ដេក
ជាស្ថានភាពនៃការឈប់សម្រាក ក្នុងពេលមនុស្សម្នាក់មិនធ្វើអ្វី ហើយភ្លឹក។ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានទូន្មានដល់ពួកបរិសុទ្ធទ្រង់ កុំឲ្យដេកយូរជាងសេចក្ដីត្រូវការឡើយ (គ. និង ស. ៨៨:១២៤)។ ការដេកក៏អាចរាប់ទុកជានិមិត្តរូបអំពីសេចក្ដីស្លាប់ខាងវិញ្ញាណ (១ កូរិន. ១១:៣០; ២ នីហ្វៃ ១:១៣) ឬអំពីសេចក្ដីស្លាប់ខាងសាច់ឈាម (មរមន ៩:១៣)។