែនដី ដែលបានកាន់កាប់ដោយអារក្សសាតាំង ហើយបានកត់នូវទំនាយអំពីនគរទាំងនោះ ព្រមទាំងការ បំផ្លិចបំផ្លាញចុងក្រោយបង្អស់នៃអំពើអាក្រក់។ ជំពូកទី ១៤–១៦ អធិប្បាយប្រាប់អំពីសេចក្ដីសុចរិតនៃពួកបរិសុទ្ធ ដែលនៅកណ្ដាលអំពើអាក្រក់ មុនពេលព្រះគ្រីស្ទទ្រង់យាងមកជាលើកទីពីរ។ ជំពូកទី ២០–២២ អធិប្បាយប្រាប់អំពីសហស្សវត្ស អំពីទីក្រុងយេរូសាឡិមថ្មីដ៏ល្អ និងអំពីព្រឹត្តិការណ៍ចុងក្រោយបង្អស់នៃប្រវត្តិរបស់ផែនដី។