ម៉ាឡាគី
ជាព្យាការីម្នាក់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ដែលបានសរសេរ ហើយព្យាករ នៅប្រមាណឆ្នាំ ៤៣០ ម.គ.ស.។
គម្ពីរម៉ាឡាគី
គម្ពីរ ឬពាក្យព្យាករណ៍របស់ម៉ាឡាគី គឺជាគម្ពីរចុងក្រោយបង្អស់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់។ គឺដូចជាមានបួនប្រធានបទដ៏សំខាន់ ៖ គឺ (១) អំពើបាបនៃពួកអ៊ីស្រាអែល — ម៉ាឡាគី ១:៦–២:១៧; ៣:៨–៩; (២) សេចក្ដីជំនុំជំរះនឹងមានមកលើពួកអ៊ីស្រាអែល ពីព្រោះមកពីការពុំគោរពតាមរបស់គេ — ម៉ាឡាគី ១:១៤; ២:២–៣, ១២; ៣:៥; (៣) សេចក្ដីសន្យាចំពោះពួកដែលគោរពតាម — ម៉ាឡាគី ៣:១០–១២, ១៦–១៨; ៤:២–៣; និង (៤) ពាក្យព្យាករណ៍ដែលទាក់ទងនឹងអ៊ីស្រាអែល — ម៉ាឡាគី ៣:១–៥; ៤:១, ៥–៦ (គ. និង ស. ២; ១២៨:១៧; យ.ស.—ប្រវត្តិ ១:៣៧–៣៩)។
នៅក្នុងពាក្យព្យាករណ៍របស់លោក នោះម៉ាឡាគីបានសរសេរអំពីយ៉ូហាន-បាទីស្ទ (ម៉ាឡាគី ៣:១; ម៉ាថាយ ១១:១០) អំពីក្រឹត្យវិន័យខាងដង្វាយ១ភាគ១០ (ម៉ាឡាគី ៣:៧–១២) អំពីការយាងមកលើកទីពីរនៃព្រះអម្ចាស់ (ម៉ាឡាគី ៤:៥) និងអំពីការវិលមកវិញនៃអេលីយ៉ា (ម៉ាឡាគី ៤:៥–៦; គ. និង ស. ២; ១២៨: ១៧; យ.ស.—ប្រវត្តិ ១:៣៧–៣៩)។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះទ្រង់បានដកស្រង់ពាក្យពីគម្ពីរម៉ាឡាគី ជំពូកទី ៣ និងទី ៤ ទាំងស្រុង ប្រាប់ដល់ទៅពួកសាសន៍នីហ្វៃ (៣ នីហ្វៃ ២៤–២៥)។